Het bloed van Christus neemt jouw zonden niet weg

ONDERWERPEN: veel mensen ontgroeien de op angst gebaseerde benadering van religie – wees bang voor spiritueel gif – angst is verslavend – je verraadt Jezus niet door angst te ontstijgen – met de verslaving breken van een op angst gebaseerde religie – het bloed van Christus staat voor het Christusbewustzijn – de liefde van Christus verteert angst – het bloed van Christus is geen offer – gemeenschap is het bewustzijn van Christus – het bloed bij de kruisiging – het idee van een bloedoffer stamt niet van God – het bloedoffer is een satanisch ritueel – door het laten vloeien van bloed komt spiritueel licht vrij – oorlog en moord wordt door demonen aangesticht opdat zij het licht kunnen stelen – karma en zonde – doden kan geen doden compenseren

Vraag: Lieve Jezus, Ik ben verward!! Ik voel mij verlicht en dat ik dichter naar mijn Christusbewustzijn toe groei, tot ik ’s zondags naar de kerk ga met mijn man. Als ik dan in de kerk zit, begin ik te twijfelen over wat waar is en wat de waarheid is. Ik voel diep in mijn geest, het bewustzijn dat de dingen op deze website en ik wat ik gelezen heb in de boeken van Kim en na het beluisteren van de CD dat dit de waarheid is, maar wanneer ik met mijn man naar de kerk ga en ze over het bloed van Jezus en de kracht in het bloed zingen en dat het mijn zonden kan wegwassen, raak ik zo in de war. Ik weet dat jij zegt dat jouw bloed onze zonden niet wegwast, dat we aan onze eigen verlossing werken met angst en beven, zoals je geliefde Paulus gezegd heeft, maar ik voel me op een of andere manier zo’n bedrieger, of van jou of mijn eigen man en/of de kerk.
Praat me alsjeblieft bij over de absolute waarheid over het bloed, en de Bijbel zegt ook dat we door jouw striemen werden geheeld. Is dat waar? En wat betekent dat ook precies?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Ik voel niet de wens om je bij te praten in de zin van dat ik je niet wil zeggen wat je wel of niet moet geloven. Noch wil ik je zeggen naar welke kerk je wel of niet moet gaan. Dat zijn keuzes die jij moet maken en ik wil dat je weet dat ik je niet vervloek, welke keuze je ook maakt. Ik heb jou lief ongeacht je overtuigingen in de buitenwereld of kerkbezoek in de buitenwereld. Ik vraag alleen maar dat je ernaar streeft je ervan te verzekeren dat je keuzes op liefde en niet op angst worden gebaseerd.

In dat opzicht kan ik zeggen dat waar jij doorheen gaat, een heel kenmerkend proces is voor degenen die met
een orthodoxe religie opgevoed zijn, of het nu een christelijke of niet-christelijke is. In het boek ‘The Secret Coming of Christ‘ heb ik Kim geïnspireerd om een gedetailleerde beschrijving te geven van het feit dat het orthodoxe christendom tot een op angst gebaseerde benadering van religie is vervallen. Het boek legt ook uit dat dit precies het tegenovergestelde is van de op liefde gebaseerde aanpak die ik heb.

Wat is er gebeurd met degenen die opgevoed zijn met, of hebben deelgenomen aan, een op angst gebaseerde religie, is dat ze vele jaren hebben besteed aan het verwerken van een doctrine en geloofssysteem dat op angst gebaseerd is. Als je de verhandeling van Moeder Maria waarin ze de Oost-West rozenkrans introduceert leest, zie je dat ze spreekt over bepaald spirituele gif. Hoewel ze angst niet specifiek noemt, zou je kunnen zeggen dat angst de basisemotie is die de aanleiding vormt tot al het spirituele gif dat Moeder Maria beschrijft. Dat gif is specifieke manifestaties van angst.

