Heb geen seks of voel je daar niet schuldig over

ONDERWERPEN: Gevallen wezens hebben de associatie van seksualiteit met zonde in elkaar gezet – de leugen van de oorspronkelijke zonde – mensen zich schuldig laten voelen als manier om hen te beheersen – de echte oorspronkelijke zonde – waarom er geen reden is om je schuldig te voelen – de catch-22 van schuldgevoel – je onthouden van seks kan je kritisch maken – het spirituele pad hoeft geen worsteling te zijn de middenweg zoeken – seks spiritueel maken – seksuele fantasieën tonen onevenwichtigheid – het gevallen bewustzijn wat betreft seks loslaten – seksuele energie afleiden – niveaus van hoe je met seks omgaat – de op geweld gebaseerde bewustzijnsstaat transcenderen

Vraag: Ik las onlangs over een studie die gedaan werd door de Universiteit van Kansas waar 14.500 mensen bij betrokken waren. De studie toonde aan dat atheïsten zich minder schuldig voelen nadat ze seks gehad hebben dan religieuze mensen. De sterkste schuldgevoelens werden gevonden bij toegewijde religieuze mensen, zoals mormonen (grappig, omdat ze zoveel kinderen hebben), Jehova’s getuigen en baptisten, gevolgd door katholieken. Ik ben al vele jaren op het spirituele pad en ik heb gemerkt dat zelfs veel spirituele mensen een ambivalente kijk op seks hebben en worstelen met diverse gevoelens van schuld of onderdrukking. Heeft Jezus aanbevelingen hoe spirituele mensen naar seks moeten kijken? Ik bedoel maar, schuldgevoel lijkt mij niet een erg spirituele emotie.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (8 juni 2011):

Ik geef je twee opties:

Optie 1: Heb geen seks
Optie 2: Voel je niet schuldig over seks

Al het andere is gewoon lauwwarm en dat zal je niet de maximale spirituele groei opleveren.

Laten we eerst eens naar het historische perspectief kijken. Toen ik 2000 jaar geleden op aarde rondwandelde, was er geen algemeen of wijdverbreid schuldgevoel met betrekking tot seks. De associatie tussen seksualiteit en zonde werd opzettelijk in elkaar gezet door bepaalde gevallen wezens die geïncarneerd waren. Ze stelden zich op als leiders van de katholieke kerk en veranderden mijn leringen in één van de meest efficiënte mind-control machines die er ooit op de wereld te zien zijn geweest.

Hun redenering was simpel. Ze wisten dat de beste manier om mensen in hun macht te krijgen een combinatie van schuldgevoel en angst is. Die angst werd opgeroepen door je te concentreren op zonde, het idee dat je iets gedaan hebt waardoor je niet in de hemel komt. Daarna vergrootten ze het concept van een hel voor degenen die geen boetedoening hadden gedaan voor hun zonden en dit heeft angst in het massabewustzijn opgeroepen.

De volgende vraag was hoe je het beste schuldgevoel opwekt. Welnu, waarom niet een handeling bedenken waar de meeste mensen zich mee bezig houden en die dan zondig benoemen? Eten was één optie, maar omdat je moet eten, was het niet de beste. Seks was veel beter, omdat je wel kunt leven zonder seks, toch zouden de meeste mensen de natuurlijke aandrang tot seks hebben. Daardoor was het gemakkelijk om een spanningsveld te creëren dat gebaseerd werd op een natuurlijk verlangen van de mens als zondig te bestempelen.

Daarna creëerden ze het concept van ‘oorspronkelijke zonde’ die stelt dat je in zonde geconcipieerd wordt. Dit heeft tot de hele mythe geleid dat ik door de Geest werd geconcipieerd en uit een maagd geboren, wat inhoudt dat ik de enige mens was die niet op een zondige manier geconcipieerd werd. Toen dit concept eenmaal in het massabewustzijn werd ingevoerd, begonnen mensen als vanzelf seks met schuldgevoel te associëren.

