Het wordt Tijd om de Haat voor de Moeder onder Ogen te zien

ONDERWERPEN: De zucht naar macht – Ontkennen dat God ook moeder is – Het ware doel in het leven – Het zelf gebaseerd op vorm – Twee manieren om vooruit te gaan, één manier om vast te zitten – Vrije Wil is geen fout – Moeder Maria heeft geen waardeoordelen – Het grootste conflict op aarde – De haat voor de moeder – Het verlangen om anderen te beoordelen – De haat voor de moeder in het Midden-Oosten – Kijk verder dan de structuren die de mens heeft bedacht – Je kunt jezelf veranderen – God niet – Dromen gebaseerd op de haat voor de moeder – Ik zend onze boodschappers naar Rome – Jij hebt je eigen ingang tot het koninkrijk – Je overgeven aan de stroom – Je zit niet in de vast in de vorm; alleen maar in jouw verbeeldingskracht

Geascendeerde Meester Moeder Maria, 8 februari 2010

Mijn geliefde harten, het leven is een proces. Ik ben één met het leven. Daardoor ben ik het proces van leven. Moeder Maria is een naam die door de mens is gebruikt om nu al bijna 2000 jaar naar mij te verwijzen. Maar kan men van een naam gemodelleerd met de woorden die op aarde worden gebruikt, zeggen dat die echt een wezen vertegenwoordigen dat naar het rijk van geest is geascendeerd? Nee, geen enkel woord, geen enkele naam, geen enkel beeld gemodelleerd met de menselijke verbeeldingskracht kan ooit een juist en accuraat beeld geven, een waar en accuraat gevoel geven van wie ik ben. Toch kun je mijn Wezen kennen, mijn Aanwezigheid – als je bereid bent buiten elke vorm om te gaan, alle beelden die de mens mij opgedrongen heeft, door een instituut dat mij wil gebruiken om haar eigen doctrines en dogma’s te bevorderen.

Als jij echt bereid bent verder te kijken dan die door mensen gemaakte beelden, die gesneden beelden – en jouw eigen bewuste zelf, de Bewuste Jij, af te stemmen op mijn Wezen en mijn Aanwezigheid – kun je ervaren wie ik ben. Je kunt totaal ervaren wie ik ben, evenredig aan jouw bereidwilligheid om niet alleen jouw beelden van mij, maar de beelden die jij van jou hebt, het identiteitsgevoel dat je opgebouwd hebt om je in deze wereld van vorm tot uitdrukking te brengen, op te geven.

De zucht naar macht
Wat bedoel ik als ik zeg dat het leven een proces is? Ik bedoel dat het een altijd-bewegende, altijd-stromende staat van verandering is. Maar niet alleen een cirkelvormige verandering; een verandering in een bepaalde richting waarbij alles transcendeert in de eeuwige dans – die niet een dans in horizontale richting is, maar een dans in verticale richting om te transcenderen, omdat alles méér wordt. Niet ‘meer van’, maar ‘meer dan’.

MEER worden is inderdaad het mandaat van de wereld van vorm. Je kunt een vorm – schijnbaar – enige tijd handhaven, maar zelfs zoals de korte geschiedenis van de aarde die de mensen kennen, steeds weer heeft bewezen, kan niets eeuwig gehandhaafd blijven. In feite zou je moet concluderen – als je een neutrale kijk op de geschiedenis hebt – dat niets heel lang gehandhaafd kan blijven. En als je een scherpzinnig student van het leven bent, zou je tot de slotsom moeten komen dat het geen zin heeft om alles in een bepaalde staat te handhaven. Want de tweede wet van de thermodynamica, de samentrekkende kracht van de moeder, zal het net zo snel afbreken als jij kunt proberen om het in een bepaalde matrix vast te zetten.

Dan wordt de vraag: Waarom proberen mensen alles in een bepaalde matrix vast te zetten, waarom proberen ze de stroom van leven tegen te houden? Welnu, ze doen dat, natuurlijk, omdat ze een bepaalde vorm, een bepaalde ervaring in het leven, willen handhaven. Maar wat is de diepere motivatie achter deze drang, die obsessief-dwangmatige drang om iets in een bepaalde staat te handhaven, omdat je er dan op een of andere manier macht over lijkt te hebben? Welnu, het is – precies – de drang om te voelen dat jij het leven beheerst, dat jij je eigen leven onder controle hebt, dat jij de baas over jezelf bent. Maar ook dat je jouw omgeving, jouw omstandigheden onder controle hebt.

Toch zit er daaronder zelfs nog een dieper verlangen naar macht die niet echt van een individuele medeschepper komt, maar van de oorspronkelijke gevallen wezens, die in hun boosheid en rebellie tegen God beslisten dat zij de macht over God wilden. Echt, ze waren zo arrogant, zo onrealistisch in hun beoordeling van het leven dat zij geloofden dat zij de baas over God konden worden. En toen het, na een poosje, bewezen was dat zij niet de macht over God konden krijgen – zij nooit de baas konden worden over iets dat hun eigen niveau ontsteeg – nu toen beslisten zij, dat als ze God niet de baas konden, ze dan zouden proberen Gods schepping in hun macht te krijgen.

Ontkennen dat God ook moeder is
Dus wat is dan die God, die zij als de God zagen waar zij de baas over wilden spelen, de God van wie ze dachten dat hij een fout had gemaakt door medescheppers vrije wil te geven? Dat was de God die zij boven hen in de hiërarchie van het spirituele rijk beschouwden, wat inhield dat zij dit zagen als God, de vader. En dus is het zeker relevant om te zeggen dat er een God is die het vaderaspect vertegenwoordigt, het mannelijke aspect. Maar wat de gevallen wezens niet wilden toegeven, was dat die God overal aanwezig is, wat inhoudt dat hij ook binnenin zijn schepping aanwezig is. En dan begrijp jij dat volgens de denkwijze van de gevallen wezens, de enige manier waarop zij hun illusie konden handhaven, was dat ze het tegenovergestelde van God zijn, als zij de aanwezigheid van God ontkennen waar zij zijn. En om te ontkennen dat God overal aanwezig is, wat moet je dan van God ontkennen? Nu, dan moet je het moederaspect van God ontkennen.