Mijn punt is dat angst een spiritueel gif is. Het is het spirituele equivalent van een chemische substantie, zoals nicotine. Daarom kan angst net zo verslavend zijn op het spirituele niveau als nicotine op het fysieke niveau. Wat ik zeg, is dat die mensen die vele jaren hebben deelgenomen aan een op angst gebaseerde religie, jarenlang het spirituele vergif angst hebben ingenomen en veel zijn letterlijk emotioneel aan dit gif verslaafd geraakt.

Je weet dat mensen wanneer zij proberen met een chemische verslaving te breken, door een periode heen gaan waarin ze intensief verlangen naar nog één sigaretje. Ze hebben afkickverschijnselen. Dit komt omdat het lichaam zich heeft aangepast aan het gif en het voelt letterlijk alsof het lichaam het niet overleeft zonder dat gif. Veel mensen raken verslaafd aan het gif angst dat hen met de paplepel is ingegoten door een orthodoxe op angst gebaseerde religie en hun emoties geven hen het gevoel dat ze het niet zonder dat vergif kunnen overleven, niet gered kunnen worden. Je hebt het gevoel dat je niet compleet en heel bent zonder het gif en dit geeft je ook het gevoel dat je jouw kerk verraadt wanneer je aan de magnetische aantrekkingskracht van het gif angst probeert te ontsnappen.

Ik realiseer me dat het een enigszins onheilspellend beeld is. Maar toch moet ik je echt zeggen dat veel christelijke kerken zo in angst gehuld zijn dat de mensen die die kerken bezoeken letterlijk worden aangevallen en in veel gevallen in de macht van de demonen van angst zijn. Met zo’n kerk breken kan net zo moeilijk zijn als een chemische verslaving verbreken. Stel vast waar je echt mee wilt breken en bedenk dan een systematische koers om je van de op angst gebaseerde benadering van religie af te komen. Zie mijn antwoord op een vraag over het verbreken van een verslaving.

Het is heel goed mogelijk dat je kunt breken met de op angst gebaseerde benadering van religie en op zondag met je man naar de kerk blijven gaan. Niettemin kan dit misschien moeilijker zijn dan een poosje uit die omgeving wegblijven tot je het gevoel krijgt dat je verankerd zit in een op liefde gebaseerde benadering van religie. Wanneer je in een op liefde gebaseerde benadering van religie verankerd zit, kun je naar iedere kerk gaan zonder de vibratie van angst in je op te nemen die door die kerk wordt opgewekt. Niettemin, jij zou je ook kunnen afvragen wat jij in zo’n omgeving hebt te zoeken. Maar dat is een keus die jij persoonlijk moet maken.

De absolute waarheid over het bloed van Christus is dat ik toen ik sprak over het bloed bij het laatste avondmaal, op een metaforische manier sprak. Het bloed van Christus staat symbool voor de stroom van het bewustzijn van de universele Christusgeest.

Op persoonlijk, fysiek niveau is het bloed op subtiele manieren de drager van bewustzijn. Daarom absorbeer je door symbolisch het bloed van Christus te drinken, mijn persoonlijke Christusbewustzijn en het bewustzijn van de universele Christusgeest. Dit wordt dan het spirituele zuurdesem dat het hele brood van jouw bewustzijn kan verhogen.

Dus, ja, het is waar dat het bloed van Christus, wanneer het gezien wordt als het bewustzijn van de universele Christusgeest, de sleutel tot verlossing is in de zin dat het je zonden kan wegwassen. Men moet echter ook begrijpen dat de essentie van zonde de lagere bewustzijnsstaat is waarover ik op deze website spreek. Het bloed van Christus kan je zonden wegwassen in de zin dat het je bewustzijn kan transformeren. Dit kun je zien aan het feit dat liefde en angst emoties zijn die niet samengaan. Wanneer jij je tot een staat van angst laat vervallen, kun je niet op hetzelfde moment liefde voelen. Wanneer je de onvoorwaardelijke liefde van God accepteert, bant die volmaakte liefde alle angst uit. Op dezelfde manier wast het bloed, in de betekenis van het bewustzijn, van de universele Christus de zonden van het dualistische denken weg.

