Een Land is geen Eiland

ONDERWERPEN: De noodzaak om wetenschap en religie te combineren – De goede en de niet zo goede kant van atoomtechnologie – Degenen die alleen leren door de harde leerschool – De ware dienstbare leider geeft ALTIJD – Leiderschap in de Gouden Eeuw – Ongevoeligheid en leiderschap – De eilandmentaliteit overwinnen – Een positieve kijk op de bijdrage van Groot-Brittannië aan Europa – Liefde is de sleutel

Geascendeerde Meester Saint Germain, 27 oktober 2007

Saint Germain BEN IK, en net als mijn geliefde broeder MORE heb ik verscheidene levens op dit eiland doorgebracht. Ik kwam ook om een voorbeeld te stellen van hoe iemand die geen macht misbruikt. Dus ik kwam een enigszins ander rolmodel geven dan dat van Koning Arthur en de diverse incarnaties van Master MORE als Thomas MORE en Thomas Becket. Want ik kwam de man tonen die niet beslist een regeringsmens, niet beslist een man van actie, is in die zin dat hij betrokken was bij de maatschappij, maar een man met ideeën, een man van de wetenschap, van kennis, zelfs van begrijpen hoe het materiële universum werkt; werken aan transmutatie, de basiselementen van het menselijke bewustzijn transformeren in het goud van het Christusbewustzijn.

Ik kwam een voorbeeld stellen – dat een man niet op het slagveld hoeft te staan om machtig te zijn. Want, zeker, kennis is macht, inzicht is macht, wijsheid is macht. En daarom bestaat het gezegde dat de pen machtiger is dan het zwaard, en ik heb er een rol in gespeeld om dat tot een algemeen bekende uitdrukking te maken. Dus ben ik in een paar incarnaties gekomen om het fundament te leggen voor de opkomst van de moderne wetenschap. Maar natuurlijk ben ik niet als iemand gekomen die alleen de wetenschap, het intellect, de analytische geest, was toegewijd. Ik kwam als voorbeeld van iemand die nog steeds heel erg intuïtief was en mij daarom nog heel sterk afstemde op het spirituele rijk, zoals MORE zei dat hij de afstemming op hogere principes vertegenwoordigde, de hogere principes van Godsbestuur, uitgedrukt als de koning, of als iemand die het opnam tegen de koning.

Welnu, ik vertegenwoordigde een ander aspect hiervan, de afstemming op hogere kennis. Om de praktische kennis tevoorschijn te halen die de mensen hun samenleving naar een hogere staat laat transformeren. En dit is natuurlijk iets wat ik zou willen dat mensen in dit tijdperk begrijpen.

De noodzaak om wetenschap en religie te combineren
Want hoe ziet het tijdperk waarin jullie leven eruit? Wordt die niet vaak gekarakteriseerd als het informatietijdperk? Maar zou het niet beter kunnen worden gekarakteriseerd als het wijsheidstijdperk? Want zouden wij de moderne mensen niet moeten helpen om het onderscheidingsvermogen te ontwikkelen dat feitenkennis nuttig is, maar dat het nog veel nuttiger is om zo verstandig te zijn die feiten in de juiste context te plaatsen? En die wijsheid kan niet van het intellect komen, niet van de zintuigen, niet van de kennis die uit fysieke, wetenschappelijke instrumenten kan worden afgeleid, maar enkel wanneer de wetenschap wordt gecombineerd met intuïtieve inzichten.

Je ziet natuurlijk dat de grote wetenschappers – als je de levens van hen bestudeert – allemaal intuïtieve inzichten kregen waardoor zij voor een paar van de grootste doorbraken konden zorgen. En dit is natuurlijk het voorbeeld dat gesteld werd in de legende over Merlijn die door zijn intuïtieve kennis wist hoe het universum werkte en hoe hij daardoor een bepaald meesterschap over de geest had gekregen. Als Roger Bacon en als Francis Bacon heb ik, opnieuw, getracht een voorbeeld te stellen van iemand die openstond voor de wetenschap, maar niet afgesloten was van spiritualiteit. Want het voorbeeld dat ik wilde stellen, is dat wetenschap en spiritualiteit twee kanten van de munt van het leven zijn, en je bezit alleen de totale wijsheid wanneer je die twee combineert.

Want zoals je duidelijk ziet in de moderne maatschappij, kunnen de wetenschappers grote intelligentie en grote kennis van de feitelijke dingen ten toon spreiden, maar hebben ze wel altijd de wijsheid om te weten wat er gedaan zou kunnen worden, gedaan moet worden? En die wijsheid kan enkel komen door intuïtieve afstemming op je eigen hogere Wezen – en het grotere Wezen van de geascendeerde meesters – zodat een wetenschapper weet waarom een bepaald idee naar buiten komt en dat het gebracht wordt om het Al te verhogen, in plaats van verkeerd gebruikt te worden om de machtselite kansen te geven om nog meer macht over de mensen te krijgen.

