De Doorgaande Spiralen van Ascensie naar de Witte Kubus

De voortdurende Spiralen van Ascensie naar de Witte Kubus
ONDERWERPEN: Mozes heeft ook de transcendente God gepredikt – De psychologie die worstelt met God – Meer dan de letterlijke interpretatie van de exodus – De fout van Jacob – De hoogmoed van degenen die met God worstelen – Door de woestijn zwerven – Het symbool van het beloofde land – Mijn overwinning op mijn drama – Alles is ijdelheid in de epische drama’s – Ga het vuur van God in – Lord Ling vertrekt van deze planeet

Geascendeerde Meester Lord Ling (Mozes), 26 oktober 2009 in de Negev Woestijn ten noorden van Eilat, Israël

Als geascendeerd meester kent men mij als Lord Ling. Maar zoals velen van jullie weten, was een van mijn laatste incarnaties natuurlijk als Mozes die de Israëlieten uit de gevangenschap uit Egypte heeft geleid. Waarom ascendeerde ik niet na die incarnatie? Waarom koos ik een naam die zover aflag van het Bijbelse figuur Mozes toen ik uiteindelijk ascendeerde? Nu, er zijn veel redenen hiervoor, een paar daarvan zal ik jullie onthullen.

Want hoewel ik niet verwacht dat de Israëlieten bereid zijn deze woorden te horen of te lezen – of er enig gezag aan toekennen – zal ik desondanks tot het fysieke vlak spreken, zodat degenen die oren hebben om te horen en ogen om te zien, kunnen weten dat er een diepere waarheid en een diepgaander mysterie is om het te begrijpen. Want één van de grote problemen in de religie op deze planeet is altijd de combinatie van het ego en de lineaire geest (het lineaire denken) en de neiging om elke spirituele lering op een lineaire, letterlijke manier te interpreteren. Waardoor het een gecodificeerde doctrine wordt, een geschrift dat beschouwd wordt als de ultieme autoriteit en daarom nooit verder uitgebreid kan worden, nooit overtroffen kan worden door een hogere lering.

Mozes heeft ook de transcendente God gepredikt
Want er zijn altijd mensen die in die lineaire geest gevangenzitten, gevangen in de hoogmoed van hun ego of de angst van hun ego, van het niet durven of willen opgeven van het gevoel van superioriteit dat zij de hoogste, belangrijkste lering hebben die er ooit is geweest en gegeven kan worden op deze planeet. Zoals mijn geliefde collega, Master MORE, heeft uitgelegd, heeft hij als Abraham de transcendente God gepredikt. Nu, wat denk je dat ik als Mozes gepredikt heb?

Dat was natuurlijk ook die zelfde transcendente God die – wanneer ik naar een naam vroeg – mij in feite geen naam wilde geven, maar mij enkel de woorden ‘Ik zal zijn die ik zal zijn’ als meditatie gaf voor degenen die bereid waren te beseffen dat de Levende God nooit in een naam, in een beeld, door een geschrift of iets anders in de materiële wereld, gevat kon worden. Want er is inderdaad niets in de wereld van vorm dat het vormloze kan bevatten. Dit is een eeuwige waarheid, een eeuwig idee, tot nadenken stemmend voor degenen die bereid zijn de Levende God te leren kennen in plaats van een gesneden beeld te aanbidden dat ze zelf of iemand anders gemaakt heeft.

De psychologie die worstelt met God
En wie zou die iemand anders kunnen zijn dan juist de wezens die – zoals Jezus onlangs heeft uitgelegd en zoals Maitreya daarvoor heeft uitgelegd – die door verscheidene sferen zijn gevallen – naar deze vervallen zijn door dat gevoel van superioriteit dat zij het beter weten dan God. Abraham was waarlijk een man van de Levende God die bereid was alle uiterlijke beelden van de stamgoden te transcenderen. Ik was ook een man van de Levende God, maar was de derde aartsvader, Jacob, een man van de Levende God? Waarom zou hij trouwens met de Engel van God worstelen als dat zo was?

Het kenmerk van de gevallen wezens is inderdaad dat ze worstelen met God over van alles en nog wat. Want wat is het verschil tussen degenen die de Levende God kennen en degenen die de Levende God niet zullen kennen? Het is inderdaad dat degenen die de Levende God kennen, of bereid zijn de Levende God te leren kennen, niets op aarde tussen hen en een rechtstreekse ervaring, een directe ontmoeting met God, laten komen. Zij zijn bereid ieder mentaal kader te overwinnen, elk gesneden beeld dat zij of anderen hier op deze planeet hebben bedacht. Ze zijn bereid om verder te reiken dan dit alles, voortdurend hun bewustzijnsstaat te transcenderen om zelfs maar een korte glimp van die Levende God en de Aanwezigheid van die God op te vangen.

