Maak de Materie echt – hetzij door je Waarneming te materialiseren of door te begrijpen dat al het leven EEN is

ONDERWERPEN: De neerwaartse spiraal vermijden – De rellen in Engeland – De noodzaak om materieel welzijn te ontstijgen – Jullie zijn psycho-spirituele wezens – Het ‘probleem’ met jonge mensen – Alles is een spirituele activiteit – Barrières bestaan slechts in de geest – Jouw waarneming aan anderen opdringen – Universele spiritualiteit – Een golf nieuwe banen

Geascendeerde Meester De Goddelijke Moeder, 9 september 2011

Materialisatie. Overdenk dat woord eens: materialisatie. Iets materialiseren. Daarmee op het proces doelend van met een beeld beginnen, een gedachtematrix, in de geest, het in de materiële wereld zetten als iets dat menselijke wezens opvatten als iets wat realiteit heeft. Want is zien niet geloven? En zodoende lijkt het voor veel mensen dat alleen wat ze kunnen zien, aanraken, horen, ruiken, proeven met hun fysieke zintuigen echt lijkt.

Maar laten we nu een kleine draai aan het woord materialisatie geven. Geeft het niet aan dat de materie echt maken, de materie realiseren is? Hoe maak je van materie een realiteit? Welnu, dat is de vraag waar je de rest van dit Jaar van de Moeder over moet nadenken. Want, zoals we in leringen eerder hebben gezegd, kan het jaar in vier kwartalen ingedeeld worden, die elk drie maanden duren. De eerste drie maanden corresponderend met het identiteitsniveau, het tweede kwartaal met het gedachteniveau, het materiële rijk, het derde met het niveau van de emoties en het vierde met het fysieke niveau.

Dus jullie komen nu bij het eind van het emotionele kwartaal van het jaar. En ik ben er zeker van dat degenen onder jullie die er gevoelig voor zijn – en zelfs degenen die er niet zo gevoelig voor zijn – de laatste paar maanden in toenemende mate emotionele onrust hebben gevoeld. Dit komt omdat de mensheid als geheel niet is geslaagd voor de initiaties van het Jaar van de Moeder en daardoor blijft de intensiteit zich opbouwen. De spanning die gecreëerd is door de weerstand tegen die initiaties vormt meer hitte, meer frictie, en dit wordt in het collectieve bewustzijn als emotionele onrust gevoeld. Die, wanneer de cycli naar het fysieke kwartaal overgaan, in fysieke onrust zal veranderen op veel grotere schaal dan je tot dusver dit jaar hebt gezien, wat natuurlijk vele vormen van ontreddering heeft gebracht in diverse gebieden op de wereld.

De neerwaartse spiraal vermijden
Dus hoe kun je dan vermijden om in die neerwaartse spiraal meegezogen te worden die door het collectieve bewustzijn wordt geschapen? Nu, je kunt dit slechts vermijden door na te denken en echt – door innerlijke beschouwing – de diepere betekenis te gaan begrijpen van hoe je van materie een realiteit maakt, materie real(echt)-iseren. Want is op deze planeet de mensheid niet al heel lang geprogrammeerd met een dualistisch wereldbeeld? Wat hen laat denken dat er een deling is, een sluier van gescheidenheid – of misschien een muur van gescheidenheid – tussen het materiële rijk en het spirituele rijk. Dit heeft er zelfs toe geleid dat veel mensen in de moderne westerse wereld geloven dat er geen spiritueel rijk is, dat er niets naast de materie bestaat.

Toch zien zelfs veel spirituele mensen een deling tussen Ma-ter en geest. En dit is de deling die je te boven moet komen, als je door die laatste maanden van het Jaar van de Moeder heen wilt zeilen en het Jaar van de Heilige Geest met de wind van de Geest in je zeilen ingaan. En wat houdt het dus in om materie tot realiteit te maken? Want zoals wij waarachtig al vele keren hebben uitgelegd, wordt de materiële wereld gemaakt van het Ma-terlicht, dat de mentale beelden die erop geprojecteerd worden, aanneemt. En dus kun je dan naar de fysieke aarde en het fysieke universum kijken en zeggen dat het geen inherente werkelijkheid bezit; het is net een luchtspiegeling, zoals de beelden op een filmscherm, die daar enkel vele keren per seconde op geprojecteerd door de mentale beelden die in de geest van menselijke wezens, in het collectieve bewustzijn, gehandhaafd worden en in de geest van de spirituele wezens die het spirituele beeld, het spirituele evenwicht, handhaven die ervoor zorgen dat de planeet blijft bestaan – en niet implodeert in de neerwaartse spiraal die door de mensheid is geschapen.