Want het vaderaspect is, in ultieme zin, natuurlijk de niet tot uitdrukking gebrachte, vormloze Schepper die zich nog niet in de twee polariteiten Alpha en Omega, vader en moeder, Geest en materie heeft opgedeeld. Wat je dan ontkent, wat de gevallen wezens ontkenden, was dat het moederaspect van God ook God is – dat God in zowel de moeder als de vader aanwezig is. Want de vormloze Schepper drukt zich zowel als Geest als materie uit, maar schept beide uit zijn eigen Wezen, wat inhoudt dat de vormloze Schepper evenveel aanwezig is in de Geest als de materie.

Dit is de waarheid, de werkelijkheid, die de gevallen wezens moesten ontkennen en zij hebben dat sindsdien ook ontkend en proberen al Gods medescheppers dat ook te laten ontkennen. En op planeet aarde – net als het geval is op bepaalde andere plekken overal in de kosmos – zijn ze opmerkelijk succesvol geweest om de mensen zover te krijgen dat zij God in zichzelf ontkennen. Dit is het gehele concept van het monotheïsme, omdat je een beeld van God vormt als een mannelijk figuur die je niet op aarde ziet, maar alleen in een ver verwijderd koninkrijk boven in de hemel. En dan zeg je dat God alleen maar daarboven is en niet hier beneden onder de mensen – die allemaal zondaren zijn of op een of andere manier onvolwaardig. Dus hebben die wat assistentie van buitenaf nodig, zoals een religie in de buitenwereld, om naar dat koninkrijk in de buitenwereld te gaan dat toen werd gedefinieerd en als het allerhoogste doel voor het proces van leven.

Het ware doel in het leven
Maar wat is het ware doel in het proces van leven? Het is de waarheid te kennen dat God precies is waar jij bent, want het koninkrijk van God is binnenin jou. En wanneer je deze waarheid inziet en opmerkt – wanneer je die ervaart – dan vervagen alle illusies van het dualiteitsbewustzijn, van het gevallen bewustzijn, ze vervagen alsof die nooit enige vat op je geest hebben gehad. Maar welk aspect van jouw wezen kan de God binnenin kennen? Dat is niet het intellect, niet de rede, niet de logica, het zijn zeker niet de emoties. Dat is, zoals ik door de jaren heen nu al vele malen uitgelegd heb, sinds ik mijn boek over het overvloedige leven heb uitgegeven, dat deel van jou dat ik graag de Bewuste Jij noem.

Dit is het deel dat in staat is zuiver bewustzijn te ervaren, gewaarzijn zonder een object – bewust zijn zonder bewust te zijn van een bepaalde vorm. En daarom in staat te zijn om bewust te zijn zonder je te vereenzelvigen met of als een bepaalde vorm, hetzij het fysieke lichaam of een identiteitsgevoel dat je in vele levens hebt opgebouwd als voertuig om je in het materiële universum tot uitdrukking te brengen.

De kern van je wezen is een verlengstuk van het Wezen van de Schepper. En die kern is geen gescheiden zelfgevoel, is geen zelfgevoel dat opgebouwd is uit de illusie van gescheidenheid, van onderscheid, van verschillen – die slechts op de vorm gebaseerd kan worden. Want je beseft zeker wel dat wanneer je voorbij gaat aan de vorm, er dan geen onderscheid, geen verschil bestaat. En omdat de wereld van vorm onderscheid moet maken, kan dat aanleiding geven tot de illusie dat vormen gescheiden zijn, onafhankelijk zijn en niet uit dezelfde onderliggende bron komen, dezelfde onderliggende oorzaak hebben. Dit is iets, elk aspect ervan, wat de dagelijkse denkgeest nooit zal doorgronden. En om dat te doorgronden, moet je naar de diepste kern van je wezen gaan en dat zuivere gewaarzijn ervaren.

Het zelf gebaseerd op vorm
Maar om zuivere gewaarzijn te ervaren, moet je bereid zijn om het bewustzijn los te laten dat geconcentreerd wordt rondom – gericht is op, gevangen zit in – een bepaalde vorm, een identiteitsgevoel dat gebaseerd is op vorm. De illusie die ervoor heeft gezorgd dat jij je van je IK BEN Aanwezigheid en van je spirituele leraar afgescheiden hebt, is de illusie dat jij, om je in de wereld van vorm tot uitdrukking te brengen, een zelf moest creëren dat op vorm gebaseerd is. Mijn geliefden, ik geef jullie nu een geheime sleutel: let op – je niet met je dagelijkse denkgeest, maar probeer je met de kern van jouw wezen te verbinden.

Het lijkt de dagelijkse denkgeest logisch dat jij om je in de wereld van vorm uit te drukken, een identiteitsgevoel moet hebben dat gebaseerd wordt op vorm. Het lijkt alsof je, om je in dit dichte materiële rijk tot uitdrukking te brengen, vier lagere lichamen nodig hebt. Een fysiek lichaam om acties te ondernemen. Een emotioneel lichaam om de energie van je hogere lichaam naar jouw fysieke lichaam te laten stromen en het aan te sporen om fysieke handelingen te verrichten. Een mentaal lichaam dat ontworpen is om de ideeën de vorm van emoties te laten aannemen die in acties kunnen worden omgezet. En als laatste het etherische lichaam dat de blauwdrukken van het spirituele rijk in gedachten kan vertalen die in dit rijk tot uitdrukking kunnen worden gebracht.

Wij hebben jullie verteld dat het etherische lichaam het identiteitslichaam is, omdat jouw identiteit daar ligt opgeslagen. Dit is correct – jouw identiteit ligt opgeslagen in jouw etherische lichaam. Het wordt in dat lichaam opgeslagen, omdat het niet hoger kan, het kan niet naar het niveau van het causale lichaam gaan. Maar waarom kan je identiteit niet verder dan het lagere etherische lichaam komen? Omdat het niet jouw ware identiteit is; het wordt gebaseerd op de illusies van de wereld van vorm, in de eerste plaats de illusie dat een vorm iets blijvends is. En daarnaast de illusie dat vorm macht over jouw geest heeft.

De identiteit die opgeslagen ligt in jouw identiteitslichaam, jouw wereldlijke identiteitsgevoel, het identiteitsgevoel dat gebaseerd wordt op de illusie dat jij, om je tot uitdrukking te brengen in deze wereld van vorm, je Geest, of in ieder geval de uitdrukkingsvorm van jouw Geest, aan de wereld van vorm moet aanpassen. Zodat die wordt geaccepteerd door de wezens die hier al zijn, wezens die al lang geleden hebben geaccepteerd dat hun Geest aangepast dient te worden aan de wereld van vorm op bepaalde subtiele manieren. Maar desondanks rebelleren zij nog steeds en weigeren om zich volledig aan de wereld van vorm aan te passen – vanuit hun onverzadigbare verlangen om de wereld van vorm te beheersen.

