ONDERWERPEN: onze houding ten aanzien van de natuur opnieuw overdenken – de mening dat wij het recht hebben om de natuur aan ons te onderwerpen – gescheidenheid houdt in dat wij geen eerbied voor het leven hebben de mening dat wij ons uit de natuur moeten terugtrekken – mensen zijn in bewustzijn met de natuur verbonden – geen omstandigheden in de natuur die niet door mensen zijn beïnvloed – de aarde geschapen als schoolklas voor menselijke wezens – multinationale corporaties zijn stompzinnige machines – de stompzinnige zoektocht naar winst onderzoeken – kunnen corporaties zo groot worden dat zij niet meer in de hand te houden zijn – is de Verenigde Staten te groot om te hanteren – geen enkele structuur overleeft het zonder leiders met Christusschap – het publiek er op een nieuwe manier bij betrekken – in het Aquariustijdperk blijft niets verborgen – transparantie is een absolute must – de op dwang gebaseerde denkwijze transcenderen – onafhankelijkheid van olie – het beeld van een ver verwijderde god in de lucht overwinnen – het materiële universum is een feedback machine, een kosmische spiegel – de mensen zullen nu de totale karmische consequenties oogsten van hun daden – tijd om uit de collectieve krankzinnigheid te ontwaken

Vraag 1: Heeft Jezus, of de andere geascendeerde meesters, ook ideeën over de grote olieramp in de Golf van Mexico?

Vraag 2: Op dit moment lekt er een enorme hoeveelheid olie de Golf van Mexico in, die de natuur en de visbedden doodt en de stranden besmeurt. Heb je ook nog andere suggesties voor een krachtige en intensieve manier om met deze situatie om te gaan? Is er ook een rozenkrans die het beste hiervoor is?

Vraag 3: Ted Turner heeft onlangs gezegd dat hij denkt dat de olieramp in de Mexicaanse Golf God is die tegen ons zegt: “Ga niet boren.” Wat vinden de meesters hiervan?

Antwoord van Geascendeerde Meester Saint Germain door Kim Michaels (28 mei 2010):

Aangezien we nu het Aquariustijdperk zijn ingegaan, is alles veranderd, zoals ik onlangs heb gezegd. En dat betekent dat over alles opnieuw moet worden nagedacht.

Je kunt de dingen gewoon niet meer als vanzelfsprekend aannemen, je kunt niet doorgaan met dezelfde denkwijze die je in het vorige tijdperk had. Je kunt niet aannemen dat wat goed heeft gewerkt en wat in de vorige eeuw juist leek, ook in het Aquariustijdperk juist is. Hierdoor zou je natuurlijk de omslag die op de planeet heeft plaatsgevonden bij het ingaan van het Aquariustijdperk, verkeerd begrijpen.

Wat betreft de olieramp, het eerste waar helemaal opnieuw over moet worden nagedacht, is de houding die menselijke wezens hebben ten opzichte van de natuur. Deze houding is natuurlijk compleet een product van het bewustzijn van gescheidenheid, waardoor mensen zichzelf zijn gaan zien als totaal van God boven gescheiden en van het materiële universum hier beneden – en ook gescheiden van elkaar. Dit is, natuurlijk, de oorzaak van de conflicten en oorlogen die je op deze planeet ziet, maar het is ook de oorzaak van veel ander gedrag en handelingen die in het begin heel normaal lijken – maar in feite niet normaal zijn, als mensen een dieper contact zouden hebben met de innerlijke realiteit dat ze spirituele wezens en geen materiële wezens zijn.

Je hebt – zoals altijd het geval is in het dualiteitsbewustzijn – twee uitersten wanneer het aankomt op de mening van mensen over de natuur. Aan de ene kant heb je de mening dat mensen totaal gescheiden zijn van de natuur, maar dat ze – of omdat ze door God geschapen zijn, of omdat ze zulke verfijnde levensvormen zijn die door de evolutie zijn gevormd – het recht hebben om de natuur met geweld aan zich te onderwerpen. Dit is vanzelfsprekend een aspect van het bewustzijn van gescheidenheid, waardoor de mens zichzelf gescheiden ziet van de natuur, zichzelf in conflict met de natuur ziet en daarom denkt dat hij het recht heeft om te doen wat hij moet doen om de natuur aan zich te onderwerpen en haar te laten doen wat de mens denkt dat de natuur moet doen.