En zo bewaren die spirituele wezens het evenwicht, zodat de neerwaartse spiraal slechts in het emotionele rijk bestaat en het materiële rijk niet volledig omgeeft, en daardoor de aarde uit elkaar trekt. Dus dan kunnen we zeggen dat in die gevallen waarin fysieke, materiële rampen of ontreddering in allerlei vormen bestaan, dit komt omdat de spirituele wezens die het evenwicht voor de aarde bewaren, bepaalde gebeurtenissen toelaten om de mensheid te wekken, door de mensheid de fysieke consequenties van het collectieve bewustzijn te laten ervaren.

De rellen in Engeland
Kunnen jullie dan niet naar een incident kijken, zoals de relletjes die nog niet zolang geleden in Engeland plaats vonden, en zien dit maar één voorbeeld is van dit proces. De spirituele wezens die het evenwicht voor de aarde bewaren, zouden natuurlijk dergelijke incidenten kunnen tegenhouden. Maar hoe zou de mensheid een les kunnen leren, als ze dit zouden doen? Want wanneer je eerlijk naar de mensheid kijkt, kun je dan niet zien dat de meeste mensen niet in de gemoedsgesteldheid zijn waarin ze bereid zijn te luisteren naar welke spirituele leraar ook? Daardoor kunnen ze slechts van de harde leerschool leren, omdat zij de fysieke consequenties ervaren van hun bewustzijnsstaat.

En kun je dan niet beseffen, dat wanneer je naar de rellen in Engeland kijkt, het incident in Noorwegen, of andere incidenten die daarmee vergelijkbaar zijn – waaronder het oproer in bepaalde moslimlanden – dat dit een aanwijzing is voor het feit dat het collectieve bewustzijn weerstand biedt tegen het proces van materialisatie, van de materie de realiteit maken?

Want wat houdt het in dat materie gerealiseerd wordt? Het betekent natuurlijk niet dat de omstandigheden die momenteel in de materie worden uitvergroot, permanent worden. Want ‘permanent’ is niet hetzelfde als de realiteit. Dit mijn geliefden, is een algemene misvatting, zelfs onder spirituele mensen.

De realiteit van het leven is dat alles in de wereld van vorm bezig is met een proces dat wij de Rivier van Leven hebben genoemd, van constante zelftranscendentie, van constant naar een hogere staat geaccelereerd worden. DAT is de realiteit. Zelftranscendentie, acceleratie, is de realiteit. En wanneer je met de Rivier van Leven meegaat, besef je dat niets hetzelfde kan blijven, want alles is voortdurend  zichzelf aan het transcenderen. En dan zie je dat er geen verband zit tussen de realiteit en iets permanents. Dus wie ziet daar verband tussen? Welnu, natuurlijk alleen het ego maar.

Wanneer een samenleving weerstand biedt aan het proces van groei, weerstand biedt aan het proces van transcendentie, bouwt de spanning op. En dan komt er een moment, waarop de spanning begint over te lopen naar het fysieke octaaf. En dit zal er vervolgens voor zorgen dat degenen die in een lagere gemoedsgesteldheid zijn, gaan uitbeelden wat er verborgen, onopgemerkt, in het collectieve bewustzijn van een land, of zelfs de mensheid als geheel, zit.

In sommige gevallen kan dit een individu zijn, zoals je in Noorwegen hebt gezien. In andere gevallen zouden het misschien vele individuen kunnen zijn, zoals de jonge mensen in de Britse steden, die niets hebben om naar uit te kijken. En waarom hebben ze niets om naar uit te kijken? Omdat ze in hun situatie geen kans zien om te transcenderen, te accelereren. Ze voelen zich door de maatschappij in een hokje geplaatst, die hen in een bepaald kadertje geplaatst heeft waardoor ze maar heel beperkte kansen krijgen om over de grenzen die door de maatschappij bepaald zijn, te accelereren.

