Jezus bespreekt de cartoons die Mohammed afbeelden

ONDERWERPEN: Duidelijkheid en eerlijkheid voor je kunt veranderen – hoe bereiken mensen een keerpunt? – als zij niet binnenin luisteren, kan alleen een crisis aan de buitenkant de noodzaak tot verandering aantonen – meesters zullen een crisis veroorzaken om ons de noodzaak tot verandering aan te tonen – de islam is net zo rigide als het christendom geworden – de islamitische wereld zit in dezelfde fase als de ontwikkeling in middeleeuws Europa – verandering is onvermijdelijk – wanneer de mensen niet veranderen, voelen zij zich bedreigd – moslims voelen zich bedreigd door de snellere veranderingen in het westen – je eigen bewustzijnsstaat op God projecteren – denken dat je andere mensen moet bestrijden die jouw overtuigingen niet accepteren – je denkt dat je beloond wordt omdat je Gods wetten schendt – je denkt dat jij moet doen wat God niet doet – moslimleiders hebben zich niet voldoende uitgesproken tegen geweld – de meesters gebruiken mensen die zich openstellen – de dubbele maatstaf van de moslims – kans voor de moslims om te bewijzen dat zij zo vreedzaam zijn als ze beweren – als je geloof gekwetst is, is het niet sterk – misvattingen over afgoden aanbidden – wat de Koran echt zegt in tegenstelling tot wat de mensen willen zeggen – veel moslims zijn begonnen aan het proces van zelfonderzoek – je kunt geen vrije samenleving behouden als je geen vrij debat hebt – verborgen westerse tolerantie – het westen heeft een nieuw debat nodig over spiritualiteit en samenleving – moslims maken van zichzelf een stereotype wanneer zij geweld plegen in naam van Allah – bewijzen dat de wereld ongelijk heeft door met geweldloosheid te reageren – de belediging zit in jouw geest

Vraag van Kim: Jezus ik wil graag horen wat jij te zeggen hebt over de cartoons met karikaturen van de profeet Mohammed, die oorspronkelijk in een Deense krant werden gepubliceerd. Vanzelfsprekend ben ik geïnteresseerd om te horen of je vindt  dat de cartoons gepubliceerd hadden mogen worden en waarom het in Denemarken is gebeurd, omdat ik in Denemarken ben opgegroeid. Maar op grotere schaal zou ik willen weten hoe je de hele situatie en de reactie van zowel de moslims als het westen inschat.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (3 februari 2006):

Laten we eens naar het grote plaatje kijken. De geascendeerde meesters zijn de spirituele leraren van de mensheid. Het is onze opdracht van God om alle mensen te helpen hun bewustzijn te verhogen. Je bewustzijn verhogen, is niet iets wat kan worden afgedwongen of vervalst; het moet van binnenuit komen omdat je – wat een individuele persoon, een groep mensen, zelfs de mensheid als geheel inhoudt – de beslissing neemt om te veranderen. Maar voor je kunt beslissen te veranderen, moet je een helder moment krijgen waarin je ziet dat jij moet veranderen en hoe jij moet veranderen. En je moet op een punt komen waarop je eerlijk bent en beslist dat je bereid bent om te veranderen, dat je bereid bent die oude bewustzijnsstaat op te geven.

Praktisch betekent dit dat mensen moeten zien en toegeven dat hun oude bewustzijnsstaat, waaronder een deel van hun geloofssysteem, onvolledig of onjuist is – die moet worden uitgebreid of vervangen. Wat is ervoor nodig om mensen op dat keerpunt te brengen? Je hebt twee uitersten:

  • Eén is dat mensen bereid zijn te veranderen, bereid zijn te groeien. Ze moeten de noodzaak zien om te veranderen door eerlijk en open zelfonderzoek. Voor dit doel hebben we een aantal spirituele leringen gegeven, waaronder de leringen die de basis hebben gevormd voor de belangrijkste wereldreligies. Hoewel het sommige christenen zal schokken en met ontzetting vervullen, reken ik de leringen van de Koran ook tot de transformerende hulpmiddelen. Iedereen die zichzelf open onderzoekt in het licht van diepzinnige leringen in de Koran, zal het Christusbewustzijn bereiken en zodoende de boosheid, agressie en angst overwinnen die uit het bewustzijn van de antichrist ontstaan. Veel moslims, vooral de Soefi’s, hebben dit boven alle twijfel verheven, bewezen. Mijn grotere punt is echter dat wanneer mensen bereid zijn om te veranderen, ze graag de hulpmiddelen gebruiken die wij hen geven.
  • Het andere uiterste is dat mensen niet bereid zijn te veranderen. Dus gebruiken ze niet de transformerende hulpmiddelen die wij hen geven om hun bewustzijnsstaat te transformeren, wanneer wij die aan hen geven. In plaats daarvan gebruiken ze hun bewustzijnsstaat om de hulpmiddelen te transformeren. Ze gebruiken een zuiver spirituele lering om een rigide en dogmatische religie te creëren om te verdedigen waarom zij niet hoeven te veranderen. Ze gebruiken in feite hun religie om te verdedigen waarom ze niet hoeven te zoeken naar de balk om die vervolgens te verwijderen uit hun eigen oog. En dit leidt er onvermijdelijk toe dat ze zich concentreren op de splinter die ze in het oog van iemand anders zien en ze gebruiken hun religie om te rechtvaardigen dat hun naaste moet veranderen in plaats van zij zelf. Psychologen noemen dit mechanisme iemand tot het zwarte schaap maken en het is net zo oud als Kaïn (in feite zelfs nog ouder).

Wat ik wil zeggen, is dat wanneer mensen weigeren een spirituele lering te gebruiken om zichzelf te onderzoeken, de lering hen niet meer op dat punt van helderheid kan brengen. Dus wat kan zulke mensen ertoe brengen dat ze de noodzaak om te veranderen inzien? In de meeste gevallen maar één ding, namelijk een of andere crisis of conflict in het leven roepen die het overduidelijk maakt dat de handelingen en de overtuigingen van de mensen hypocriet zijn, niet consequent of niets te maken hebben met hun spirituele leringen. We zouden misschien kunnen zeggen dat de balk in het oog van de mensen zo groot wordt, dat ze hem niet meer kunnen negeren.

Als de spirituele leraren van de mensheid zijn we belast met mensen helpen in te zien dat ze moeten veranderen. We geven er de voorkeur aan om dit op de gemakkelijke manier te doen, maar als dat niet werkt, zullen we een kritiek punt of crisis creëren die het gedrag of de overtuigingen van de mensen blootlegt. Door dingen overduidelijk te maken, door naar buiten te brengen wat gewoonlijk verborgen of niet herkend blijft, hopen we dat mensen de balk in hun eigen oog zien.

