De Natuur was mijn Kerk

ONDERWERPEN: Waarom predikte Jezus in de heuvels? – Waarom Jezus de geldwisselaars eruit zette – Jezus predikte in de natuur – Jezus werd niet geboren met volledig Christusschap – Degenen zonder respect voor God – Velen kwamen om aanmerkingen op Jezus te maken – Jezus en zijn vrouwelijke polariteit – Volg het vuur in je hart – Het leven is vreugde

Geascendeerde Meester Jezus, 28 oktober 2009. Dit dictaat werd gegeven in een openbare tuin op de plek waarvan men beweert dat Jezus daar de Bergrede en de Zaligsprekingen gaf. Het ligt aan de Noordkust van het Meer van Galilea

Zo, hoe vond je het om toestemming te vragen om naar een plek te gaan waarvan men veronderstelt dat ik de Bergrede gaf? Een hele ervaring, of niet soms? Gaf ik op deze heuvel de Bergrede, of op de volgende, of die daar in het oosten? Welnu, niemand weet het, toch? Dus ze raden er maar naar. Ze bestuderen de Bijbel. Ze analyseren. Ze kijken naar het landschap. En dan gaan ze naar buiten en zeggen: Nu, we weten het niet precies, maar we moeten een heuvel kiezen, dus we nemen deze – en dan denken ze dat ze het tot in eeuwigheid kunnen vastleggen. En ze proberen natuurlijk een monument bouwen, dat hun eigen onwil aantoont om naar binnen te gaan en contact te maken met de Levende Christus in hun hart.

De kerk die achter mij gebouwd is door de katholieke kerk, is geen gebedshuis; het is geen huis waarin je de Levende Christus kunt aanbidden. Het is een verklaring van dat je het BEZIT, want ze denken dat zij de Levende Christus kunnen bezitten. Ze denken dat ze mijn Geest in een stenen huis kunnen hullen, een huis met handen gebouwd, of een Bijbelboek, een doctrine, een stel regels en reguleringen. Zoals jullie trouwens ook in Jeruzalem hebben gezien in de moskee en bij de westelijke muur, waar jullie, de discipelen van de Levende Christus, niet welkom waren, omdat jullie je niet aan de vaste regels wilden houden, maar slechts jullie hart wilden volgen.

Waarom predikte Jezus in de heuvels?
Dus was het deze heuvel, of de volgende? Doet het er iets toe? Is het niet relevanter te vragen waarom ik, Jezus, de heuvels inging om te prediken, in plaats van in de dorpen te blijven? Welnu, dat kwam, omdat ze mij niet in hun synagogen wilden toelaten. Ze wilden niet dat ik daar binnenkwam en de boel in de war stuurde. Dus ging ik de heuvels in, waar ik vrij kon spreken, want daar waren geen gebouwen, geen regels, geen reguleringen. Daardoor kon ik de geest laten waaien, waarheen hij wilde en de mentale kaders vernietigen van degenen die bereid waren te luisteren.

Zelfs degenen die alleen maar op een wonder van genezing hoopten, zelfs degenen tegen wie ik vanuit mijn hart tot hun hart kon spreken. Als ze bereid waren met hun hart te luisteren in plaats van de Bijbel te lezen, te bestuderen en te analyseren, of wat ik zei wel in overeenstemming was met de joodse geschriften of hun interpretatie ervan, zoals christenen tegenwoordig doen met de christelijke Bijbelboeken.

En ze analyseren of wat ik zei in overeenstemming is met de Bijbelboeken of hun specifieke interpretatie ervan. Zoals ik mensen de hele tijd zie doen als ze mijn website vinden en ze onmiddellijk iets kleins ontdekken, waarvan ze denken dat het niet in overeenstemming is met hun uiterlijke interpretatie van de Bijbel in de buitenwereld. En dat hebben ze gebruikt als excuus om de hele site te verwerpen en zelfs het concept dat ik, de Levende, geascendeerde Jezus Christus, zou kunnen spreken door een voertuig dat een ‘nul’ is, want hij is niet lid van de priesterschap van een geautoriseerde Kerk.