De noodzaak om materieel welzijn te ontstijgen
Mijn geliefden, ga eens ongeveer twee generaties terug: de focus in de maatschappij was gericht op het creëren van fatsoenlijke materiële leefomstandigheden voor de meerderheid van de bevolking. En dit hield in dat mensen banen moesten hebben die hen een redelijke levensstandaard van materieel leven zouden kunnen geven. Maar in de laatste generatie is die focus verschoven. Die is spiritueel veranderd, die is veranderd in de rijken die boven het materiële rijk liggen, maar nog niet in het materiële rijk is veranderd, omdat de maatschappij niet bereid is geweest die omslag te maken.

En wat is die omslag waar ik het over heb? De omslag waardoor de westerse maatschappij beseft dat het doel om het materiële welzijn te creëren, helemaal klopte, maar slechts één fase in het voortdurende proces van transcendentie was waar de maatschappij mee bezig is. En dus kan de maatschappij niet stilstaan, de maatschappij kan zich niet laten bevriezen in een proces, waarin eerlijk gezegd de elite en degenen die tot de status van middenklasse opgeklommen zijn, willen dat de maatschappij zo doorgaat, zodat zij kunnen doorgaan een goed, veilig materieel leven te leiden.

En als dit betekent dat een nieuwe generatie jonge mensen opgroeit zonder baan of kansen op banen, dan denken ze dat ze zich eruit kunnen wurmen door hiervoor te betalen met sociale voorzieningen. En wanneer een situatie een natie opschudt, de reactie van de minister-president dan is dat, omdat deze rellen tegen de wet ingingen en het de vernietiging van eigendommen betrof, het een probleem is van het naleven van de wet. En om zich ervan te verzekeren dat mensen geen motivatie krijgen om in opstand te komen, is het ook een sociaal probleem. En dan moet het benaderd worden en opgelost alsof er een probleem is met de naleving van de wet en dat er een sociaal probleem is.

Maar zie je, er is geen probleem met het naleven van de wet, ook is het geen sociaal probleem. Het is wat we een psycho-spiritueel probleem zouden kunnen noemen, omdat de realiteit is dat westerse democratieën, de rijke landen op de wereld, een stadium ingaan waarin het niet meer genoeg is om zich op hun materiële welzijn te concentreren. Het is nodig om nu te gaan kijken naar het feit dat menselijke wezens GEEN materiële wezens zijn. Dit kan bewezen worden door gewoon naar de realiteit te kijken. Wetenschappelijke studies in verscheidene landen hebben aangetoond dat de ernst en de hoeveelheid mentale ziekten snel toeneemt, zelfs zodanig dat in verscheidene rijke landen, een mentale ziekte, zoals het momenteel genoemd wordt, het grootste gezondheidsprobleem vormt.

Dit is echter maar een aanwijzing van de realiteit dat menselijke wezens geen materiële wezens zijn. En dus zal de huidige benadering om een mentale ziekte als een materieel fenomeen te bekijken, natuurlijk niet het probleem voldoende aanpakken. In tegendeel, de huidige aanpak zal de problemen alleen maar accelereren. Want slechts door de acceleratie van het probleem wordt de maatschappij gedwongen om het probleem opnieuw in overweging te nemen. Hoe ernstig moet een probleem worden, voor de maatschappij een stap naar achteren wil doen en zegt: misschien blokkeert de manier waarop we een probleem bekijken de oplossing? Of zelfs een dieper besef: IS de manier waarop we het probleem bekijken, misschien wel het probleem?

Jullie zijn psycho-spirituele wezens
En dit leidt natuurlijk tot het besef dat menselijke wezens geen materiële wezens zijn; het zijn psychologische en spirituele wezens. Ze hebben behoeften die verder gaan dan het materiële en daarom kunnen ze zich niet voldaan voelen, hetzij door mensen banen te geven, of sociale programma’s in te voeren. Het is niet genoeg om programma’s te maken die de geest van jongeren bezig houden en hen zo van de straat houden, zoals in het gezegde. Wat er in de maatschappij gebeurt, is dat steeds meer mensen beginnen te beseffen dat ze de basisbehoefte hebben dat er in hun leven een gevoel van betekenis en bedoeling moet zijn.