Toen ik 2000 jaar geleden op aarde rondliep, probeerde ik eerst mensen te helpen met veranderen door ze een lering of een voorbeeld te geven. Maar toen dat niet werkte, ruide ik ze op of daagde hen uit om naar buiten te brengen wat zij niet in zichzelf wilden zien. Ik ruide de Schriftgeleerden en farizeeërs op door hen hypocriet te noemen, ik gooide de tafels van de geldwisselaars om, ik genas op de sabbat. In feite was mijn hele missie – waaronder dat ik me liet kruisigen door de hand van degenen die niet wilden veranderen – een poging om het feit overduidelijk te maken dat de mensen hun bewustzijn moesten veranderen door hun eigen angst, boosheid en haat onder ogen te zien.

In de eeuwen na mijn missie veranderden degenen die niet bereid waren om te veranderen mijn leringen in een rigide dogmatische religie. Ze werden net zo fanatiek als de mensen die mij hebben vervolgd en gedood, maar zij beweerden dat ze het gezag van Christus hadden als grondslag voor hun overtuigingen en daden. Dit heeft tot het onbetwistbare historische feit geleid dat de katholieke kerk een totalitair instituut werd. Er wordt gezegd dat alle macht corrumpeert en dat absolute macht absoluut corrumpeert. Met absolute macht bedoel ik dat niemand de mensen die aan de macht zijn, kan onderzoeken of tegen hen ingaan. En wanneer mensen macht kunnen uitoefenen zonder aansprakelijk te worden gesteld, zie je onvermijdelijk dat ze macht misbruiken.

Zodoende waren er eeuwen waarin een karikaturist die een karikatuur van Christus tekende, op de brandstapel belandde door degenen die beweerden dat zij de enige vertegenwoordigers van Christus op aarde waren. Geloofden deze mensen echt dat ik, een geascendeerd wezen, beledigd kon worden door iets wat een menselijk wezen zei? Dachten ze echt dat ik, de leraar die mijn volgelingen heb geleerd om de andere wang toe te keren en zeventig maal zeven te vergeven, zou willen dat degenen die mij zogenaamd beledigden, zouden worden gedood? Ja, maar dit toont de diepte aan van hun spirituele blindheid. Ze hadden hun eigen bewustzijn, hun eigen angst, boosheid en haat op mij geprojecteerd en ze dachten dat ik naar hun eigen beeld en gelijkenis was gemaakt.

Het moet voor ieder weldenkend mens voor de hand liggen dat deze mensen totaal geen voeling hadden met de ware boodschap van Christus. Daarom zochten wij, de geascendeerde meesters, duidelijk naar manieren om mensen in het middeleeuwse Europa te helpen om de feilbaarheid van de zogenaamde katholieke doctrines in te zien. Met andere woorden, hoewel de originele spirituele leringen van Christus werden gegeven om de mensen te bevrijden, waren die leringen nu verdraaid en waren ze veranderd in een hulpmiddel om de geest van mensen gevangen te zetten. De enige manier om mensen te helpen vrij te zijn, was om ze de feilbaarheid van een aantal katholieke doctrines in te laten zien en ze te helpen om de onfeilbaarheid van de religie in de buitenwereld te onderzoeken.

Twee dingen hebben geholpen om dit te bewerkstelligen. Eén is dat de blinde leiders van de kerk hun blindheid tot in het extreme doorvoerden in de inquisitie. De wreedheid van deze gebeurtenis heeft ervoor gezorgd dat bij veel mensen de ogen open gingen voor de gapende afgrond tussen de leringen en het voorbeeld van Christus en de daden van degenen die beweerden de Christus te vertegenwoordigen. De andere gebeurtenis was de opkomst van de wetenschap die vraagtekens zette bij bepaalde katholieke doctrines. In tegenstelling tot wat veel christenen denken, hebben wij, de geascendeerde meesters, verscheidene vroege wetenschappers geïnspireerd en we hebben dat juist gedaan om de geest van de mensen te bevrijden uit de gevangenis die door de katholieke doctrines was gecreëerd.

Wanneer je naar deze situatie kijkt vanuit ons perspectief, ziet het er als volgt uit. De mensen in het middeleeuwse Europa zaten in een mentale gevangenis die door de kerkelijke doctrines en angst was gecreëerd. Het was onze opdracht van God om mensen uit die gevangenis te helpen ontsnappen. Om dat te doen, moesten we mensen helpen verder te zien dan de overtuigingen die hen gevangen hielden, we moesten de mensen op het punt brengen waarop ze bereid waren om deze overtuigingen te onderzoeken en toe te geven dat ze moesten veranderen. Gezien de situatie, wie waren die mensen waar wij mee konden werken om nieuwe ideeën naar buiten te brengen die de mensen zouden helpen om te zien dat hun overtuigingen moesten veranderen? Het antwoord ligt voor de hand, namelijk de vroege wetenschappers. Helaas hebben veel van de wetenschappers van tegenwoordig de wetenschap gebruikt voor een andere mentale gevangenis, het materialisme geheten, wat het onmogelijk voor ons maakt om meer wetenschappers te gebruiken om de mensheid op het volgende niveau te brengen – maar dat is een ander verhaal.

Wat heeft dit te maken met het huidige tumult om een paar cartoons die door een krant in een klein land dat nog nooit iemand beledigd heeft, zijn gepubliceerd. Welnu, vanuit het globale perspectief heb je een situatie waarin twee culturen, de islamitische cultuur en de westerse wereldlijke cultuur, beide moeten veranderen. Toch zijn beide weerbarstig om te veranderen, beide denken dat ze zo geavanceerd zijn of zo gelijk hebben dat zij niet hoeven te veranderen. Maar door de twee bij elkaar te brengen, dwingt de onvermijdelijk botsing hen ertoe om de noodzaak tot verandering onder ogen te zien en zodoende krijgen beide de kans om in de spiegel te kijken en de balk in hun eigen oog te zien. Dus vanuit het perspectief om mensen te helpen om te veranderen, kan de botsing als een kans om te groeien worden gezien. Zoals altijd hangt de feitelijke uitkomst af van of ze bereid zijn te veranderen of dat ze zich zullen vastklampen aan hun oude manier van doen – en dat is het essentiële probleem op aarde.

Laten we eens naar de huidige staat van de islam kijken. Voor iedereen die bereid is naar de historische feiten te kijken, is het vanzelfsprekend dat de islam een parallel spoor heeft gelopen aan wat zonet voor de katholieke kerk is beschreven. Degenen die niet wilden veranderen, hebben de leringen die door Aartsengel Gabriël aan Mohammed werden gegeven, geprojecteerd op hun eigen bewustzijnsstaat. Ze hebben de transformerende leringen van de Koran in een rigide en dogmatisch systeem veranderd.

Zoals ik elders uitleg, werd de Koran oorspronkelijk aan de mensen in de Arabische wereld gegeven om ze te helpen het oorlog voeren te boven te komen. Zoals ik net al heb gezegd, zal iedereen die de leringen in de Koran gebruikt als middel tot zelfonderzoek alle boosheid, haat of de zucht naar wraak te boven komen. In feite zal zo iemand elke behoefte om zich beledigd te voelen door iets wat hem/haar door andere mensen wordt aangedaan, te boven komen.

