De Wil van God kennen in het Jaar van de Moeder

ONDERWERPEN: Kijk je naar de werkelijkheid of een beeld? – Wat is meesterschap? – Je moet van tevoren weten wat de juiste beslissing is – De race tussen de meesters en hun studenten – De illusie dat er een allerhoogste waarheid bestaat – De behoefte transcenderen dat jij je moet verheffen – De wil van van God zoals de wil van God is – Begrijpen wat niet-beslissingen zijn – Waarom de duivel de Christus geen oordeel kan vellen over de Christus

Geascendeerde Meester Master MORE, 5 januari 2011
Noot: Dit dictaat werd voorafgegaan door een dictaat van Master MORE door Helen Michaels

Kijk je naar de werkelijkheid of een beeld?
IK BEN Master MORE, maar hoe ben je meester over MEER? Doe nu een stap achteruit en denk na over hoe de menselijke geest de neiging heeft om bepaalde beelden van alles te vormen. En jij daarna, als je eenmaal dat beeld gecreëerd hebt, niet meer – zoals wij op diverse manieren hebben proberen uit te leggen – naar de werkelijke omstandigheden kijkt.

Want je kijkt alleen nog naar het beeld dat je aan de binnenkant van je bril hebt geëtst, of dat je in jouw gedachten hebt geëtst. En in plaats van echt waar te nemen wat er in de wereld gebeurt, of waar te nemen wat van Boven komt – van jouw IK BEN Aanwezigheid of de geascendeerde meesters – neem je alleen nog het gesneden beeld waar dat je tussen jou en de materiewereld, en jou en de wereld van de Geest hebt geplaatst. Hoe kunnen wij, jullie spirituele gidsen en leraren, hoe kunnen wij jullie binnen je kleine beeldluchtbel bereiken – waar je zo verliefd op bent dat je ons pas binnenlaat als wij aan de voorwaarden voldoen die jij hebt vastgesteld?

Wat is meesterschap?
Kijk eens naar het woord ‘meesterschap’. Wat betekent het om meesterschap over iets te hebben? Nu, in menselijke termen betekent dit dat je een bepaalde vaardigheid verwerft, zodat jij, wanneer je die specifieke handeling verricht, de garantie hebt dat het een bepaalde uitkomst oplevert. Waar ik zojuist over heb gesproken, over hoe jij je met mechanische instrumenten hebt omgeven die altijd hetzelfde van te voren vastgestelde resultaat opleveren, wanneer je op de juiste knoppen drukt. Kun je begrijpen dat hier duidelijk een mechanisch element in zit? Kun je dan begrijpen dat jij, wanneer je naar iemand kijkt die meester-handwerksman is, of een meester-sportman of een meester-politicus, denkt dat meesterschap betekent dat jij altijd een bepaald resultaat kunt leveren – en vaak levert de meester een resultaat dat beter is dan andere mensen die minder meesterschap hebben.

Je zou dus, gebaseerd op deze definitie, kunnen gaan denken dat een meester iemand is die voortdurend moet concurreren om voor te blijven op andere mensen, of om zo goed mogelijk aan een van te voren gesteld ideaal te voldoen. Maar is dit waar meesterschap, of is het slechts een mechanische vaardigheid? Wie verwerfven eigenlijk die mechanische vaardigheid om steeds maar weer hetzelfde resultaat te bereiken? Zijn dat niet de mensen die bereid zijn de creatieve stroom in hun wezen te doden om maar in staat te zijn om mechanisch een bepaald resultaat te halen?

Kijk naar sportmannen en vrouwen die jaren trainen – wedstrijd na wedstrijd – om in staat te zijn de 100 m in minder dan 10 seconden te lopen. Ze streven er altijd naar om het record te breken en een heel klein beetje sneller te rennen. En wanneer iemand een paar honderdsten van seconden van het oude record afhaalt, dan moet de wereld juichen en zeggen dat dit een geweldig resultaat was. Of wanneer iemand een klein beetje meer verdient dan de persoon die bij wijze van spreken, daarvoor de rijkste of de beste investeerder was, dat wordt dan prijzenswaardig gevonden. Maar is het prijzenswaardig dat je in staat bent om steeds maar weer opnieuw hetzelfde resultaat te leveren, in tegenstelling tot iets nieuws produceren, iets wat niet wordt gereproduceerd maar een wedergeboorte is, omdat er nieuwe ideeën komen, nieuwe oplossingen voor de problemen waar geen oplossing voor leek te zijn?