Degenen die niet bereid zijn om verder te gaan, wat doen zij? Nu, zij maken van God een speler in hun epische drama’s. Er bestaat geen diepgaander lering dan de ene die onlangs door Jezus en andere geascendeerde meesters in het recente boek over drama’s, is gegeven. Je vindt nergens een diepgaandere lering om de psychologische dynamiek die al eonen lang op deze planeet speelt, te verklaren.

Je ziet deze lering kan je bevrijden om niet meer een blinde volgeling van de blinde leiders te zijn, die de gevallen wezens zijn – die worstelen met God, die al in eerdere sferen met God aan het worstelen waren en daarom gedaan hebben, wat ze zelfs al voor het begin van de tijd in dit universum deden. En vanuit realistisch perspectief bekeken, zullen de meeste van deze wezens met God blijven worstelen tot ze aan het laatste oordeel toe zijn en geen kansen meer krijgen om zich als van zichzelf bewuste wezens die alle macht bezitten, in de wereld van vorm tot uitdrukking te brengen.

Deze wezens hebben de Levende God veranderd in een gesneden beeld dat past bij hun epische drama’s, welk drama ze ook maar bedacht hebben en zelf zijn gaan geloven dat het de absolute waarheid over God en dit universum is. Ze zullen het waarschijnlijk niet opgeven. Ze zouden het in potentie wel kunnen opgeven, maar ik zeg dat dit jou zorg niet is, want het is aan hun vrije wil en de Wet van God die trouwens gemaakt is om hen die kans te geven tot de vastgestelde tijd.

Jullie kunnen de tijd die ze hier op aarde hebben wel bekorten, zoals jullie door andere meesters geïnstrueerd zijn, maar je moet je er niet mee bezig houden of deze wezens bekeerd zullen worden tot het waarachtige Levende Pad, want het is natuurlijk niet jouw taak om hen te bekeren. Het is jouw taak om je licht te laten schijnen en een voorbeeld te zijn voor degenen die bereid zijn te reiken naar de Levende God, die bereid zijn verder te kijken en alle gesneden beelden te onderzoeken die door de religies van deze wereld, door politieke filosofieën of zelfs de ideologie, de religie van het materialisme, zo je wilt, zijn gemaakt.

Meer dan de letterlijke interpretatie van de exodus
Nu, om terug te komen op mijn beginopmerkingen over degenen die iedere lering letterlijk willen nemen, het is mogelijk om de Bijbel – het Nieuwe Testament, het Oude Testament, de Joodse versie, de moslimversie, welke versie je maar wilt – het is mogelijk om die te interpreteren op een lineaire, letterlijke manier. Dit is natuurlijk mogelijk. En het is niet beslist fout als enkele mensen dat doen, want ze zijn op een bewustzijnsniveau waarop ze niet anders kunnen. Ze zijn niet in staat om verder te kijken dan de uiterlijke lering, want ze hebben nog steeds iets in de buitenwereld nodig om te volgen, ze hebben een religie nodig met een duidelijk vastgestelde Bijbel, duidelijk vastgestelde regels, zodat ze die een tijdje kunnen opvolgen, totdat ze volwassener worden en – werkelijk – in staat zijn om over religieuze zaken na te denken, want veel nieuwe levensstromen kunnen dat niet.

Er moet hier echter onderscheid worden gemaakt, want er zijn veel levensstromen die op een niveau van volwassenheid zijn beland waarop ze allang de verantwoording voor zichzelf hadden kunnen nemen en na kunnen denken over religieuze zaken – verder dan de uiterlijke leringen, de uiterlijke Bijbel, de uiterlijke dogma’s en tradities kijken, zodat ze konden reiken naar de Levende God. Want je kunt de Levende God niet ervaren als je geest gesloten is en gefixeerd op een of andere religie in de buitenwereld en denkt dat je die blindelings moeten volgen. Je kunt de Levende God op deze manier gewoon niet tegenkomen, want er moet openheid van geest en hart zijn. Want de Levende God respecteert zijn eigen Wet van Vrije Wil en zal niet tussenbeide komen als je geest en hart gesloten zijn.

