Spreek met liefde of heel eerst jouw eigen psychische problemen

ONDERWERPEN: Wanneer je iets in jezelf ziet, zie je het ook in anderen – dan is het jouw verantwoordelijkheid om het te zeggen – iedereen heeft blinde vlekken – als je gehecht bent aan de reactie van andere mensen, moet je jouw eigen psychische problemen oplossen – spreek met liefde of houd je stil – het is niet jouw verantwoordelijkheid om keuzes voor anderen te maken

Vraag: Als je vrienden hebt die ook op het spirituele pad zijn en we iets in hen zien wat ze niet los willen laten, zoals het ego, is het dan onze verantwoording om dat onder hun aandacht te brengen als wij het herkennen? Of moeten we aan ons eigen ego werken voor wij dat mogen doen?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Het is altijd je verantwoordelijkheid om eerst naar jezelf te kijken, in de spiegel te kijken. Je kent mijn parabel over degenen die eerst de splinter in het oog van iemand anders zien en de balk in hun eigen ogen niet. Dus als spiritueel zoeker moet je altijd eerst proberen dingen in jezelf te zien. Toch kom je naarmate je het spirituele pad bewandelt op een punt dat je dingen in jezelf ziet en dus ook duidelijker ziet wat er in de psyche van iemand anders omgaat. Dus er zal een moment komen dat het jouw verantwoordelijkheid wordt om iets bij iemand onder de aandacht te brengen, zodat ze misschien de kans krijgen om te zien wat zij zelf niet kunnen zien.

Spirituele zoekers die de juiste gemoedstoestand hebben, kunnen elkaar echt geweldig helpen, omdat iedereen blinde vlekken heeft, dingen die ze bij zichzelf niet kunnen zien, maar voor anderen overduidelijk zijn. En als je dit liefdevol onder iemands aandacht brengt, kun je elkaar enorm helpen op het pad.

De echte test die je op jezelf moet toepassen, is of jij gehecht bent aan wat jij bij iemand anders ziet. Heb je er last van? Ben je er boos om? Ben je er bang voor? Voel jij je gedwongen om de ander zijn of haar fouten te laten inzien, heb je het gevoel dat je iets verliest of wordt geschonden als de ander het niet ziet? En als je dat soort gevoelens in jezelf herkent, dan zou het goed zijn aan te nemen dat jij nog niet volledig je eigen psyche geheeld hebt.

Daarom is het misschien beter als je niets zegt tegen iemand, omdat je kunt aannemen dat zolang je er nog gehecht bent en negatieve gevoelens krijgt, die gevoelens verhinderen dat je duidelijk ziet wat er in de psyche van iemand anders omgaat. Je zou dan aan jezelf moeten werken – tot je de helderheid krijgt die komt als jij niet meer eraan gehecht bent – en dan zou je het tegen die ander kunnen zeggen.

We zouden ook kunnen zeggen dat als je een probleem bij iemand anders onder de aandacht brengt vanuit zuivere liefde, je het dan in ieder geval moet doen. Maar als je andere gevoelens herkent, houd je dan een poosje in, kijk in de spiegel en zie of de ander iets in jouw eigen psyche naar boven haalt dat jou kan helpen om te genezen, zodat je ervan bevrijd kunt worden en verder kunt.

Zoals ik al vele malen gezegd heb, evenwicht en niet gehecht zijn, is de sleutel. Als jij in evenwicht bent, zie je duidelijk dat je niet gedwongen wordt door egocentrische gevoelens. Als je er niet aan gehecht bent, kun je het de ander ook zeggen zonder erdoor van slag te raken, als hij het niet met je eens is of niet verandert. Denk er altijd aan dat je Gods wet van vrije wil respecteert. Het IS je verantwoording om iemand anders de kans te geven door hem of haar te zeggen wat je ziet. Het is NIET jouw verantwoordelijkheid keuzes te maken voor iemand anders wat hij of zij doet met de informatie die je aanbiedt.

Zeg het tegen de ander en blijf niet gehecht aan de reactie. Als je een gehechtheid in jezelf bespeurt met betrekking tot die reactie, gebruik dat dan om de balk in je eigen oog te ontdekken. Wanneer jij op andere mensen reageert – als het tegenovergestelde van vrij kunnen kiezen wat jouw reactie op de situatie is –dan komt dat altijd omdat jij iets in jezelf moet oplossen. Dus als je het zo bekijkt, kun je nooit kunt verliezen door dingen onder de aandacht van andere mensen te brengen. Sta enkel open om iets in jezelf te ontdekken en wees vastbesloten dat zelfs als zij niet de kans aangrijpen om van de situatie te leren, jij dat wel gaat doen.