Dit is het standpunt dat je ziet, in deze specifieke situatie, dat door de grote corporaties wordt vertegenwoordigd, zoals BP en andere naar olie zoekende corporaties overal ter wereld. Ze geloven dat ze het recht hebben om te doen wat technisch mogelijk is en economisch uitvoerbaar om zich van de grootst mogelijke winst voor de corporaties en de aandeelhouders te verzekeren, wat het potentiële risico voor de natuur ook inhoudt. Deze corporaties denken helemaal niet aan de natuur; ze denken enkel op de tweede plaats aan de natuur, wat betreft het economische risico dat het misschien inhoudt als er een olieramp plaats heeft en zij geld moeten uitgeven om het op te ruimen. Met andere woorden, de corporaties hebben helemaal geen oog voor de natuur, zoals ze geen oog hebben voor het leven van hun eigen werknemers – zoals je ook tijdens de ramp kon zien.

Het andere uiterste is, natuurlijk, het standpunt dat wordt ingenomen door de milieuorganisaties en door veel mensen die de afgelopen decennia gevoeliger voor de natuur zijn geworden, maar niet de middenweg hebben gevonden. In plaats daarvan zijn ze naar het tegengestelde dualistische extreme getrokken, dat vertegenwoordigd wordt door de milieubeweging. Dit is de mening dat de natuur iets oorspronkelijks is, iets bijna heiligs – bijna alle mensen erin zijn niet religieus. Daarom bestond de natuur als een of ander Paradijs dat zuiver was voor de mensen op het toneel verschenen en begonnen rotzooi te maken. En dus is het op een of andere manier verkeerd dat mensen de natuur beïnvloeden en ze zouden bij voorkeur helemaal apart van de natuur moeten wonen en op een manier die de minimale invloed op de natuur heeft – wat dat ook maar betekent.

Nu, aan de ene kant besef je dat dit enigszins respect en eerbied voor de natuur vertegenwoordigt, maar toch is het respect en eerbied die uit het bewustzijn van gescheidenheid ontstaat, omdat het opnieuw de gescheidenheid van de mens van de natuur bevestigt. De natuur is iets ‘daarginds’ die in een bepaalde conditie moet worden gehouden die – of echt of in de verbeelding – bestond voor de mens, vooral de moderne mens, op het toneel verscheen. Beide posities zijn ontstaan vanuit het bewustzijn van gescheidenheid waarin de mens zich gescheiden ziet van de omgeving waarin hij leeft, van de planeet waarop hij woont.

Geen van deze houdingen blijft bestaan in de Aquariustijdperk; geen van beide zullen het in de Gouden Eeuw overleven. Ze moeten beide worden getranscendeerd voor de Gouden Eeuwhouding ten opzichte van de natuur zich op deze planeet kan verspreiden. Wat is dan de middenweg die er niet tussenin zit – als compromis tussen de twee dualistische extremen – maar de dualistische maatstaf transcendeert? Welnu, dat is één simpel feit erkennen: de mens wordt niet gescheiden van de natuur, omdat de de link tussen de mens en de natuur natuurlijk het bewustzijn is.

Zoals wetenschappers zich zijn gaan realiseren, is de eraan ten grondslag liggende realiteit dat alle materiële verschijnselen bewustzijn zijn. Alles wordt van bewustzijn gemaakt. Daarom wordt de hele planeet gecreëerd door een beeld dat op het Ma-terlicht gelegd wordt door van zichzelf bewuste wezens, namelijk de Elohim. Maar sinds er mensen begonnen te incarneren, heeft het bewustzijn van menselijke wezens inderdaad een belangrijke invloed gehad op de omstandigheden die je momenteel op deze planeet ziet.