Er zijn nu op deze planeet miljarden, letterlijk miljarden, levensstromen die op dat niveau van volwassenheid zijn gekomen, maar die nog steeds blindelings een religie in de buitenwereld volgen die door de gevallen wezens in het leven werd geroepen als onderdeel van hun epische drama’s. En die mensen worden bij wijze van spreken in een soort niemandsland gehouden, in een catch-22, waar ze bepaalde overtuigingen hebben gekregen, maar ook geïnjecteerd zijn met angst om nooit vragen te stellen of verder te kijken, uit angst dat hen een ramp overkomt, zoals eeuwige kwellingen in een vurige hel.

O, wat een leugen! Wat een leugen opgedrongen aan de mensheid dat de echte God, de Levende God jullie ooit tot zo’n lot zou kunnen veroordelen. Want wat wil de Levende God? Nu, zoals Jezus gezegd heeft: “De Vader geeft jullie met het grootste plezier het koninkrijk”, dus wat valt er te vrezen? Inderdaad, ik kwam ook die zelfde boodschap preken.

Want zie je, er WAREN bepaalde mensen gevangengezet in het land Egypte door de heersende machten. Ik diende wel in een bepaalde hoedanigheid om hen eruit te leiden bij de zoektocht naar Het Beloofde Land. Maar als je de Bijbel op de manier waarop hij geschreven interpreteert met de lineaire, letterlijke geest dan zie je de diepere bedoeling over het hoofd. Want wat is het ware symbolisme hier, het dieper gaande symbolisme dat de sleutels tot jouw inzicht kan ontsluiten? Nu, wat symboliseert de gevangenschap in Egypte spiritueel gezien? Is het slechts een kwestie van fysieke gevangenschap? Nee, de gevangenschap van de geest, de gevangenschap van het denken. De Israëlieten werden niet zozeer door fysieke machten gevangengehouden, als wel door een stel illusies in hun denken.

De fout van Jacob
Wat vertegenwoordigt Farao? Hij vertegenwoordigt de gevallen wezens en wat had de geest van de Israëlieten gevangen gezet? Nu, dat waren natuurlijk de epische drama’s, de epische drama’s waar de mensen in waren gaan geloven. En waarom geloofden ze daarin? Omdat ze de aartsvader Jacob volgden die niet het pad volgde dat Abraham had uitgezet door naar de vormloze God te zoeken, maar worstelde met de Engel van God totdat de Engel, zoals de Bijbel zegt, toegaf en hem de zegen gaf.

Maar was het een echte zegen? Of was het gewoon een illusie? Wat er echt gebeurde, was dat de Engel met Jacob worstelde om hem te helpen verder zijn mentale kader te zien, door zijn behoefte aan een gesneden beeld van God. Toen de Engel niets bereikte, moest hij zich terugtrekken uit respect voor de vrije wil van Jacob. En dus stond Jacob voor die keuze die het oordeel vormt – luister je naar de vertegenwoordiger van God die je gezonden is, of blijf jij in jouw mentale kader zitten? Omdat Jacob in zijn mentale kader wilde blijven, interpreteerde hij natuurlijk dat de gebeurtenis betekende dat hij door de Engel gezegend was, die zijn standpunt over God, zijn standpunt van de externe God als afgod, had bevestigd. De persoonlijke God die de Israëlieten gunstig gezind is en daarom gewoon, zoals eerder al gezegd is, een verlengstuk van de stamgoden is. De Levende God kan onmogelijk één volk op deze kleine planeet hebben die uitverkoren wordt boven alle andere.

Denk terug aan de visualisatie van gisteren over het immense universum en hoe klein deze planeet is. Beseffen jullie dan niet dat de Levende God de ontwerper van die hele uitgestrekte wereld van vorm is? En denk dan eens na over hoe ongelooflijk klein deze aarde is, hoe jullie wetenschappers al ontdekt hebben dat op miljoenen planeten het potentieel tot leven aanwezig is? En ik zeg dat er miljoenen planeten zijn die leven hebben; vele zijn veel geavanceerder en intelligentere vormen van leven dan wat jullie op deze planeet hebben, zeker een veel hogere staat van bewustzijn dan je tegenwoordig bij de mensheid ziet.

En is het dan logisch dat in dat uitgestrekte universum de Echte God van een klein groepje mensen dat door de woestijn dwaalt in dit verdorde deel van de wereld tot zijn favoriete en uitverkoren volk maakt? En dat zij de enigen zijn die verlost worden en alle andere inwoners van deze prachtige planeet in een of andere vurige hel omkomen – of welke hel je ook maar voor je ziet?