Wat het bloed van Christus niet wegwast, zijn de effecten van je acties, namelijk verkeerd gekwalificeerde energie en persoonlijk karma. Dat moet door jouw eigen inspanningen worden opgeruimd en daarom moet je aan je verlossing werken door bereid te zijn jouw handelingen in het verleden weer goed te maken en de negatieve energie die geproduceerd werd door jouw op angst gebaseerde gedachten en gevoelens.

Eén van de grootste problemen of tekortkomingen in het christendom is dat zoveel christenen de echte betekenis van het bloed van Christus verkeerd begrepen hebben. Daarom is het concept van het bloed van Christus vermengd met het idee van oudsher dat bloedoffers nodig waren om God rustig te houden. Je ziet dat in de joodse religie offers werden gezien als een van de belangrijke manieren om de zonden van de mensen weg te wassen. Dit idee gaat helemaal terug op primitieve religies die mensenoffers uitvoerden. Het werd gematigd door er dieroffers van te maken, maar toch heeft men bij het christendom op een of andere manier het idee gevormd dat het nodig was om het allerhoogste offer, namelijk dat van mij aan het kruis, te brengen.

Dit is een misvatting. Ik begrijp dat dit is begonnen door bepaalde opmerkingen van Paulus, maar die werden tegen de joden gezegd om het idee van dieroffers op te geven. Dus het idee van offer als boete voor zonden zou geen plaats moeten krijgen in de moderne, verlichte en op liefde gebaseerde religie die het christendom natuurlijk zou moeten zijn.

Toen ik het ritueel met het laatste avondmaal uitvoerde, liet ik mijn discipelen een beker drinken die wijn bevatte als symbool van het bloed van Christus. In geen geval heb ik hen mijn eigen bloed laten drinken. We hadden het over symbolen en mijn discipelen hebben dat begrepen. Als ik de vaardigheid had gehad om te anticiperen op hoe de menselijke geest dit idee verkeerd zou interpreteren en het met het idee van bloedoffer zou vermengen, had ik het ritueel natuurlijk anders gedaan. Maar toch kan ik zelfs niet voorspellen hoe mensen hun vrije wil gebruiken of liever misbruiken.

Bij het laatste avondmaal werd het bloed van Christus dat mijn bewustzijn betekent, niet zomaar uitgeschonken. Het zat in een beker en werd alleen aan degenen gegeven die eraan toe waren. Dit is een belangrijk principe. Het bloed van Christus, het bewustzijn van Christus, zou niet aan de goddelozen moeten worden gegeven. Het moet niet aan de slechte geesten van de hel gegeven worden die het bloed, het licht, natuurlijk verkeerd zullen gebruiken om er slechte daden mee te plegen. Dus je ziet nu dat het bewustzijn van Christus misbruikt kan worden als het aan de goddelozen gegeven wordt. Daarom heb ik tegen de discipelen gezegd dat zij niet hun parels voor de zwijnen moesten gooien.

Het christendom heeft het joodse idee van bloedoffer vermengd met het feit dat mijn bloed aan het kruis werd vergoten. Het probleem met het verkeerd begrijpen van het bloed van Christus begint door het vermengen van het laatste avondmaal met het bloedvergieten aan het kruis. Wat ik bij het laatste avondmaal gedaan heb, verschilde fundamenteel van wat er bij de kruisiging gebeurd is.

Bij het laatste avondmaal werd mijn eigen bloed niet verspild, het werd door de wijn vertegenwoordigd, maar zelfs de wijn werd niet op de grond gemorst. Het zat in een kelk en zoals ik net in een andere verhandeling heb uitgelegd, is die kelk een hele geest en levensstroom die in staat is om het bewustzijn van de Christusgeest te bevatten.