Dit betekent dat er absoluut geen omstandigheden op deze planeet zijn die oorspronkelijk zijn in die zin dat ze niet door het bewustzijn van de mens zijn beïnvloed. Hebben jullie gehoord wat ik net heb gezegd? Er zijn totaal geen omstandigheden die niet door het bewustzijn van de mensheid worden beïnvloed! Het is een totale misvatting, een complete creatie van de dualistische verbeelding dat er iets bestaat als natuur die niet door de mens is aangeraakt. Het kan zo lijken op fysiek niveau, maar het is niet waar wanneer je de realiteit bedenkt dat alles bewustzijn is.

Nog een misvatting die door de milieubeweging wordt verspreid, is dat het verkeerd is dat mensen de omgeving beïnvloeden. Dit is natuurlijk niet waar. Waarom is er een fysieke planeet? Denken jullie dat de Elohim zomaar een planeet hebben gecreëerd om die hier in een enorm grote ruimte een oneindige periode te laten zitten? Nee, ze hebben die maar met één bedoeling gecreëerd: om als schoollokaal te dienen voor de van zichzelf bewuste wezens die hier zouden incarneren. Er is absoluut geen andere bedoeling of rechtvaardiging voor het bestaan van de aarde dan om als schoollokaal voor de mensheid dienen.

Dat betekent dat de natuur, voor zover die bewustzijn heeft, weet dat ze er is om de mensheid te dienen. Die bestaat hier niet om een of andere paradijselijke staat, een oorspronkelijke staat, uit te vergroten; die is hier om als spiegel te dienen die naar de mensheid terug spiegelt wat ze maar met hun bewustzijn naar buiten projecteren. Zie je: de natuur is een gigantische feedbackmachine voor de mensheid. De natuur vindt het allemaal prima – het Ma-terlicht vindt het allemaal prima – om deze rol te spelen. De elementalen vinden het helemaal prima om deze rol te spelen. Alle diersoorten, voor zover ze groepsbewustzijn hebben, vinden het allemaal prima om die rol te spelen.

Dus laat me eerst het idee bespreken dat je misschien de violette vlam of rozenkransen zou kunnen gebruiken om de effecten van de ramp te verkleinen. Is dit beslist de juiste aanpak in het Aquariustijdperk? Wel, ja en nee. Zie je, we hebben niet eerder op dit specifieke incident gereageerd, omdat het nooit onze bedoeling was om dit incident te voorkomen of het tegen te houden zodra dit maar enigszins mogelijk was. Het gebeurt vele malen dat wij, de geascendeerde meesters, gewoon beseffen dat zelfs als we bepaalde gebeurtenissen kunnen stoppen, het niet in het hoogste belang is van de mensheid om dat te doen. Het is soms nodig de mensheid de fysieke consequenties te tonen van hun handelingen en hun bewustzijnsstaat.

Daarom hebben we niet de wens dat onze studenten hun tijd, aandacht en energie gebruiken om decreten of rozenkransen op te zeggen om iets te verminderen wat een leerervaring is – en het daarom moeten laten ontvouwen. Nu ik dat gezegd heb, nu de gebeurtenis heeft plaats gevonden en nu de mensheid de kans heeft gekregen om een les te leren, is het gepast om spirituele hulpmiddelen te gebruiken om het de natuur gemakkelijker te maken om de omgeving na de ramp weer te laten herstellen. Het kan daarom gepast zijn om decreten van de violette vlam te gebruiken en de invocaties die door deze boodschapper zijn gegeven, als manier om de last van de elementalen te verlichten, zodat die sneller de natuurlijke omstandigheden in de gebieden kunnen herstellen die door deze olieramp zijn aangetast of zullen worden aangetast.

Het is ook gepast om invocaties en decreten op te zeggen om de mensheid hun lessen te laten leren die er moeten worden geleerd. En dus ga ik nu verder met die lessen bespreken. De eerste les die hier moet worden geleerd, is dat de olieramp de volgende les is – les nummer 2 – in het proces dat is begonnen met de financiële crisis en de zogenaamde instorting van Wall Street. Ik heb al eerder de economische crisis besproken en ik heb ook een aantal vragen gesteld, waaronder het feit dat men geen corporaties zo groot kan laten worden dat ze naties of zelfs de hele wereldeconomie kunnen manipuleren.

