Vechtsporten en spirituele groei

ONDERWERPEN: vechtsporten kunnen een fundering zijn voor het spirituele pad – vermijd angst – verkeerd geleide Chi wekt paranoia op – vermijd ijdele competitie – oorspronkelijke doel was spirituele groei

Vraag: Ik heb een vraag over vechtsporten. Is het oké om vechtsporten te bestuderen. Niet om iemand te doden, maar om je te verdedigen en je Chi te kanaliseren. Ik vroeg me af of jij, toen jij in het verre oosten was, ook vechtsporten hebt bestudeerd. Heb je die bestudeerd, waarschijnlijk niet, maar misschien was je wel bij monniken die dat deden, bijvoorbeeld shaolin monniken. Ik vroeg me af of Kung Fu en Tai Ch’i Ch’uan een acceptabel gebruik van Gods energie is.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Er steekt veel waarheid en waarde in diverse vormen van vechtsport. Veel mensen zijn trouwens in staat om het universele spirituele pad te vinden door aan vechtsporten te doen als drempel naar het pad dat alle labels en indelingen in de buitenwereld transcendeert, waaronder de noodzaak tot zelfverdediging, het meesterschap over het fysieke lichaam en zelfs het beheersen van de Chi zelf.

Net als op elk gebied op aarde, is het mogelijk om vechtsport te vervormen. Je ziet dit trouwens zowel in het oosten als het westen wel gebeuren. Dit gebeurt vooral om twee redenen. De ene is dat vechtsport te veel gericht wordt op de behoefte tot zelfverdediging. Als je aanpak van vechtsport op angst gebaseerd wordt, dan kan het beoefenen van een vechtsport in feite de angst versterken en dit kan dan op den duur tot paranoia leiden.

Sommige mensen hebben trouwens hun Chi in de verkeerde richting gekanaliseerd en zijn daardoor paranoïde geworden en denken dat iemand eropuit is om hen te pakken te nemen. Dit kan er daadwerkelijk toe leiden dat ze zelfverdediging tot in het uiterste doorvoeren en denken dat het nodig en gerechtvaardigd is om te leren hoe je iemand doodt door technieken uit de vechtsporten te gebruiken. In werkelijkheid was het nooit de bedoeling dat vechtsporten dodelijk zouden zijn. Het wordt juist gegeven om mensen te helpen zich te verdedigen op een niet-dodelijke manier en dat was uiterst effectief voor de komst van vuurwapens, die het doden op afstand mogelijk heeft gemaakt.

Ik raad de mensen sterk aan vechtsporten te vermijden die je leren hoe je iemand anders kunt doden. Sommige leraren hebben de oorspronkelijke leringen over vechtsporten verdraaid door tot het uiterste te gaan. Zo’n leraar wordt vaak door angst gemotiveerd en de student zal het moeilijk krijgen aan het bewustzijn van de leraar te ontstijgen.

De andere reden waardoor vechtsport vervormd kan raken, is hoogmoed. Dit is iets wat frequenter in het westen dan het oosten voorkomt, hoewel het natuurlijk ook in het oosten voorkomt. In het westen worden mensen vaak gebiologeerd door de geest van ijdele competitie, en ineens wordt vechtsport een manier om met anderen te concurreren en superieur over hen te worden. Dit kan de Chi in de verkeerde richting kanaliseren, zodat ze de negatieve aspecten van het bewustzijn van iemand kan uitvergroten, in dit geval hoogmoed en arrogantie. Veel beoefenaars van vechtsporten zijn ten prooi gevallen aan deze subtiele verleiding en gebruiken tenslotte de zuivere energie van God om de ijdele verheerlijking van het menselijke ego uit te vergroten. Dit is gewoon niet de ware bedoeling van de echte vormen van vechtsport.

Als de je beweging van vechtsport tot aan haar oorsprong uitzoekt, zie je dat zelfverdediging nooit de echte bedoeling was van vechtsport. Het was gewoon een praktisch aspect van vechtsport, geboren in primitiever en gewelddadiger tijden. Maar het ware doel was spirituele groei door de energie van de materiële wereld te beheersen en de spirituele energie door de geest en het lichaam te kanaliseren. Het echte doel van vechtsport was nooit de volmaaktheid van het lichaam, maar om het lichaam tot de nederige en gehoorzame dienaar van de geest te maken. Dit zou het echte doel moeten zijn van iedere benadering van vechtsporten.

Tegenwoordig zijn er veel mensen op de wereld die nog niet eraan toe zijn om het spirituele pad te omarmen door een lering die openlijk spiritueel is. Voor veel van deze mensen, vooral veel jongeren, kan vechtsport geschikt zijn als een waardevolle drempel die ertoe kan leiden dat ze het echte spirituele pad later in het leven ontdekken. Natuurlijk kan dit ook gebeuren wanneer mensen niet gevangen zitten in de twee uitersten van angst en hoogmoed.

Ik heb veel oosterse leringen bestudeerd, tijdens mijn reizen door het oosten, maar ik heb mij op de openlijk spirituele leringen gericht en niet op de vechtsporten.