Technologie op zich is niet slecht. Ik heb de moderne wetenschap gesponsord en de ontwikkeling van veel van de moderne technologie voor de pragmatische reden dat ik wist dat, tenzij mensen werden bevrijd uit de sleur van hoe ze de kost moesten verdienen in de middeleeuwen, er geen kans bestond dat wij ooit een spiritueel ontwaken op deze planeet zouden krijgen. Dus er is niets inherent verkeerd aan technologie. Maar net als al het andere kan dit ten goede worden gebruikt of het niet-goede. Het kan worden gebruikt in egoïstische zin om één persoon of de elite te verrijken, of het kan worden gebruikt in altruïstische zin om het leven te verrijken en het overvloedige leven aan alle mensen in een samenleving te schenken.

De goede en de niet zo goede kant van atoomtechnologie
Dus neem als voorbeeld de nucleaire technologie. Die kan worden gebruikt als bron voor energie die niet vervuilt als er juist mee wordt omgegaan. En daardoor zou het, als er juist mee wordt omgegaan, een deugdelijk alternatief zijn voor olie en kolen die de omgeving wel vervuilen. Dit wil niet zeggen dat nucleaire technologie de allerbeste technologie is, maar ik maak hier een punt. En het punt is dat wat je in plaats daarvan ziet, is dat nucleaire technologie verkeerd gebruikt is om nucleaire wapens te maken die in handen zijn van wie, mijn geliefden? Welnu, de elite, die de regering in haar macht heeft en het militaire apparaat dat, bij wijze van spreken, de vinger bij de knop heeft die nucleaire wapens op deze planeet kan afschieten.

Maar afgezien daarvan zie je dat nucleaire wapens in feite een heel subtiel en diepgaand effect op het bewustzijn van de mensen heeft, door hen zo bang maken voor een nucleaire oorlog dat zij vaak bang zijn om op te komen voor principes en voor vrijheid uit angst voor wat er zou kunnen gebeuren. Je zag bijvoorbeeld tijdens de Koude Oorlog, hoeveel mensen in het Westen werden geïntimideerd om hun mond te houden, niet hun mening te geven over de Sovjet Unie en het wereldcommunisme uit angst om spanning te creëren die misschien zou kunnen escaleren in een nucleaire oorlog. Je ziet tegenwoordig een soortgelijk effect, waardoor veel mensen in het westen hun mening niet geven over de radicale islam uit angst om aanvallen door terroristen uit te lokken. En zo zie je dat de machtselite nucleaire wapens heeft gebruikt om angst bij de bevolking op te wekken.

Nu moet ik zeggen dat nucleaire wapens ook wat positieve effecten hebben gehad en juist daarom is de nucleaire technologie naar buiten gebracht. Omdat er werd vastgesteld dat de mensheid zo gevangenzat in die spiraal van één oorlog die weer tot de volgende leidde – waarbij je duidelijk kunt zien dat de Eerste Wereldoorlog de weg heeft geplaveid voor de Tweede Wereldoorlog; en de Tweede Wereldoorlog de weg heeft geplaveid voor de Koude Oorlog; en de spanning tussen het communistische blok en het westerse blok. Dit zou zeker weer een andere oorlog veroorzaken, ware het niet het feit dat de mensheid de allergrootste vorm van vernietigende technologie had gekregen, zodat zij konden zien dat weer een oorlog voeren, simpelweg te hoge offers zou vragen.

En hoewel zij nucleaire wapens als vorm van intimidatie hebben gebruikt, heeft zelfs de machtselite dezelfde angst als die zij op de mensen hebben geprojecteerd. Ze zijn eigenlijk zo bang om die Derde Wereldoorlog te beginnen uit angst dat zij er misschien geen baat bij hebben. Wanneer je naar de Tweede Wereldoorlog kijkt, kun je duidelijk zien hoe het militair-industriële complex, zoals sommigen het noemen, inderdaad geweldig van die oorlog heeft geprofiteerd. Maar ze hebben er alleen maar van geprofiteerd, omdat de oorlog niet de beschaving als geheel heeft vernietigd en daardoor kregen ze de kans om hun winst te spenderen. Terwijl je als je de volledige kracht van nucleaire wapens had ontketend, wie zou er dan nog overeind staan om hun winsten te besteden? Dus je ziet hoe wij soms extreme maatregelen moeten nemen om mensen te laten pauzeren en te zeggen: “We kunnen dit pad niet meer aflopen, want zo vernietigen wij onszelf!”