Ik heb ook gezegd dat men, in de Gouden Eeuw, het vrije ondernemerschap niet helemaal los kan laten zonder transparantie en daarom overzicht en regulering door de regering te krijgen. Dit geldt voor de financiële industrie, maar geldt ook voor de zakenwereld. En een ander gebied waar je heel grote multinationale corporaties ziet – omdat hun geld invloed kan kopen – is natuurlijk de olie-industrie. Er is nauwelijks een industrie die meer invloed op de wereldeconomie heeft dan de olie-industrie. Daarom is het slechts een natuurlijk onderdeel van het proces dat blootleggen wat aan de kaak gesteld moet worden om de maatschappij de Gouden Eeuw in te laten gaan, dat de olie-industrie nu ontmaskerd is, het zijn enorme multinationale corporaties die geen respect voor het menselijk leven en geen respect voor het milieu hebben. Deze corporaties zijn maar met één ding bezig: winst, winst en nog eens winst.

Deze enorme corporaties zijn simpelweg stompzinnige machines, stompzinnige structuren, die ieder individu, iedere natie en alle natuurlijke omstandigheden die in de weg staan van hun nooit eindigende zoektocht naar steeds meer winst, tot stof vermalen. Niemand heeft de capaciteit om te vragen waarom een corporatie zulke enorme winsten moet maken. Niemand heeft de tegenwoordigheid van geest om te vragen wanneer er een moment komt dat het niet meer in het belang van de mensheid als geheel, of van de specifieke natie is. Niemand heeft trouwens de tegenwoordigheid van geest om te vragen of het op den duur echt in het belang van de corporatie en haar aandeelhouders is.

Want je kunt bij dit specifieke incident duidelijk zien dat het begonnen is met bepaalde managers bij de oliemaatschappij BP die een bron wilden afsluiten op een manier die het minst kostbaar was en daarom schijnbaar de meeste winst zou opleveren. Maar aangezien ze nu een olieplatform zijn kwijtgeraakt dat een kwart miljard dollar had gekost – en dat de schoonmaakkosten nog meer zullen kosten dan de kwartaalwinst in het laatste kwartaal van het bedrijf – was dit echt in het belang van de winst? En dus zie je dat zelfs vanuit een sterk op winst ingesteld standpunt er een of andere manier moet zijn om een beter perspectief op de corporatiewereld te leveren.

Dit zou in het ideale geval natuurlijk moeten komen van verlichte CEO’s en aandeelhouders. Maar de winstmachine heeft systematisch elke CEO of aandeelhouder geëlimineerd die deze stompzinnige zoektocht naar winst wilde onderzoeken.

En dus is het gewoon niet mogelijk voor de industrie, voor de corporaties, zichzelf te reguleren. En dit leidt natuurlijk tot maar één praktische oplossing, namelijk dat de regering tussenbeide komt. Dit moet echter gezien worden als een maatregel van de korte termijn, want de realiteit is dat de mensen een stap harder moeten doen en zich bewuster worden en meer betrokken raken en hogere eisen stellen aan zowel hun regering als de corporaties die in hun landen opereren, zelfs op wereldwijde basis.

Een heel nieuwe bereidheid om ieder aspect van de maatschappij te onderzoeken moet opkomen, zodat de mensen daarmee bezig gaan, zodat ze de leiding nemen, en dan stellen ze de vragen die moeten worden gesteld. Zelfs zo dat het een nieuw type media vergt dat niet tot zwijgen kan worden gebracht door het dreigement dat hun advertentiegeld wordt ingetrokken, zodat ze geen verslag doen over een specifieke kwestie uit angst voor de financiële consequenties. Nogmaals, de media die door winst worden gedreven, is iets wat natuurlijk in de Gouden Eeuw ook niet blijft.