Is dit geen echt meesterschap? En hoe word je dan de meester van MEER? Door steeds meer op een mechanische manier te produceren, of door steeds meer binnen een bepaald kader te produceren, zoals de 100 m steeds sneller lopen, maar wel steeds precies dezelfde activiteit uit te voeren? Of steeds meer geld te verdienen door op dezelfde manier te investeren als anderen? Nee, dit is niet het meesterschap van het méér dat ik ben. Ik werd niet Master MORE, de Chohan van de eerste straal, door steeds beter te worden in een mechanische vaardigheid. Noch werd ik de Chohan van de eerste straal door beter te zijn dan Jezus, of Kuthumi of Saint Germain.

Wij, de geascendeerde meesters, vergelijken ons niet met elkaar, want hoe kun je een uniek persoon met een ander vergelijken? Ik werd Master MORE, ik behaalde mijn ascensie als El Morya, door de open deur te worden. Master MORE is altijd de open door. Hoe weet ik wat de Geest over een seconde door mij naar buiten brengt? Moet ik dat weten? Nee, dat hoef ik niet te weten.

Jullie denken dat jullie van te voren moeten weten wat de juiste beslissing is
Moet jij van te voren weten wat de Geest door jou over een seconde, een dag, of een week vanaf nu naar buiten brengt? Ja, dat moet jij wel weten. Want in gedachten heb jij een gesneden beeld van hoe de Geest zich door jou of iemand anders wel of niet tot uitdrukking moet brengen. En dus wil jij er zeker van zijn dat de Geest zal voldoen aan dat gesneden beeld, voor je de deur in jouw geest opent voor de stroom van de Geest. En dat, mijn geliefden, is waarom ik Master MORE ben en jij geen Master MORE bent, of meester van een andere Godeigenschap. Omdat jij nog steeds het gesneden beeld in jouw geest aanbidt in plaats van je IK ZAL ZIJN DIE IK ZAL ZIJN Aanwezigheid die zich ieder moment door jou tot uitdrukking wil brengen en méér wil ZIJN door jou wil zijn. Dat is het enige verschil tussen jou en mij.

Als je naar mijn incarnaties kijkt, maar een paar daarvan zijn bekend, zie je dat ik ook mentale beelden in mijn geest had, waar ik soms zeer aan gehecht was. Kijk, bijvoorbeeld, maar eens naar mijn incarnatie als Thomas More. Lees maar eens een paar boeken, lees wat geschiedenis, over die incarnatie. En dan zie je iemand die zeer gehecht was aan bepaalde ideeën en overtuigingen, zelfs zo erg dat hij bereid was anderen te vervolgen als hun religieuze overtuigingen niet met die van mij overeenkwamen. Zelfs bereid te zijn om de macht die ik had te gebruiken om hen naar het schavot te sturen, zoals ik zelf ook op het schavot ben geëindigd. Opnieuw, gedeeltelijk omdat ik gehecht was aan een idee.

Dit wil niet zeggen dat er geen momenten zijn dat je moet opkomen voor een idee. Maar je moet het standpunt innemen vanwege een echte waarneming en vanwege een mentaal beeld dat jij in gedachten hebt. Had ik als Thomas More de juiste waarneming? Nee, ik had gedeeltelijk een juiste waarneming, maar ik had niet de totaal heldere waarneming. En daardoor behaalde ik, hoewel ik een standpunt innam, mijn ascensie niet na die incarnatie, maar moest ik opnieuw diverse keren incarneren om mijn waarneming te zuiveren, om de mentale beelden los te laten die ik had geschapen van wat het betekent om voor de wil van God op te komen.