De gevallen wezens wisten dat de meeste mensen niet wilden stoppen met seks. Dus wisten ze dat mensen seks zouden hebben en zich daar schuldig over voelen, wat hun afhankelijkheid van de gevallen wezens zou versterken. Dit sloot aan op de eeuwenoude kunstmatig gecreëerde denkwijze dat ze iets gedaan hadden wat ze moesten compenseren en dat de enig mogelijke compensatie was de regels in de buitenwereld op te volgen die door de gevallen wezens werden vastgesteld die de leiders van hun kerk waren.

Tot op de dag van vandaag is dit nog steeds de motiverende kracht achter de macht van de officiële christelijke kerken. En als je het over zonde wilt hebben, dan is het gevallen bewustzijn trouwens de oorspronkelijke en enige zonde. Zonde is de denkwijze dat je de macht hebt om te kiezen iets te doen, maar als je het eenmaal gedaan hebt, heb je niet de macht om je ervan te bevrijden door je eigen keuzes. Je kunt kiezen om te zondigen, maar je kunt niet kiezen om zonde te transcenderen – want je hebt de gevallen wezens nodig om dat te doen.

Vanaf het allereerste begin hebben de gevallen wezens geprobeerd om de mensen te misleiden om hen te volgen bij het scheppen van een probleem en zich daarna als de ‘verlossers’ op te stellen die mensen kunnen helpen het probleem te boven te komen. Het probleem is dat het probleem er nooit echt was, zoals alles wat de gevallen wezens doen gebaseerd wordt op een leugen. Dus als je Portia’s leringen over vrije wil bekijkt, zie je dat er geen reden is om je schuldig over wat ook maar te voelen.

Nu, ik weet dat er ogenblikkelijk mensen zullen zijn die deze bewering vanuit een zwart-wit perspectief zullen bekijken en zeggen dat ik bepleit dat je alles kunt doen wat je maar wilt. Maar als je Portia’s dictaat bestudeert, zie je dat dit niet zo is. Wat Portia zegt, is dat je het recht hebt om te experimenteren met alles wat je op aarde kunt doen. Toch heeft alles wat je doet een consequentie en je zult die consequentie onvermijdelijk ervaren.

Met andere woorden, het heeft geen zin om schuld te voelen. In feite is je schuldig blijven voelen over iets wat je blijft doen, gewoon een egospel – één van de manieren van jouw ego om je in een lagere bewustzijnsstaat te houden. Natuurlijk heb je vrije wil, dus je hebt het recht om te kiezen je met dit egospel bezig te houden. Maar dan heb je mijn advies ook niet nodig.

Dus als je beseft dat je niet een bepaalde consequentie wilt ervaren, verander je de bewustzijnsstaat die de consequentie veroorzaakt. Een verandering wordt echter tot stand gebracht door een Aha-ervaring die leidt tot een bewuste beslissing – en niet door schuldgevoel. Schuldgevoel is niet echt een opbouwende emotie, omdat die jou in feite niet motiveert om je bewustzijnsstaat te veranderen. Ze ontstaat in het gevallen bewustzijn, dus hoe kan dat jou helpen om dat bewustzijn te transcenderen? Dus brengt schuldgevoel je enkel in een worsteling om het gedrag in de buitenwereld te veranderen, wat heel moeilijk is wanneer je niet naar de oorzakelijke bewustzijnsstaat kijkt. De gevallen wezens weten dit ook.

Dus zullen de volwassen spirituele zoekers handelingen evalueren op basis van of je de consequentie van die handelingen wilt ervaren. Versterken de onvermijdelijke consequenties van mijn handelingen mijn groei naar een hoger bewustzijnsstaat of vertragen ze die groei?

Ik weet dat sommige spirituele mensen zullen zeggen dat seks hebben niet je spirituele groei versterkt – integendeel. Dit is echter een zwart-wit standpunt dat uit het gevallen bewustzijn ontstaat en verbonden is met het hele concept seks als zonde. De Levende Christus neemt het standpunt in van een praktische realist.