In het oorspronkelijke ontwerp werden jullie als spiritueel wezen geschapen. Het was niet de bedoeling dat jullie je zouden aanpassen aan de wereld van vorm, want het was de bedoeling dat je medeschepper zou worden die de etherische, de hogere etherische, gedachtevormen fysiek zou kunnen manifesteren. Dus is het niet de bedoeling dat jij elke willekeurige staat in de wereld van vorm als permanent of niet veranderend bekijkt. Het is niet de bedoeling dat jij op aarde incarneert, naar de omstandigheden kijkt die je hier vindt op het moment dat je afdaalde, accepteert dat ze permanent zijn of accepteert dat ze macht over jouw Geest bezitten. Het is de bedoeling dat jij in contact blijft met jouw IK BEN Aanwezigheid, zodat jij de etherische beelden en gedachtevormen over het Ma-terlicht heen blijft leggen en nooit accepteert dat de huidige beelden en vormen permanent zijn of echt in die zin dat ze echter zijn dan jouw Geest.

In het oorspronkelijke ontwerp was het niet de bedoeling dat jij een identiteitsgevoel zou creëren dat gebaseerd werd op de omstandigheden die je op aarde ziet en die omstandigheden gebruikt om te redeneren dat je maar een mens bent, dat je bepaalde beperkingen hebt en dat de kracht van jouw geest niet teniet kan doen wat al als materiële vormen op aarde bestaat. En dan moet jij een zelf vormen dat gebaseerd wordt op het onvermijdelijke, iets wat blijvend is, de realiteit van de materiële vormen die je al op aarde gemanifesteerd ziet. Hoe kun je dan de medeschepper worden die Gods koninkrijk op aarde brengt, als jij de huidige omstandigheden accepteert als permanent of echt of dat die macht over jou bezitten? Of als je jezelf beschouwt als iemand die niet bij machte is om die te veranderen, want jij moet op een of andere manier het idee gaan accepteren dat met God niet alles mogelijk is – in ieder geval niet voor jou.

Twee manieren om vooruit te gaan, één manier om vast te zitten
Maar als je zelfs naar het andere uiterste zou gaan en je totaal met de vorm vereenzelvigt, dan zou dat zelfs een manier kunnen zijn om spiritueel vooruit te komen. Omdat je op den duur op een punt zou komen waarop je er zo genoeg van krijgt dat je beperkt wordt door de vorm dat je naar iets meer verlangt. En het is natuurlijk juist dat er, zoals ze in het oosten zeggen, twee manieren zijn om spiritueel vooruit te komen. De ene door je te concentreren op de Geest en je in bepaalde mate terug te trekken uit het fysieke rijk; de andere is door je onder te dompelen in de materiële wereld en je over te geven aan de genoegens die zij je schenkt, totdat je genoeg van die ervaring krijgt.

De gevallen wezens hebben geprobeerd om de meeste mensen te fixeren in een niemandsland en een land zonder god dat er tussenin ligt, waarin je noch de materiële wereld afzweert, noch je eraan overgeeft. Want jij probeert, in plaats daarvan, de materiële wereld te beheersen door te rebelleren tegen het oorspronkelijke ontwerp ervan, de bedoeling erachter, maar dat ook niet volledig te accepteren. Daarom kunnen de beelden die gebaseerd worden op de illusie van gescheidenheid, doordat je ze noch accepteert noch je eruit terugtrekt, maar die je in overeenstemming probeert te brengen met de beelden in jouw geest, nooit echt macht over de materie krijgen.

Begrijp je dat dit voortkomt uit de zucht naar macht, het verlangen om te kunnen zeggen dat jij gelijk hebt – zelfs tegen God de Schepper, het verlangen te bewijzen dat God ongelijk had? En wat je op deze aarde ziet, is juist dat de meeste mensen zijn gaan geloven in één van de vele subtiele leugens die door de gevallen wezens zijn bedacht dat er een fout in de materiële wereld zit, iets wat fundamenteel slecht is, dat je moet overwinnen, dat gecorrigeerd, vernietigd moet worden, waardoor je de vormen moet vernietigen, zelfs de mensen, de leugen die onze epische gedachtegang heeft gedefinieerd als de belichaming van dat kwaad, die fout.

Vrije Wil is geen fout
Mijn geliefden, er zit geen fundamentele fout in de materiële wereld, want de fundamentele wet die de vormen begeleidt die je op aarde ziet, is vrije wil en vrije wil is geen fout. Het is juist de essentie van de bedoeling van het leven, namelijk de groei in zelfbewustzijn door te experimenteren met onze medescheppende vermogens en een uitbreiding van jouw zelfgevoel van een gelokaliseerd naar een universeel gezichtspunt.

Dit is geen fout, zelfs als het erin resulteert dat je het oorspronkelijke zuivere ontwerp van de aarde verandert in de staat die je tegenwoordig ziet, met myriaden onevenwichtigheden en onzuiverheden. Maar hoewel de omstandigheden op aarde zelfs niet overeenkomen het oorspronkelijke beeld van de Elohim – toen ze de fysieke planeet creëerden – is dat nog steeds geen fout. Er zit geen fout in het ontwerp van de Schepper, want zelfs wat onvolmaakt is, zelfs niet met de visie van de Elohim overeenkomt, kan de basis worden voor een leerervaring die leidt tot uitbreiding van bewustzijn.

De essentie van het gevallen bewustzijn is dat het een waardeoordeel heeft dat zegt dat dit slecht is, dat goed is, dit het kwaad is, dat God is. Wanneer ik, als vertegenwoordiger van de moedervlam – het moederaspect van God voor planeet aarde – wanneer ik naar de aarde kijk, zie ik geen goed en kwaad, goed en slecht. Ik zie slechts uitdrukkingsvormen van een bepaalde bewustzijnsstaat. Ik zie ook dat elke willekeurige bewustzijnsstaat, elk zelfgevoel, gebaseerd op dualiteit en gescheidenheid, slechts tot lijden kan leiden.