Was het de wil van God dat ik zo onbuigzaam was dat ik uiteindelijk geëxecuteerd werd? Was dat de wil van God of was dat mijn eigen wil door mijn gedeeltelijk gekleurde waarneming? Welnu, lees het verhaal over dat leven en ga dan naar je hart en vraag mij jou te tonen wat precies de wil van God was en wat niet, wanneer je wat meer van de feitelijke omstandigheden weet.

Heel veel mensen op aarde hebben zo’n afgodsbeeld van de wil van God geschapen dat de echte Schepper, de Levende God, of één van zijn vertegenwoordigers van de geascendeerde meesters, hen op geen enkele manier duidelijk kan maken wat Gods echte wil is. Zelfs als de Schepper vanuit een brandend bosje tot hen zou spreken, zouden ze er niet voor openstaan – tenzij de woorden van de Schepper overeenkwam met hun mentale beelden. Je ziet dit bij veel mensen die de woorden verwerpen, omdat ze niet voldoen aan hun van te voren vastgestelde voorwaarden.

De race tussen de meesters en hun studenten
Dit is, inderdaad, de race, zo je wilt, waar wij, de geascendeerde meesters, ons mee bezig houden sinds we in staat zijn leringen in een directere vorm op deze planeet uit te brengen. De kwestie is simpel. We brengen een lering uit. Die trekt een bepaald aantal studenten aan. Ze voelen zich tot die lering aangetrokken, omdat het met iets in hen resoneert. Maar als die studenten al een heldere waarneming zouden hebben, zouden ze geascendeerd zijn en de lering niet nodig hebben. Dus juist het feit dat ze niet geascendeerd zijn, betekent dat ze niet een geheel zuivere waarneming hebben. Ze hebben een gedeeltelijk zuivere waarneming, die hen in staat stelt de lering te herkennen. Maar dan wordt de echte vraag: Gebruiken ze die lering om hun waarneming te zuiveren en al hun gesneden beelden op te geven? Of gebruiken ze die lering om bepaalde gesneden beelden te versterken, vooral de beelden die hen zelf enigszins superieur aan andere mensen laten lijken?

Wees opmerkzaam op wat ik gezegd heb. Er bestaat een concept van meesterschap van iemand zijn die iets beter dan anderen kan, of die meer hebben begrepen dan andere mensen. En er zijn veel mensen die leringen van de geascendeerde meesters vonden, die een gedeeltelijke waarneming hebben, een gesneden beeld, omdat ze zichzelf op een of andere manier superieur aan de gemiddelde persoon op deze planeet beschouwen. En dus gebruiken die mensen de leringen van de geascendeerde meesters om dat beeld te versterken. En hoe dieper de lering gaat, hoe complexer de lering is, hoe meer die mensen denken dat zij toch wel heel erg superieur zijn aan degenen die de lering niet kunnen begrijpen.

We proberen altijd onze leerlingen voor te blijven en hun vaardigheid om één lering te gebruiken om een mentaal beeld te scheppen dat verhindert dat zij verder komen, zoals onze uitdrukkingsvorm en onze stroom van de Geest verder gaat. Lees Jezus’ laatste dictaat nog maar eens door over wat het inhoudt om de Levende Christus te zijn. Je bent niet hier om jouw ego of de mentale beelden van mensen te bevestigen; je bent hier om hen uit hun mentale kader los te schudden door hun waarneming aan te vechten.

De illusie van de allerhoogste waarheid
Heel veel mensen zijn gehecht geraakt aan een ander mechanisch idee – weer een satanisch idee – namelijk dat er een allerhoogste waarheid bestaat die door een specifieke lering, of een religie, of wetenschappelijke methode, kan worden gegeven. Op aarde kan nooit de allerhoogste waarheid worden gegeven, want zolang de aarde niet geascendeerd is, kan de allerhoogste waarheid hier niet tot uitdrukking gebracht worden. Hoe kan de allerhoogste waarheid gegeven worden, zolang er een kloof zit tussen jouw waarneming en de realiteit? En wanneer er geen kloof meer tussen jouw waarneming en de werkelijkheid bestaat, heb je geen behoefte aan een lering die in woorden wordt uitgedrukt in de buitenwereld, want dan ervaar je de waarheid rechtstreeks binnenin jou – dus waarom zou je dan een lering in de buitenwereld nodig hebben?