Waarom heb je gezag van buitenaf nodig, wanneer je het interne gezag hebt van de Levende Christus, de Heilige Geest, het Levende Woord. Want als het Levende Woord je hart niet in beroering kan brengen, dan is je hart een steen geworden. Je bent één van de doden en je kunt je doden gaan begraven wat mij betreft. Want ik kwam niet naar de aarde om tot de doden te preken en ik ben vandaag niet hier om tot de doden te preken. Ik ben hier om te preken tot degenen die bereid zijn het bewustzijn van de dood achter zich te laten – met alles wat ermee te maken heeft, waaronder deze monumenten van bezittingen die ze zogenaamd in mijn naam gebouwd hebben. Maar hoe kon dat ooit in mijn naam zijn, want ik ben eeuwig meer dan dit door mensen gemaakte monument dat ze met hun dualiteitsbewustzijn kunnen verzinnen, het bewustzijn van de antichrist dat wil dat mensen een symbool in de buitenwereld aanbidden, een manifestatie in de buitenwereld, in plaats van naar binnen te gaan en de levende God te ontdekken die alle vormen ontstijgt, en dus alle manifestaties, alle religies, alle Bijbelboeken ontstijgt.

Waarom Jezus de geldwisselaars eruit zette
Neem de tempel in Jeruzalem waar ik de geldwisselaars uit de tempel zette. Geloof je dat dit alleen maar was, omdat ze er dieren verkochten of offers brachten? Geloof je dat het vanwege de geldwisselaars was, of stonden de geldwisselaars symbool voor iets diepers – de neiging om altijd een zichtbaar symbool in de buitenwereld te willen hebben om te aanbidden in plaats van de volledige verantwoording te willen dragen voor je eigen bewustzijn en je vermogen om direct contact te maken met de Levende God in je hart.

Zien jullie het subtiele, maar o zo essentiële verschil waar ik hier over spreek? Begrijpen jullie dat wanneer je een symbool in de buitenwereld maakt – zoals een kerk, een synagoge of een moskee – de mensen kunnen geloven dat zij, door dat gebouw in te gaan en een aantal van te voren vastgestelde gebeden op te zeggen – de rituelen uit te voeren die voorgeschreven zijn – dan hun plicht hebben gedaan? Je hebt gedaan wat er van je verwacht werd en nu wordt er van God verwacht dat hij een wederdienst bewijst door iets voor jou te doen. Omdat ze, bij wijze van spreken, een gunst van God gekocht hebben door dit gebouw in te gaan en betekenisloze woorden te uiten die de Levende God nooit kunnen bereiken als die niet vanuit hun hart gesproken worden – ingebed in de liefde van hun hart.

En als ze ingebed liggen in de liefde van hun hart, wat is dan de noodzaak van woorden en rituelen in de buitenwereld? Je zou je net zo goed op je hart af kunnen stemmen en de Levende God of een manifestatie van de Levende God, zoals je naaste, liefde sturen. Begrijpen jullie dat het een mechanische vorm van aanbidding is om naar dit gebouw in de buitenwereld te gaan, het uiterlijke ritueel uit te voeren – en dan zogenaamd gedaan hebben wat van je verwacht wordt om dichter bij je verlossing, de toegang tot het koninkrijk van God, te komen.

Zet dit nu eens tegenover de ware boodschap die ik 2000 jaar geleden predikte en die ik tegenwoordig predik. Die van het innerlijke pad naar Christusschap. Zien jullie in dat iedereen die bereid is te doen wat nodig is om te slagen voor een initiatie tot lidmaatschap – of het nu is om jood, moslim of christen te worden – iedereen die, bij wijze van spreken, bereid is entree te betalen, kan die kerk in de buitenwereld ingaan. En ze kunnen zichzelf dus laten geloven dat zij zich door die uiterlijke rituelen te doen, in de gunst van God hebben gebracht.