Degenen die alleen leren door de harde leerschool
Degenen die verblind zijn door macht, zullen het pad blijven aflopen door te proberen steeds meer macht te krijgen en ze zijn schijnbaar niet te bereiken met de rede en kunnen niet worden gewekt. En daarom zullen ze ook niet gewekt worden tot ze beseffen dat ze nu de macht hebben gekregen die – indien ontketend – hen in feite zelf zal vernietigen en niet alleen hun tegenstanders in de dualistische strijd.

Je kunt een situatie krijgen waarin degenen die letterlijk zo verblind zijn door de dualiteit en egoïsme dat ze voorbij het punt van waanzin gaan, enigszins gewekt kunnen worden uit die waanzin door te beseffen dat de effecten van het gebruik van de macht die ze hebben, zo vernietigend zal zijn dat ze zichzelf letterlijk zouden vernietigen. Dit is ook één van de redenen waarom er in het verleden het concept hel werd gegeven. Zodat degenen die het meest op zichzelf gericht, egoïstisch, waren door deze angst zouden kunnen worden gewekt door iets wat zo erg was dat ze zich uiteindelijk zouden realiseren dat ze van koers moesten veranderen.

Dit is natuurlijk een heel riskante strategie die we veel liever willen vermijden. Maar zoals wij al eerder hebben uitgelegd, wanneer mensen niet door het pad naar hogere kennis willen leren, door het pad van een echt spirituele leraar te volgen, nu dan moeten zij het door de school van de harde klappen leren. En zij zullen die situatie meer laten escaleren tot de klappen steeds harder worden. En dan – iedere keer dat de klappen harder worden – nu dan wordt er in ieder geval een percentage van de egoïstische levensstromen gewekt. Uiteindelijk wordt hen wat zinnigs ingepeperd, zoals ze zeggen. En ze ontwaken en beseffen: “Wij moeten veranderen!”

Natuurlijk is het gevaar er altijd dat een paar zijn die niet worden gewekt tot ze voor de allerlaatste zelfvernietiging staan, zoals je zag bij Adolf Hitler, die tot het allerlaatst bleef geloven dat hij het zou kunnen overleven en pas op het allerlaatste moment besefte dat hij te ver was gegaan en dat zelfvernietiging onvermijdelijk was.

En dus bestaat het potentieel dat een of andere leider nucleaire wapens zou kunnen afschieten en dan zou het te laat zijn om dat tegen te houden. Niettemin is er zelfs als één natie dit zou doen nog steeds de mogelijkheid dat anderen niet zo reageren, maar daadwerkelijk zouden pauzeren en beseffen dat het soms verstandiger is om niet op dezelfde manier te reageren, maar de andere wang toe te keren. Dus we hebben goede hoop dat de mensheid de mogelijkheid om ooit nucleaire wapens te gebruiken, ontgroeit en daarom een hoger inzicht in macht krijgt en beseft dat echte macht, zoals Moeder Maria in haar verhandeling heeft gezegd, wordt gebaseerd op liefde, niet op angst.

De ware dienstbare leider geeft ALTIJD
En daarom zal ik nog wat dieper ingaan op de concepten die Moeder Maria heeft gegeven. Want echte macht kan enkel van God komen. God wenst de hele schepping te verheffen, want zoals Jezus heeft gezegd, geeft de Vader jullie met het grootste genoegen zijn koninkrijk. God wil dat alle mensen het overvloedige leven krijgen. Dus de ware macht van God is een uitbreidende kracht, daarom vloeit die uit liefde voort. Omdat Gods onvoorwaardelijke liefde een uitbreidende kracht is die altijd uitdeelt, want ze is gericht op het verheffen van al het leven. En wanneer je begrijpt dat al het leven één is, wanneer je de oneindigheid van Gods liefde begrijpt – dat Gods liefde onuitputtelijk is – wanneer je het principe begrijpt van de talenten vermenigvuldigen, besef je dat hoe meer jij geeft, jij nog meer van boven krijgt.

Jij sluit die stroom in de vorm van een 8 en dat is verlicht eigenbelang. Dan breng jij je weer op één lijn met de Rivier van Leven, die probeert jou steeds meer te geven, al het leven te verheffen in plaats van door vergelijking tot anderen. Echte macht is altijd expansief, deelt altijd uit, probeert altijd te verheffen. Een koning, of keizer, of minister-president, of president, die is afgestemd op ware Godkracht, doet alles wat in zijn of haar macht ligt om het volk te verheffen, hen een hogere vorm van leven te geven, zowel in spiritueel als materieel opzicht. Zo’n leider zal op geen enkele manier proberen het volk te onderdrukken. Want de leider beseft dat hij of zij de dienaar van God en de dienaar van het volk is. En hoe meer de leider aan het volk geeft, hoe meer de leider van God ontvangt. En dat is echte macht – de dienstbare leider – die Christus op de volgende manier tot uitdrukking heeft gebracht: “Hij die de grootste onder jullie is, laat hem de dienaar van allen zijn.” Niet alleen van alle mensen, maar van het Al het Leven.