De hoogmoed van degenen die met God worstelen
Het is helemaal niet logisch en alleen mensen die zo verblind zijn door hun eigen epische drama dat het hen zo’n behoefte geeft om zich superieur te voelen aan alle anderen dat ze bijna alles geloven wat hun superioriteit lijkt te bevestigen, geloven zoiets. Waarom werden de Israëlieten dan verbannen? Wat kon men anders doen om hen uit hun mentale kader waar ze in gegaan waren – dat zij Gods uitverkoren volk waren – los te schudden? Wat anders had die arrogantie, die hoogmoed, kunnen afbreken dan vervolging na vervolging?

Maar heeft het de hoogmoed gebroken? Nee, want er is geen enkele manier om mensen tegen hun vrije wil te wekken. Er is niets dat het dualiteitsbewustzijn niet kan interpreteren als wat het wil dat het betekent. En daarom zie je dat de Israëlieten de vervolging niet als een kans aangrepen om te zeggen: “Wat probeert God ons te vertellen, vertelt hij ons dat we misschien iets verkeerd begrepen hebben – dat we verder moeten kijken dan ons mentale kader, en wat is dat mentale kader dan eigenlijk?”

Nu, als je verder kijkt, zie je dat jij – jouw bewuste zelf – een verlengstuk is van Gods eigen Wezen – maar dat is ook zo bij ieder ander mens. En dus heeft het geen zin om raciale of religieuze of etnische verschillen te gebruiken om er een of andere epische strijd van te maken, omdat iedereen tegen jullie is en jullie het favoriete volk zijn. Want iedereen is een verlengstuk van die Ene Levende God. En wanneer je weet dat jij een verlengstuk van die God bent, zie je dat alle anderen dat ook zijn. En dan weet je wat Jezus aan de Israëlieten probeerde te vertellen – dat jullie allemaal verlengstukken zijn van de Levende God, dat er geen favoriete zoon is behalve degenen die het Woord van God horen en ernaar handelen! Het Levende Woord van God dat ze bereid zijn te belichamen.

En dan zie je de symboliek van de Israëlieten die verbannen werden om hun mentale kaders los te schudden, waaronder het mentale kader dat er één stuk land is op deze hele aardbodem heiliger is dan andere, dat door God voor hen uitgekozen is en dat ze daarom het heilige recht hebben om het in te nemen en dat koste wat kost te verdedigen. Wat er gebeurt, is dat er profeten naar de Israëlieten gezonden werden, zoals er profeten naar andere alle mensen en beschavingen op deze planeet gezonden zijn om hen het Levende Woord te brengen; een lering, een openbaring, een voortgaande openbaring, die hen uit hun mentale kader zou kunnen halen.

En daar was ik gewoon één van. Eén die gezonden werd om hen te tonen dat de macht van de Levende God inderdaad veel groter is dan het misbruik van macht dat door de magiërs aan het hof van de Farao werd gesymboliseerd. En in de Farao zelf en het instituut dat hij vertegenwoordigt, dat natuurlijk de regering door de mens is, een wereldse regering, tegenover Godbestuur.

Door de woestijn zwerven
Omdat de Israëlieten enigszins reageerden op mijn oproep en mijn boodschap, waren ze in ieder geval enigszins – hoewel ze op me mopperden en met me worstelden – enigszins bereid het gerief dat ze in hun staat van slavernij hadden opgebouwd achter te laten. Want zelfs slavernij kan een bron van gerieflijkheid worden, want nu is er iemand die zegt wat je moet doen en je hoeft geen verantwoording te dragen voor jezelf en zelf na te denken. Je begrijpt waarom er onder de Israëlieten mensen waren die daar liever waren gebleven, maar wanneer een kritieke massa bereid is om te vertrekken, zullen zij zich allemaal gedwongen voelen om te volgen.

Wij verlieten het hof van Farao; wij verlieten het land Egypte om door de woestijn te zwerven. En opnieuw hoeft het symbolisme niet beslist het fysieke zwerven door de woestijn te zijn, maar kan het symbool staan voor een reis in bewustzijn, weg van die verkeerde afgodenreligie die een gesneden beeld aanbad uit de familie van stamgoden, tot je bij het punt komt dat de mensen beginnen te begrijpen dat er een Levende God is. Maar konden ze dat dan snappen? Want begrijp je het symbolisme dat ik de berg beklom om de Wetten van God te halen, de mensen beneden achterliet – hen in hun huidige bewustzijnsstaat achterliet, nadat ik hen een lering had gegeven en voorbeelden die ruim voldoende waren om hen te helpen inzien dat zij ook aan die bewustzijnsstaat konden ontkomen.

