De spirituele oorzaak en genezing van depressies

ONDERWERPEN: het pad bewandelen houdt in dat jij je ontevreden voelt over wereldse zaken – alles is leegte – je verlangen om de dualistische geest los te laten – je kunt geen twee meesters dienen – Jezus zat ook in een depressie – iets voor anderen doen of een goed doel – de eerste taak die je hebt is jezelf opbouwen – de tweede taak is anderen dienen – in jezelf verdiept raken – een manier om eraf te komen is verder dan jezelf te kijken – het punt van liefde in jou vinden

Vraag: Ik dacht dat ik depressie overwonnen had, maar het lijkt erop dat het niet zo is. Nu wil ik op geen enkele manier mezelf doden, noch heb ik verlangens om te roken, drugs te nemen of alcohol te drinken. Ik ben gewoon moe geworden. Ik heb er genoeg van. Ik ben moe van de wereld. Vele keren wil ik niets meer dan uitgeblazen worden en één met het Al te worden. Als God een oceaan is en ik er een druppel in, dan wil ik er weer in. Ik weet dat ik een taak moet afmaken voor ik naar HUIS mag om uit te rusten, maar ik haat het feit dat ik weer terug moet komen.
Dus ik vroeg me af of jij me kunt zeggen wat er aan de hand is, als je iets weet waarom ik het zo moeilijk heb. Ik hoef geen sympathie of zorg, ik zou enkel wat de huidige stress is waar ik nu doorheen ga. Ik heb altijd al het gevoel van weg willen gehad en gewoon weg gaan. Je weet zoals jij naar de woestijn ging, voel ik me alsof ik naar het bos wil.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Mijn geliefde broeder, je beschrijft gewoon een proces waar de meeste levensstromen doorheen gaan naarmate ze hogere niveaus op het spirituele pad bereiken. Er komt een moment dat de levensstroom gaat beseffen dat hij meer wil dan de geneugten op deze wereld. De levensstroom begint de waarheid in de volgende verklaringen uit de Bijbel te zien:

Lucht en leegte, zegt Prediker, lucht en leegte, alles is leegte. (Prediker 1:2)

Ik heb alles gezien wat onder de zon gebeurt, en vastgesteld dat het niet meer is dan lucht en najagen van wind. (Prediker 1:14)

Ik zei tegen mezelf: Kom, laat ik proberen de genoegens van het leven te smaken en te genieten van het goede. Maar ook dat, ontdekte ik, is enkel leegte. (Prediker 2:1)

Maar toen nam ik alles wat ik ondernomen had nog eens in ogenschouw, alles wat mijn moeizaam gezwoeg me opgeleverd had, en ik zag in dat het allemaal maar lucht en najagen van wind was. Het had geen enkel nut onder de zon. (Prediker 2:11)

Wat de dwaas treft, treft ook mij, zei ik tegen mezelf, dus waarvoor ben ik eigenlijk zo uitermate wijs geweest? Ook dat is enkel leegte. (Prediker 2:15)

Ik kreeg een afkeer van het leven. Elke bezigheid onder de zon ging me tegenstaan, want het is niet meer dan lucht en najagen van wind. (Prediker 2:17)

Dit is de bewustzijnsstaat die ik beschreef in de volgende verklaring:

Wie mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn. (Lucas 14:26)

Naarmate je het spirituele pad ascendeert, bereikt de levensstroom onvermijdelijk het punt waarop geen terugkeer mogelijk is, wanneer hij beseft dat hij niet meer als gewoon mens kan leven die in beslag genomen wordt door de pleziertjes en de pijn van de wereld. Hij wil de wereld achter zich laten, maar de onderliggende drang achter dit gevoel is dat de levensstroom het lagere bewustzijn van het dualistische denken achter zich wil laten. Dit bewustzijn zorgt ervoor dat alles op deze wereld als leegte voelt. En echt, zolang iemand in het dualistische denken vast zit, is alles leegte.