Wanneer je leiders ziet die niet geven, dan weet je dat hij geen leider is, iemand die niet op een of andere manier door God gesponsord, of gezalfd, of benoemd wordt. De bewering dat koningen door God werden benoemd, is een valse bewering wanneer die koningen niet onbaatzuchtig aan hun volk geven, maar in plaats daarvan van de mensen proberen te nemen en het volk te onderdrukken en ze eronder te houden. Zo’n leider zou nooit, nooit, door God kunnen worden benoemd, zou God nooit kunnen vertegenwoordigen. Zelfs een kerkleider zou God niet kunnen vertegenwoordigen, tenzij die leider probeert de hele gemeente te verheffen in plaats van ze vast te zetten in een mentaal kader van doctrines, dogma’s en regels.

De mensen die macht misbruiken, doen dit uit angst, en angst is het gevoel van gebrek dat uit het gevoel van gescheidenheid voortkomt. “Er is niet genoeg, dus moet ik zoveel ik kan van anderen afpakken!” in plaats van het principe van alchemie toe te passen, waardoor je meer uit de onuitputtelijke bron ontvangt en daardoor beseft dat het verschijnen van beperkingen, van gebrek, slechts een illusie is. Maar dat jij door de steen der wijzen te brengen, sneller die beperkte staat naar meer overvloed kunt accelereren. Daardoor kun je letterlijk de atomen van lood steeds sneller laten accelereren tot de snellere, vluggere vibratie van de atomen van goud.

Leiderschap in de Gouden Eeuw
Het is heel goed mogelijk om lood in goud te transformeren. Maar de ware wetenschap die alchemie heet, staat meer symbool voor het willen transmuteren van het menselijke bewustzijn in het spirituele bewustzijn – om menselijke wezens in spirituele wezens, in zonen en dochters van God, te veranderen. Dit moeten alle ware leiders proberen te doen – hun volk verheffen opdat de mensen hun hoogste spirituele potentieel tot uitdrukking kunnen brengen en echt het bewustzijn van de Gouden Eeuw krijgen dat dan de Gouden Eeuw opwekt. Want een leider die zijn macht misbruikt, zal nooit in staat zijn een Gouden Eeuw te manifesteren in zijn samenleving. Want een beschaving in de Gouden Eeuw kan niet op angst worden gebaseerd. Die moet op liefde worden gebaseerd. Want alleen met liefde kun je toegang krijgen tot de oneindige bron van God. En alleen dan kun je een Gouden Eeuw manifesteren.

Wat is een Gouden Eeuw? Welnu, het is een maatschappij die niet alleen probeert te gebruiken wat er in het materiële universum aanwezig is om rijkdom te creëren. Want als een maatschappij haar rijkdom baseert op het materiële, is het onvermijdelijk dat er gebrek zal optreden. En dan is het onvermijdelijk dat er zich een elite formeert die de rijkdom zal hamsteren door die van de mensen af te pakken. Je ziet dit patroon steeds weer in de geschiedenis terugkomen. Het is geen raketwetenschap om dit aan de mensen uit te leggen. Ze zijn eraan toe om deze concepten in de wereld van tegenwoordig te begrijpen. Dus een Gouden Eeuwmaatschappij erkent dat er geen fysieke beperkingen zijn die in steen zijn uitgehakt, maar dat het mogelijk is om de principes van de alchemie toe te passen om meer overvloed uit een hoger rijk naar een materieel rijk toe te brengen en dan de hoeveelheid rijkdom die tot hun beschikking staat, te vergroten.

En dat wordt dan het fundament voor een Gouden Eeuwmaatschappij die aan het bewustzijn van gebrek ontsnapt door te beseffen dat wanneer iedereen samenwerkt, hun geest met hun acties combineren, ze zoveel weelde kunnen opwekken dat er geen gebrek is en men dus ook niet hoeft te hamsteren. Want de mensen die de leider in de Gouden Eeuwmaatschappij zijn, zijn niet de mensen die in angst vastzitten. Dat zijn degenen die het meest zijn afgestemd op goddelijke liefde, zodat ze de dienstbare leider zijn en daarom proberen zij niet voor zichzelf te hamsteren. Ze proberen enkel hun gezaghebbende positie te gebruiken om steeds meer aan het volk te geven, het volk te verheffen.