Zelfs als wij een lering door één boodschapper en organisatie zouden uitgeven en zelfs als die lering heel erg zuiver en waardevol was, dan betekent dat nog niet dat die lering ooit de allerhoogste waarheid is geweest of zou kunnen zijn. Want als een groot aantal studenten de lering gebruiken om hun mentale beelden te versterken, nu, wat zouden wij dan moeten doen? Dan zouden wij een andere lering moeten geven die de vorige lering die we hadden uitgebracht, zou aanvechten, ook als was dat een deugdelijke lering. We zouden die evenzogoed moeten aanvechten om mensen uit hun mentale kader los te schudden die hun vooruitgang vertraagt of afbreekt in plaats van te doen wat de bedoeling was: hun vooruitgang te versnellen.

Want wat is vooruitgang? Dat jij je mentale kaders transcendeert, dat je de open deur wordt door je mentale beelden los te laten. Als jij niet jouw mentale beelden loslaat, dan verdraai jij de lering. Het maakt niet uit hoe zuiver de lering is. Jij hebt je eigen mentale beeld van die lering gevormd en dat is een verdraaid beeld. Want de waarheid is dat het echte doel van elke lering van een geascendeerde meester niet is om jou je op de lering te laten concentreren, maar om je de lering zodanig te laten belichamen dat jij je zo hebt afgestemd op de wezens die de lering hebben gegeven, dat je de lering of een boodschapper in de buitenwereld niet meer nodig hebt. Want zoals ik al gezegd heb, jij bent dan de open deur.

De behoefte transcenderen dat jij je moet verheffen
Hier heeft Jezus ook over gesproken. Er komt een moment waarop je een bepaald niveau van Christusschap bereikt, waarop jij je niet verder wilt verheffen. Want je doel wordt nu anderen verheffen. Dit is een heel belangrijk keerpunt, een heel subtiel keerpunt, dat maar heel, heel erg weinig mensen echt hebben bereikt.

Je kunt twee benaderingen hebben en als je eerlijk bent, zou je zelfs misschien een reden kunnen krijgen om iets belangrijks over jezelf leren. Degenen onder jullie die ervoor openstaan dat ik door deze boodschapper spreek, zouden misschien merken, dat je, wanneer je naar de leringen luistert of de leringen leest die door mijn nieuwe boodschapper gegeven zijn, die de vrouwelijke tegenhanger is van deze boodschapper, zouden misschien kunnen ontdekken dat je in gedachten evalueert of analyseert: Klinkt dit zoals wij het gewend zijn?

Dit is een teken dat je de leringen die door deze boodschapper zijn gegeven, hebt gebruikt om een mentaal beeld op te bouwen, of in ieder geval een mentaal beeld te versterken dat je altijd al had. En dit zou je een reden tot zorg moeten geven, want juist dit soort mentale analyses en evaluaties heeft Jezus het ‘oordelen naar de uiterlijke schijn’ genoemd. Want je geeft geen rechtvaardig oordeel door waar te nemen wat er is, je neemt alleen jouw mentale beeld waar dat jij over alles heen hebt gelegd in de materiële wereld of alles wat uit de wereld van de Geest voortkomt.

Dan slaag je niet voor de initiaties van het Jaar van de Moeder. Je kunt dit komende jaar op twee manieren gaan. Je kunt een bewust besluit nemen dat je bereid bent naar de mentale beelden te zoeken die je niet kunt zien, omdat je die als vanzelfsprekend beschouwt. Of je kunt deze beslissing niet nemen en daardoor onderbewust de beslissing nemen dat je die mentale beelden wilt proberen vast te houden, je eraan vast te klampen. De eerste beslissing kan tot geweldige groei leiden. De tweede beslissing leidt tot geweldige spanningen en misschien een inzinking waardoor je het gevoel krijgt dat jij je grip op de werkelijkheid verloren bent.