Bij mijn kruisiging werd mijn fysieke bloed verspild. Hoewel een beetje ervan door Jozef werd verzameld, werd er veel van op de grond gemorst. Omdat het bloed de drager van bewustzijn is, werd er dus een beetje van mijn persoonlijke Christusbewustzijn op de grond gemorst. Dat bloed was net als de parels voor de zwijnen en het licht in dat bloed werd door de duivels in de hel verzwolgen. Deze demonen hebben het licht gebruikt om hun macht over menselijke wezens te vergroten en de mensen die mij gekruisigd hebben, sterker te maken. Daarom werd het licht dat bij mijn kruisiging werd verspild eigenlijk door de duistere krachten gebruikt om de vervolging van christenen te versterken in een poging mijn werk op deze planeet totaal te vernietigen en de verspreiding van het christendom als nieuwe religie te voorkomen.

Laat me nu een duidelijke uitspraak doen. Het idee van een bloedoffer, van mensen of dieren, stamt nooit van God of de geascendeerde meesters. Laat mij dit nog eens zeggen. Geen enkel wezen in de hemel heeft ooit een bloedoffer aanbevolen als onderdeel van verlossing of spirituele groei. Een bloedoffer heeft totaal geen positief effect op jouw spirituele groei.

Nu, als het idee van bloedoffers niet van God stamt, waar denk je dan dat het wegkomt? Het kwam juist van de tegenstanders van God, namelijk de duivel zelf. Zelfs tegenwoordig voeren satanische cultussen nog steeds bloedoffers, zelfs menselijke, uit. De reden is dat wanneer je het bloed van onschuldige mensen vergiet, hun bewustzijn, hun spirituele licht, door die gewelddadige actie vrijkomt en dan ter beschikking komt aan de duistere krachten die het licht niet rechtstreeks van boven kunnen absorberen.

Laat mij duidelijk zeggen dat elk ritueel waar bloedvergieten bij betrokken is, van satanische oorsprong is. De uitvoering van een bloedoffer, zelfs het bloedoffer dat in de joodse tempel werd uitgevoerd, was een satanische rite. Dat is één reden waarom ik de tafels van de geldwisselaren die geld verdienden met het verkopen van de ingrediënten voor satanische riten die in de tempel van God uitgevoerd werden, omver gegooid heb. De dieven waren niet gewoon mensen die het geld van de mensen afpakten, maar ook demonen die het licht pakten dat bij de rituelen vrijkwam.

Ik moet zeggen dat bloedoffers niet beslist de vorm van een religieus ritueel hoeven aan te nemen. Elke vorm van moord is een vorm van bloedoffer en demonen laten mensen vaak in de val lopen om iemand te vermoorden om het levensbloed en spirituele licht van die persoon te stelen. Dit is ook de reden dat duistere krachten constant proberen om mensen te verleiden oorlog tegen elkaar te voeren en daardoor het bloed van onschuldige mensen op het slagveld te vergieten.

Heb ik hier mijn punt gemaakt? Voor het idee van bloedoffer is geen plaats in de christelijke religie. Mijn kruisiging was geen bloedoffer. Mijn dood aan het kruis was niet nodig om de zonden van de mensheid weg te wassen en mijn kruisiging had natuurlijk niet het effect dat het de zonden van de mensen wegnam. Dit is een misvatting en het was vanaf het allereerste begin een misvatting. Geen enkele ware christelijke kerk zou ooit het vergieten van mijn bloed bij de kruisiging moeten vieren, zelfs als het gebeurt met schijnbaar onschuldige middelen als een lied. Tussen haakjes, daarom zorgt zelfs de film ‘The Passion‘ ervoor dat mensen hun spirituele licht kwijtraken, omdat ze gedwongen worden zich te richten op het vergieten van mijn bloed aan het kruis.