En daarom zie je – in heel veel beschavingen uit het verleden, inclusief tegenwoordig – een machtselite die zo op angst wordt gebaseerd en hun angst heeft hen in die leiderschapsposities gebombardeerd. Zien jullie dit niet, mijn geliefden? Natuurlijk wel, wanneer je hierover nadenkt. En ik kan je ervan verzekeren dat mensen – en vooral in Groot-Brittannië – eraan toe zijn om dit te begrijpen, te begrijpen dat het tijd wordt een nieuwe vorm van leiderschap in deze natie op te eisen – die een verlichte vorm van leiderschap is, die NIET wordt gebaseerd op angst en gebrek, maar op liefde en overvloed.

Ongevoeligheid en leiderschap
Dat willen mensen zien. En zoals mijn broeder MORE tot uitdrukking heeft gebracht, zie je dit vertegenwoordigd in de reactie op de dood van Prinses Diana, omdat zij was gekomen om die hoop op een andere vorm van leiderschap te vertegenwoordigen, een leider die gevoelig was voor het volk. Omdat de verkeerde leiders natuurlijk bang waren en die, zoals Moeder Maria heeft uitgelegd, zich al lang naar beneden hebben gehaald door te denken dat zij die liefde niet waard zijn, nu vervolgens worden zij ongevoelig voor zichzelf, mijn geliefden. En daarom zijn ze totaal ongevoelig voor het volk. Maar hoewel het kan lijken dat het allemaal over hen gaat, zijn ze eigenlijk in diepere betekenis, totaal ongevoelig voor zichzelf. En daarom zie je dat enkele van de leiders, zoals Hitler, die de mensheid heeft gekend, die het meest misbruik hebben gemaakt van de mensen, die totale ongevoeligheid bezaten.

Omdat je in feite niet te maken hebt met een persoon in de normale zin van het woord. Want door zo totaal ongevoelig te worden, was hij zo overgenomen door de niet-materiële krachten die in het emotionele rijk bestaan, dat hij nauwelijks nog zijn eigen beslissingen kon nemen, maar enkel gestuurd werd door die krachten die hem als middel tot vernietiging wilden gebruiken. En daarom raakte hij zo verblind dat hij niet kon zien dat dit onvermijdelijk tot zijn eigen vernietiging zou leiden. En die ongevoeligheid zag je ook bij de Britse koningin in haar reactie op de dood van Diana. En de mensen besefte dat zij een monarchie hadden die grotendeels ongevoelig was voor hun gevoelens, voor hun leven zelfs. En de mensen zijn eraan toe om een andere vorm van leiderschap te eisen die wel gevoelig is voor de mensen, omdat de leiders gevoelig voor hen zijn.

Opnieuw zien wij één van die situaties die een catch-22 vormt. Want hoe kan het volk een hogere vorm van leiderschap eisen wanneer zij zelf zo lang onderdrukt zijn dat om met de uiterlijke omstandigheden om te kunnen gaan, zij zichzelf ongevoelig hebben gemaakt, zij zichzelf hebben verlamd? Dus je ziet het effect dat als een land eenmaal in die spiraal komt om macht verkeerd te gebruiken, het onderdrukkende leiders krijgt die zo ongevoelig voor zichzelf en voor het volk zijn, en dus het volk onderdrukken. En het volk weet dat dit verkeerd is, maar als zij zich verlamd voelen en machteloos om er iets aan te doen, hoe kunnen de mensen dan omgaan met die situatie en doorgaan met hun bestaan? Ze kunnen dat alleen maar als zij zichzelf bijna net zo ongevoelig te maken als de leiders.

Dus dan krijg je zowel verkeerd leiderschap als een bevolking die wordt verblind door deze ongevoeligheid. En hoe kun je die betovering verbreken? Welnu, je kunt die betovering alleen maar verbreken als de mensen in de top tien procent, de meest spiritueel bewuste mensen, besluiten een poging doen zich te bevrijden uit die ongevoeligheid en een betere manier opeisen – en op vele manieren hun mening geven om aan te tonen dat er wel een manier is om uit die verlamming, dit gevoel van machteloosheid, het gevoel dat niets ertoe doet en dat we niet tegen het establishment op kunnen, te komen.

Iemand moet bereid zijn net als het kind in het verhaal van de Nieuwe Kleren van de Keizer te zeggen: “Maar de keizer heeft niets aan! Dit is allemaal een illusie! Deze mensen zijn verkeerde leiders, omdat ze uit angst voortkomen die hen ongevoelig maakt. Maar er is een betere manier en het wordt tijd om waar leiderschap op te eisen dat wordt gebaseerd op hogere principes.” En zoals mijn broeder heeft gezegd, is het inderdaad het lot, het goddelijke plan van het Britse volk, om het voorbeeld te geven van zo’n maatschappij waarin je leiders eist die worden gebaseerd op hogere principes en je daardoor verlicht leiderschap krijgt.