Want dit jaar zullen er natuurlijk veel dingen in het materierijk worden aangevochten. Veel omstandigheden zullen de gesneden beelden uitdagen die de mensen hebben. En dan wordt het heel moeilijk om je aan deze beelden vast te houden. Zoals altijd – zoals we nu al diverse keren gezegd hebben – is de keus aan jou. Ik heb natuurlijk geen enkele wens om jou te vertellen wat je moet kiezen. Want ik weet natuurlijk dat het niet de wil van God is dat jij een bepaalde keuze maakt die een bepaalde uitkomst geeft.

De wil van God kennen zoals de wil van God is
De wil van God is dat je in zelfbewustzijn groeit en elke keus die je maakt, kan groei opleveren. Zelfs een keus die leidt tot spanningen of lijden kan op den duur groei opleveren. En als je die keus zou maken, dan komt dat omdat je die spanning en dat lijden nodig had om te ervaren wat je moest ervaren voor je eraan toe was het oude zelfbeeld los te laten en te transcenderen.

Een aantal jaren geleden mediteerde deze boodschapper een periode op de wil van God. In die tijd had hij een innerlijk conflict, omdat hij zijn hele leven had gevoeld dat hij bepaalde beslissingen moest nemen. Maar omdat hij bepaalde leringen had gehoord over de wil van God, had hij het mentale beeld geschapen dat zijn eigen beslissingen misschien niet juist waren, of de beste. En daarom was hij op het punt beland dat hij zich – met tegenzin – aan de wil van die externe God wilde onderwerpen, van wie hij een gesneden beeld had. Een beeld dat niet alleen door die leringen was gevormd, maar vanwege het traditionele monotheïstische beeld van het boze wezen in de lucht.

Hij was zich er niet van bewust dat hij een proces doorliep om dit mentale beeld van de externe God los te laten. Maar terwijl hij mediteerde op de wil van God – en het conflict voelde dat hij zijn eigen wil niet wilde loslaten om blindelings een extern gezag te volgen – kwam hij op den duur op het punt dat hij besefte dat de wil van iemand de wil van zijn ego kan zijn. En dus besloot hij dat hij geen op het ego gebaseerde beslissingen wilde nemen, hij was bereid zich onvoorwaardelijk aan een hoger gezag te onderwerpen, zoals hij dat zag. En op een dag kreeg hij de ervaring dat hij totaal losliet, totaal elk van te voren gesteld idee opgaf over hoe zijn eigen wil eruit moest zien, of wat de wil van God zou moeten zijn. En door zijn bereidheid om het op te geven, zei hij: “God, toon mij jouw wil en die doe ik dan.”

En het antwoord dat in hem opkwam was dit: “Wat als God wil dat jij je eigen beslissingen neemt?” Dit was een totale schok voor zijn wezen, maar in plaats van dit af te wijzen vanwege een mentaal beeld, accepteerde hij dat dit inderdaad een boodschap van Boven was die hij zich eigen moest maken. En dus deed hij wat hij al vele malen in zijn leven gedaan had. Hij gaf weloverwogen zijn bevooroordeelde meningen en overtuigingen op. En hij dacht ernstig na over het antwoord dat hij had ontvangen. En na enige tijd nam hij bij een beter besluit dan daarvoor, omdat hij besefte dat hij natuurlijk de wil van zijn ego moest leren zien en doorzien. Maar er is ook een legitieme wil die van jou is, omdat jij echt jouw eigen beslissingen moet nemen, gebaseerd op de kennis en waarneming die jij op een bepaald moment hebt. En daarna kijk je naar de resultaten van die beslissingen en daar leer je van.