En natuurlijk heeft de westerse maatschappij, met haar gerichtheid op materieel welzijn er weinig aan gedaan om jongeren op te voeden met een gevoel van bedoeling en betekenis, een gevoel van zingeving die verder gaat dan hun onmiddellijke situatie of zelfs dit leven. Dit komt natuurlijk omdat de westerse maatschappij gevangen zit in het niemandsland tussen de oude religieuze meningen of de vervormde christelijke religie en het net zo vervormde beeld van het wetenschappelijk materialisme. De meeste jonge mensen kunnen tegenwoordig niets van waarde vinden in het soort christendom dat ze tegengekomen zijn toen ze opgroeiden in alle westerse maatschappijen. Kijk naar de Church of England en hoe die in principe de hele nieuwe generatie is kwijtgeraakt. Maar kijk dan eens naar het feit dat het atheïsme en het materialisme niets oplevert wat jonge mensen kunnen gebruiken om verder te kijken dan het narcistische beeld van zichzelf als het centrum van de wereld.

Zoals we heel vaak gezegd hebben, zorgt in een gesloten systeem het principe dat de tweede wet van de thermodynamica heet, voor de afbrokkeling van het systeem. Daardoor zal de mensheid, wanneer ze geen doel heeft dat verder reikt dan het zelf, onvermijdelijk aftakelen en voor mentale problemen zorgen, je krijgt sociale problemen, je krijgt ontreddering in allerlei vormen.

Het ‘probleem’ met jonge mensen
Ga eens twee eeuwen terug en besef dat er altijd, in welke maatschappij ook, een bepaald ‘probleem’ is geweest met jonge mensen die energie hebben, de stuwkracht hebben om hun huidige situatie te ontstijgen. In eerdere maatschappijen is met dit probleem omgegaan, bij wijze van spreken, door jonge mannen in soldaten te veranderen en hen dan de oorlog in te sturen, zodat er voldoende gedood werden opdat zij niet de status-quo in de maatschappij in de war zouden sturen.

Maar kijk nu eens naar wat er in een land als Engeland gebeurt, waarin je eigenlijk een speciale situatie hebt, doordat vele van de jonge mannen uit de huidige generatie in Engeland geïncarneerd zijn, juist omdat ze in een vorig leven door de Britse Imperialistische troepen in de koloniën werden gedood. En dus zie je nu dat een aantal jonge mannen dat in Groot-Brittannië incarneert, niet een heel positief beeld van de Britse maatschappij heeft, omdat ze in vorige levens door die samenleving gedood zijn – en nu zien dat er bepaalde aspecten in de Britse maatschappij, in de Britse nationale gedachtegang, zijn die echt niet veranderd zijn sinds de koloniale tijd.

Dit kan natuurlijk voor sommigen een verbazingwekkende bewering zijn, maar ik spreek hier niet over de voor de hand liggende, maar de diepere, verborgen lagen van de nationale psyche, waarin je zelfs de neiging om aan bepaalde tradities vast te houden, uitvergroot kunt zien. Bijvoorbeeld: is de Church of Engeland echt veranderd sinds de koloniale tijd? Is de monarchie echt veranderd sinds de koloniale tijd? Is de basale structuur van het Parliament, met haar verschillende Houses, sinds de koloniale tijd werkelijk veranderd?

Dus kun je dan niet die aanwijzingen in de buitenwereld gebruiken om te zien dat er in de nationale psyche niet iets veranderd is en hetzelfde geldt voor de meeste westerse democratieën. Kijk eens naar Noorwegen en kijk eens terug en zie dat bepaalde dingen al in geen tijden veranderd zijn. Je kunt zelfs teruggaan en zien dat er een bepaalde nationale psyche is die zich wil isoleren van de rest van de wereld. En juist dit trekt dan natuurlijk een incident aan, dat plotseling het gevoel versplintert dat alles goed gaat zolang wij maar in onze eigen kleine luchtbel blijven leven.

Alles is een spirituele activiteit
Dit is wat je vervolgens op grotere schaal zult zien en je zult zien dat het geïntensiveerd wordt tijdens de laatste drie maanden van dit jaar. Je zult het ook in jouw persoonlijke leven terugzien – als je niet naar jezelf kijkt en jezelf de vraagt stelt wat er niet aan jouw innerlijk beeld van jezelf, je innerlijke kijk op het leven, veranderd is.

Er zijn mensen in de spirituele en new age-beweging, die over een persoonlijk verhaal spreken dat je met je meedraagt, zelfs van leven naar leven. Dit hebben we door deze boodschapper uitgelegd als het ego, als het identiteitsgevoel dat je met je meedraagt en dat de manier kleurt waarop je alles bekijkt, dat het filter wordt dat zelfs jouw waarneming kleurt. Dus je denkt dat wat je door dit waarnemingsfilter ziet, niet zomaar een waarneming is, maar de realiteit.