Dus wat je hier ziet, is de absolute noodzaak dat de regering tussenbeide komt op veel verschillende niveaus. Er moet een soort wettelijke denktank komen die de vraag kan opwerpen: betekent het feit dat we KUNNEN boren op zo’n extreme diepte in de oceaan, ook dat we dat onder die omstandigheden ZOUDEN MOETEN doen? En als we boren toestaan, kunnen dan één of twee corporaties hier volledig mee belasten of moeten we zelf ook een perspectief van buitenaf hebben, zoals een regeringsvertegenwoordiger, die aanwezig had kunnen zijn op dat olieplatform toen de afsluitingsprocedure werd bepaald en daartoe besloten werd. Zodoende had de vertegenwoordiger in staat kunnen zijn om de kijk op de korte termijnwinst te doorkruisen die ervoor heeft gezorgd om de goedkoopste en meest onveilige maatregel te nemen, tegen het advies van diverse andere mensen in.

Maar zelfs door nog meer achteruit te stappen in de kwestie, zien we opnieuw de kwestie van de grootte van corporaties. Is het mogelijk dat wanneer een corporatie een bepaalde grootte overschrijdt, het in feite nog te regelen is door menselijke wezens? Heeft één enkele persoon, heeft één kleine groep mensen, de mentale capaciteiten om een corporatie te overzien die een bepaalde grootte overschrijdt? Dit is de vraag waar over gedebatteerd moet worden. Dit geldt natuurlijk ook voor een andere vorm van ‘corporatie’ namelijk de regering. Is het mogelijk dat één enkele persoon of één kleine groep mensen zoals de president van de Verenigde Staten en zijn kabinet, de mentale capaciteiten heeft om een land te overzien dat de grootte en complexiteit heeft als de Verenigde Staten?

De realiteit is natuurlijk dat geen één enkele geïncarneerde persoon die capaciteiten heeft. Daarom moet er een nieuwe aanpak in het management gevonden worden die verder gaat dan de normale aanpak van de elite – die werd gecreëerd en ondersteund door diverse machtselitegroepen die denken dat ze capabel zijn om de maatschappij te besturen. Maar deze onzin van de elite moet aan de kaak worden gesteld voor wat het is en men moet erkennen dat als het management van een land of corporatie tot een gesloten systeem wordt, dan de tweede wet van de thermodynamica ervoor zal zorgen dat dit systeem afbreekt – veel sneller nu we het Aquariustijdperk zijn ingegaan. Daardoor is een nieuwe aanpak voor management nodig, één die er opzettelijk probeert te voorkomen dat een organisatie een gesloten systeem wordt.

Dit heeft net als al het andere in het leven – een Alpha- en Omega-aspect, maar het eraan ten grondslag liggende principe is dat het management moet worden opengesteld voor perspectieven van buitenaf. De Alpha is dat verlichte leiders degenen zijn die hun intuïtieve, spirituele vermogens hebben ontwikkeld en daardoor capabel zijn om inbreng van de geascendeerde meesters te ontvangen. Waarom wordt Amerika verondersteld ‘één natie onder God’ te zijn? Omdat de stichters erkenden dat geen enkel menselijk gezag rechtvaardig kan regeren tenzij er inbreng van bovenaf is. En we zullen natuurlijk graag dergelijke assistentie bieden aan iedereen die ervoor open staat – ongeacht of de leider ons erkent als geascendeerde meesters of ‘assistentie van boven’ op een andere manier ontvangt. Maar wat ik nu echt zeg, is dat geen grote structuur het overleeft in het Aquariustijdperk, tenzij er één of meer leiders zijn met tenminste enige mate van persoonlijk Christusschap.