Het feit dat zoveel moderne moslims de neiging hebben om met boosheid, haat en geweld op elke echte of denkbeeldige belediging te reageren, is een duidelijk teken dat de islam net zo ver afstaat van de oorspronkelijke intentie van Aartsengel Gabriël en Allah als de middeleeuwse kerk van mijn leringen afstond. Als je bereid bent om de voor de hand liggende historische parallellen te trekken, zie je dat de islam – en de Arabische wereld – zich tegenwoordig op veel manieren in dezelfde staat van ontwikkeling bevindt als de katholieke kerk en Europa aan het eind van de middeleeuwen.

Als er één les is die de geschiedenis aan oplettende mensen had moeten leren, is het dat verandering onvermijdelijk is. Wanneer je met moderne ogen naar het middeleeuwse Europa kijkt, zou het vanzelfsprekend moeten zijn dat er dingen moesten veranderen en dat de tand des tijds onvermijdelijk deze verandering tot stand brengt. Mensen zouden een poosje weerstand kunnen bieden, en de katholieke kerk was één van de belangrijkste factoren die die verandering inderdaad heeft uitgesteld. Maar achteraf bekeken, was de verandering onvermijdelijk. De oude beperkte maatschappij moest simpelweg de weg vrij maken voor een vrijere, flexibeler manier van leven. Hoe meer mensen of instituties weerstand boden aan de verandering, hoe meer druk er opgebouwd werd die op den duur de individuen en instituties vernietigden die weerstand boden aan veranderingen. Als de katholieke kerk flexibeler was geweest, dan zou ze niet zoveel geloofwaardigheid en invloed hebben verloren en zou de westerse wereld misschien een volwassener aanpak hebben gevonden voor de rol van religie in de maatschappij.

Als je bereid bent dit op de huidige moslimwereld over te zetten, zie je een maatschappij die ondergedompeld wordt in rigiditeit en vasthoudt aan waarden en levensstijlen die al door de tijd zijn ingehaald. De mensen worden onderdrukt door een elite, ze mogen niets zelf besluiten, er zijn geen gelijke economische kansen en de positie van vrouwen in moslimnaties past niet meer in deze tijd. Dit moet veranderen en de raderen van de tijd knarsen door zonder enig respect voor menselijke gevoelens en de onwil van mensen om te veranderen.

Maar wanneer mensen weerstand bieden aan veranderingen, voelen ze zich bedreigd door die raderen van de tijd en dit leidt onvermijdelijk tot angst. Wanneer mensen niet bereid zijn zichzelf te veranderen, kunnen ze zich niet aanpassen aan de wind van verandering en dan vrezen ze dat ze hun oude levensstijl kunnen verliezen in plaats van een betere krijgen. Dit leidt tot een gevoel van machteloosheid en dit leidt onvermijdelijk weer tot boosheid. Wanneer mensen niet bereid zijn zichzelf te veranderen, zoeken ze altijd naar een onfeilbare rechtvaardiging om zichzelf niet te hoeven veranderen.

In het middeleeuwse Europa leverden doctrines deze rechtvaardiging op en in de Arabische landen van tegenwoordig leveren de fundamentalistische islam en de conservatieve islam dit aan veel mensen. Wanneer mensen het gevoel hebben dat ze een onfeilbare verdediging hebben om zichzelf niet te hoeven veranderen, worden andere mensen die zichzelf wel veranderen als bedreiging gezien. Zodoende zal de door mensen – zelf gecreëerde – machteloosheid als haat worden gericht op die mensen die wel veranderen en zodoende de illusie bedreigen dat je niet hoeft te veranderen.

In dit geval richt de machteloosheid die veel moslims voelen, zich tegen het westen dat – in ieder geval in hogere mate – meegaat met de noodzakelijke planetaire veranderingen. Voor veel moslims, brengt het westen hun grootste angsten naar boven over wat veranderingen zouden betekenen voor hun eigen maatschappij. En omdat ze een verkeerde interpretatie van de Koran hebben gebruikt om te verdedigen dat zij zelf niet hoeven te veranderen, zien ze de situatie onvermijdelijk als een strijd tussen het westen en de islam. Ze hebben het gevoel dat het westen erop uit is om hun onfeilbare religie te vernietigen en hun cultuur aan hen op te dringen. Daardoor slagen ze er niet in om het voor de hand liggende alternatief te zien dat de moslimnaties zou kunnen veranderen zonder een aantal van de fouten te herhalen – waaronder de onevenwichtige secularisatie – die het westen heeft gemaakt.

Maar het eigenlijke probleem hier is dat fundamentalistische moslims het historische patroon hebben gevolgd van fundamentalisten in iedere religie – zelfs veel van de fundamentalistische christenen van tegenwoordig – door hun eigen bewustzijnsstaat op hun profeet en hun God te projecteren. Ze denken dat omdat ze boos zijn, Mohammed en Allah boos zijn. Ze denken dat omdat zij zich door het westen bedreigd voelen, dat Mohammed en Allah zich door het westen bedreigd voelen. Ze denken dat omdat zij zich beledigd voelen door een cartoon in een westerse krant, Mohammed en Allah zich beledigd voelen.

En ze denken dat het nu hun heilige plicht is om de bedreiging van hun religie te vernietigen – en slagen er daardoor niet in te zien dat wat ze proberen te vernietigen, juist hetgeen is wat hen dwingt om zelf te veranderen. Ze zijn – zoals alle mensen die in de dualistische strijd zitten – aan het vechten tegen iets in zichzelf.

Het onvermijdelijke effect hiervan is spirituele blindheid, wat mensen laat denken dat ze niet meer aan de wetten van God vastzitten. Met andere woorden, ze denken dat hoewel de wetten van God duidelijk zeggen: “Gij zult niet doden,” de belediging van hun religie het rechtvaardigt in de ogen van God om hun beledigers te doden. Ze denken niet alleen dat zij kunnen ontkomen aan hun aansprakelijkheid voor hun daden, ze denken zelfs dat God hen zal belonen. Daarom is het geheel gepast dat één van de cartoons Mohammed afschildert terwijl hij zegt tegen een groep zelfmoordaanslagplegers die de hemel nadert: “Stop, stop, we hebben geen maagden meer.”

Het geloof dat Allah iemand zou belonen, omdat hij zijn eigen wetten overtreedt, zal moslims enkel verder van hun God verwijderen. Als Allah beledigd zou kunnen worden, zou hij veel meer beledigd zijn door deze overtuiging dan door één van de cartoons. Het zou natuurlijk mogelijk moeten zijn dat mensen zien dat een profeet zich veel meer zorgen moet maken over de daden van degenen die beweren dat ze hem volgen dan over de daden van degenen die geen volgelingen van hem zijn.

Als zulke mensen echt geloven in de leringen van de Koran, zouden ze geloven dat Allah almachtig is. Daardoor is een almachtige God volledig capabel om een klein landje zoals Denemarken te straffen – of zelfs te vernietigen – als het hem heeft beledigd. Maar kennelijk geloven deze mensen niet dat Allah in staat is om dat te doen, wat de reden is dat zij het op zich nemen om te doen wat Allah vanzelfsprekend niet doet. Zodoende benoemen zij zichzelf tot ‘verdedigers’ van Allah, die voor hem moeten doen wat hij – om een reden waar zij liever niet over nadenken – niet zelf doet.