Zoals het collectieve bewustzijn nu is – en in de afzienbare toekomst zal zijn – is de enige manier om kinderen te krijgen door seksuele gemeenschap. Daardoor is jullie fysieke lichaam en zelfs jullie emotionele lichaam erop ‘afgericht’ om seksuele verlangens te produceren. Dat wisten de gevallen wezens en ze deden er hun voordeel mee. De gevallen wezens begrepen ook dat dit natuurlijke verlangen opgeblazen is door diverse factoren, zodat veel mensen een onverzadigbaar verlangen naar seks krijgen – een verlangen dat nooit bevredigd kan worden.

De Levende Christus maakt dit onderscheid en beseft dat het daadwerkelijk nodig is dat een spiritueel iemand het onverzadigbare of het vleselijke verlangen naar seks transcendeert – omdat het je aandacht verteert en je van je spirituele handelingen afhoudt. Toch is dit niet hetzelfde als jouw seksuele verlangen onderdrukken. Dus de praktische manier om naar seks te kijken, is hoe je ermee omgaat op een manier die je niet afhoudt van spirituele groei.

Zoals ik in een ander antwoord gezegd heb over vasten, groei je niet door extreme posities in te nemen. Dus jezelf dwingen om alle seksuele verlangens te onderdrukken is niet de beste manier om te groeien, vooral als het gedaan wordt vanuit een zwart-wit perspectief door te denken dat seks fout is en dat jezelf dwingen je te onthouden jou een of ander spiritueel voordeel oplevert.

Het brute feit is dat door de eeuwen heen veel religieuze mensen zichzelf ertoe gedwongen hebben om zich te onthouden van seks, maar alleen al de mentale kracht die daarvoor nodig is, heeft hen in een bewustzijnsstaat gebracht waarin ze erg kritisch op andere mensen worden. Dergelijke mensen redeneren dat iedereen, omdat zij ermee worstelen, die er niet mee worstelt, niet zo spiritueel zijn als zij.

Dit heeft een heel disfunctionele denkwijze gecreëerd, omdat veel mensen denken dat ze met het spirituele pad moeten worstelen en hoe meer ze met diverse aan zichzelf opgelegde of door goeroes opgelegde disciplines worstelen, hoe groter hun vooruitgang is. En zodoende voelen zulke mensen dat het hun plicht is, zelfs een missie die door God verordend is dat ze andere mensen moeten oordelen. Toch is dit gewoon kijken naar de splinter in het oog van iemand anders als excuus om niet naar de balk in hun eigen oog te kijken.

Natuurlijk kan het onderdrukken van seksuele verlangens door dwang ook tot diverse activiteiten leiden – allerlei machtsspelletjes, waaronder die met seks te maken hebben – die veel schadelijker zijn voor je spirituele groei dan een evenwichtig seksleven. Kijk eens om je heen naar de schandalen over seksueel misbruik in de katholieke kerk. Wat tussen haakje terugkerend karma is, omdat zij mensen zich schuldig hebben laten voelen over seks.

Het is nodig om een evenwichtiger aanpak van het spirituele pad te krijgen. Er is zeker een fase op het pad dat jij je bewustzijn moet verhogen om boven de neerwaartse aantrekkingskracht van het massabewustzijn uit te komen. En tijdens dit stadium is het nodig dat je door diverse disciplines heen gaat die te maken hebben met je onthouden van bepaalde handelingen die je naar beneden trekken. En voor mensen van wie hun seksuele verlangens opgeblazen zijn of verslaafd zijn aan seks of pornografie, kan het daadwerkelijk nodig zijn dat zij zich tijdens deze fase van seks onthouden, zelf als er een worsteling voor nodig is. Ik heb een paar jaar geleden een ander antwoord gegeven over seks dat aan mensen gegeven werd op dit niveau van het pad.