De eilandmentaliteit overwinnen
Ik wil iets zeggen over de eilandmentaliteit, want jullie zien natuurlijk ook wel dat een groot deel van deze mentaliteit juist ongevoeligheid is. Want wanneer je ongevoelig voor jezelf bent geworden, heb jij jezelf verlamd voor de mogelijkheid dat er iets verandert. Dit maakt dat een volk achterom kijkt. Dit maakt dat zij veranderingen willen vermijden en dus willen ze zichzelf isoleren van andere mensen die misschien het potentieel of de impuls tot verandering kunnen opwekken.

De ongevoeligheid die het Britse volk heeft opgebouwd door onderdrukt te worden door de verkeerde leiders heeft die eilandmentaliteit in het leven geroepen. En als je terugkijkt op de geschiedenis, vooral die van het Britse Rijk, weet je – als je erover nadenkt – dat de mensen zelf eigenlijk geen onderdeel wilden vormen van het gewelddadig, dwangmatig, onderdrukken van andere naties. Want het is niet echt een oorlogszuchtig volk – want als dat wel zo was, zouden ze zich niet isoleren, maar er agressief op uit trekken. Maar ze hadden het gevoel dat ze geen uitweg hadden en dus hebben ze zichzelf ongevoeliger gemaakt om met die situatie om te kunnen gaan.

En dat heeft vervolgens dit gevoel gecreëerd van: “Wij Britten zijn anders dan de mensen op het vasteland en wij worden afzijdig gehouden en zo moet het ook.” Dus hebben jullie, zelfs tegenwoordig, het gevoel dat het Engelse volk zich niet met Europa bezig wil houden; zich niet als onderdeel van Europa wil zien. Want ze zijn bang dat zij, om onderdeel te worden van iets groters, misschien wel een aantal dingen moeten veranderen waarvan ze niet kunnen begrijpen waarom die moeten veranderen, want wat is ervoor nodig om mensen te laten veranderen? Welnu, zij moeten hun ongevoeligheid ten opzichte van zichzelf overwinnen.

Die ongevoeligheid zorgt ervoor dat mensen zich vastklampen aan wat ze kennen, aan wat comfortabel is – omdat zij eraan gewend zijn geraakt, hoewel het eigenlijk helemaal niet comfortabel is. Maar zij hebben zich gewoon verlamd. En door die verlamming, door die ongevoeligheid, hebben zij een bepaald gevoel van equilibrium dat hen, dagelijks, zo door laat gaan. Dus verbreekt de gedachte aan verandering het gevoel van equilibrium en daarom hebben ze de neiging om ervoor terug te schrikken en zich vast te klampen aan wat bekend is.

Maar zoals Master MORE heeft gezegd, zie je dan ook de groei in het Britse volk, de uitbreiding van hun bewustzijn. En dat zie je, bijvoorbeeld, juist aan het feit dat de meerderheid van het volk niet echt de Britse deelname aan het mislukte militaire avontuur in Irak heeft gesteund. En dit toont dat het Britse volk verder is dan de tijd van het Britse Rijk, waarin ze in vele gevallen uit nationale loyaliteit het militaire avontuur en de gedwongen expansie van het Rijk hebben gesteund.

Het bewustzijn is veranderd, en wel drastisch, hoewel het nog steeds niet helemaal tot het bewuste gewaarzijn van een kritieke massa mensen is doorgebroken. Maar dit kan gebeuren en het zit er dicht bij, zoals Master MORE tot uitdrukking heeft gebracht. En ik kan je ervan verzekeren dat ik ook die opwinding voel als ik over het potentieel van deze natie nadenk. Ik voel een groot gevoel van dankbaarheid en opwinding dat ik in staat ben hier in deze natie te spreken, omdat ik op een andere manier tot het massabewustzijn kan spreken, door een boodschapper die fysiek aanwezig is, dan van afstand kan worden gedaan.

Een positieve kijk op de bijdrage van Groot-Brittannië aan Europa
Het Britse volk is eraan toe om de eilandmentaliteit, de ongevoeligheid, te overwinnen. Maar de sleutel om dat te doen, is door hen een positieve visie te geven, zodat zij hun angst dat Europa Groot-Brittannië negatief zal beïnvloeden, overwinnen. En in plaats daarvan sluiten ze zich aan bij de positieve visie dat Groot-Brittannië een positieve constructieve bijdrage kan leveren aan de Europese samenleving en de Europese Unie. Maar natuurlijk kan Groot-Brittannië dat alleen maar doen door dat verlicht leiderschap op te eisen, gebaseerd op trouw aan hogere principes.