Zoals ik net al heb gezegd, weet je dat Allah, als je de Koran echt begrijpt, volledig boven alle strafbare feiten staat die iemand op aarde pleegt. Allah hoeft geen mensen te straffen, wat zij straffen zichzelf wanneer ze niet aan zijn wetten gehoorzamen. Door niet aan de wetten van Allah te gehoorzamen, scheid je je van hem af en dat is de ergste ‘straf’ die er is.

Iemand die de Koran echt begrijpt, zal zich volkomen overgeven aan de wil van Allah, die onbewogen is – en niet beledigd kan worden – door iets op aarde. Zodoende weet een echte moslim dat iemand in naam van Allah doden of om een profeet te verdedigen, een veel grotere schending van de wetten van Allah is dan het tekenen van een cartoon. De moslims die wraak zoeken in naam van Allah, gaan eigenlijk tegen zijn wetten in en daardoor scheiden ze zich van hem af – net als de christenen die in mijn naam anderen doodden zichzelf apart van mij plaatsten door hun eigen bewustzijnsstaat.

Dus als je naar de staat van de moderne islam kijkt vanuit het perspectief van de geascendeerde meesters, die ook de stichters van de islam insluiten, zie je dat vele moslims vast zitten in een mentale gevangenis. Hoe kunnen wij de mensen helpen uit deze gevangenis te ontsnappen? Enkel door hen op het punt te brengen waarop ze bereid zijn wat eerlijk zelfonderzoek te doen en te overwegen of hun overtuigingen en daden werkelijk op één lijn zijn met de ware leringen van de islam. Wat kan mensen op dit punt brengen?

De ene manier is de moeilijke manier, namelijk dat de extremisten hun extremisme vergroot uitspelen, tot het zo overduidelijk wordt dat de meeste mensen in staat zouden moeten zijn om het te zien. Dit is precies wat er op 11 september is gebeurd bij de aanval op het World Trade Center en de daaropvolgende terroristische aanvallen werden aangewakkerd door boosheid van extremistische moslims. Deze aanvallen werden op geen enkele manier door de geascendeerde meesters goedgekeurd. Niettemin waren ze een wake up call die zowel de westerse wereld als de moslimwereld een heel dringende oproep tot zelfonderzoek bood.

Na de aanvallen zag je dat een aantal moslimleiders zich van het terrorisme distantieerden en beweerden dat de islam een vreedzame religie is. Maar het is een feit dat sinds die tijd het leiderschap van de moslims niet een consistente en vastberaden poging heeft gedaan om een standpunt in te nemen over het geweld dat in naam van Allah is gepleegd. Daardoor dragen juist de leiders een deel van de verantwoordelijkheid voor het voortgezette geweld, net zoals de middeleeuwse kerkleiders de verantwoordelijkheid droegen voor de gruweldaden die tijdens de kruistochten en de inquisitie werden gepleegd. Er is een – niet uitgesproken en niet aangepakte – overtuiging onder veel moslims dat geweld gerechtvaardigd is wanneer het aankomt op het verdedigen van hun religie, haar profeet en haar God. Juist deze overtuiging wordt nu ontmaskerd door de boosheid en haat tegen de cartoons van Mohammed.

Dit brengt ons bij de vraag waarom dit in Denemarken is gebeurd. Laat het duidelijk gezegd worden dat wij, de geascendeerde meesters, constant zoeken naar positieve, geweldloze manieren om moslims (en alle mensen) te helpen bij de dringende noodzaak om zichzelf aan een onderzoek te onderwerpen. We zoeken daarom naar mensen die als instrument kunnen dienen om op deze noodzaak te wijzen. Daarom was het oorspronkelijke idee van de cartoons, in feite, het gevolg van dat de redacteurs van de Deense krant zich afstemden op de intenties van de geascendeerde meesters. Ik zeg daarmee niet dat wij hebben geïnspireerd tot, of beslist de manier goedkeuren waarop, de cartoons werden uitgevoerd – dat werd overgelaten aan de vrije wil en creativiteit van de individuele kunstenaars.

Maar de oorspronkelijke bedoeling van de redacteuren van de krant was te wijzen op de noodzaak van een debat en het feit dat de westerse wereld zichzelf in beginsel censuur heeft opgelegd wanneer het aankomt op kwesties die de islam betreffen. Daardoor is de islam – praktisch gezien – een taboe in de westerse media geworden. Dit zit dichtbij het verheffen van de islam tot de status van absolute macht, die – zoals al eerder is gezegd – onvermijdelijk negatieve consequenties zal krijgen. De geascendeerde meesters ondersteunen volledig de intentie om openheid te krijgen voor een debat over deze kwestie en de spanning tussen de islam en het westen – en het zelfs te provoceren.

Waarom is dit in Denemarken gebeurd? Om twee redenen. Denemarken heeft een lange traditie in vrijheid van meningsuiting, die er vaak in heeft geresulteerd dat Deense mensen en kunstenaars grappen maken over gezagsdragers. Tijdens de bezetting door de Nazi’s, maakten de mensen grappen over de Duitsers, zelfs met risico’s voor hun eigen leven. Niet alle landen hebben deze traditie en daardoor hadden niet alle landen instrument voor deze bedoeling kunnen zijn.

De andere factor is dat de Denen een lange traditie hebben in grappen maken over zichzelf. Dit heeft geresulteerd in een nationaal karakter dat ervoor zorgt dat de meeste mensen zichzelf of iets zelden al te serieus nemen. De Denen hebben zo’n traditie hierin dat ze zich gewoon niet kunnen voorstellen dat moslims zich zo door deze cartoons beledigd zouden kunnen voelen. Naar mijn mening is het gezond wanneer mensen zichzelf niet al te serieus nemen en je ziet dat veel naties op de wereld in feite al in de richting gaan door om zichzelf te kunnen lachen. De Denen zitten in de voorhoede en daarom konden ze het instrument worden in deze situatie.

Ik ben me er heel goed van bewust dat het Deense volk heel erg terughoudend is om ergens een standpunt over in te nemen. Als ze niet zo verblind waren door hun eigen gevoel voor humor, dan hadden ze deze cartoons nooit gepubliceerd. En als ze hadden geweten wat ze tegenwoordig weten, dan zouden zij die zeker niet hebben gepubliceerd. Niettemin is de situatie een voorbeeld van hoe mensen – zelfs onwetend – het instrument worden om een taboe in de openbaarheid te brengen zodat mensen de kwestie niet meer kunnen negeren.

Dat gezegd hebbende, moeten de Denen ook iets van de situatie leren. Ze moeten leren dat je zelfs wanneer je in een klein landje woont, soms een standpunt moet innemen – zelfs al beledigt het de grote wereld. De Denen moeten ook beseffen dat hun mentaliteit ervoor heeft gezorgd dat ze erg egocentrisch zijn en ze daarom ongevoelig zijn voor de houding en overtuigingen van andere mensen. Dit is een factor die het moeilijker maakt voor immigranten uit iedere willekeurige achtergrond om in de Deense maatschappij te integreren en het zou nuttig zijn voor alle partijen als de Denen uit hun ‘eigen kleine wereldje’ zouden komen.