Maar zoals ik op deze hele website uitleg, is evenwicht het sleutelingrediënt voor spirituele groei. Dus als je eenmaal je bewustzijn boven het massabewustzijn hebt verheven, moet je aan een evenwichtige aanpak werken; de Middenweg waar de Boeddha het over had – wat ik gewoon ‘De Weg’ heb genoemd. Als jij jezelf blijft dwingen om steeds meer extreme disciplines te volgen, loop jij een doodlopende steeg in, waarbij jij je misschien heiliger dan anderen voelt, maar de grote uitdaging voor jou is om met de Rivier van Leven mee te gaan – en dit vraagt van je dat je de denkwijze transcendeert die dwang als de enige oplossing ziet.

Dus hoe staat dit in verband met seks? Nu, op een uitgebalanceerde manier leven betekent dat je elke deling te boven komt tussen ‘menselijke’ en spirituele handelingen. Je maakt al je handelingen, waaronder seks, tot iets spiritueels. Dit betekent dat je een gewoon actief leven kunt leiden zonder te voelen dat je dagelijkse handelingen tegen je spirituele groei ingaan.

Vanzelfsprekend is het je doel om de open deur te zijn voor jouw Aanwezigheid en dat vereist een bepaalde hoeveelheid aandacht voor die Aanwezigheid. Wat inhoudt dat je niet wilt dat iets je teveel afhoudt van het naar binnen gaan. Dus de vraag is hoe jij je ervan verzekert dat seks niet een zo’n afleiding is. Hoe kan dit het best bereikt worden – door je te dwingen van je van seks te onthouden of door een uitgebalanceerde aanpak van seks?

Als je een serieuze relatie hebt, zou je misschien het feit kunnen erkennen dat jullie fysieke en emotionele lichaam seksuele verlangens hebben. Je kunt dan met dit verlangen omgaan door een manier te zoeken die de minste hoeveelheid afleiding teweeg brengt. En voor de meeste mensen kan onthouding van seks veel meer aandacht op jouw lichaam richten dan een evenwichtige seksuele relatie met je partner zonder je er schuldig over te voelen.

Wat ik zeg, is dat je het onverzadigbare aspect van seksueel verlangen, kunt transcenderen en een evenwichtige aanpak vinden. Eén maatstaf zou kunnen zijn hoeveel je aan seks denkt. In een evenwichtige relatie vind je een frequentie die gebaseerd wordt op de verlangens van beide partners. Wanneer je seks hebt, geniet er dan van en wanneer je geen seks hebt, dan denk je er niet echt aan. Denken aan seks wanneer je het niet krijgt – vooral als jij je overgeeft aan seksuele fantasieën – is een teken van gebrek aan evenwicht.

Het is ook nuttig om te erkennen dat de uitdrukking ‘seks hebben’ niet de hoogste manier is om naar seks te kijken. De moderne maatschappij heeft deze handeling naar beneden gehaald naar het niveau van iets heel fysieks. En het is natuurlijk heel goed mogelijk om de geslachtsdaad door de modder te halen en het in een handeling te veranderen die duidelijk schadelijk is voor spirituele groei. Maar er bestaat ook het potentieel om de daad van de liefde bedrijven in een spirituele handeling te veranderen die een heel belangrijke functie heeft met betrekking tot de vereniging van twee partners en hen een hoger gevoel van eenheid en eenzijn te geven.

Dus moedig ik je aan, als je spiritueel bent en een serieuze relatie hebt, een poging te doen alle ‘zonde en schuld’ bagage los te laten die te maken heeft met seksuele activiteiten. Veel te veel spirituele mensen hebben hun relaties belast of geruïneerd, omdat ze niet het gevallen bewustzijn hebben losgelaten met betrekking tot seks.