Materie realiseren, het proces van de materie tot realiteit maken, heeft twee aspecten. Als jij niet jouw waarneming van het leven wilt onderzoeken, wordt jouw waarneming de realiteit, in die zin dat het in de materie wordt uitvergroot. En dit zal dan de laatste drie maanden van het Jaar van de Moeder geaccelereerd worden, maar ook in het komende Jaar van de Heilige Geest omdat de Heilige Geest het proces dat je waarneming je fysieke realiteit wordt, accelereert, zodat je gedwongen wordt jouw waarneming en de macht die dat over jouw leven heeft, opnieuw in overweging te nemen.

En dan, wanneer je besluit een stap achteruit te doen om naar jouw waarneming te kijken – in plaats van gedachteloos jouw waarneming te verdedigen – kun je het hogere inzicht over materialisatie, van het realiseren van de materie, ontvangen, omdat je de materie echt maakt in die zin dat je beseft – je erkent, je ziet, je ervaart – dat materie niet van de Geest gescheiden wordt. De materie is een uitdrukking van de Geest, want de Geest zit overal in. Zonder hem werd niets gemaakt wat gemaakt werd. Begrijp je de diepere waarheid dat het leven uit eenzijn bestaat? Alles is één, want alles is een uitdrukkingsvorm van die ene God, die Ene Geest, de Schepper zelf.

Als je dit niet waarneemt, dan is jouw waarneming niet echt. En dan ben je niet op het niveau gekomen waarop je de materie echt kunt maken door te beseffen dat ieder aspect van je leven in de materie een spirituele activiteit is. Kijk gewoon eens naar de traditionele religie en hoeveel mensen denken dat ze door de week hun leven kunnen leiden op elke manier die ze maar willen en dan op zondag naar de kerk gaan, wat gebeden opzeggen, een paar liederen zingen, een paar kaarsen aansteken, of een klein hokje ingaan en de priester in een verheerlijkte versie vertellen hoe ze denken dat ze zogenaamd gezondigd hebben; niet bereid zijn de zonde van waarneming, van vervuilde waarneming, zelfs maar te erkennen. En dit is volgens hen dan voldoende om het goed te maken met de ver verwijderde God in de lucht. Maar hoe zouden zij het ooit goed kunnen maken met de God in hen?

Barrières bestaan slechts in de geest
Kijk naar de new age- en spirituele beweging, en hoeveel mensen spiritualiteit tot een dagelijks onderdeel van hun leven maken. Niettemin zien ze nog steeds verschil, onderscheid, tussen wat ze spirituele activiteiten noemen en dagelijkse activiteiten. Ze denken dat ze naar een retraite moeten om echt spiritueel te zijn. Ze denken dat ze zich los moeten maken uit hun normale leven om echt spiritueel te zijn. Of ze denken dat ze bezig moeten zijn met een bepaalde vorm van meditatie, of chanten, of zich voorover op de vloer werpen of wat het ook maar is om iets spiritueels te doen, zodat ze op de een of ander manier iets kunnen compenseren voor het gebrek aan spiritualiteit bij wat zij als hun dagelijkse activiteiten beschouwen.

En hoewel dit een noodzakelijk stadium is waar ze doorheen moeten, maar als het een permanente gemoedsgesteldheid, een permanente waarneming, wordt, zal dit hun spirituele groei tegenhouden. Want wat is die hogere groei? Dat je accelereert naar het hogere niveau omdat je de barrière tussen spirituele en dagelijkse activiteiten doorbreekt. Omdat je beseft dat die barrière – net als elke barrière, elke verdeeldheid – alleen in jouw waarneming wordt gevormd.

Mijn geliefden, heb je gehoord wat ik net gezegd heb? Elke barrière, elke deling, kan slechts door waarneming worden gevormd. Want de diepere waarheid is dat alles één is, en in eenzijn kunnen er geen indelingen bestaan. Het leven is één. Wanneer je weet dat het leven één is, is je overwinning behaald. Dat, mijn geliefden, is de gedachte die je de rest van dit jaar moet overdenken. Want ik kan je wel vertellen dat als je het fysieke kwartaal ingaat van het Jaar van de Moeder en probeert de waarneming vast te houden, te vergroten of te verdedigen die verdeeldheid schept tussen jou en andere mensen, tussen jou en de materiële wereld, of tussen jou en God, je toenemende druk zult ervaren om opnieuw over die waarneming na te denken.