Jezus predikte in de natuur
Wat heb ik gepredikt? Ik predikte een innerlijk pad, een levend pad, omdat er geen mechanische manier is om je te plaatsen, want je wordt geplaatst in overeenstemming met je bewustzijnsstaat, je openheid, de zuiverheid en de liefde van je hart. Je kunt op geen enkele manier de zaak beduvelen op het innerlijke pad. Er is geen enkele manier om het op een mechanische manier te begaan, omdat je denkt dat een ritueel in de buitenwereld uitvoeren genoeg is. Het is niet genoeg! Het was nooit genoeg! Het zal nooit genoeg zijn!

Je zult het koninkrijk van God niet ingaan tot je het binnenin jou vindt. En hoe kun je dat vinden? Welnu, je kunt tienduizenden levens een ritueel in de buitenwereld uitvoeren en gebeden opzeggen zonder het te vinden. Of je kunt het bewustzijn van een klein kind aannemen, je kunt naar je hart gaan en je hart openen om de onvoorwaardelijke liefde van God te ontvangen – die elke seconde, iedere minuut, ieder uur, 24 uur per dag, 7 dagen per week, 365 dagen per jaar en zo voort tot in de eeuwigheid regent op de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen. Begrijpen jullie dat DIT het pad is dat ik predikte? Ik ging de heuvels in, omdat ik niet wilde dat mijn boodschap werd geassocieerd met, of verduisterd door, of passen moest in, een mentaal kader dat de joodse religie of welke religie ook had gemaakt? Wat was dus mijn kerk? Dat waren de heuvels, het uitzicht op dit prachtige Meer van Galilea en het was de blauwe koepel van de lucht erboven. Dat was mijn kerk.

Je kunt een kerk of kathedraal bouwen en beweren dat het de Kerk van Christus is. Maar ik zeg dat het niet mijn kerk is als het muren en plafonds heeft. Er is geen gebouw waar ik inpas, dus waarom zou je dan proberen er één te bouwen? Want dat gebouw zou slechts een uitdrukking zijn van hoe ver jij je verwijderd hebt van het inzicht in het innerlijke pad. Hoe groter en zorgvuldiger afgewerkt het gebouw, hoe meer je aantoont dat jij je verwijderd hebt van het centrale punt in jouw hart, waar je de Levende Christus kunt leren kennen als een levend brandend vuur in je hart.

Jezus werd niet geboren met volledig Christusschap
Denken jullie dat ik hier op deze berg stond en uit een Bijbelboek voorlas of een Bijbelboek interpreteerde? Of denken jullie dat ik hier stond en het Levende Woord sprak doordrenkt met de Geest zoals jullie het nu horen? Voelen jullie dat ik de levende boodschap gaf? Waarom denk je dat ik het niet opschreef? Omdat het nooit twee keer dezelfde boodschap was – zoals je niet twee keer in dezelfde rivier kunt stappen. Waarom denken jullie dat ik, de Levende Christus, dezelfde boodschap twee keer zou kunnen prediken? Gaf ik de zaligsprekingen maar één keer, of heb ik ze vaker gegeven? Of was het elke keer een beetje anders, afhankelijk van de plaats en de bewustzijnsstaat van de mensen, of zelfs mijn eigen staat van afstemming of het niveau dat ik had bereikt op het pad – dat ik mijn hele leven gevolgd had?

Dus vergeet die onzin over dat ik geboren ben met volledig Christusschap. Het is een totale misvatting zoals iedereen die de Bijbel goed leest, jou kan vertellen. Wat denk je dat er gebeurd is tussen mijn 12e en mijn 30e? Denk je dat ik gewoon mijn vader hielp in de timmerzaak in Nazareth? Denk je dat ik meubels timmerde of hielp gebouwen neer te zetten? Of denk je dat ik door het oosten reisde, mezelf opleidde en trainde in de spirituele mysteries van verschillende tradities, zodat ik het innerlijke pad volledig en helemaal begreep voordat ik terugkwam om het tot de joden te prediken, degenen die met God worstelden?