Mijn punt is dat de hele situatie een kans voor iedereen is – zowel de westerse naties die overal op hun tenen om de islam en de moslims  heen lopen – om de noodzaak onder ogen te zien het taboe te overwinnen en openlijk over de botsing tussen de islam en de westerse beschaving te discussiëren. Als deze kwestie niet openlijk besproken wordt, zal de spanning gewoon oplopen en in een extreme vorm kan het zelfs leiden tot een derde wereldoorlog tussen de moslim- en westerse landen.

Kim: Ik begrijp heel goed dat de krant niet de intentie had om de islam te beledigen en dat ze enkel het punt probeerde te bewijzen dat er onwil was om over de kwestie te debatteren. Maar toch hebben veel mensen gezegd dat gezien de spanning tussen de moslimwereld en het westen, dit een onnodige provocatie was die enkel een derde wereldoorlog dichterbij heeft gebracht. Wat vind je daarvan?

Jezus: Het is een onbetwistbaar feit dat de moslimwereld net een smeulende vulkaan is. De stijgende boosheid onder de moslimmensen is net een poel lava die net onder de oppervlakte ligt, klaar om door te breken bij de minste zwakte in het oppervlak. Dit is een kwetsbare situatie die onvermijdelijk vroeg of laat tot een uitbraak leidt. De enige kans om oorlog te vermijden, is door de spanning te verzachten met geweldloze middelen.

Zoals je hebt gezien bij de oorlog in Irak, hebben veel moslims het gevoel dat wanneer een moslimland wordt aangevallen of bedreigd door geweld, het volledig te rechtvaardigen is dat zij daar met geweld op reageren. Dit is de filosofie uit het Oude Testament ‘oog om oog’ die verouderd raakte toen ik het nieuwe Vissentijdperk en de christelijke dispensatie van de andere wang toekeren, inluidde.

Je zou versteld staan als je wist hoeveel van de vele ‘gewone’ mensen en leiders in moslimlanden in stilte het oproer in Irak goedkeuren – zelfs ondanks het feit dat ze burgers – moslims – doden om een politiek punt te scoren. Mijn punt is dat je mensen hebt die gewoon een excuus zoeken om met geweld te reageren. Dus als een provocatie is gebaseerd op geweld – zoals toen Israël met geweld op de Palestijnen reageerde – zullen moslims geweld gebruiken om wraak te nemen.

Wat uniek aan de cartoons was, is dat ze een geweldloze maatregel waren. Zodoende zijn veel moslims gaan onderzoeken of het te verdedigen valt – zowel met gezond verstand als met de islamitische wet en traditie – om met geweld te reageren. Gezien de explosiviteit van de situatie, is er geen garantie dat het niet tot geweld zal leiden. Maar bij elke gebeurtenis zal dit enkel dienen om de boosheid en haat die moslimmensen in zichzelf moeten onderzoeken nog verder bloot te leggen. Vergelijk de situatie eens met de Britse bezetting van India en hoe Gandhi en zijn volgelingen geweldloze protesten gebruikten om het Britse rijk te laten inzien wat ze niet in zichzelf hadden willen zien.

De naakte waarheid is dat veel politieke en religieuze leiders in moslimlanden hebben geklaagd dat de cartoons Mohammed uitbeelden als stereotiep van een moslimterrorist. Ze beweren dat dit beledigend is omdat de islam een vreedzame religie is. Maar de heftige reacties op de cartoons bewijzen het tegendeel. Laat me een paar voorbeelden noemen:

  • Een aantal religieuze en politieke leiders hebben verklaard dat de Deense regering de pers moet inperken. Maar veel vestigingen van de media hebben boosheid aangemoedigd, zelfs geweld, en de boycot van westerse producten. Deze zelfde leiders hebben niets gezegd tegen hun eigen pers of hebben niet geprobeerd hun eigen pers in te perken – hoewel ze het wettelijke gezag hadden om te doen wat de Deense regering niet heeft.

 

  • Je ziet mensen in de straten van moslimnaties die demonstreren tegen de cartoons door de Deense vlag te verbranden, ambassades te sluiten of het leven van westerlingen te bedreigen. Maar de leiders in die naties zeggen er niets over, nemen geen standpunt in over het geweld in welke vorm ook. Als je geweld ziet en niets doet om het tegen te houden, moedig je het – in feite – aan. Een vertegenwoordiger van een vreedzame religie zou dat niet doen.

 

  • Een aantal religieuze en politieke leiders in moslimlanden hebben de boycot van Deens producten aangemoedigd, terwijl er maar heel weinig mensen een standpunt hebben ingenomen. Een boycot straft slechts bedrijven en werknemers – wat betekent gewone mensen – die niets met de cartoons te maken hadden. Dit is alle Denen of alle westerlingen in dezelfde categorie dumpen als degenen die zogenaamd de belediging hebben veroorzaakt. Twee dingen deugen niet aan deze houding.

In de eerste plaats, je verdeelt mensen in stereotypen, waarvan de moslims beweren dat hen wordt aangedaan wanneer mensen in het westen alle moslims als terrorist beschouwen.

In de tweede plaats is men bereid om iedereen in een bepaalde groep te straffen, zelfs degenen die niets met het incident te maken hadden. Als dit soort mentaliteit in het westen gewoon was, dan zou de Amerikaanse regering alle moslims na 11 september gedeporteerd hebben. Natuurlijk hadden de meeste moslims het gevoel gekregen dat het zeer onrechtvaardig was – wat het ook geweest was. De meeste moslims zien niet dat zij al heel gauw precies dezelfde houding aannemen van wat ze niet willen dat die op hen gericht wordt. Doe niet aan anderen…

De moslims voelen zich beledigd wanneer de westerse media hen of hun geloof afschildert in een ongunstig daglicht. Maar toch stellen de media in veel moslimnaties westerse mensen en Joden in een ongunstig daglicht. Maar heel weinig mensen in de moslimwereld zouden zeggen dat het niet zo is.

Het is een feit dat veel moslims geloven dat hun geloof de enig ware religie is en dat ze weinig respect hebben voor andere religies, hoewel de Koran duidelijk de profeten van zowel het Oude als het Nieuwe Testament erkent. Vanzelfsprekend denken een aantal christenen hetzelfde van hun religie, maar dit bewustzijn van exclusiviteit en superioriteit is uit de tijd en moet weg.

Mijn punt is dat veel mensen in de pers van de moslims, de politieke en religieuze leiders en het volk een dubbele maatstaf hebben. Ze geloven dat andere mensen aan hun maatstaf moeten voldoen, maar zij zijn niet bereid om die zelf op te volgen, ze zijn niet bereid in te zien dat zij dat niet doen. Dit is precies wat ik aangepakt heb, toen ik de Schriftgeleerden en farizeeërs 2000 jaar geleden heb uitgedaagd. Ik gebruikte één woord om hun daden te karakteriseren: “O, gij hypocrieten!” Dat woord is nog nooit haar relevantie kwijtgeraakt.