En dan zal, zoals de Boeddha zei, als je spreekt of handelt met een vervuild bewustzijn – omdat je door het filter van gescheidenheid ziet – het lijden je zeker alle dagen van jouw leven blijven achtervolgen. Maar ik zie ook dat achter dit zelfgevoel dat gebaseerd is op de vorm, pure spirituele wezens zitten die op elk moment kunnen terugkeren en hun zuivere gewaarzijn opnieuw ontdekken, het zuivere gewaarzijn binnenin hen – wat Saint Germain het punt van stil zijn in hen noemde. En dan kunnen zij terugkeren naar dat stil zijn, die zuivere identiteit en die tot uitdrukking gaan brengen. Ze kunnen doen wat Jezus zei: het oude zelfgevoel laten sterven en herboren worden in een zuiver zelfgevoel.

Moeder Maria heeft geen waardeoordelen
En wanneer ik naar de aarde kijk, zie ik geen epische noodzaak om een bepaald kwaad te corrigeren, te vernietigen. En dus kom ik niet verleiding om aan de epische drama’s, het epische bewustzijn, de epische gedachtegang van de gevallen wezens mee te doen. Ik wilde dat jullie de aarde door die onbevlekte ontvangenis, dat volmaakte concept, waar ik het door zie, konden zien. Ik wilde dat jij jezelf kon zien zoals ik jou kan zien, het zuivere spirituele wezen dat werd geschapen. Ik wilde dat jij kon zien wat ik zie, namelijk dat jij een zuiver spiritueel wezen bent en dat dat identiteitsgevoel in de buitenwereld, gebaseerd op de vorm, gewoon niet bestaat.

Dan zou je zien dat jij niet tot een bepaalde spirituele beweging behoort. Je behoort niet tot een bepaalde religie, een bepaalde nationaliteit, een bepaalde etnische groep, een bepaald ras of zelfs een bepaalde sekse. Jouw zuiver spirituele wezen is mannelijk noch vrouwelijk, want het vormt de polariteit van het mannelijke aspect van de Geest, jouw IK BEN Aanwezigheid. Daardoor zijn er geen mannelijke of vrouwelijke spirituele wezens, zoals jullie mannelijk of vrouwelijk op aarde waarnemen. Want veel mensen op aarde zouden – zelfs als ze reïncarnatie zouden accepteren – natuurlijk denken dat jij, als jij een mannelijk of vrouwelijk spiritueel wezen bent, je enkel kunt uitdrukken en incarneren in een vrouwelijk lichaam. Maar dat is niet zo. Jouw bewuste zelf is mannelijk noch vrouwelijk op de manier waarop het door mensen wordt waargenomen door dat filter van gescheidenheid en onderscheid dat mannelijk van vrouwelijk uit elkaar haalt – en daarom aanleiding kan geven tot een conflict tussen die twee. Zoals je natuurlijk ook het conflict ziet dat tussen mannen en vrouwen bestaat.

Het grootste conflict op aarde
Dit is echt de allergrootste verdeeldheid op aarde – die tussen mannen en vrouwen. Het is de verdeeldheid die vanaf het begin is gebruikt door de gevallen wezens om conflicten, onverenigbare conflicten, op aarde in het leven te roepen. Want zoals ik zei, zoals wij vorig jaar hebben uitgelegd, bestaat er echt geen kans op vrede in de maatschappij als er thuis, tussen man en vrouw, geen vrede heerst.

En wat zie je dan wanneer je naar de wereld kijkt? Je ziet dat de vrouwen in bijna iedere cultuur en maatschappij worden onderdrukt. Kunnen wij zeggen dat vrouwen alleen in monotheïstische culturen worden onderdrukt? Nee, want vrouwen worden natuurlijk zelfs nog meer onderdrukt in India en China en andere culturen die beïnvloed zijn door het hindoeïsme en het boeddhisme; omdat vrouwen niet als waardevol beschouwd worden, zodat ze de vrouwelijke foetussen aborteren, vrouwelijke baby’s doden of hen in de steek laten, hen weggeven. Of hen op jonge leeftijd dwingen te trouwen, zodat de ouders er misschien nog wat voordeel uit kunnen halen, want de meisjes worden enkel als bezit gezien om verhandeld te worden om kort beschoren materieel voordeel op te leveren.

De haat voor de moeder
Wat is dan de precies de basis voor deze universele onderdrukking van vrouwen? Dit is een concept dat ik de ‘haat voor de moeder’ zou willen noemen. Wat is haat voor de moeder? Om dat uit te leggen, moeten we opnieuw naar de oorspronkelijke gevallen wezens kijken. Zij dachten dat zij de Schepper in hun macht konden krijgen om ervoor te zorgen dat de Schepper zijn ontwerp voor het materiële universum, voor de wereld van vorm, voor hun specifieke sfeer, zou veranderen. Ze dachten dat zij de Schepper zover zouden kunnen krijgen dat hij de vrije wil zou intrekken en de medescheppers tot onderdanen, ondergeschikten, van de gevallen wezens zelf zou maken; zodat de gevallen wezens medescheppers mochten dwingen om wat zij als de gepaste bewustzijnsstaat beschouwden, in te gaan – die de medescheppers in staat zou stellen om naar het koninkrijk der hemelen te gaan.

Nu was dit vanaf het allereerste begin al een fundamentele dwaling. De gevallen wezens begrepen het bewustzijn zelfs niet eens waardoor je in de geascendeerde staat komt. Want als ze dit hadden begrepen, zouden ze beseffen dat je niet met één beeld kunt aankomen dat het geascendeerde bewustzijn omschrijft. Het is niet zo dat alle wezens die ascenderen hetzelfde worden of zelfs voldoen aan een bepaalde maatstaf of norm. Dit is een misvatting die zelfs velen die zich studenten noemen van de geascendeerde meesters hebben, maar hun beeld baseren op het proces van ascensie dat in vorige dispensaties werd gegeven. Maar in werkelijkheid wordt het beeld van het proces van ascensie gebaseerd op een specifieke interpretatie die werd gefilterd door het bewustzijn van dualiteit en gescheidenheid.

Er is geen norm voor geascendeerde wezens en de reden is dat een wezen dat is geascendeerd, één is geworden met de Rivier van Leven en daarom zijn van God gekregen creativiteit volledig tot uitdrukking brengt. Denk je dat ik mij, als geascendeerd wezen, op dezelfde manier als Master MORE, of Gautama, of Saint Germain of Jezus uitdruk? Er bestaat geen norm, geen maatstaf – tenzij je het een maatstaf wilt noemen dat elk geascendeerd wezen de individualiteit en creativiteit die hij van God heeft gekregen, uitdrukt door zichzelf voortdurend te transcenderen. Als je echt denkt dat dit een maatstaf genoemd kan worden, dan wens ik je veel geluk als je dat probeert te definiëren. Maar ik stel voor dat je ophoudt om te proberen dat te definiëren en je in plaats daarvan richten op jouw individuele creativiteit en die door jouw uiterlijke vorm tot uitdrukking laat brengen. Want zo kom jij in aanmerking voor je ascensie.