Toen ik geïncarneerd was, had ik seks met Maria Magdalena, maar dat was geen seksuele handeling, maar een spirituele daad die ons in staat stelde om een hogere mate van eenzijn in onze relatie te bereiken. Aangezien je een fysiek lichaam hebt en aangezien het lichaam jou deze gelegenheid geeft, waarom zou je die dan niet benutten? Een dergelijke optie afwijzen, is niet echt spiritueel – vooral wanneer die afwijzing wordt gebaseerd op het gevallen bewustzijn.

Ik begrijp dat dit weinig troost biedt aan mensen die niet een serieuze relatie hebben. Voor zulke mensen is het inderdaad waardevol om de seksuele verlangens op een lager pitje te zetten, omdat je niet aan een seksuele relatie wilt beginnen die gebaseerd wordt op seksuele verlangens. Je wilt het op een niveau houden waarop je kunt wachten tot de juiste spirituele partner langskomt.

Maar dit houdt niet in dat jij je seksuele verlangens met geweld in bedwang moet houden. Je kunt de seksuele energie afbuigen van de basischakra naar de bovenste chakra’s, zoals ik elders bespreek.

Dus samengevat, laten we over de diverse niveaus spreken waarop spirituele mensen met seks kunnen omgaan:

  • De beginfase is dat je het massabewustzijn moet ontstijgen die natuurlijk seksuele verlangens opblaast, zodat de gevallen wezens de baas over je kunnen worden door je onverzadigbare verlangens die je aandacht afleiden van spirituele handelingen. Op dit niveau zijn alertheid, discipline en zelfs onthouding de middelen die je gebruikt, zoals beschreven in mijn eerdere antwoord.
  • Als je eenmaal de onverzadigbare seksuele verlangens bent ontstegen, is het mogelijk om een evenwichtig seksleven te krijgen in een serieuze relatie waarin de partners elkaars seksuele verlangens bevredigen, zodat deze verlangens geen afbreuk doen aan hun spirituele streven. Seks wordt een onschuldige speelse handeling die weinig nadenken ervoor of erna vergt.
  • Op een hoger niveau kan een serieus paar hun seksuele activiteiten boven het niveau van fysieke seks verheffen en die in een spirituele daad veranderen die gericht is op een hogere vereniging.
  • Het is ook mogelijk dat mensen al hun seksuele verlangens transcenderen. Dit is natuurlijk vooral van toepassing op alleenstaanden. Maar paren kunnen ook dit niveau behalen. Dit niveau is echter niet beslist spiritueler of juister dan het vorige niveau. In feite is het moeilijk om dit niveau te bereiken zonder door de vorige stadia te gaan. Als je eenmaal een evenwichtige relatie met seks hebt gekregen en zelfs verder bent gekomen door je seksuele relatie te spiritueler te maken, is het gemakkelijker om op een evenwichtiger manier aan jouw seksuele verlangens te ontstijgen.

Je begrijpt het punt, toch? Wat je uit de geascendeerde bewustzijnsstaat houdt, is de op dwang gebaseerde bewustzijnsstaat. Dus moet je deze denkwijze transcenderen. Daardoor zal alles wat deze bewustzijnsstaat versterkt, jouw groei afremmen.

Onverzadigbare seksuele verlangens en seksuele perversies zijn de producten van de op dwang gebaseerde bewustzijnsstaat. Deze verlangens proberen te boven te komen door de op dwang gebaseerde bewustzijnsstaat te gebruiken, werken gewoon niet. Je transcendeert niet echt seksuele verlangens door je dwangmatig te onthouden van seks. Je transcendeert ze door je met seks bezig te houden zonder het gevoel te krijgen dat er iets smerigs of zondigs aan is.

Daardoor is het voor alle spirituele mensen belangrijk om door de stadia heen te gaan die boven uiteengezet zijn en een spirituele en niet gehechte relatie met betrekking tot seksualiteit op te bouwen. En op deze reis is het essentieel dat je alle neigingen te boven komt om seks met schuldgevoel te associëren.

Noch God, noch de geascendeerde meesters willen dat jij je schuldig voelt omdat je seks hebt. De gevallen wezens en je eigen ego wel.