Hij besefte ook dat hij in zekere zin dit beeld had opgebouwd, dat hij als hij zich onderwierp aan de wil van de externe God niets fout kon doen – als hij maar altijd de wil van die externe God deed. En toen besefte hij dat dit in feite niet ware overgave aan de wil van God was. Want het was gewoon de gemakkelijkste uitweg; de gemakkelijkste uitweg voor een student die was gaan beseffen dat zijn wil gedeeltelijk werd ingevuld door zijn ego, maar dat hij nog niet het Christusonderscheid had om te zien wat de invulling van zijn ego is en wat niet.

Het lijkt moeilijk om de sluier van Maya opzij te schuiven en te weten wat goed en niet goed is. En dus lijkt het gemakkelijker – om fouten te vermijden – om gewoon tegen die externe godheid te zeggen: “Zeg mij wat jouw wil is, zodat ik die kan doen.” En zie je hoe dit past bij wat ik zei over het mechanische meesterschap? Want heel veel studenten denken dat zij, als ze maar de wil van God of de wil van een geascendeerde meester doen altijd het juiste doen en het juiste resultaat bereiken. Maar wat is het juiste resultaat? Is het dat jij hier op aarde een bepaalde uitkomst geeft? Of dat jij in zelfbewustzijn groeit?

Wat voor zin heeft het voor het proces van je ascensie of het proces van de ascensie van de planeet of het gehele materiële universum, dat jij in een bepaalde situatie een bepaald resultaat bereikt? Denk je echt dat de beslissingen die jij neemt in bepaalde situaties in je leven hier op aarde, invloed uitoefenen op het hele universum? Nee, niet een bepaalde uitkomst – of je iets doet of wat anders, of je de 100 m in 9.1 seconde loopt, of je met deze man of vrouw trouwt of ervan scheidt of deze baan neemt of die baan verliest – dit zijn niet de dingen die ertoe doen voor je ascensie. Wat er wel toe doet, is hoe je bewustzijn verandert door bepaalde situaties die jij meemaakt.

Niet de uitkomst in de buitenwereld is belangrijk; het is uitkomst in jouw innerlijk. Als een situatie jouw mentale beeld versterkt, dan heeft die situatie niet bijgedragen aan jouw groei, ongeacht het resultaat in de buitenwereld. Maar zelfs als de situatie schijnbaar verkeerd lijkt of een onwenselijke uitkomst in de buitenwereld is, maar het resultaat in jouw innerlijk is dat jouw referentiekader verandert en jouw waarneming zuivert, welnu, dan was die situatie een succes met betrekking tot het feit dat het je dichter bij je ascensie brengt.

Dit besefte deze boodschapper: dat er veel beslissingen in het leven zijn die hij zelf moest nemen. Omdat het de enige manier was waarop hij kon groeien in zelfbewustzijn. Als hij een donderende stem uit de hemel had gehoord die hem verteld had wat hij moest doen, en hij had dat gedaan, wat had hij daar dan van kunnen leren? En dus zijn er veel onder jullie die al jaren of decennia lang student van de geascendeerde meesters zijn die nog steeds niet op het punt zijn aangekomen dat jullie bereid zijn je eigen beslissingen te nemen en de verantwoording te dragen voor jouw gemoedstoestand, voor de manier waarop jij reageert op de uitkomst van die beslissingen. En dan ook nog de verantwoording neemt voor de gemoedstoestand waarin je jouw beslissingen neemt.

Begrijpen wat niet-beslissingen zijn
Wat zei ik zojuist door mijn vrouwelijke boodschapper? Ik zei dat je bereid moet zijn om creatief te zijn, te experimenteren, in plaats van altijd te proberen op de juiste knop te drukken en een mechanisch resultaat te bereiken. Als je van te voren wilt weten wat de resultaten van die beslissing zijn, ben je niet in de juiste gemoedgesteldheid als student van de geascendeerde meesters. Het komt vaak voor dat je op aarde in een bepaalde situatie bent, omdat je een situatie op een bepaalde manier waarneemt en gewoon een beslissing moet nemen gebaseerd op die waarneming – en dan van de uitkomst te leren. Want zo groei jij – door te experimenteren.