Zolang jij denkt dat jij moet voldoen aan een maatstaf in de buitenwereld, gedefinieerd op basis van hoe andere wezens in het verleden zijn geascendeerd, dan kun jij niet ascenderen. Je kunt wel spirituele vooruitgang boeken, daarom hebben wij in het verleden bepaalde definities in de buitenwereld gegeven aan studenten van wie het bewustzijn nog niet kon doorgronden wat ik hier uitleg. Je kunt vooruitgang boeken naar de geascendeerde staat door jouw bewustzijn te verhogen volgens bepaalde criteria, in overeenstemming met een bepaald pad dat wel kan worden gedefinieerd. Maar je kunt de laatste stap naar de geascendeerde staat pas nemen als je één geworden bent met jouw hogere wezen en dan natuurlijk en moeiteloos jouw individuele creativiteit en wezen door jouw vorm in de buitenwereld tot uitdrukking brengt.

Het verlangen om anderen te beoordelen
Dit konden de gevallen wezens niet begrijpen, doorgronden. En de reden hiervoor was dat zij anderen wilden beoordelen, ze wilden zich superieur aan anderen voelen. En hoe kun je dat doen? Je kunt dit alleen maar als je een maatstaf maakt, een gesneden beeld, en dan dat gesneden beeld voor de waarachtige God van ware transcendentie, de levende God, plaatsen. Dan verhef je dat beeld tot een of andere autoriteit of maatstaf en je zegt dat iedereen die voldoet aan dit beeld naar het koninkrijk der hemelen kan gaan, terwijl het anderen ontzegd zal worden – en dus worden veroordeeld tot het tegenovergestelde van het koninkrijk der hemelen, namelijk de hel. Maar om het tegenovergestelde aan het koninkrijk der hemel te definiëren, moet je eerst het koninkrijk der hemelen definiëren dat gebaseerd wordt op gescheidenheid. En deze ‘absolute’ maatstaf geeft geen toegang het echte koninkrijk der hemelen, de geascendeerde staat. Het is een foutief door mensen bedacht concept dat niet echt bestaat en niet waar is.

Zo bedenken de gevallen wezens een onmogelijk doel door te proberen mensen ernaar te laten streven naar een niet bestaand koninkrijk der hemelen te gaan door aan een bepaalde maatstaf te voldoen die óf niet kan worden gedefinieerd óf  waar niet aan kan worden voldaan. Hoeveel mensen kunnen een definitie, een heldere beknopte definitie, van volmaaktheid geven? En hoeveel zouden er aan kunnen voldoen, als zij al een definitie konden geven? En dan zie je hoe je onmogelijk het allerhoogste doel dat de gevallenen gesteld hebben, kunt realiseren. Maar dat is juist bedacht om jou in die bewustzijnsstaat gevangen te houden die ik je eerder beschreven heb – die noch dit noch dat is. Want het wordt gebaseerd op een poging om de baas te zijn in het materierijk, om de stroom van leven te stoppen en het Ma-terlicht te dwingen om onbepaalde tijd, zelfs eeuwig, een bepaalde vorm aan te nemen. Of zoals de arrogantie van de gevallen engelen jullie wil laten geloven, want zij zijn dat gaan geloven – dat het eigenlijk mogelijk is om eeuwig in hun gevallen bewustzijnsstaat te blijven.

En wanneer jij deze manier van denken krijgt – van alles beoordelen volgens een onmogelijke maatstaf – dan is het onvermijdelijk dat het veiligheidsmechanisme dat in de wereld van vorm zit ingebouwd, probeert jouw illusie te vernietigen. Het gesneden beeld dat jij aan het Ma-terlicht probeert op te leggen, wordt door wat wij de tweede wet van de thermodynamica of de samentrekkende kracht van de moeder, hebben genoemd, afgebroken.

Het Ma-terlicht zal inderdaad een tijdlang het beeld aannemen. Want volgens de Wet van Vrije Wil mag jij elke vorm, elke ervaring die jij wenst, scheppen. Dus als jij het volmaakte wereldrijk op aarde wilt creëren – zoals de Romeinse beschaving, of de Griekse beschaving, of de beschavingen uit het Midden-Oosten of vele andere beschavingen wilden – nu dan mag je dat wereldrijk scheppen. Maar door dat te creëren, onderwerp je het natuurlijk aan de tweede wet die het vervolgens weer afbreekt. En je moet dan voortdurend worstelen en worstelen om het te handhaven, wat inhoudt dat je leven een proces van lijden wordt.

En als je dan ervaart dat een kracht dit volmaakte koninkrijk dat je op aarde hebt geschapen, probeert af te breken, wat is dan het onvermijdelijke resultaat? Dan krijg je een hekel krijgt aan het moederaspect van God, de wereld van vorm, zelfs het Ma-terlicht. En waar bestaat de haat voor de moeder uit? Dat is de haat dat het leven doorgaat, de haat voor de eisen van het leven – het onderliggende principe van het leven – namelijk groei, verandering, zelftranscendentie. Je hebt een hekel aan dat proces en je houdt van een bepaald resultaat en je wilt het proces van dat bepaalde resultaat bevriezen en tot in het oneindige handhaven. Dit is haat voor de moeder; de onwil om te veranderen, de onwil om te transcenderen, de onwil om met de Rivier van Leven mee te gaan.

De haat voor de moeder in het Midden-Oosten
Waarom ik deze lering geef in een boodschap die het vervolg is op die van Saint Germain en die wij eerder hebben gegeven door de reis van de boodschapper naar Israël? Ik geef die, omdat er weinig plekken op aarde zijn waar je de haat voor de moeder zich zo sterk concentreert als in het hele Midden-Oosten. Maar zelfs wanneer je op de kaart van het Midden-Oosten kijkt, zie je dat de sterkste concentratie van de haat voor de moeder precies in de stad Jeruzalem is. Er zijn zeker ook andere centra waar de haat voor de moeder erg sterk is, waaronder Cairo in Egypte, Mekka in Saoedi Arabië, Bagdad in Irak, Teheran in Iran, de grote steden in Pakistan, zelfs Libanon, Turkije, Syrië. Die hebben allemaal concentraties van haat voor de moeder, maar de grootste concentratie van haat voor de moeder is natuurlijk in Jeruzalem zelf.