Het feit dat deze situatie de volmaakte kans voor de moslims overal was om te demonstreren dat ze vreedzaam kunnen reageren op een situatie die hun religie beledigt. Maar ik houd hoop dat we meer zullen beginnen te horen van de gematigder en open moslims – degenen die het potentieel hebben om de islam en de Arabische wereld naar het moderne tijdperk te brengen.

Kim: Wat vind je van het parlement in Pakistan dat verklaart dat het geloof van veel mensen gekwetst is door de cartoons?

Jezus: Als je geloof in je religie kan worden gekwetst door een cartoon in een krant – of iets anders op aarde – dan is je geloof vanzelfsprekend niet erg sterk. Maar waarom is je geloof dan niet sterk? Omdat je de spirituele lering niet helemaal begrijpt die de grondslag is van je religie, die ervoor zorgt dat je innerlijke tegenspraken en inconsistenties hebt in je overtuigingen.

Je hebt deze tegenspraken omdat je niet diep genoeg hebt nagedacht over je geloof. En je hebt er niet diep genoeg over nagedacht, omdat je de oppervlakkige benadering onderschrijft die zegt dat je niet hoeft te veranderen, je hoeft jezelf niet te onderzoeken, je hoeft de balk niet uit je eigen oog te trekken. Je hoeft alleen de doctrines in de buitenwereld maar te bevestigen en de regeltjess op te volgen en dan zul je automatisch worden gered – zonder je bewustzijnsstaat te hoeven veranderen door zelfonderzoek. Dit is wat het Oude Testament de weg die de mens goed toe lijkt, maar waar het eind ervan de weg naar de dood is, noemt.

Wanneer je deze aanpak hebt, weet je onderbewust dat je geloof wankel is en daarom voel jij je zo bedreigd wanneer er op een of andere manier aan je geloof getwijfeld wordt. Je wilt dat je religie wordt verheven tot de status van onfeilbaarheid, boven alle twijfel verheven. Dit is echter niet uit echte eerbied voor je God, het is om te vermijden dat jij jezelf aan onderzoek moet onderwerpen. Zoals ik heb gezegd, heb je jouw eigen bewustzijnsstaat op je religie geprojecteerd en je gebruikt je religie nu om te verdedigen dat je de balk niet uit je eigen oog trekt.

Kim: Veel mensen hebben gezegd dat de cartoons te ver gingen door juist het hart van de islam te treffen. Wat vind je daarvan?

Jezus: In de eerste plaats moesten ze het hart treffen van de overtuigingen van de moslims om het debat te provoceren. Er zou juist geen debat zijn geweest als de kwestie niet de kern had geraakt. Je hebt wel gemerkt dat het debat pas een paar maanden na de officiële publicatie op gang kwam.

In werkelijkheid hebben de cartoons niet het hart van de islam getroffen – tenminste niet de oorspronkelijke leringen van de Koran. Het is waar dat de islamitische wet en traditie verklaart dat het verboden is om Mohammed en Allah af te beelden. Toch zul je geen directe uitspraken in de Koran vinden, die deze mening onderschrijven. Je zult waarschuwingen vinden tegen het aanbidden van afgoden, die de geestelijkheid van de moslims hebben geïnterpreteerd als dat het betekent dat afbeeldingen verboden zijn. Maar dit is een interpretatie die aan de Koran is opgedrongen en verder gaat dan de oorspronkelijke intentie. Er zijn diverse problemen met deze interpretatie:

  • De cartoons beelden Allah niet af, maar alleen Mohammed. Toch zijn in het denken van de moslims beide hetzelfde. Als je Mohammed beledigt, heb je Allah beledigd. Dit is de profeet verheffen – die enkel een menselijk instrument is – tot dezelfde status als de God die hij dient. Zoals ik heb gezegd, is de dienaar niet groter dan zijn Heer. Vanzelfsprekend hebben sommige christelijke kerken mij ook tot dezelfde status van God verheven of ze hebben me als God afgeschilderd. Maar dit gaat in tegen mijn eigen uitspraken en het is duidelijk een vorm van godslastering. Daardoor geven de christenen die mij dit aandoen en de moslims die het Mohammed aandoen, zich over aan afgoderij.
  • Zelfs als de cartoons Allah hadden afgebeeld, zou het nog geen godslastering zijn. Als je de leringen van de Koran echt begrijpt, zie je dat de welwillende en altijd genadige Allah nooit door iets kan worden beledigd wat mensen doen. Als mensen zijn wet schenden, scheiden ze zich enkel af van hem en daardoor straffen ze zichzelf.
  • De leringen in de Koran die tegen afgoderij waarschuwen, zijn waar en lopen parallel aan de eerste twee van de Tien Geboden in het Oude Testament. Een afgod of een gesneden beeld betekent niet gewoon een uiterlijk portret. De realiteit is dat de allerhoogste God boven zijn schepping staat en daardoor boven alle woorden of beelden die ooit zouden kunnen worden gebruikt om hem te beschrijven. Dit betekent echter niet dat het beslist verkeerd is om God af te beelden of te beschrijven. Wat verkeerd is, is dat mensen een beeld of een doctrine maken en die de status van onfeilbaarheid geven. Als je van een beperkt beeld zegt dat het een volledige en onfeilbare afbeelding van God is, dan heb je een afgod gecreëerd. En als je weigert om je overtuiging over de onfeilbaarheid van het beeld te herzien en weigert je mening over God uit te breiden, dan heb jij een gesneden beeld voor jezelf gemaakt, wat inhoudt een beeld dat niet verandert en je dus nooit naar de ware God toe kan leiden die boven alle beelden staat.
  • Het is een feit dat het aanbidden van afgoden meer dan een beeld in de buitenwereld is. Het is een gemoedsgesteldheid. Het begint in de geest en het kan enkel door de geest worden overwonnen door de balk – het gesneden beeld – uit je oog te verwijderen. Het aanbidden van afgoden begint met het creëren van een mentaal beeld dat je tot de status van onfeilbaarheid verheft. Je kunt dit beeld projecteren op een standbeeld in de buitenwereld of je kunt het op een religieus Bijbelboek of een interpretatie van dat Bijbelboek projecteren. Toch houdt het mentale beeld je geest gevangen en daarom houdt het je af van het kennen van de ware God die boven alle beelden op de wereld staat. Mijn punt is dat wanneer christenen mij tot de status van gelijk aan God zijn, hebben verheven, dan hebben ze een mentale afgod gecreëerd. Wanneer moslims Mohammed tot dezelfde status als Allah verheffen, maken ze een afgod van hem. En wanneer ze een mentaal beeld creëren dat Allah beledigd kan worden door menselijke wezens en dat hij net als zij met boosheid en haat reageert, dan hebben ze een afgod als God gecreëerd. Daarom zijn de vele moslims die roepen dat het godslastering is, in werkelijkheid zelf schuldig aan godslastering. Hun afgoden verblijven alleen maar in hun eigen geest in plaats van in uiterlijke afbeeldingen, maar ze houden ze wel nog steeds ervan af om de ware Allah te kennen die niet in mentale beelden kan worden gevangen, maar een door mensen gemaakte God.