Zodat ik met hen kon worstelen en hen pakte op hun kennis van de geschriften en hun analytische benadering. Zodat ik hen uit hun mentale kaders zou kunnen losschudden, hun mentale kaders op de kop zetten, binnenste buiten en hen uit hun rigide benadering laten schieten. Ik predikte tot degenen die oren hadden om te horen en ogen om te zien. En degenen die zich aan hun mentale kaders vastklampten, nu, daar kon niets voor gedaan worden. Ze zouden de drama’s blijven spelen die die mentale kaders hadden geschapen, tot hun tijd ten einde liep.

Degenen zonder respect voor God
En sommigen speelden ook echt hun drama’s door de Levende Christus te doden – de mensen van het Sanhedrin. Zij waren het die mijn dood beraamden, want zij zagen het gevaar dat ik, als ik bleef prediken en vijfduizend hier, achtduizend daar en tweeduizend mensen daar, bleef aantrekken, de mensen zich spoedig tegen hun tradities zou laten keren. En wat zou dat betekenen? Het zou gewoon betekenen dat het Sanhedrin – de machtselite uit die tijd – als de mensen geen angst meer hadden voor de tradities, dan hun macht over de mensen zou verliezen. En dat mocht natuurlijk niet gebeuren, want zij waren er volledig van overtuigd dat hun leiderschap in het grootste belang van het volk was. En het was niet in hun grootste belang om naar deze, zoals zij zeiden, door zichzelf benoemde Messias, te luisteren.

Zij hadden hoegenaamd geen respect voor mij, noch hadden ze enig respect voor het volk – maar daarnaast hadden ze zelfs geen respect voor God. Want ze aanbaden geen levende God, maar een dode god die zij zelf gemaakt hadden, een dode god met wie ze hadden geworsteld, met de Bijbelboeken uit het verleden, met de oude profeten, met het Levende Woord, tot ze het gecodeerd hadden tot een traditie die zo rigide was dat degenen die hem volgden niet uit dat mentale kader durfden te stappen, zelfs naar mij te luisteren of om te gaan zien of ze geheeld konden worden van een of andere ziekte door de levende kracht van de Geest die door mij heen stroomde.

Deze zogenaamde hoeders van de mensen, vertegenwoordigers van God, waren degenen die zichzelf benoemd hadden tot leider van het volk. Dat waren de blinde leiders die de blinden leidden, zoals je tegenwoordig nog in kerken, moskeeën, in synagogen, in de politieke instellingen, financiële instellingen, wetenschappelijke instituten overal ter wereld ziet. Daar zie je de blinde leiders, mijn geliefden.

Maar zoals ik in Jeruzalem zei, hun dagen zijn geteld. Want naarmate de Christuswezens opstaan en hun Christusschap erkennen – het durven uit te drukken als het Levende Woord, niet beslist in een dictaat zoals nu, maar vanuit het hart gesproken in elke context waarin jij je geroepen voelt te spreken, afhankelijk van je achtergrond, expertise, ervaring of zelfs het vuur in je hart, naarmate jullie je oprichten onder deze zware last die aan jullie is gelegd door een of andere traditie te volgen – welnu, dan ga je het verschil merken, je gaat inzien dat de wereld lichter wordt, het hart en de geest van mensen zal zich openen.

Velen kwamen om aanmerkingen op Jezus te maken
Denk eens na over hoe weinig mensen in feite 2000 jaar geleden in dit gebied leefden en denk dan eens na wat een wonder het was dat er vijfduizend mensen waren die naar deze priester kwamen luisteren, die sommigen als de Messias, maar de meesten als een charlatan bezagen. En ze kwamen enkel uit nieuwsgierigheid en hoopten mij op een vergissing te betrappen die ze tegen mij konden gebruiken. En weten jullie dat zelfs toen ik de geïncarneerde Levende Christus was, weet je wat er gebeurde wanneer mensen naar me toe kwamen met hun persoonlijke drama’s en mentale kaders, en probeerden mij bij hun drama’s te betrekken, probeerden hun beelden op mij te projecteren? Weten jullie dat de overgrote meerderheid van hen altijd wel een of ander klein detail vond dat ze konden gebruiken om mij te veroordelen en te zeggen: “O dit kan niet de Messias zijn. Dit kan niet de Levende Christus zijn als hij die op deze manier spreekt, zich op deze manier uitdrukt, op die manier kijkt, zich op deze manier gedraagt.” Elk klein detail dat ze maar konden vinden, gebruikten ze dan om mij te verwerpen.