Dit wordt veroorzaakt door het bewustzijn dat Saint Germain in zijn laatste verhandeling heeft blootgelegd, het bewustzijn dat sommige mensen boven andere wil verheffen als superieur aan alle anderen, dat zij Gods uitverkoren volk zijn. Deze menselijke wezens die superieur zijn, kunnen natuurlijk enkel mannen zijn, met vrouwen die tot hetzelfde ras behoren die compleet ondergeschikt zijn. Er zijn zelfs mensen die geloven dat zelfs Joodse vrouwen niet echt tot Gods uitverkoren volk behoren, dat de mannen alleen uitverkoren zijn. Er zijn zelfs mensen die geloven dat alleen de mannen naar het koninkrijk der hemelen zullen gaan.

Er zijn mensen die geloven dat vrouwen, zelfs al zouden vrouwen naar het koninkrijk der hemelen mogen, in het koninkrijk net zo ondergeschikt en onderdrukt zullen worden als in het koninkrijk op aarde. Want deze mensen denken dat het koninkrijk der hemelen gewoon een verlengstuk is van het koninkrijk dat ze op aarde proberen te scheppen. In hun arrogantie denken zij dat het koninkrijk, op de manier waarop zij zich het koninkrijk der hemelen voorstellen, ook echt bestaat. Ze begrijpen niet dat wat ze op aarde proberen te creëren slechts in hun eigen verbeelding, hun eigen gesneden beeld, bestaat die hun verbeelding in een bepaalde vorm heeft vastgezet. Zo dat hun verbeelding van de Rivier van Leven gescheiden is – de Rivier die zich steeds meer voorstelt. Meer dan het oude in plaats van meer van hetzelfde.

Dus denken zij dat hun verbeelding – die ze besloten stop te zetten, te doden – ook de stroom van de Rivier van Leven kan doden. Ze worden natuurlijk uitgedaagd door het feit dat zij, hoewel ze nu zelfs de staat Israël hebben, niet echt het koninkrijk hebben dat hun bedoeling was, want de moslims hebben dat ‘walgelijke ding’ op de Tempelberg gebouwd dat zij niet mogen afbreken. En daardoor kunnen zij niet die tempel bouwen die zij letterlijk als de poort naar het koninkrijk der hemelen beschouwen. Alsof er ooit een gebouw op aarde zou kunnen zijn dat de poort naar het koninkrijk der hemelen kan vormen. Nee, mijn geliefden, dat kan niet. Geen enkele fysieke structuur, geen enkele fysieke plaats op aarde, kan letterlijk of fysiek de poort naar het koninkrijk der hemelen zijn.

Kijk verder dan de structuren die de mens heeft bedacht
Evenmin is er een structuur, een Bijbel, een fysieke lijn van gezaghebbenden die de sleutel tot de poort van het koninkrijk der hemelen is – zoals de katholieken zich voorstellen dat Jezus letterlijk de sleutels tot het koninkrijk der hemelen aan Petrus heeft gegeven, door een verkeerd genoteerde, verkeerd vertaalde en verkeerd geïnterpreteerde quote uit het Evangelie van Matteüs. En dus probeer ik je te helpen inzien dat het verlangen om een fysiek koninkrijk op aarde te stichten, een fysieke tempel op aarde, of een fysieke organisatie op aarde, natuurlijk een verkeerde interpretatie van het proces van leven is. Te denken dat iets op aarde de toegang tot het koninkrijk der hemelen vormt, is een volledige vervorming van de waarheid van de vader. Proberen het Ma-terlicht te dwingen zo’n matrix aan te nemen en te handhaven, is de extreme uitdrukkingsvorm van haat voor de moeder.

Als de Joden dan inderdaad de baas zouden worden over de Tempelberg en die grote tempel bouwen die zij zich voorstellen, zou dat bouwwerk zeker de gruwel van troosteloosheid zijn die staat op de heilige plek waar hij niet hoort. Want de ware heilige plaats zit in jou, zoals Jezus 2000 jaar geleden een poging deed om de Joden te helpen accepteren – en die dat tot aan de dag van vandaag nog steeds afwijzen.

Waarom wijzen de Joden het concept af van het koninkrijk dat binnenin jou is? Waarom verwierpen ze dat destijds, waarom wijzen ze dit nu ook nog af? Welnu, zoals Saint Germain zei, verwerpen de Joden het eigenlijk niet. Degenen die een onverzadigbaar verlangen voelen om zich beter dan anderen te voelen, willen dat drama uitvergroten – om hier op aarde iets te creëren wat hen het gevoel geeft dat zij beter dan alle anderen zijn, dat zij superieur zijn. En dus zijn het niet de Joden als ras, maar degenen die als Joden zijn geïncarneerd die in werkelijkheid gevangenzitten in de epische drama’s van de gevallen wezens, enkele van hen zijn zelfs de gevallen wezens zelf die nu hun laatste kans moeten aangrijpen om te veranderen of van de aarde verwijderd te worden.

Kun je begrijpen dat het niet mogelijk is, tenzij het mogelijk is om wat structuur hier op aarde aan te brengen die mensen van anderen scheidt, het gevoel te hebben dat jij beter bent dan andere mensen? En dus moet er iets zijn, iets fysieks – hetzij een boek zoals de Bijbel, een tempelgebouw, een bepaald wereldrijk, een bepaald persoon, zoals Christus, of de keizer, of de hogepriester. Hoe kunnen er mensen zijn die het gevoel hebben dat zij superieur aan andere mensen zijn vanwege de nabijheid van iets wat zo speciaal is, tenzij er een fysieke kenmerk bestaat dat duidelijk superieur is aan alle anderen?

En wat is natuurlijk de hoogste autoriteit die jij je kunt voorstellen op aarde, volgens het bewustzijn van gescheidenheid? Dat is natuurlijk dat er iets op aarde is dat de exclusieve toegang tot het koninkrijk dat de aarde ontstijgt, het koninkrijk van God. Zodat zelfs God gedwongen wordt iedereen in zijn koninkrijk te accepteren die zich hiervoor hebben geplaatst, volgens de voorwaarden die door hen zelf op aarde werden vastgesteld.