Het kwestie is dat moslims in beginsel eens heel lang in de spiegel moeten kijken. Ze moeten hun reacties en hun acties vergelijken met wat er eigenlijk in de Koran wordt gezegd. Ze moeten zelfs enkele van hun interpretaties en hun doctrines over wat er in de Koran wordt gezegd, eens vergelijken. Ze moeten kijken naar wat de Koran echt zegt en niet wat zij willen dat die zegt – zodat ze door kunnen gaan met zeggen dat zij niet de balk uit hun eigen oog hoeven te verwijderen.

Veel van de meer gematigde – ik noem ze liever open en echte – moslims zijn al begonnen aan dit proces. Dit geldt vooral voor de vele moslims die in westerse landen wonen. Ik blijf het volmaakte concept handhaven dat deze situatie een katalysator wordt voor een opener en vrijer debat over de vele kwesties die betrokken zijn bij deze wrijving tussen de islamitische en de westerse cultuur. Ik handhaaf de visie dat dit debat op den duur zal leiden tot het verzachten van de spanning en de opkomst van wederzijds begrip, zodat we niet een moderne herhaling van de kruistochten krijgen. Dit zal echter alleen gebeuren als de gematigde en meer flexibele moslims hun mening beginnen te geven en de extremisten aanvechten die tot dusver de uitwisseling tussen de islam en het westen hebben gedomineerd.

Kim: Wat moeten westerse mensen leren van de situatie?

Jezus: Eén van de belangrijkste lessen is dat je geen vrije maatschappij kunt handhaven als je taboes creëert en als er kwesties zijn waar je niet vrijuit over durft te spreken. Het feit is dat het grote aantal immigranten die moslim zijn in veel westerse landen spanningen heeft veroorzaakt en een botsing van culturen. Zoals je duidelijk ziet met de recente relletjes in Frankrijk, heeft dit een spanning opgebouwd die onvermijdelijk tot een confrontatie zal leiden – als het niet verzacht wordt door een openlijk debat dat tot wederzijds begrip leidt.

Ik ben me er volledig van bewust dat veel mensen in het westen, waaronder politieke leiders en mensen in de media, zich te veel geïntimideerd voelen door de dreiging van moslimgeweld om de kwesties openlijk te bespreken. Maar het feit wil dat de meeste moslims in de westerse landen geen extremisten zijn en je hen geen dienst bewijst door op je tenen om de kwesties heen te lopen zonder die aan te pakken. Daardoor zal deze terughoudendheid om iemand te beledigen, op zich een belediging worden – die iedereen kwetst.

De andere belangrijke les is dat westerse mensen in de spiegel moeten kijken. Veel westerse naties – inclusief Denemarken – denken dat ze heel tolerant zijn. Maar de toevloed van moslims in recente decennia heeft een onderliggende intolerantie aan het licht gebracht die tot nu toe niet openlijk is aangepakt. Dit is in feite de belangrijkste reden dat westerse landen terughoudend zijn om de kwestie openlijk te bespreken. Te veel mensen zijn niet bereid om hun eigen intolerantie onder ogen te zien, dus is het gemakkelijker om de kwestie te negeren.

Om een vrij en openlijk debat over deze kwestie te krijgen, moeten westerlingen bereid zijn om hun eigen gebrek aan tolerantie onder ogen te zien. Het is heel gemakkelijk om tolerant te zijn over andere culturen als ze op veilige afstand zitten. Het is iets heel anders om tolerant te zijn wanneer je mensen uit andere culturen als buren hebt. Ik handhaaf de volmaakte visie dat westerlingen bereid zullen zijn om in de spiegel te kijken door dit conflict en eraan werken om hun intolerantie te overwinnen over dat wat al te veel verschilt van hun comfortabele manier van leven.

De enige oplossing op lange termijn is dat de immigranten die moslim zijn, geïntegreerd raken in de westerse cultuur zonder hun moslimgeloof te verliezen. Maar om dat te laten gebeuren, moeten er twee horden worden genomen:

  • De immigranten die moslim zijn, moeten hun benadering van religie aanpassen aan de realiteit van de 21e eeuw en de realiteit van de westerse maatschappij. Verwachten dat je naar Europa kunt verhuizen en leven alsof je nog in het Midden-Oosten bent, klopt niet met de werkelijkheid. Als jij je niet aan je nieuwe land wilt aanpassen, ga dan terug, of ga ergens anders heen.
  • Westerse mensen zullen bereid moeten zijn hun eigen gebrek aan tolerantie onder ogen te komen door toe te geven dat ze niet zo tolerant zijn als ze graag willen denken. Dit zal ook van hen vragen dat ze hun subtiele minachting voor de islam overwinnen, een gevoel dat wordt aangewakkerd door de christelijke illusie van religieuze superioriteit of de geseculariseerde mening dat er geen God is en dat religie iets uit het verleden is.

Tussen haakjes, veel westerlingen zouden kunnen worden geïnspireerd door de moslims en hun toewijding aan een spiritueler levensstijl dan de norm is geworden in de al te geseculariseerde Europese naties. En omdat veel westerse mensen al door de transformatie naar de moderne wereld zijn heengegaan, bevinden ze zich in de positie dat ze hun moslimburen kunnen helpen die overgang te maken – als er een vrij en respectvol debat kan worden gecreëerd.

Mijn punt is dat als er geen dialoog is of dat er geen vrije en open dialoog is, iedereen lijdt. Maar wanneer er openheid is, profiteert iedereen ervan. En wanneer er openheid is, is er geen behoefte aan kritieke momenten – zoals deze cartoons – om mensen te dwingen hun taboes onder ogen te zien.

Vanuit een groter perspectief hebben de meeste westerse naties geen volwassen debat gehad over de rol van de religie in de maatschappij. Bijvoorbeeld, mensen hebben de rol van de religie in het verleden niet verwerkt, waaronder de katholieke kerk en haar misbruik. Opnieuw, een belangrijke oorzaak is dat mensen niet bereid zijn de balk in hun eigen ogen te zien, dus is het gemakkelijker om de kwestie te negeren en naties af te laten glijden naar het secularisme. Dit heeft echter tot veel onwenselijke consequenties geleid, waaronder een gevoel van zinloosheid, dat leidt tot depressies en verslavingen.

We zouden misschien kunnen zeggen dat de islam de behoefte van dit moment is om religieus extremisme te overwinnen en voor het westen is het de behoefte om extreem secularisme te overwinnen. Dus moeten ze beide een volwassener en evenwichtiger aanpak van de rol van spiritualiteit in de maatschappij hebben en beide moeten van elkaar leren.

Kim (4 februari 2006): Wat is je commentaar op het feit dat de Deense ambassade in Syrië vandaag in brand werd gestoken?

Jezus: Veel moslims hebben zich zeer gestoord aan één cartoon die Mohammed afbeeldt met een bom in zijn tulband. Maar het punt van deze cartoon – en de bedoeling van alle cartoons – is te tonen dat – vanwege de niet te ontkennen terroristische daden en talloze bedreigingen door extremistische moslims – mensen in het westen de islam zijn gaan zien als iets waar ze op hun tenen omheen moeten lopen. Westerlingen verwachten simpelweg dat moslims met geweld op iedere provocatie reageren.