Daarom komt er een moment op het spirituele pad dat de ziel die delen begint te ‘haten’ van zijn leven die gebaseerd worden op het dualistische denken en op dat punt kan de levensstroom echt naar het Christusbewustzijn reiken. Zoals ik al zei, kan de levensstroom niet twee meesters dienen, dus tot hij besluit dat hij het dualistische denken achter zich wil laten, kan hij niet een echte discipel van het Christusbewustzijn zijn.

Deze bewustzijnsstaat is heel gebruikelijk onder levensstromen die al heel lang op aarde incarneren. Ze bekijken de diverse activiteiten die op deze planeet tot hun beschikking staan en de reactie van hun levensstroom is: “Dat heb ik al gezien, heb ik al gedaan.” Ze hebben het gevoel dat er niets meer is wat ze willen doen op deze planeet en ze verlangen ernaar om uit de beperkingen te stappen die er onvermijdelijk op deze wereld zijn.

Ik kan begrijpen waarom veel mensen dit gevoel hebben, omdat ik zelf 2000 jaar geleden door dit proces heen ging. Je zult wel weten dat tussen mijn verschijning in de Tempel toen ik 12 was en mijn verschijning op de bruiloft van Kana, het Nieuwe Testament niets zegt over waar ik was en wat ik deed. Tijdens die 17 ‘verloren’ jaren, zat ik daadwerkelijk in een periode van ernstige depressies waarin ik tegen het bewustzijn vocht dat je beschrijft.

Wat mij hielp aan deze staat van de levensstroom te ontsnappen en wat iedere levensstroom geholpen heeft die dit probleem onder ogen heeft gezien, is dat op den duur ik op een punt kwam waarop ik besefte dat hoewel er niets was wat ik persoonlijk op deze planeet wilde doen, ik veel voor anderen kon doen. Ik kon ook God helpen zijn koninkrijk op aarde te brengen.

Zie je beste vriend, zoals ik in een andere verhandeling beschreven heb, komt er een moment dat de levensstroom niet meer kan leren, tenzij die anderen gaat onderrichten. Zoals Moeder Maria uitlegt in haar magnifieke verhandeling, kan een levensstroom het punt bereiken waarop de enige manier om verder te gaan, is de dienaar van allen te worden.

Wanneer een levensstroom voor de eerste keer naar de aarde afdaalt, heeft die levensstroom een heel op zichzelf gerichte taak. Het is de taak van de levensstroom om ervaringen op te doen en een sterk en stevig identiteitsgevoel op te bouwen. Met andere woorden, de levensstroom moet op zichzelf gericht zijn, de levensstroom dient egocentrisch te zijn om een stevig identiteitsgevoel op te bouwen. Er zijn trouwens veel levensstromen op aarde die volledig geabsorbeerd worden door deze taak en hoewel ze egocentrisch en egoïstisch lijken, doen ze in feite precies wat ze moeten doen, gezien hun huidige staat van spirituele ontwikkeling.

Maar naarmate de levensstroom blijft groeien, komt er een moment dat hij een stevig fundament gebouwd heeft, een stevig identiteitsgevoel. Je zou misschien kunnen zeggen dat de levensstroom de matrix van de levensstroom heeft ingevuld en nu stevig in zijn identiteitsgevoel is verankerd. Op dat punt kan de levensstroom niet meer groeien door zich op zichzelf te blijven richten. Daarom kan de levensstroom twee richtingen opgaan:

  • Als de levensstroom zich op zichzelf blijft richten, zal hij onvermijdelijk in een gevoel van hopeloosheid, wanhoop, een gevoel van geen bedoeling of betekenis zinken en dit zal onvermijdelijk tot een depressie leiden. Veel mensen, vooral op het gebied van de new-age, hebben dit punt wel bereikt en ze gaan een schijnbaar eindeloze spiraal in van een egocentrische zoektocht naar de ultieme spirituele ervaring, die ervoor zorgt dat ze voortdurend lessen nemen of zich met psychologische heling bezig houden. Maar ondanks al hun pogingen, ervaren ze nooit persoonlijke vervulling en de reden daarvoor is dat ze het op een egocentrische manier proberen in plaats van het menselijke zelf te ontstijgen en naar het goddelijke zelf op te klimmen – die één is met al het leven en daarom vervulling vindt in het helpen van anderen.
  • De andere optie is dat de levensstroom zijn beperkte zelfgevoel kan transcenderen en beseffen dat geen enkele levensstroom een eiland is. Wanneer je een sterk gevoel hebt opgebouwd van wie je bent als individuele levensstroom, is de volgende logische stap om op dat fundament verder te leggen en een sterk gevoel van wie je bent in verband met God en in verband met de wereld waarin je leeft. Op dat moment kun je reiken naar het Christusbewustzijn dat je op den duur toont dat God in alles is wat er ooit gecreëerd is. Dit geeft je een sterk gevoel van verbinding met andere mensen en de aardemoeder.

Juist dit groeiende gevoel van mededogen maakte het mij mogelijk om persoonlijk aan het gevoel van geen bedoeling, het gevoel van depressie hebben, te ontsnappen. Het gevoel van compassie heeft ervoor gezorgd dat ik naar Israël teruggekeerd ben om de rol op me te nemen om de vertegenwoordiger van de Levende Christus op aarde te zijn. Dit gevoel van compassie zorgde ervoor dat ik bereid was om er totaal voor te gaan en zelfs mijn leven te geven om de mensheid te wekken voor de waarheid van het Christusbewustzijn.

Mijn geliefde vriend, jij – en vele ander levensstromen zoals jij – zijn op een kruispunt aangekomen in de evolutie van je levensstroom. Je kunt doorgaan met je huidige staat van egocentrisme en hopeloosheid, of je kunt serieus wat zelfonderzoek en het punt in je ontdekken waar je de beslissing nam dat voorkomt dat je verder gaat. Als je eenmaal dat besluit ontdekt, kun je het vervangen door het besluit om naar het Christusbewustzijn te reiken en jezelf als onderdeel van een groter geheel te zien.

Als jij je oprecht met dit proces bezig houdt, kun je snel door een totale omslag in je leven maken en je kunt een heel sterk gevoel van mededogen en zingeving ontwikkelen. Je kunt dan één van de Christuswezens worden waar ik over spreek in de volgende verhandeling. Je kunt jouw rol spelen om Gods koninkrijk op aarde te brengen en de mensheid naar een hoger bewustzijnsniveau te verheffen. Mijn vriend, is dat niet een waardevol doel?

Kijk eens hoeveel mensen op deze planeet spiritueel verarmd zijn en mensen nodig hebben die hen kunnen leiden zonder hen te dwingen tot een specifieke religie in de buitenwereld. Als dat je niet motiveert, kijk dan eens naar hoeveel fysieke problemen er op wachten om opgelost te worden. Er is geen tekort aan goede doelen waar jij aan mee kunt doen om anderen te helpen en ik kan je ervan verzekeren dat aan een groter doel werken en helpen de snelste– en vaak de enige – manier is om van depressie te genezen.

Doe alsjeblieft een poging om dat punt in je levensstroom te vinden waarop je een heel erg sterke liefde voor Gods bedoeling voelt. Laat die liefde dan elk gevoel van zinloosheid in jou verteren. Laat die liefde jou bewust maken van wie je echt bent en waarom je ervoor koos om naar de aarde te komen op dit cruciale ogenblik. Laat die liefde alle droes van egocentriciteit en depressie wegbranden die voorkomt dat jij bent wie je bent.

Ik heb jou en mensen zoals jij nodig. Mensen die voelen dat ze alles gedaan hebben wat er te doen valt op deze planeet en bereid zijn de pleziertjes van de wereld opzij te zetten om aan een hoger doel te werken.

Ik heb jou nodig. God heeft jou nodig. De planeet heeft jou nodig. Andere mensen hebben jou nodig. En jij moet je egocentriciteit overwinnen en jezelf helpen door anderen te helpen. Mijn vriend, heb je nog meer motivatie nodig? Laten we nu aan de slag gaan met het werk voor onze Vader!