Dit zelfde circus gaat nog steeds door bij de mensen die mijn website bezoeken. Opnieuw, als je komt om te projecteren en af te wijzen, vind je altijd wel iets wat je verlangen bevestigt om mij te verwerpen. Ga in vrede als je dat wilt. Ga in vrede, want ik de Levende Christus kan niets voor jou doen. Ga en begraaf je dode doctrines, je dode beelden, je dode mentale kaders, je dode persoonlijke drama’s. Ga en begraaf ze op het kerkhof dat gecreëerd is voor jou door de blinde leiders, die erin geslaagd zijn hun epische drama’s aan je op te leggen, zodat je denkt dat je binnen hun grenzen moet blijven, de mentale kaders die zij hebben vastgesteld. Er is geen mentaal kader dat jij zo kunt maken dat ik erin pas. Want als je niet begrijpt dat ik hier ben om alle mentale kaders die jij ooit hebt gemaakt, te vernietigen dan begrijp je niets van de Levende Christus.

Jezus en zijn vrouwelijke polariteit
Toen ik op aarde was, werd ik de meeste tijd vergezeld van mijn geliefde metgezel, Maria Magdalena. We bekleedden destijds een spiritueel ambt dat de Twee Getuigen heette – degenen die het belichamen, degenen die die Vlam van Christus in de mannelijke en vrouwelijke polariteit bekleden. En door zich samen te verenigen, in eenzijn en harmonie, kunnen ze dat spirituele ambt bekleden. Toen ik op aarde was, waren er velen die kritiek hadden op mijn relatie met Maria Magdalena, want wij waren niet getrouwd, toch waren we in alle opzichten elkaars metgezel. En ze gebruikten zelfs dit als excuus om mij af te wijzen, want ik hield mij niet aan hun traditie. Ik zocht niet de goedkeuring van de mens, maar enkel de goedkeuring van God.

En dus zie je dat de reden dat Maria en ik destijds metgezellen waren, was dat wij wisten dat door de kracht van de Geest, ons eenzijn nodig was om mijn missie in evenwicht te houden, want ik had dit niet kunnen doen zonder mij te verenigen met de vrouwelijke polariteit, de goddelijke metgezel die geschapen werd toen mijn levensstroom werd geschapen. Wij konden ons niet door iets op aarde laten tegenhouden, toen we elkaar fysiek ontmoetten. Het was noodzakelijk om alles los te laten, om alles achter te laten, hoe dat ook in de ogen van de mensen overkwam – die dat met hun persoonlijke en epische drama bekeken, door hun tradities en dat scherp veroordeelden, zou ik kunnen zeggen.

Dit staat niet in de Bijbel, maar Maria Magdalena was getrouwd toen ze mij ontmoette en ze verliet haar echtgenoot om mij te volgen. Ze kon niet scheiden en daardoor konden wij niet trouwen en dit was natuurlijk voor velen de reden om mij te veroordelen en te vervloeken. Toch wisten wij dat die drie korte jaren die ik in dit gebied had voor deze missie, een hogere bedoeling hadden, waaraan moest worden voldaan. Dus konden wij de mens niet laten scheiden wat God in het begin had samengebracht. Dit is natuurlijk de waarheid.

Wanneer een ambt, een spirituele kans zich voordoet en er mensen zijn die hem kunnen bekleden, welnu, als ze daartoe bereid zijn, moeten ze de hand aan de ploeg slaan en nooit meer achterom kijken. Want als ze achterom kijken, zouden ze in oude patronen en drama’s kunnen terugvallen en dus kijken ze omhoog naar mij, de Levende Christus, terwijl ik tegen jullie allen zeg: “Wat doet het ertoe, volg mij.” Laat de doden hun doden begraven. Kom bij mij op de berg van transfiguratie, waar je een gedaanteverandering ondergaat en jij jezelf niet eens meer herkent als wie je gisteren was, of een jaar of tien jaar geleden.