Kijk naar de mensen, waar ook maar, die anderen wensen te benadelen, te straffen. Kijk naar de mensen die de gebeurtenissen versneld hebben die nu bijna tien jaar geleden in New York hebben plaatsgevonden. En kijk hoe de leider van deze beweging bijna tien jaar lang ontsnapt is aan gevangenname, maar in het Jaar van de Moeder werd zijn eigen waarneming in de materie gerealiseerd. En juist door het feit dat hij zichzelf als vijand beschouwde, konden degenen hem ’s nachts te pakken nemen – en toen was hij niet meer geïncarneerd.

Kijk eens naar jouw leven. Draag jij wrok bij je, heb je boosheid, heb je de wens om te straffen, de wens om gerechtigheid te brengen, een wens dat andere mensen gedwongen moeten worden in te zien wat ze verkeerd hebben gedaan ten opzichte van jou of de wereld? In dat geval is dat de projectie die jij op het Ma-terlicht projecteert. En wat kan het Ma-terlicht anders dan je geven wat je zegt dat je wilt?

Dit is natuurlijk altijd het geval, maar ik zeg jullie dat in deze laatste drie maanden van het Jaar van de Moeder dit proces zodanig wordt geaccelereerd dat de mensen die hun oude impulsen niet willen loslaten, hun eeuwenoude impulsen om te proberen andere mensen onder de duim te houden en wrok tegen hen koesteren, die dat niet met zich laten doen, worden aangepakt.

Jouw waarneming aan anderen opdringen
Is het niet zo dat het basisprobleem dat je op aarde ziet, is dat er veel mensen zijn die geloven dat hun waarnemingsfilter de realiteit is? En die – vanwege hun eigen angst – proberen anderen te dwingen hun waarnemingsfilter te accepteren. Was het bijvoorbeeld niet zo dat het Britse Rijk serieus geloofde dat hun waarnemingsfilter superieur aan alle anderen was en daardoor probeerde dat waarnemingsfilter aan haar koloniën, of zelfs andere naties, op te dringen? Was dit niet de reden voor de oorlogen in Europa tussen Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en Rusland? Wat is het communisme anders dan een waarnemingsfilter, waarvan degenen die dachten dat het de realiteit was, zich genoodzaakt zagen het aan de wereld op te dringen?

Mijn geliefden, jullie die de spirituele mensen zijn, moeten zeker in staat zijn om de nutteloosheid hiervan in te zien, en zodoende dit in je eigen leven te ontstijgen, zodat je niet meer probeert je persoonlijke waarnemingsfilter aan anderen op te dringen. Dit is niet alleen belangrijk in jouw persoonlijke leven; het is belangrijk voor de planetaire groei.

Want jullie, die de spirituele mensen zijn, zijn degenen die het potentieel hebben om de voorloper te worden voor het proces dat ik heb beschreven, om de westerse wereld te spiritualiseren, om de westerse wereld te helpen de overgang te maken van haar huidige gerichtheid op materieel welzijn naar een nieuwe focus op psycho-spiritueel welzijn.

Maar jullie zullen niet in staat zijn om een voorloper in dit proces te zijn, als je gehecht bent aan jouw waarnemingsfilter. Want wat doe je dan? Je probeert je waarnemingsfilter aan de maatschappij op te dringen en denkt dat je andere mensen moet bekeren tot jouw specifieke spirituele filosofie, goeroe of beweging en de maatschappij dit te laten erkennen als de enige superieure, goeroe, filosofie of organisatie. Mijn geliefden, het spiritualiseren van de westerse wereld zal NIET op dezelfde manier gaan als in het Vissentijdperk, waarin een religieuze organisatie de maatschappij beheerste en de geest van mensen meer dan duizend jaar inkaderde, door boeken te verbranden, door ieder standpunt die de kerkdoctrine aanvocht als ketterij te verbannen. Dit wordt niet in het Aquariustijdperk herhaald.