Het Omega-aspect is om de verantwoording van het leiderschap over genoeg mensen te verspreiden, dat zij samen de capaciteiten hebben om te begrijpen wat er gaande is – en daarom alles in overweging kunnen nemen waar over moet worden nagedacht om uitvoerbare beslissingen te nemen. Ik zou ook willen aangeven dat dit, op den duur, niet aan een kleine groep mensen kan worden overgelaten. Er moet een groter contact worden ingesteld tussen wat er in deze kleine leiderschapskringen en het grotere publiek aan de hand is. Het publiek moet erbij betrokken worden, zodat er meer gevarieerde inbreng kan zijn voor er belangrijke beslissingen worden genomen. Het is nodig dat bij een nieuw gewaarzijn alle belangrijke beslissingen de maatschappij als geheel zullen beïnvloeden en daardoor moeten beslissingen worden genomen door alle perspectieven in overweging te nemen – en niet alleen de belangen van winst op korte termijn, zoals een oliemaatschappij.

Dit zal een nieuwe denkwijze vereisen, waardoor mensen bereid zijn om een deel van hun vrije tijd op te offeren om zichzelf op te leiden tot op het punt dat ze echte experts worden op een bepaald gebied. Maar toch worden ze niet het apparaat ingezogen, ze worden geen insiders die van binnenuit naar de situatie kijken. In plaats daarvan blijven ze uit het apparaat weg, zodat ze er naar kunnen kijken vanuit het perspectief van een outsider, maar wel met de expertise om te weten wat er echt op het spel staat wanneer er beslissingen worden genomen. Dit is natuurlijk niet iets wat volgende week of volgend jaar gebeurt, maar het is een doel dat verbeeld moet worden door steeds grotere aantallen mensen, waaronder de mensen die belast zijn met zowel de corporaties als de regering.

Er moet ook een eis van de bevolking komen om de inspanningen van de regering te steunen om de grootte en macht van corporaties te beperken, zodat het belang van de bevolking of het nationale belang niet wordt geofferd op het met bloed besmeurde altaar van de winst. Dit heeft niets te maken met het socialisme of het communisme, zoals vaak het tegenargument is van de conservatieve kringen in de Verenigde Staten. Het heeft alles te maken met het feit dat er juist in het Aquariustijdperk niets verborgen blijft.

We gaan nu een nieuw tijdperk in waarin transparantie de absolute noodzaak wordt. In feite zal elke regeringsorganisatie, elke regering, elke corporatiestructuur die iets uit het zicht probeert te houden, niet in staat zijn om het in het Aquariustijdperk te overleven. En je zult, in de komende decennia, zien hoe deze grote structuren die worden gebaseerd op bedrog, als dominostenen omvallen. De survival van de fittest zal niet de overleving zijn van degenen die het machtigst zijn of degenen die het meeste bedrog plegen, maar degenen die het meest transparant zijn en het meest op een lijn zitten met de algehele vooruitgang van de mensheid, het algehele doel om het bewustzijn van de mensheid te verhogen naar het bewustzijn van de Gouden Eeuw.

In het Gouden Eeuwbewustzijn zijn we het dualiteitsbewustzijn voorbij die een op dwang gebaseerde aanpak van ieder aspect van het leven creëert. Die corporaties die proberen zich te verbergen, of die brute macht gebruiken om de winst te maximaliseren doen dat duidelijk omdat ze vastzitten in de denkwijze die op dwang wordt gebaseerd – zoals ik onlangs heb gezegd over de olie-industrie. Ze denken dat ze de concurrentie moeten tegenhouden, de natuur te bedwingen, om regeringen te dwingen, om alles onder dwang te doen om hun winsten te maximaliseren. Deze benadering werkt niet meer in het Aquariustijdperk. Wat wel werkt, is complete transparantie, waardoor men probeert te innoveren, om zo afgestemd te zijn op de voorwaartse progressie van de mensheid dat men open kan staan voor het uitgeven van nieuwe technologie die volledig de op geweld gebaseerde aanpak vernietigt.

Dit is dan de grootste les die uit deze situatie kan worden geleerd. Als hij niet wordt geleerd – en vanuit realistisch perspectief veronderstel ik dat hij niet door dit incident zal worden geleerd – zullen er meer incidenten zoals deze komen, zelfs tot op het punt dat hele industrieën onder de spanning zullen instorten.