Zoals ik hierboven heb gezegd, is het een niet te ontkennen feit dat de geestelijkheid van de moslims en politieke leiders niet een duidelijke en vastberaden poging hebben gedaan om geweld in naam van hun heilige religie te ontmoedigen. Het verbranden van een ambassade – en het verbranden van de Chileense ambassade die niets met de situatie te maken had – versterkt simpel het stereotype dat wanneer moslims zich beledigd voelen, ze met ongebreideld geweld reageren.

Het is heel begrijpelijk dat veel mensen in het westen deze indruk hebben – en alleen moslims die verblind zijn door hun eigen boosheid slagen er niet in dit te zien. Als moslims deze indruk willen veranderen, moeten ze demonstreren dat ze vreedzaam op een provocatie kunnen reageren.

Zoals ik heb gezegd, is een cartoon een geweldloze maatregel en dit had de perfecte kans voor de moslimwereld kunnen zijn om bezwaar te maken tegen een openlijke belediging van hun religie met vreedzame middelen. De moslimwereld als geheel is gezakt voor deze test. Hoe kunnen moslims verwachten dat mensen, wanneer er geweld uitbreekt, uit andere culturen hun mening over de islam bijstellen en hun stereotype over moslims als bommen gooiende religieuze fanatici overwinnen? Hoe kun je verwachten dat andere mensen hun mening over jou veranderen als je niet bereid bent zelf te veranderen? Dit is gewoon niet realistisch.

Ik weet heel goed dat de meeste moslims niet gewelddadig of extremistisch zijn. Daarom is het begrijpelijk dat ze niet in het stereotype willen worden uitgedrukt van extremist. Maar door je niet tegen het extremisme uit te spreken op je eigen drempel, is het in beginsel onvermijdelijk dat de radicale moslims het gezicht zullen zijn dat de islam de wereld toont. Ik zeg niet dat het juist is dat westerlingen de moslims tot een stereotype maken. Ik zeg alleen maar dat als moslims bereid zouden zijn te erkennen dat als ze willen dat de waarneming van de wereld van hen moet veranderen, ze moeten beginnen zichzelf te veranderen. Bewijs dat de wereld ongelijk heeft door geweldloos te reageren. Als je met geweld reageert, bewijs je alleen maar dat de wereld gelijk heeft.

Het feit is dat als moslims echt Allah en zijn profeet willen eren, zij zich moeten gedragen op een manier die het internationale begrip en respect voor de islam laat toenemen als een vreedzame religie die zich meer zorgen maakt over de eeuwige verlossing van mensen dan kwesties op aarde.

Kim: Wat vind je ervan dat andere kranten de cartoons opnieuw afdrukken?

Jezus: De kranten hebben getoond dat ze bereid waren om op te komen voor één van de fundamenten, namelijk de vrije meningsuiting. Stel dat alle mediavestigingen op de wereld hetzelfde zouden doen. Waar zouden de moslims dan hun boosheid op richten – op de hele wereld? De extremisten doen dat natuurlijk al, maar dat is juist wat er moet worden blootgelegd als juist ingaand tegen de fundamenten van de islam.

De moslims die bezwaar hebben gemaakt tegen de cartoons – zelfs maanden na publicatie – waren er verantwoordelijk voor om het tot een internationale nieuwskwestie te maken. Hoe kun je verwachten dat de pers niet verslag zou doen van een kwestie die demonstraties en doodsbedreigingen provoceert? Als de moslims vreedzaam hadden gereageerd, was er geen behoefte geweest om de cartoons opnieuw af te drukken, omdat heel weinig kranten dan de behoefte hadden gehad om de vrijheid van meningsuiting te verdedigen. Ze hadden in plaats daarvan voor de optie gekozen om respect te tonen voor de moslims die respect hadden verdiend vanwege hun vreedzame reactie.

Het is hypocriet om op deze kwestie te reageren zonder ten minste een paar van die cartoons te publiceren. Hoe kan een mediavestiging een verhaal doen aan haar klanten zonder ze te tonen wat het incident heeft veroorzaakt, zodat ze zelf kunnen beslissen? Het is net of je christenen vraagt om in Christus te geloven zonder dat je ze de Bijbel laat lezen in hun eigen taal. Of mensen te vragen te stemmen zonder de kandidaten te kennen.

Kim: Hoe zit het met de landen zoals Groot-Brittannië en de Verenigde Staten waar de cartoons nauwelijks zijn vertoond in de media?

Jezus: Zij zijn niet bereid om een standpunt in te nemen en verbergen zich achter het excuus van de islam niet willen beledigen. Dit toont duidelijk aan dat deze landen niet bereid zijn om de kwestie openlijk te bespreken. Ze hebben toegegeven aan de intimidatiefactor van de moslims, die de waarde van het publiceren van de cartoons bewijst om aandacht voor dit probleem te vragen.

Het feit is dat deze cartoons niet de islam beledigen, noch Allah noch Mohammed – want zij staan boven beledigd worden door wat ook maar op aarde. Zodoende beledigen de cartoons op zich de moslims niet. Niets wat ik doe, kan je beledigen – tenzij jij ervoor kiest je beledigd te voelen. Je beledigd voelen, wordt niet door mijn daden veroorzaakt, je beledigd voelen wordt veroorzaakt door wat jij in jouw geest toelaat. Ik ben verantwoordelijk door mijn daden, maar jij bent verantwoordelijk voor je geest en voor jouw reactie op mijn daden. God heeft je niet verantwoordelijk gemaakt door de daden van andere mensen, wat de reden is dat hij je niet het gezag heeft gegeven om als wreker of straffer voor de daden van andere mensen te handelen. Daarom heeft God gezegd: “De wrake komt mij toe, zei de Heer, ik zal terugbetalen.”

De essentie van alle ware religies – inclusief de Koran – is dat jij jezelf boven het dualiteitsbewustzijn moet verheffen dat ervoor zorgt dat mensen zich beledigd voelen. Je moet de prins van deze wereld bij je laten komen met absoluut niets, en je moet onbewogen blijven onder zijn verleidingen en beledigingen.

Als je dat niet doet, maak jij jezelf tot slaaf van de valse god op deze wereld, in plaats van een volgeling te zijn van de ware God in de hemel – of je hem nu Allah noemt, God, YOD HE WAV HE, Brahma of iets anders. Je kunt de ware God niet aanbidden door het menselijke bewustzijn op hem te projecteren.

Veel moslims volgen een valse god van boosheid en haat, terwijl Allah een God van onvoorwaardelijke liefde is – waarom hij eeuwig-genadig wordt genoemd. Je moet een echte lering gebruiken om jezelf aan het bewustzijn van haat te laten ontstijgen, zodat jij een directe ervaring van Gods liefde kunt krijgen. Dit is de belangrijkste boodschap van de islam – laat degenen die oren hebben, horen.

Noot: Jezus heeft nog meer over deze kwestie gezegd in een ander antwoord.