Je kunt jezelf veranderen – God niet
Kun jij de dwaling inzien als jij denkt dat de voorwaarden die gebaseerd zijn op het bewustzijn van gescheidenheid, jou toegang tot het koninkrijk van eenzijn, het bewustzijn van eenzijn, kunnen garanderen? Kun jij de dwaling inzien als jij denkt dat de voorwaarden die door de gevallen wezens gesteld zijn – die tegen God rebelleerden – jou toegang tot het koninkrijk van God kunnen garanderen? Kun jij inzien dat dit niets anders is dan de ultieme arrogantie van de gevallen wezens, omdat zij denken dat je God inderdaad kunt dwingen om hen in zijn koninkrijk toe te laten – zonder dat zij juist het bewustzijn hebben opgegeven dat hen scheidt van het eenzijn.

Kun je inzien dat jij God nooit – nooit – zult veranderen, tot iets zult dwingen? Je zou alle mensen op aarde kunnen dwingen te geloven in jouw gesneden beeld, dat gesneden beeld te laten aanbidden in plaats van de levende God, maar het zal geen enkel effect hebben op de levende God. Want die levende God zegt: “Transcendeer, zoals ik ook voortdurend transcendeer en jij zult in het koninkrijk zijn, waar je ook bent.” Zoals Jezus zei: “Wees daarom volmaakt, zoals je vader in de hemel volmaakt is.”

Maar wat was de Christusvisie op perfectie? Dat is voortdurende zelftranscendentie. Wat is de visie van de gevallenen op perfectie? Dat het een allerhoogste staat is die vanwege dat het feit dat het de allerhoogste staat is, niet hoeft te veranderen en daarom niet meer kan transcenderen, want het heeft die ultieme staat bereikt. Maar wat zou ultiem kunnen zijn, tenzij het vorm heeft en hoe kan iets volmaakt zijn wat vorm heeft? Alleen wat vormloos is, is uiteindelijk volmaakt.

Dromen gebaseerd op de haat voor de moeder
De waarheid is dat alle dromen van mensen worden gebaseerd op haat voor de moeder – en de droom dat er iets magisch bestaat, een manier om de samentrekkende kracht van de moeder te stoppen, te neutraliseren, die de koninkrijken van de mensen op aarde afbreekt. De droom dat er een manier is om het ultieme gesneden beeld te creëren, dat permanent is, dat niet vernietigd kan worden. De droom dat er een manier moet zijn om een koninkrijk te creëren, een wereldrijk van de mens, dat eeuwig duurt, dat eeuwig bestaat. De droom dat er een manier is om een eeuwige stad te creëren. Dit is de droom die de stichters van Israël hadden voor hun natie – dat zij Gods uitverkoren volk waren, dat er een beloofd land was, dat ze de stad Jeruzalem konden vormen, een stad met een tempel die eeuwig op aarde bestaat.

Dit is zeker niet het enige voorbeeld van zo’n droom, want wat vernietigde de laatste tempel van de Joden in de tijd kort nadat Jezus aan de Joden was verschenen? Heeft het Romeinse Rijk die tempel niet afgebroken, want zij konden het niet verdragen dat zij een rivaal hadden die ook probeerde te doen wat de Romeinen zelf probeerden te doen, namelijk een eeuwige stad, een eeuwig wereldrijk, creëren. En daardoor moesten ze iets vernietigen wat met de pracht en praal van Rome leek te concurreren, zoals Carthago, zoals de Griekse steden en tempels. Alles wat de pracht van Rome evenaarde, moest vernietigd worden, zodat Rome kon uitblinken en boven andere beschavingen uitgetild worden. En zodat de mensen, de Romeinse keizers, die het Romeinse Rijk, bestuurden, natuurlijk de illusie in stand konden houden dat zij superieur aan alle anderen waren.

Ik zend onze boodschappers naar Rome
En dus zal ik deze boodschapper en zijn metgezel weer op reis sturen om het werk voort te zetten dat ze begonnen in Israël in een ander centrum van haat voor de moeder. De overblijfselen van het keizerrijk, de annalen van dat keizerrijk, geconcentreerd in die stad Rome, zullen zeker opgeschud worden en gedeeltelijk door de Scepter van Surya verteerd worden. Zodat de Prins van Vrede door de sluier heen kan stappen en die annalen over oorlog, zo geconcentreerd en uitvergroot in het Romeinse Rijk, zelfs door het vervolg op het Romeinse Rijk en het bewustzijn dat achter het Romeinse Rijk zit, dat de katholieke kerk wordt genoemd, verteren. En wat ook een aanfluiting is, is dat die zich de enige ware kerk van Jezus Christus noemt, de enige organisatie die Jezus Christus op aarde vertegenwoordigt en daarom de sleutels tot het koninkrijk heeft, als de fysieke structuur die je toegang tot het koninkrijk der hemelen kan garanderen – als jij je onderwerpt aan de aardse koning van de katholieke kerk, namelijk de paus.

Dit is de volgende taak voor ons werk – om de overblijfselen van die megalithische machtsstructuren op te schudden die Jezus 2000 jaar geleden natuurlijk kwam omverwerpen. Want één van de doelen van het Vissentijdperk was dat de mensheid zichzelf eindelijk zou bevrijden van deze droom om een aards koninkrijk te creëren, een aards koninkrijk dat een uitvergroting van het koninkrijk van God was. En daarom de toegang garandeerde tot het koninkrijk van God aan iedereen die zich eraan onderwierp en aan het beeld waarop het gebouwd was. Het was de hoop dat de mensheid het onderscheid zou krijgen om het gevallen bewustzijn te doorzien en diens pogingen om die aardse wereldrijken op te bouwen, die bouwwerken die je de toegang tot het koninkrijk der hemelen in de buitenwereld kunnen garanderen. En je daardoor zo gericht houden op het beschermen of bouwen van die aardse wereldrijken dat je vergeet het koninkrijk binnenin jou te zoeken – dat het ware koninkrijk der hemelen is.

Jij hebt je eigen ingang tot het koninkrijk
Begrijpen jullie de essentie hiervan? Ieder van zichzelf bewust wezen heeft zijn of haar persoonlijke ingang tot het koninkrijk der hemelen, die in jouw hart gelokaliseerd is. Maar je zult die ingang niet vinden zolang je die buiten jou zoekt en daardoor bestaat het hele complot van de gevallen wezens uit het creëren van de epische drama’s die jou laten denken dat jij ergens voor moet vechten, voor een wereldrijk, voor een koninkrijk op aarde. En daarom zul jij je – door die activiteit in de buitenwereld – plaatsen om naar het koninkrijk dat jij buiten jou ziet, te gaan.