Een laatste commentaar is dat dit incident ook onderstreept wat ik een poosje geleden heb gezegd, namelijk dat de Verenigde Staten een energiepolitiek nodig heeft die het duidelijk als doel bepaalt om alle afhankelijkheid van olie te overwinnen. Een ban opheffen op het boren voor de kust om de afhankelijkheid van BUITENLANDSE olie is gewoon geen vervanging voor een opzettelijke politiek om olie als belangrijkste bron van energie te verwijderen.

Er moet een totale verschuiving in bewustzijn zijn, die dan veranderd wordt in een deugdelijke politiek die innovaties stimuleert en probeert elke vaardigheid van grote corporaties om technologie te onderdrukken die zij als bedreiging voor hun monopolistische posities zien. Als dit niet gebeurt, dan zullen er nog meer incidenten komen die zullen demonstreren hoe gevaarlijk het is om op olie te vertrouwen als belangrijkste bron van energie. Als de les niet wordt geleerd op de zachte manier, zal hij op de harde manier moeten worden geleerd tot het vanzelfsprekend wordt dat olie simpelweg te veel risico’s met zich meebrengt om op te vertrouwen door een natie of door de wereld als geheel. En wanneer er echt bereidheid komt om een hogere aanpak te hebben voor energievoorziening, zal de noodzakelijke technologie naar buiten komen.

Antwoord van Geascendeerde MeesterJezus door Kim Michaels (28 mei 2010):

Laat mij commentaar geven op de bewering dat deze olieramp God is die de mensheid zegt dat ze niet moeten boren. Deze houding onthult een ander aspect van het bewustzijn van gescheidenheid. Zoals Saint Germain heeft gezegd, is de mensheid het bewustzijn ingegaan door zichzelf gescheiden van de natuur te zien, maar ze zien zichzelf natuurlijk ook gescheiden van God – die het boze, veroordelende wezen is daarboven in de lucht. Of die de almachtige tovenaar is die hen speciale gunsten verleent, als ze maar op de juiste manier gebeden doen of kaarsen aansteken, of andere dingen doen. Met andere woorden, het beeld van God dat door Ted Turner wordt getoond, is de ouderwetse, volledig verouderde kijk op God die het Vissentijdperk en vorige tijdperken heeft gedomineerd.

God is geen wezen ver weg in de lucht. Er zit daar geen God die naar alles kijkt wat de mensheid doet en probeert boodschappen te sturen door gebeurtenissen die niet op de manier gaan die mensen verwachten. Als er zo’n God boven in de lucht was, dan zou dat inhouden dat deze God de macht zou hebben om de olieramp te stoppen – en omdat hij vanzelfsprekend de olieramp niet heeft voorkomen, moet het wel een boodschap zijn die God wil sturen door de olieramp niet te stoppen. Dit is een totaal verouderd beeld van God.

Zoals Saint Germain heeft gezegd, is de hele planeet een feedbackmachine. Er is geen God die zegt: “De mensheid moet een lesje leren, dus nu zal ik deze olieramp in gang zetten, zodat ze kunnen ontwaken.” Dit incident is gewoon de consequentie van wat de mensheid naar buiten projecteert. Wat je in de spiegel projecteert, weerkaatst de spiegel in de vorm van fysieke incidenten. Dit geldt voor de olieramp, dit geldt voor de financiële instorting, dit geldt voor natuurrampen, zoals Moeder Maria door de jaren heen uitgebreid heeft uitgelegd.

Het is in het Aquariustijdperk niet productief om het beeld te handhaven dat er een God is – hetzij een boze, veroordelende God of de almachtige tovenaar – die op een troon zit hier in de hemel en op de mensheid reageert door, de mensen ofwel te straffen, of te belonen. Wat nodig is in het Aquariustijdperk is een totale verschuiving in de denkwijze van de mensheid waardoor de mensen beseffen dat wat ze als fysieke gebeurtenissen uitvergroot zien niet iets is wat door een God ver weg wordt geschapen. Het zijn simpelweg de nogal mechanische consequenties van hun eigen acties en bewustzijnsstaat. En daarom kunnen ze dan stoppen met de stompzinnige belachelijke, pogingen om een manier te vinden om de God ver weg daarboven in de lucht te behagen of te manipuleren.