Het is helemaal in orde dat christelijke kerken het ritueel van het laatste avondmaal, het ritueel van de Heilige Communie, vieren maar men moet begrijpen dat het bloed van Christus een symbool is voor het bewustzijn van de universele Christusgeest. Als je het Heilig Avondmaal viert en denkt dat je mijn fysieke bloed drinkt dat bij de kruisiging werd vergoten, heb je dit ritueel verkeerd begrepen en geef je het licht een verkeerde kwaliteit en geef je het aan de duistere krachten.

Het concept dat mensen genezen werden door mijn striemen is bij wijze van spreken, gebaseerd op het verkeerde inzicht in mijn echte missie, een verkeerd inzicht dat gebaseerd is op het idee dat een of ander offer nodig was om zonden kwijt te schelden.

Maar toch zit hier een subtiele waarheid in, in die zin dat jij wanneer je persoonlijk karma maakt, een beetje van dat karma in evenwicht kunt brengen door te ervaren wat je iemand anders hebt aangedaan. Met andere woorden, als jij iemand doodt, heb je Gods wet overtreden. Om spirituele vooruitgang te boeken, moet je de les leren dat dit een schending van Gods wet was en je moet ervoor kiezen om het bewustzijn achter te laten dat je die zonde liet begaan. Het is heel goed mogelijk dat een levensstroom die les leert zonder vermoord te worden. Als dat gebeurt, kan hij karma in evenwicht brengen met spirituele middelen zoals de Violette Vlam of door dienstbaarheid. Met andere woorden, God wil jullie niet straffen; God wil gewoon dat je jouw les leert, het karma in evenwicht brengt en een hogere bewustzijnsstaat krijgt.

Maar als levensstroom weigert de les te leren, dan zal de karmische wet zeggen dat iemand moet ervaren wat hij anderen heeft aangedaan. Als je iemand hebt gedood, moet je misschien wel zelf gedood worden om de les te leren dat iemand hun kansen afpakt om in dat leven spiritueel te groeien. Door dit proces heengaan, kan wat karma in evenwicht brengen dat je veroorzaakt hebt. Dit idee is vervolgens door velen, vooral in het westen, verkeerd begrepen en dat is vermengd met het idee van het bloedoffer. Dit heeft geleid tot het idee dat bloedoffers je zonden kunnen compenseren en die zonden wegwassen.

De misvatting van dit idee is dat het bloedoffer zelf niet je zonden wegwast. Gedood worden omdat je iemand anders gedood hebt, brengt niet automatisch dat karma in evenwicht. Slechts wanneer je echt de spirituele les leert en het bewustzijn achterlaat dat ervoor gezorgd heeft dat jij zonden pleegde, wordt het karma volledig in evenwicht gebracht. En als je levensstroom degene haat die jou heeft vermoord, zou je eigenlijk nog meer karma kunnen maken en een negatieve karmische spiraal in gang zetten.

Nogmaals, dit is een subtiele illusie die door duistere krachten is bedacht en bevorderd wordt. Ze weten dat de meeste mensen in het geheugen van hun levensstroom hebben dat zij wanneer ze een verkeerde daad hebben gepleegd, voor die daad moeten boeten. Door het idee van bloedoffers te bedenken, zijn de duistere krachten erin geslaagd mensen te bedriegen zodat zij licht en levensbloed aan de duistere krachten geven.

Dit gebeurt vooral wanneer iemand gelooft in wraak nemen voor misdaden die tegen hen gepleegd zijn. Dit heeft voor vetes gezorgd tussen families of naties, waardoor mensen geloven dat jij, als een vijand een lid van je familie heeft gedood, die daad moet wegwassen door een lid van die andere familie te doden. Dit is een misvatting en je kent het gezegde wel dat zegt dat twee verkeerde dingen iets niet weer goed maken. Iemand doden uit wraak zal de zonde van de eerste moord niet wegwassen. Het verdubbelt die zonde alleen maar. Daarom heb ik tegen de mensen gezegd dat ze hun vijanden zeventig maal zeven moesten vergeven.