Dit is een aanbod dat ik aan iedereen doe die discipel wil zijn van de Levende Christus in dit tijdperk, die weten dat ze geïncarneerd zijn om dat Christusschap te manifesteren als één van de tienduizend, één van de miljoenen. Kijk niet achterom, kijk vooruit. Sla je hand aan de ploeg die ik al in beweging heb gezet, die al stuwkracht heeft gekregen, die door de velden snijdt, het echte van het onechte lossnijdt. En wanneer je de onvermijdelijke trekkracht van andere mensen tegenkomt, verbind je dan met mij in jouw hart en zeg: “O Jezus, het gaat mij niets aan, ik volg jou.” En je zult de terugkerende stroom voelen, omdat ik de onvoorwaardelijke liefde naar jouw hartchakra stuur om het vuur aan te wakkeren dat er al brandt – opdat je het zelfs nog helderder kunt voelen en weet dat dit de ware ster van Bethlehem is die je naar de geboorteplek van Christus brengt.

Volg het vuur in je hart
Niet nog weer een uiterlijk symbool, maar het innerlijke vuur van jouw hart, dat zelfs elke keer dat jij de keus maakt om achter te laten wat minder is en doorloopt naar wat meer is, nog helderder brandt. Want IK BEN MEER. IK BEN eeuwig MEER. IK BEN iedere seconde, elke moment, elk ogenblik MEER. IK BEN méér en daardoor kun je het allerbeste richtsnoer nemen wanneer je naar jezelf kijkt, je ideeën, je overtuigingen, je gedachten, wanneer jij je afvraagt of je iets moet doen. Als een optie je niet naar die plek van méér brengt, brengt het je niet voorwaarts op het pad, dan is het niet wat je wilt volgen. Het is niet het meest optimale wat je kunt doen.

Doe datgene wat je naar méér brengt en dan zul je mij niet uit het oog verliezen. Je zult je verbinding met mij niet verliezen. Maar op het moment dat jij je gemak ervan gaat nemen, op dat moment begin je naar de diepte te zakken. En zelfs al zou ik mijn hand naar jou uitstrekken zoals bij Petrus, als jij die niet grijpt, kan ik jou niet optrekken. Want jij moet jezelf optrekken door naar de balk in je eigen oog te kijken, naar het drama te kijken, naar jouw ego te kijken, de o zo subtiele manieren ontdekken waardoor je erin geluisd bent om een of ander door mensen gemaakt mentaal kader in plaats van de Levende Waarheid van de Levende Christus te accepteren.

Het leven is vreugde
Het leven is vreugde. Het leven is vreugde! Zelfbewustzijn is de allerhoogste vreugde die je door een onvoorwaardelijk liefdevolle Schepper verleend wordt, die wil dat jullie alles zijn wat de Schepper is, zelfs meer – en dit dus alleen kan doen door jullie het geschenk van zelfbewustzijn te geven. Ik weet heel goed dat zelfbewustzijn als een vloek kan worden gezien en door velen ook als een vloek wordt beschouwd, wat de waarheid is die de Boeddha in dat leven tot uitdrukking bracht, dat het leven lijden is wanneer het door het filter van de dualiteit wordt bezien.

Zalig zijn zij die het verschil kennen tussen het innerlijke pad en het uiterlijke mechanische pad. Zalig zijn zij die beseffen dat de Levende Christus meer is dan een door mensen gemaakt figuur, kerk, doctrine of ritueel. Zalig zijn zij die de Levende Christus zoeken en bereid zijn verder te kijken dan alle symbolen in de buitenwereld. Zalig zijn zij die beseffen dat Christus volgen niet een kwestie is van een uiterlijk van te voren vastgesteld pad of ritueel volgen. Zalig zijn zij die beseffen dat Christus volgen een kwestie is van naar binnen gaan, je eigen bewustzijn verhogen, dagelijks dat bewustzijn veranderen, dagelijks het oude bewustzijn laten sterven, de oude mens afleggen, de nieuwe mens aannemen, spiritueel in Christus herboren worden, iedere dag een nieuw persoon in Christus worden.