Natuurlijk leer je, terwijl je experimenteert, steeds betere beslissingen te nemen. Maar hoe kun je leren om betere beslissingen te nemen, als je er niet mee experimenteert? Als je nog steeds verlamd bent, uit angst om een fout te maken, en, onderbewust, zegt: “O, ik wil dit besluit nu niet nemen. Ik zal de leringen van de geascendeerde meesters bestuderen en decreten of rozenkransen opzeggen. En dan zal ik hopelijk op een dag weten wat de juiste beslissing is voor ik die neem.” Nu, je hebt het recht om het zo te doen, maar dan zeg je in feite tegen mij, Master MORE: “Val mij nu niet lastig, Master MORE. Laat mij decreten opzeggen en de leringen van de wereld bestuderen; probeer me niet iets van binnenuit te vertellen. Want ik wil dat niet horen; ik wil jouw student niet zijn, want ik ben niet bereid om met de creatieve stroom te experimenteren.”

Hierin moet je een delicaat evenwicht vinden. We hebben er ook over gesproken dat je de open deur bent voor jouw IK ZAL ZIJN Aanwezigheid, die zich door de lens van de Bewuste Jij tot uitdrukking brengt. We hebben erover gesproken dat de Bewuste Jij een helder vensterglas wordt door zuiver gewaarzijn te ervaren, zodat hij weet dat hij niet de persoonlijkheid in de buitenwereld, het gescheiden zelf, is. Maar hoe kom je zover dat je de open deur wordt? Enkel door te experimenteren, door beslissingen te nemen. Een beslissing nemen en ervan leren is beter dan geen beslissing nemen.

Het concept dat ik hier wil introduceren, aan het begin van het Jaar van de Moeder, is dat er beslissingen zijn en niet-beslissingen. Een niet-beslissing is dat je van te voren wilt weten wat de uitkomst of de juiste beslissing is. En dus ben je niet bereid om gewoon een beslissing te nemen en de uitkomst daarvan te ervaren. Je wilt die beslissing uitstellen tot je weet wat de uitkomst wordt, zodat jij, als je een bepaalde uitkomst niet wilt ervaren, óf kunt beslissen om te weigeren een beslissing te nemen, óf een andere beslissing nemen. Dit is een niet-beslissing en je groeit spiritueel niet door niet-beslissingen te nemen. Je denkt dat je geen beslissing neemt, maar je neemt wel een beslissing. Juist omdat dit een niet-beslissing is, die jouw groei vertraagt. Mensen die niet-beslissingen nemen, zijn geen studenten van de geascendeerde meester MORE; noch van een andere geascendeerde meester.

Je weet natuurlijk wel dat de eerste straal de wil van God is. Wat is de wil van God? Dat jij je eigen beslissingen neemt, want door beslissingen te nemen, leer je en groei je en breid jij je zelfbewustzijn uit. Dus je gaat niet verder op het spirituele pad tot je de initiaties van de eerste straal meester bent en je bent pas meester over de initiaties van de eerste straal als je ophoudt met niet-beslissingen te nemen en echte beslissingen wilt nemen, omdat je een beslissing neemt zonder dat jij de uitkomst weet, of zelfs weet dat de uitkomst misschien niet zo prettig is.

Want ik erken dat er natuurlijk situaties op aarde zijn waarin het lijkt of elke beslissing die je neemt een ongewenste uitkomst heeft en dan zou je liever niets doen. Maar zoals ik net geprobeerd heb uit te leggen, geeft elke uitkomst jou de kans om er iets van te leren, dus wat kan het schelen of het leuk is of niet, volgens de norm, het mentale beeld, die jij hebt geschapen over wat leuk is of niet? Als iets jou dichter bij je ascensie brengt, maakt het dan echt wat uit of het leuk of niet leuk was op dat moment? Want het zal natuurlijk prettig zijn wanneer je door die poort naar de geascendeerde staat gaat en ik en andere geascendeerde meesters daar staan om jou te begroeten; niet meer als onze student, maar als onze broeder en zuster in de Geest. Want je bent geworden wat wij al zijn, en dat is de allergrootste vreugde en de ultieme ervaring die je kunt krijgen aan het eind van je verblijf op aarde.