Ze zullen er alles doen wat zij maar kunnen bedenken om jou zover te krijgen dat jij vergeet binnenin jou te zoeken. En wat is natuurlijk hun belangrijkste wapen? De haat voor de moeder, die jij daarna op jou richt, als haat, niet alleen voor jouw fysieke lichaam, maar haat voor jezelf. Want als jij je gescheiden beschouwt van de hemelse vader, dan kun jij jezelf natuurlijk niet bezien als een uitdrukkingsvorm van die vader.

Dus dan denk je dat jij gevangen zit in het moederrijk. Je denkt dat het moederrijk van God gescheiden is en daarom een fundamenteel gebrek heeft – dat er daarom iets fundamenteel fout of slecht is aan de materie, dat er iets fundamenteel fout of slecht is aan jouw fysieke lichaam, dat er zelfs iets fundamenteel fout of slecht is aan jouw ziel. Want jij werd in zonde verwekt en je kunt enkel zondigen – tenzij je verlost wordt door een verlosser in de buitenwereld. En dan ga jij jezelf haten, want de haat voor de moeder kan slechts haat voor jezelf zijn.

Want wat is de moeder natuurlijk? Het is de tot uitdrukking gebrachte God. Jij bent een uitdrukkingsvorm van de niet tot uitdrukking gebrachte God, maar jij bent een uitdrukkingsvorm en daarom ben je in het materierijk, het moederrijk. En wanneer jij de moeder haat, haat jij dus jezelf – en haat is niet de poort, de toegang, de sleutel tot het koninkrijk der hemelen. Liefde, eenzijn, acceptatie is dat wel.

Je overgeven aan de stroom
Hoe kun je het koninkrijk der hemelen ingaan als jij niet geaccepteerd hebt dat jij de moeite waard bent om in dat koninkrijk te zijn? En hoe kun jij accepteren dat jij de moeite waard bent, zolang jij nog haat voor de moeder in jouw wezen hebt? Haat is weerstand. Wat is de sleutel om die weerstand te overwinnen? Het is overgave aan de stroom, alles opgeven wat bij jou voor weerstand zorgt aan de stroom. Maar wat willen de gevallen wezens niet doen? Zij willen zich niet aan de stroom overgeven.

Als jij je overgeeft aan de stroom, kun je op aarde natuurlijk iets creëren wat een uitdrukking is van het koninkrijk der hemelen. Maar als jij je niet overgeeft aan die stroom, dan veroordeel jij jezelf tot iets proberen te creëren, een of ander koninkrijk op aarde, dat gebaseerd wordt op de verbeeldingskracht van gescheidenheid en dualiteit. En daardoor kan het koninkrijk dat jij creëert met die beperkte, vervuilde verbeeldingskracht nooit permanent zijn, maar zal het afgebroken worden. En het wordt afgebroken ten behoeve van jou; het wordt afgebroken omdat de moeder jou liefheeft en niet wil dat jij tot in het oneindige gevangen zit in die beperkte staat.

De moeder wil zien dat jij vrij bent, zien dat jouw verbeeldingskracht vrijelijk met de Rivier van Leven meegaat. En daarom verblijf jij in de liefde van de vader, door de moeder tot uitdrukking gebracht, waarin jij je voortdurend geliefd en vrij voelt om jouw creativiteit tot uitdrukking te brengen zonder dat te hoeven beoordelen volgens een waardeoordeel dat door het gevallen bewustzijn werd gevormd – dat het jou onmogelijk maakt om ooit aan dit gesneden beeld van volmaaktheid te voldoen. En dan denk je dat jij nooit acceptatie voor jezelf kunt voelen, je kunt jezelf nooit accepteren als iemand die de liefde van de vader en moeder waard is. En je kunt je nooit overgeven aan die stroom van liefde, waarin jij je voortdurend één met liefde voelt.

O Jeruzalem, Jeruzalem, ik zou je onder mijn vleugelen van liefde willen brengen, maar je biedt al eeuwen weerstand aan mij. Je biedt mij vandaag weerstand. En toch weet ik dat sommigen het zullen begrijpen, enkelen zullen gewekt worden, enkelen zullen eindelijk de nutteloosheid van weerstand inzien en zich overgeven aan de stroom van liefde die ik ben. Want ik ben het proces van leven, het proces van liefde, dat het leven is dat meer van zichzelf wordt – het oneindige zelf, uitgedrukt in vorm, daardoor de vorm accelererend door elk gefixeerd beeld te ontstijgen. Zodat zelfs het koninkrijk van vorm een van zichzelf bewuste uitdrukkingsvorm van de niet tot uitdrukking gebrachte Schepper kan zijn, die heel goed weet wie jij bent, die weet dat jij meer bent dan welke vorm ook die jij hebt gemaakt, meer dan elk zelfgevoel dat jij gecreëerd hebt. En daardoor zit je nooit vast in die vorm, je zit niet gevangen in het identiteitsgevoel dat gebaseerd wordt op de vorm die jij hebt gecreëerd, of die de mensheid collectief heeft gecreëerd, of die de gevallen wezens hebben gecreëerd.

Je zit niet in de vast in de vorm; alleen maar in jouw verbeeldingskracht
Je zit niet gevangen in welke vorm ook die je op beperkte verbeeldingskracht baseert. Je bent vrij om jouw verbeeldingskracht alles te laten ontstijgen, wat je ook maar in het verleden hebt gefantaseerd. Je zit niet langer gevangen in het denken dat je jouw verbeeldingskracht moet inperken door het te dwingen slechts binnen een bepaald denkraam te bestaan, volgens een of andere maatstaf die jou zogenaamd in het koninkrijk der hemelen brengt.

Wat je echt in het koninkrijk der hemelen brengt, is jouw verbeeldingskracht, want jouw verbeeldingskracht is de fundering om jouw huidige zelfgevoel te transcenderen – en dat huidige zelfgevoel te blijven transcenderen – totdat je ineens elk zelfgevoel transcendeert dat gebaseerd wordt op de materiële wereld – en je dan een zelfgevoel als geascendeerd wezen verbeeldt.
Dwang zorgt er niet voor dat jij in die geascendeerde staat komt. De vrijheid van verbeeldingskracht maakt het jou mogelijk om met de Rivier van Leven mee te gaan. IK BEN die stroom. IK BEN die liefde. Ik deel mijn Aanwezigheid met iedereen die bereid is zich op die Aanwezigheid af te stemmen.