De Europese Unie is in potentie een stap in de juiste richting naar grotere eenheid in het volk in Europa. Maar zoals hier is uitgelegd, zelfs wanneer je groeit op het spirituele pad, bestaat het potentieel dat je op een punt kunt komen waarop jij jouw talenten op het spirituele pad voor egoïstische doeleinden gebruikt – in plaats van te beslissen jouw ego te overwinnen. En dus bestaat het potentieel dat, hoewel de Europese Unie een stap naar eenzijn is, het wordt vervormd door een materialistische eenheid te worden die wordt gebaseerd op het verlangen naar economische groei of, nog erger, militaire macht.

Wat we willen, is dat in de mix van Europa en de Europese Unie, het concept wordt geïntroduceerd dat we niet slechts een materiële eenheid kunnen vormen, we moeten ook een eenheid zijn die wordt gebaseerd op hogere principes. En dit betekent zeker niet loyaal zijn aan een specifieke religie in de buitenwereld, maar de erkenning dat er een hogere autoriteit is, een hogere realiteit, een hogere bron van waarheid. En dat wij op den duur alleen een duurzame samenleving krijgen wanneer onze maatschappij op die tijdloze principes wordt gebaseerd die onze maatschappij laten voortbestaan zonder zichzelf te vernietigen door die innerlijke tegenstellingen.

En dit is juist het potentieel van het Britse volk, en hoe zij een bijdrage zouden kunnen leveren aan Europa. En daardoor zouden ze hun angst overwinnen dat ze negatieve invloeden uit Europa kunnen krijgen of bepaalde dingen moeten opgeven waarvan ze denken dat ze niet zonder kunnen leven. Het Britse volk zou natuurlijk wel zonder het pond kunnen leven en de Europese munteenheid overnemen. Zou dat echt zo’n groot verlies zijn, mijn geliefden? Nee. Het wordt enkel als een verlies gevoeld, omdat de angst voor verandering, die uit ongevoeligheid voortvloeit, ervoor zorgt dat mensen aan tradities hechten; zich vastklampen aan een symbool om terug te kijken op de grootsheid van het Britse Rijk. Maar ze doen dit alleen, omdat ze geen toekomstvisie hebben dat Groot-Brittannië op een andere manier veel groter zou kunnen worden dan in het verleden. Daarom klampen ze zich aan de monarchie en de geschiedenis en de tradities vast.

Het juiste gebruik van macht is expansief, is geven, en zodoende leidt het tot transcendentie. En wanneer je met de Rivier van Leven meegaat, heb je geen angst voor gebrek, zodat je geen angst hebt dat de toekomst erger wordt dan momenteel, of erger dan het verleden, omdat je beseft dat in de Rivier van Leven de dingen alleen maar kunnen accelereren. En waarom zou je dan op het verleden terug moeten kijken of vasthouden aan tradities uit het verleden die het hoogtepunt uit die tijd zijn, maar dat er ook nog iets daarna komt, en dat je enkel dat iets kunt bereiken door het verleden los te laten?

Dus je ziet, het vastklampen aan de geschiedenis wordt opnieuw gebaseerd op angst en het gevoel van gebrek. Terwijl jij, als jij je aansluit op de Rivier van Leven en het potentieel tot expansie, niet zo aan het verleden gehecht bent. Je ziet het als het lood dat moet worden doordrongen met de Geest en daardoor getranscendeerd in een betere toekomst. En dan besef je ineens dat bepaalde praktische concessies doen om jezelf op op één lijn met Europa te brengen een noodzakelijk offer is, dat zelfs geen offer is.

Als Groot-Brittannië het pond zou opgeven en om praktische redenen op het metrieke stelsel zou overgaan om op één lijn met Europa te komen, welnu, wat er dan in plaats daarvan bereikt zou kunnen worden, was dat het geschenk van Groot-Brittannië de Engelse taal werd die als de universele taal zou kunnen worden overgenomen in de Europese natie, de Europese Unie. Dan zou je inzien dat het geven en nemen in alles is, maar dat er in het algemeen geen verlies is. Want je gaat gewoon door naar het volgende niveau. Ik zou jullie op het hart willen drukken dat je in feite meer wint door een paar dingen op te geven. En ook door bereid te zijn een paar dingen op te geven, zouden jullie je eigen eilandmentaliteit overwinnen – maar je zou ook de omgekeerde eilandmentaliteit te boven komen. Omdat veel mensen in Europa de Britten zien als separatistisch, isolationistisch en op bepaalde manieren ‘verwaand’, het gevoel hebben dat zij beter zijn dan anderen en zij hun handen dus niet vuil willen maken door om te gaan met ‘primitievere’ naties op het vasteland.