Universele spiritualiteit
Er zal niet één goeroe, organisatie, of filosofie zijn die men als de belangrijkste in het Aquariustijdperk gaat zien. Het is een misvatting dit te geloven. Wat er moet gebeuren, is gewaarzijn van iets wat we misschien een natuurlijke, een ingebouwde, of een universele vorm van spiritualiteit zouden kunnen noemen. De wetenschap heeft hieraan een onschatbare bijdrage geleverd door aan te komen met bepaalde wetten die niet afhangen van de overtuigingen van menselijke wezens, hetzij politieke of religieuze overtuigingen. De zwaartekracht werkt voor iedereen hetzelfde, of je nu hindoe, moslim, christen of atheïst bent. Spring in de lucht en je zult weer naar de grond toegetrokken worden. Dit is een nederig makend besef, of dat zou het ook moeten zijn.

Maar je moet natuurlijk ook erkennen dat de wetenschap zelf in het proces van acceleratie zit. Isaac Newton was de eerste die een beschrijving formuleerde van wat hij de ‘kracht’ van zwaartekracht noemde. Natuurlijk zijn er sinds onheuglijke tijden menselijke wezens geweest die zich ervan bewust waren dat er iets is dat hen aan de aarde bindt. Maar niemand had dat echt proberen te verklaren tot Newton. En Isaac Newton heeft het uitgelegd als een kracht die je naar het centrum van zwaartekracht in het centrum van de aarde trekt. Albert Einstein kwam met een betere kijk op de zwaartekracht, die verder gaat dan het op kracht gebaseerde beeld. En toch heeft de kwantumfysica er een zelfs nog betere, hoewel niet totaal gerealiseerde, kijk aan gegeven. En dus is er ruimte voor verbetering, maar het punt is toch dat spiritualiteit op dezelfde manier gezien moet worden als een stel universele principes die aangeven hoe de menselijke geest werkt.

Je ziet dat de wetenschap tot dusver heeft geprobeerd universele principes te beschrijven van hoe de materiële wereld werkt. En wanneer dat aangevuld wordt met een studie van de universele principes van hoe de geest werkt, dan heb je een compleet beeld van de realiteit. En dat kan de westerse maatschappij op het volgende evolutionaire niveau brengen, omdat de samenleving dan in staat wordt om alle mensen een gevoel van zingeving te geven, een gevoel van betekenis, een gevoel van hoe ze hun situatie kunnen verbeteren door zichzelf te verbeteren, door aan hun geest te werken.

Een golf nieuwe banen
Want het is niet genoeg om aan je praktische, fysieke vaardigheden te werken in een bepaalde baan in de moderne wereld. Om je plek te vinden in de psycho-spirituele welzijnsmaatschappij, moet je ook je geest en de krachten van de geest tot op een bepaald niveau ontwikkeld hebben. En dit is juist de dimensie die eraan ontbreekt om deze jonge mannen en jonge vrouwen het bewustzijnsniveau van de strijder te laten transcenderen en de mensen te worden die de maatschappij besturen of de wijzen die het spirituele evenwicht voor de maatschappij bewaren.

Mijn geliefden, de belangrijke golf van banen die gecreëerd zouden kunnen worden in de westerse wereld, zouden banen zijn die met het psycho-spirituele welzijn van individuen en het psycho-spirituele welzijn van de maatschappij verband houden. Dit zou potentieel de nieuwe golf bij het scheppen van banen kunnen zijn. En tot de maatschappij een doorbraak maakt door het erkennen van de noodzaak om zich te richten op psycho-spiritueel welzijn, blijf je deze chronische werkloosheid zien, die veel jonge mensen veroordeeld tot óf een leven als werkloze, óf in ieder geval tien jaar werkloosheid.

Zodoende heb ik je iets gegeven om over na te denken wat je kan helpen om je voor te bereiden op de veranderingen die in de rest van het Jaar van de Moeder daadwerkelijk op wereldschaal zouden kunnen gebeuren. En dan is deze uitgave bijna compleet, omdat ik het licht heb uitgegeven dat wij, die de Goddelijke Moeder vertegenwoordigen, wilden uitgeven.

Ik heb jullie geen naam gegeven, want wat is een naam anders dan een manier om verdeeldheid te scheppen? En ik zeg je dat degenen die de Goddelijke Moeder vertegenwoordigen voor planeet aarde niet onderling verdeeld zijn. Wij beschouwen ons niet alleen als één, wij zijn EEN. Want zo hebben WIJ onze ascensie behaald – door onze identiteit boven het gescheiden zelf uit te accelereren, door het gewoon achter te laten. Het achter te laten. Het gescheiden zelf te transcenderen, en daardoor beseffen dat materie Geest is; dat alles EEN is.