Als je goed kijkt naar de meeste belangrijke religies op deze planeet, zie je dat ze nog steeds in die bewustzijnsstaat vastzitten of proberen een manier te vinden om God te behagen met een of ander gebed of ritueel of wat je ook maar kunt bedenken. Zodat God je zogenaamd een gunst verleent, zonder dat jij je bewustzijnsstaat hoeft te veranderen, zonder naar de balk in je eigen oog te hoeven kijken.

Laat me jullie met absolute zekerheid zeggen dat toen ik 2000 jaar geleden zei dat mensen moesten stoppen met naar de splinter in het oog van hun broeders te kijken en te beginnen met naar de balk in hun eigen oog te kijken, ik de mensen een periode van 2000 jaar van genade gaf om deze bewustzijnsstaat aan te nemen. Die genade was over toen het Aquariustijdperk werd geïnaugureerd. Er is geen periode van genade meer. En daarom zullen noch ik noch andere leden van de geascendeerde meesters – als mensen niet naar hun eigen bewustzijnsstaat willen kijken, niet naar de balk in hun eigen oog willen kijken – het karma van mensen op ons blijven nemen om te verhinderen dat het bewustzijn van mensen in fysieke gebeurtenissen uitvergroot wordt.

Van nu af aan zal er een veel directere relatie zijn tussen waar mensen niet naar willen kijken en wat in fysieke gebeurtenissen zal worden uitvergroot. Daarom zullen mensen zo worden overweldigd door fysieke gebeurtenissen dat ze gedwongen worden naar de balk in hun eigen oog te kijken – tenzij er natuurlijk voldoende mensen ontwaken voor de realiteit dat er een direct verband bestaat tussen hun bewustzijnsstaat en alle fysieke omstandigheden die je op deze planeet of in de menselijke maatschappij vindt.

Dit is absolute noodzaak. Er is geen periode van genade meer, er is geen Jezus meer die de zonden van de mensheid draagt en daardoor verhindert dat er veel fysieke gebeurtenissen plaats vinden. Het is absoluut noodzakelijk dat de mensheid zich bewust wordt van de realiteit dat er een direct verband bestaat tussen hun bewustzijnsstaat en fysieke omstandigheden die je op deze planeet vindt.

En dit betekent dat de mensheid moet nadenken over haar houding ten aanzien van God. De mening dat God het verre wezen in de lucht is dat zal straffen of belonen, is totaal verouderd. Het is noodzakelijk een nieuw beeld van God te adopteren, dat God de innerlijke God is, die zijn koninkrijk op aarde zal manifesteren, maar Gods koninkrijk zal enkel manifest worden door de mensen die de open deur worden. Zodat Gods koninkrijk door hen gemanifesteerd wordt en niet het gevolg is van een of andere van buitenaf komende almachtige kracht in de lucht. En om dat te laten manifesteren is het natuurlijk nodig dat een kritieke massa van de mensheid – en zeker de top tien procent – gewekt wordt voor de nieuwe realiteit over het verband dat bestaat tussen bewustzijn en de fysieke planeet.

Dit is een verschuiving in bewustzijn die al veel te laat komt en je zult zien dat als de verschuiving niet gebeurt, de feedbackmachine op planeet aarde inderdaad de intensiteit opvoert van zowel – zogenaamde – natuurrampen en door mensen veroorzaakte rampen. Dit gebeurt om te demonstreren dat een nieuwe aanpak door de mensheid noodzakelijk is, omdat de oude aanpak niet meer werkt. Denken dat je kunt doorgaan met de oude benadering van God in dit nieuwe Aquariustijdperk – en tegelijkertijd verwachten dat je andere resultaten krijgt – is gewoon een vorm van collectieve waanzin die onmiskenbaar door fysieke gebeurtenissen zal worden aangevochten – zowel op persoonlijk als collectief niveau.