De machtselite zal religie gebruiken om de mensen in hun macht te houden

ONDERWERPEN: de machtselite misbruikt de religie – ware en valse spiritualiteit – de waarheid in jezelf zoeken – Mohammed was niet van zijn ego bevrijd – afgoderij van Mohammed – gematigde moslims moeten zich tegen het fundamentalisme uitspreken – mensen moeten zeggen dat genoeg genoeg is – sommige moslims zijn de meest rigide mensen op de planeet

Vraag: Hadden de geascendeerde meesters ongelijk toen ze Mohammed inspireerden, omdat vanaf het begin de spirituele boodschap werd getransformeerd in en politieke boodschap? Dus waarom wisten ze dat dan niet en hebben ze er in het begin niets aan gedaan?

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (14 juli 2007):

Wie zegt dat wij dat niet wisten? Wij weten heel goed dat elke lering die we aan de mensheid geven, het potentieel heeft om te worden misbruikt. We zouden zelfs wel kunnen stellen dat elke lering die kan worden misbruikt, ook verkeerd wordt gebruikt, hoewel ik niet een totale pessimist ben.

Niettemin weten we heel goed dat wanneer we een nieuwe lering naar buiten brengen, het heel waarschijnlijk is dat hij door de machtselite zal worden misbruikt, zoals je zowel in het christendom als de islam ziet. Maar de enig andere optie die we zouden hebben, was nooit een lering uitbrengen. En zo zie je, opnieuw, dat we in het bewustzijn overbrengen dat je niet bang kunt zijn om een fout te maken, zodat je nooit iets durft te doen. Wat we steeds maar weer opnieuw tegen degenen die het pad naar Christusschap volgen, zeggen.

Je moet van iedere situatie leren. En dus is de manier waarop wij ernaar kijken, dat we, wanneer we een nieuwe filosofie uitbrengen, de mensheid een nieuwe kans geven om de les te leren van wat ervoor nodig is om echte spiritualiteit te hebben in tegenstelling tot valse spiritualiteit.

Zie je, het probleem met elke religie is dat er te veel mensen zijn die nog geen verantwoording voor zichzelf willen nemen. En daarom willen ze een religie – religieus leiderschap, een religieuze profeet – die hen vertelt wat ze moeten geloven en hoe ze moeten leven. Saint Germain heeft gesproken over de noodzaak van Christusonderscheid. Christusonderscheid betekent dat je niet naar een autoriteit buiten jou luistert die je vertelt wat je moet geloven of je vertelt wat waar is. Je bent bereid om innerlijk onderscheid te zoeken, de innerlijke herkenning van wat waar is, en dan op te komen voor dat wat je in jezelf ziet, hoewel je dan vaak tegen het gezag in de buitenwereld moet ingaan.

Het is een voortdurend probleem voor de geascendeerde meesters dat we, hoewel we ernaar uitkijken om nieuwe leringen uit te brengen, niet beslist de mensen hebben die er volledig op voorbereid zijn om het instrument voor die lering te zijn. En dus hebben we in veel gevallen gebruik moeten maken van de mensen die minder dan volmaakt waren (wat betekent dat ze niet perfect in liefde waren en nog niet totaal onthecht aan bepaalde overtuigingen of agenda’s waren), want ze hadden nog niet hun psychische problemen of hun ego overwonnen. En dit was – voor degenen die ogen hebben om te zien – overduidelijk het geval met Mohammed.

En enkel de mensen die worden verblind door afgoderij – dezelfde afgoderij waar veel christenen door verblind zijn wanneer ze naar mij kijken – zullen denken dat Mohammed een perfect mens was. Heeft Mohammed niet alles gedaan wat hij had kunnen doen om te voorkomen dat ze hem tot afgod maakten? En hebben de moslims dat ondanks alles toch wel gedaan? Hoewel er geen fysieke afbeeldingen van hem gemaakt mogen worden, hebben ze toch nog een mentaal en emotioneel afgodsbeeld van hem gecreëerd.

Toch is de waarheid dat Mohammed een product van zijn tijd was. En in de beginjaren bracht hij zuiverder leringen naar buiten dan in latere jaren, toen hij te zeer betrokken raakte bij de dualistische machtsstrijd, vanwege de tegenstand die hij bij zijn missie tegenkwam. Zodoende hield hij zich bezig met een bepaald bewustzijn van wrok en wraak tegen degenen die tegen hem en zijn missie waren. En dat heeft de latere leringen die hij ontving, gekleurd.

Dit is iets wat gematigde moslims met een open geest in staat zijn te zien – als ze verder willen kijken dan de fundamentalistische benadering dat de Koran het onfeilbare woord van God is, precies dezelfde benadering die je bij de fundamentalisten van de christelijke religie ziet.

Zoals ik in mijn verhandelingen over het ego heb uitgelegd over het zwart-wit denken, kunnen mensen die gevangen zitten in het zwart-wit denken enkel conflicten kunnen zien, enkel conflicten creëren. En daardoor moeten degenen die boven het zwart-wit denken en het grijs denken zijn uitgekomen, beseffen dat zij degenen zijn die evenwicht en gematigdheid in hun eigen religie en de wereld in het algemeen moeten brengen.

Dus tot je een kritieke massa moslims hebt die bereid zijn het hardop te zeggen – en zich daardoor de toorn van hun eigen broeders in het moslimgeloof die nog steeds gevangen zitten in de radicale aanpak van de islam, op de hals halen – nu tenzij dat gebeurt, zullen we geen belangrijke doorbraak zien tot we nog verder zijn afgegleden naar het zwarte gat van geweld. Waardoor ze ten slotte op een punt komen dat het geweld dat door hun religie werd gemotiveerd, zo ontaardt dat mensen eindelijk overeind gaan en zeggen: “Genoeg is genoeg.”

Kijk eens naar de recente ontwikkelingen in Pakistan, waar je de radicale geestelijken hebt die aan het rebelleren zijn en toch zijn niet voldoende mensen bereid om overeind te gaan en te zeggen: “We willen dit niet in onze natie. We willen een gematigder en evenwichtiger aanpak.”

En zo zie je dat de confrontatie onvermijdelijk is, maar die vermeden had kunnen worden als er genoeg gematigde mensen waren die waren opgestaan om veranderingen te eisen. Dit zou natuurlijk een heel drastische verandering in de aanpak van religie betekenen. En in het geval van Pakistan, een omverwerping van een militante regering die niet door het volk was gekozen.

Dus is de vraag opnieuw: Zijn de mensen er klaar voor en bereid tot de verandering die nodig is om het patroon van geweld te doorbreken? En ik moet zegen dat je in de moslimwereld hoekjes met mensen hebt die het meest rigide zijn van de hele planeet en die dingen willen blijven doen op de manier waarop zij het al duizenden jaren doen, zelfs als is de wereld inmiddels vanzelfsprekend – en onvermijdelijk – verder dan de oude manier van doen.