Het voorbeeld van Petrus en de rol van Paulus

ONDERWERPEN: Petrus sloot compromissen over zijn Christusschap – de katholieke kerk sloot ook compromissen om de keizer te behagen – Paulus waarheid bereid om te veranderen – Paulus begreep iets van de innerlijke leringen

Vraag: Ik wil eerst graag Kim en jou bedanken voor deze website. Ik ben net als Kim altijd een zoeker geweest en heb van kinds af aan alle dingen gevoeld die hij ook heeft gevoeld. Ik heb ook een speciale band met de Vader gevoeld en Met Jou, waar geen kerk ooit bij in de buurt is gekomen.

Ik heb de sectie gelezen ‘Volg mij – niet Petrus’ en je leert ons dat we niet het voorbeeld van Petrus moeten volgen. Dat wij in plaats daarvan het voorbeeld van Paulus moeten opvolgen. Maar ik had altijd de indruk dat Paulus meer verantwoordelijk was voor de manier waarop het moderne christendom jouw leringen beziet. Kun je alsjeblieft wat licht werpen op de nuttige aspecten van de rol van Paulus, zodat ik, en andere lezers, die misschien mijn mening delen, het beter kunnen begrijpen.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Ik moedig je aan om je gevoelens van innerlijke afstemming op God en mij altijd te houden. Er is natuurlijk geen enkele kerk die in de buurt komt van het directe innerlijke contact met je Christuszelf en de geascendeerde meesters. De grootste tragedie die er ooit is gebeurd op deze planeet, is dat een religie in de buitenwereld de innerlijke band heeft vervangen voor veel mensen.

Het hoofddoel van de verhandeling over Petrus is mensen te tonen dat Petrus, omdat hij zijn eenzijn met mij loochende, zijn eenzijn met de innerlijke Christus, het officiële, of orthodoxe, christendom vanaf het begin op een verkeerd spoor stond. De essentie van de beslissing van Petrus was dat hij bereid was compromissen te sluiten over zijn spirituele principes, hij was bereid een compromis te sluiten over zijn Christusschap, om aan de druk van deze wereld tegemoet te komen.

Ik hoopte aan te tonen dat deze neiging vanaf het begin een diepgaande invloed heeft gehad op het christendom. Op geen enkel moment in de tijd was deze invloed duidelijker zichtbaar of schadelijker dan na de bekering van de Romeinse keizer Constantijn. Nadat een minderheid zwaar was vervolgd, ontving de christelijke religie plotseling de goedkeuring van de staat en de steun van de militaire macht van het Romeinse Rijk. Bijna ogenblikkelijk veranderde de kerk, die de Rooms katholieke kerk werd, naar een vorm die bereid was compromissen te sluiten over haar spirituele principes ten gevolge van druk die door de machten op deze wereld werd uitgeoefend, gepersonifieerd door achtereenvolgende Romeinse keizers. Met andere woorden, de kerk was bereid compromissen te sluiten over de waarheid om zich van de steun van de Romeinse staat te verzekeren.

Ik hoopte dat door de tragedie hiervan te begrijpen veel moderne christenen de noodzaak zouden inzien een bijna totale omslag te maken, terug te keren naar mijn innerlijke leringen en de compromissen in het verleden te transcenderen. Ik heb Paulus in dit verband als voorbeeld gebruikt, omdat hij duidelijk heeft getoond dat hij bereid was die omslag te maken. Paulus was heel fanatiek en zoals je weet vervolgde hij de eerste christenen. Hoewel ik aan Paulus ben verschenen in een heel krachtig visioen, was er geen garantie dat hij dat als een echt visioen zou erkennen. Hij had het terzijde kunnen schuiven als een hallucinatie of het werk van de duivel.

Paulus had aanzienlijk aanzien en een aanzienlijke reputatie in zijn gemeenschap. Voor hem was het veranderen van de koers die hij vroeger had gevolgd en zijn traditionele joodse geloof loslaten en het christendom bevorderen een heel erg grote stap. Paulus voelde niet alleen de druk van de buitenwereld, maar ook de druk van zijn eigen psyche zoals arrogantie en andere menselijke emoties. Deze druk was in feite veel groter dan het risico waar Petrus aan werd blootgesteld. Maar ondanks deze druk was Paulus bereid die totale omslag te maken en de waarheid en de werkelijkheid van Christus te accepteren.

Dit voorbeeld wilde ik aan het moderne christendom overbrengen in de hoop dat ze geïnspireerd zou worden om een soortgelijke omslag te maken en openlijk toe te geven dat het orthodoxe christendom zo ver van mijn ware leringen afstaat dat het bijna alle beschrijvingen tart. Ik hoop dat een aantal moderne christenen bereid zullen zijn door een soortgelijke omslag te maken als die Paulus heeft ervaren en openlijk de noodzaak toe te geven dat het christendom weer op één lijn gebracht moet worden met de waarheid en werkelijkheid van mijn innerlijke leringen.

Dus vooral in dit verband en met deze bedoeling heb ik mensen aangemoedigd om Paulus te volgen. Ik ben het met je eens dat Paulus een diepgaande invloed op het christendom heeft gehad. Maar ik moet toch zeggen dat de invloed die Paulus heeft gehad op het christendom in feite wordt gebaseerd op een verdunde en verkeerd begrepen kijk op de echte leringen van Paulus. Hoewel Paulus niet het totale inzicht kreeg in mijn leringen en missie en hevig beïnvloed werd door zijn persoonlijke achtergrond, had hij wel een heel groot inzicht in de basisprincipes van mijn boodschap. Je kunt zelfs hints naar deze boodschap vinden in zijn brieven en andere geschriften.

Paulus had het bijvoorbeeld over het menselijke denken en de natuurlijke mens. Hij sprak over de noodzaak om de oude mens, het dualistische denken, af te leggen en de nieuwe mens met de Christusgeest aan te doen. Hij zei specifiek: “Laat die geest in jou zijn die ook in Christus Jezus was.” Paulus begreep dus dat de essentie van mijn boodschap is dat alle mensen het potentieel hebben om het Christusbewustzijn te krijgen.

Helaas, hebben de meeste christenen, in de oude of moderne tijd, zoals je vast wel kunt zien, de leringen van Paulus niet begrepen. Dus maar weinig moderne christenen begrijpen de ware betekenis van het punt dat ik net beschreven heb, hoewel Paulus duidelijk de noodzaak zag om in mijn voetsporen te treden. Dit is niet helemaal verrassend, omdat niet al mijn discipelen dit deel van mijn boodschap hebben begrepen. Zoals ik heb geprobeerd uit te leggen, heeft Petrus het zelf niet helemaal begrepen en de noodzaak om mij totaal te volgen benut. Dit punt was, in feite, de bron van wat onenigheid tussen Petrus en Paulus.

Dus mijn punt is dat als moderne christenen het voorbeeld van Paulus zouden opvolgen en een complete omslag maken in de manier waarop ze het christelijke geloof benaderen, er al veel gewonnen zou zijn. Als ze daarna een poging zouden doen om de innerlijke boodschap van Paulus en de innerlijke boodschap van Christus te begrijpen, zou er nog veel meer gewonnen zijn. Als alle moderne christenen in feite een poging zouden doen om direct persoonlijk contact met hun Christuszelf en met het spirituele rijk te krijgen, zouden we toch een kans hebben om het christendom in haar oorspronkelijke zuiverheid te herstellen en zodoende helpen om mijn oorspronkelijke bedoeling en visie voor deze planeet tot stand te brengen.