Maar je komt er niet als je geen beslissingen neemt, waarbij je de verantwoording draagt voor die beslissing, om die beslissing te nemen op basis van wat je nu weet en dan neem je de verantwoording om het resultaat te evalueren, niet het resultaat in de buitenwereld, maar het effect dat het op jouw bewustzijn heeft. Wat je helpt om te groeien, is dat jij iedere keer als je een beslissing neemt, evalueert: “Wat is mijn reactie en wat toont mijn reactie mij over mijn bewustzijnsstaat?”

Als je op een bepaalde beslissing reageert door jezelf te veroordelen, omdat het resultaat niet leuk was, of niet aan een bepaalde maatstaf in de buitenwereld voldeed, nu dan kun je die reactie gebruiken om te zien dat je een wereldlijke norm hebt overgenomen. En je hebt een satanische neiging overgenomen om een oordeel over jezelf te vellen volgens een externe maatstaf. In plaats van bereid te zijn om de Christus te zijn, voor wie, zoals Jezus zei, geen maatstaf bestaat.

Waarom de duivel geen oordeel kan vellen over de Christus
Zie je dat de duivel de Christus niet kan oordelen, want de duivel kan enkel oordelen – zoals iedereen slechts kan oordelen – door een maatstaf te creëren? En een Christuswezen is iemand die alle maatstaven, alle gesneden beelden, heeft getranscendeerd. En als de duivel je dus komt verzoeken – door te willen dat jij aan een bepaalde maatstaf voldoet – dan accepteer je die maatstaf niet die door de duivel op je geprojecteerd wordt, misschien door andere mensen, misschien zelfs door degenen die jou het meest na staan. Maar jij kunt, in gedachten, zeggen: “Ga achter mij Satan, want je vindt niets bij mij.”

Elke beslissing die jij neemt, kan je iets zeggen over jouw reactie. En wanneer je reactie niet in harmonie is, weet je dat het enige wat je vrede kan bedreigen, is dat je een of andere norm in je wezen hebt. En dan zou je moeten weten, als student van de geascendeerde meesters, dat die maatstaven je uit de hemel houden. Want het is juist een van de subtielere satanische leugens dat je naar je hemel gaat als je voldoet aan een norm die op aarde is gesteld. En zolang jij denkt dat je alleen naar de hemel gaat als je aan een maatstaf voldoet die op aarde is gesteld, ben jij niet in staat door de deur te gaan die naar de hemel leidt.

Want de deur die naar de hemel gaat, is de deur die geen mens kan sluiten. Geen enkele maatstaf op aarde kan de deur sluiten en je uit de hemel weghouden. Maar hoe kun je door die open deur naar de hemel gaan? Enkel wanneer jij de open deur wordt, zodat je geen maatstaf hebt waar je aan gehecht bent. En jouw openheid maakt het dan mogelijk om door de open deur naar de hemel te gaan. Want alleen degenen die ervoor openstaan – die als kinderen zijn geworden – kunnen door die deur naar het spirituele rijk.

De oudste leugen, die door zoveel religies wordt verspreid, is dat je pas naar de hemel gaat als je voldoet aan een bepaalde norm die door die religie is vastgesteld. Het is een van de succesvolste intriges die de gevallen wezens hebben beraamd om mensen tegen te houden van hun ascensie, of hun Christusschap te manifesteren en tot uitdrukking te brengen, terwijl ze nog geïncarneerd zijn. Dit Jaar van de Moeder is een unieke kans voor jou om te onderzoeken of jij zo’n norm hebt waar je aan gehecht bent. Degenen die dit eerlijk onderzoeken, kunnen een fundamentele omslag in hun bewustzijn ervaren. En dan kunnen ze dit jaar echt beginnen hun Christusschap tot uitdrukking te brengen. Dit zijn de studenten waar ik naar op zoek ben. Ben jij daar één van? De keus is aan jou!