Om die juiste stroom te krijgen, waardoor het Britse volk haar lot kan vervullen om hogere principes te brengen, moeten wij niet alleen maar de eilandmentaliteit afbreken in Groot-Brittannië, maar we moeten ook de mentaliteit of de waarneming van Europa afbreken, zodat de mensen bereid zijn te luisteren naar wat het Britse volk heeft bij te dragen aan de Europese Unie. Zonder het gevoel dat de Britten komen met een gevoel van superioriteit en dat ze willen dat de mensen in Europa ideeën van Groot-Brittannië overnemen, maar niet bereid zijn om iets van de andere kant te laten komen.

Liefde is de sleutel
Liefde is natuurlijk de sleutel. Ik houd heel erg veel van het Britse volk. Ik voel grote liefde voor alle mensen. Mijn liefde is onvoorwaardelijk en oneindig. Maar zelfs onvoorwaardelijke liefde kan worden gericht op een bepaald volk op een bepaald moment. En dit sluit anderen natuurlijk niet uit, want onvoorwaardelijke liefde kan nooit exclusief zijn. Maar omdat ik ben die ik ben, en hier fysiek in Groot-Brittannië spreek, wil ik wel mijn onvoorwaardelijke liefde voor het Britse volk tot uitdrukking brengen.

Ik heb onder jullie geleefd. Ik heb het privilege gehad om bepaalde ideeën naar buiten te brengen, waaronder de toneelstukken van Shakespeare, om het fundament te leggen voor de Britse taal, een taal die bij uitstek geschikt is om spirituele concepten tot uitdrukking te brengen. En dit is gebeurd, omdat ik het potentieel voor deze natie, voor dit volk, zie dat zij dat kunnen ontstijgen en alle onderdrukkers afwerpen en hun spirituele potentieel waarachtig vervullen.

Wanneer jullie ongevoelig zijn, voel jij je niet de moeite waard om van gehouden te worden. Je voelt niet dat je liefde kunt ontvangen en natuurlijk heb je ook niet het gevoel dat je liefde tot uitdrukking kunt brengen. Wat de reden is dat je ziet dat de mentaliteit van de mensen in Groot-Brittannië vaak enigszins gereserveerd is en geen diepere emoties tot uitdrukking brengt, maar in plaats daarvan humor gebruikt als manier om hun emoties te verbergen achter een façade van grappen of zelfs sarcasme en zelfspot. Het is natuurlijk beter om zelfspot te hebben op een humoristische manier dan op een niet humoristische manier, maar het is wel een manier om de emoties die dieper gaan te verbergen. En daardoor wil ik – door dit fysieke voertuig en allen van jullie die hier zijn – die onvoorwaardelijke liefde schenken aan het Britse volk opdat zij het gevoel kunnen krijgen dat zij die liefde waard zijn, dat God van hen houdt en zij dat misschien kunnen gaan accepteren.

En daardoor vraag ik jullie, net als Moeder Maria, te luisteren naar de meditatiemuziek die zal worden gespeeld. En terwijl jullie luisteren, stem jij je af op de stroom van onvoorwaardelijke liefde en voel hoe jij verder kunt gaan staan dan het in feite voor jezelf te accepteren, zoals Moeder Maria zich erop gericht heeft, maar je gaat verder door te voelen dat jij de stroom BENT, je bent Eén met die stroom. En dan stroomt het door jouw lagere wezen en naar buiten, en bedekt dit hele eiland. En degenen onder jullie die uit andere landen komen, zijn natuurlijk vrij om te zien dat die liefde ook naar jullie land toegaat. Maar ik vraag jullie om een deel van je bewustzijn te gebruiken om dit eiland met de onvoorwaardelijke liefde van God te verzadigen. Hoewel ik moet zeggen dat dit eiland met de onvoorwaardelijke liefde van God verzadigen een verkeerde benaming is, want onvoorwaardelijke liefde is oneindig en dan heb je niet een bepaalde hoeveelheid nodig om iets te verzadigen, je hebt maar één punt van het Oneindige nodig om het allemaal te vullen.

Dus dank ik jullie voor je aandacht, voor jullie aanwezigheid en ik feliciteer jullie ook, omdat jullie hier een ware overwinning hebben behaald die een katalytisch proces in gang zal zetten dat letterlijk schokgolven, zoals de zaken staan, door het collectieve bewustzijn van deze natie zal zenden. En je zult zien dat er de komende jaren fysiek een duidelijker verandering te zien zal zijn. Dus mijn dank voor jullie aanwezigheid. (Meditatiemuziek werd gespeeld.)