Zalig zijn zij die bereid zijn naar de balk in hun eigen oog te kijken en te beseffen dat je eigen mentale kader, je eigen overtuigingen en wereldbeelden, je gevangen houden in een gevangenisje, een mentaal kadertje dat fysieke gevangenissen ontstijgt. Zalig zijn zij die weten dat er geen slot op de deur van je mentale kader zit, behalve dan jouw eigen overtuigingen, jouw eigen onwil om naar je overtuigingen te kijken en in te zien dat die onecht zijn. Zalig zijn zij die bereid zijn te reiken naar de waarheid van de Levende Christus die de illusies zal vernietigen die je het gevoel geven dat je dat mentale kader niet kunt, niet behoort, of niet moet achterlaten.

Zalig zijn zij die bereid zijn de Levende Christus te vragen om de balk in je eigen ogen voor jou bloot te leggen die je ervan weerhoudt om de illusies te zien die je mentale kader vormen. Zalig zijn zij die weten dat je op elk moment herboren kunt worden door de onvoorwaardelijke liefde van de Levende Christus te accepteren, door die liefde jouw hart en wezen te laten vullen, zodat er geen ruimte meer is voor enige duisternis en schaduw. Zalig zijn zij die weten dat je het recht hebt, het gezag, het vermogen om je hart en geest te openen om de Levende Christus in je hart geboren te laten worden.

En je kunt dit op elk willekeurig moment doen. Je hoeft niet een of ander magisch tijdstip, magische astrologische configuratie of een bepaalde constellatie van de sterren af te wachten. Je hoeft niet op iets van buitenaf te wachten, want je kunt het elk moment doen, wanneer je beslist dat nu het moment daar is. Want ik sta boven tijd. Ik sta boven ruimte. Ik ben bij je, altijd.

Begrijpen jullie de innerlijke betekenis van deze verklaring niet? Het koninkrijk van God is binnenin jou. Het koninkrijk van God is nabij. Ik ben bij je, altijd. Overdenk dit. Overpeins dit en reik dan naar mijn Geest, de Geest van de Levende Christus. Nodig mij in jouw hart uit – niet voor het laatste avondmaal, maar voor het nooit-eindigende avondmaal, waardoor je elke dag het brood des levens eet, waardoor je iedere dag het bloed van Christus drinkt als de Levende Geest die IK BEN.

Dit is mijn Geest die voor jou gebroken wordt in het Levende Woord. Neem, eet, eet alles op, maar weet dat je het nooit allemaal kunt opeten, want het is oneindig. Er is altijd méér en ik ben bereid je meer te geven, eindeloos. Dit is mijn belofte aan degenen die bereid zijn mij te volgen naar het leven en achter te laten wat dood is. HET LEVEN BEN IK. IK BEN de Weg, de Waarheid en het Leven. En zolang ik op de wereld ben – door degenen die geïncarneerd zijn, die bereid zijn de geest van Christus in hun hart geboren te laten worden – BEN IK het licht van de wereld.

Dus ben ik het licht door degenen die de ware volgelingen van de innerlijke Christus zijn. En ik ben het licht door de tienduizenden en miljoenen meer en ik zal nog meer van dat licht zijn, naarmate jullie durven te erkennen dat jullie ook meer van dat licht zijn. Zodoende verzegel ik jullie in de oneindige liefde van het hart van de geascendeerde meester Magda, de geascendeerde meester Jezus. Wij, de echte getuigen boven, verzegelen jullie in onze liefde. Laat het zo zijn. Laat het zo zijn, want het is af. Het is af, mijn geliefden, en het levende woord zal nooit gedoofd worden door het dode woord, of het dode ritueel of de dode stenen. (De meester haalt diep adem.)

Neem wat tijd om je iedere morgen op je adem te concentreren. Adem in en weet dat je de Geest van de Levende Christus inademt. En daarna adem je uit en zie je hoe de levende Geest door jou naar al het leven op aarde wordt uitgeademd. Daardoor ben ik net zo nabij als jouw adem. Denk aan mij. Denk dagelijks aan mij, want ik ben bij je, altijd.