Zie je dan niet dat dit een test was? Een test of de mensen uit hun oude bewustzijnsstaat zouden accelereren, of dat ze zich zouden vastklampen aan het gevoel van het zich gemakkelijk maken. Je ziet natuurlijk opnieuw dat de Israëlieten onder elkaar begonnen te redetwisten en in plaats van bereid te zijn te transcenderen, naar binnen te gaan en te reiken naar de ervaring van de Levende God, worstelden ze met God, met hun beeld van God, en kwamen op de proppen met de behoefte aan een of andere fysieke voorstelling, gesymboliseerd door het gouden kalf.

Toen ik van de berg naar beneden kwam en zag dat ze een uiterlijk symbool waren gaan aanbidden in plaats van de Levende God in hun eigen hart te zoeken, was het overduidelijk dat ze nog niet klaar waren voor de hogere wet die ik hen had kunnen geven op basis van mijn bewustzijnsstaat. De bewustzijnsstaat waar ik naartoe was geascendeerd, als symbool voor mijn beklimming van de Berg van God en de Levende God tegenkomen die als een brandend bosje aan mij verscheen – die bereid was de laatste overblijfselen van de persoonlijke en epische drama’s weg te branden die in mijn bewustzijn hadden vertoefd.

Het symbool van het beloofde land
Ik reageerde natuurlijk met een bepaald gevoel van teleurstelling en passie en boosheid, toen ik zag hoe ze afgedaald waren. En ik moest mij opnieuw terugtrekken en mediteren op wat zij konden krijgen; ervan uitgaand dat ze niet bereid waren dat lagere bewustzijn te ontstijgen en te reiken naar de Levende God. En hoewel er misschien andere leringen in het verleden gegeven waren, wil ik graag dat de diepere betekenis is dat hoewel we lange tijd door de woestijn doolden – en hoewel ik niet toegelaten werd in Het Beloofde Land – de diepere betekenis is dat het echte, ware beloofde land geen fysiek gebied op deze planeet was.

Het Beloofde Land in haar pure vorm staat symbool voor een bewustzijnsstaat, een bewustzijnsstaat die Jezus later het koninkrijk van God noemde. En waar zei hij dat dat koninkrijk van God is? Nu, ‘binnenin jullie’. En ik wist dit heel goed. Ik wist dat het echte Beloofde Land binnenin jou, een bewustzijnsstaat, is. En toen de Israëlieten niet bereid waren te reiken naar die bewustzijnsstaat, mochten zij hun eigen weg te gaan. Want ik kon niets meer voor hen doen en daardoor gingen ze opnieuw geloven dat ze een fysiek land moesten vinden en daar heengaan. En ik moest buiten blijven, want ik kon hen niet naar die lagere bewustzijnsstaat volgen.

Mijn overwinning op mijn drama
Ik moest trouw blijven aan de visie en het bewustzijnsniveau dat ik had bereikt. En dus bleef ik buiten, ik liet de mensen achter, ik liet mijn fysieke lichaam achter, ik liet zelfs het drama achter dat ik uit noodzaak had gecreëerd om mijn rol te spelen die voor het volk moest worden uitvergroot. Want ik speelde die rol tot op zekere hoogte, zodat ik dacht dat ik hen zou kunnen redden, dat ik iets voor hen kon doen. Net zoals je bij Jezus zag, die een bepaald drama op zich had genomen door te denken dat hij de mensen kon helpen, hij de mensen kon wekken. En terwijl hij aan het kruis hing, moest hij dat spookbeeld natuurlijk opgeven, voordat hij weer kon verrijzen.

Nu ik was niet helemaal in staat om dat op te geven na die incarnatie als Mozes, wat de reden is dat ik in een totaal andere spirituele traditie reïncarneerde, waar ik eindelijk wel in staat was het helemaal los te laten, de ernst ervan los te laten en de neiging om het leven en mijn missie en mezelf zo serieus te nemen dat ik aan het drama gehecht was geraakt dat ik op mij had genomen. De epische rol waarvan ik dacht dat ik hem zo serieus moest opvatten, want het lot van de mensen lag in de weegschaal. En daardoor dacht ik dat ik gefaald had. En door te denken dat ik had gefaald, raakte ik gehecht aan het drama. Want wanneer je een rol speelt – wanneer je een rol in een drama speelt dat wordt opgevoerd om de mensen de kans te geven hun eigen drama te zien, hun eigen reactie te begrijpen, zoals Master MORE zo diepgaand heeft uitgelegd – nu, wanneer je zo’n rol speelt, is de test voor jou om er niet gehecht aan te raken. Want je bent niet hier om iemand te dwingen; je bent hier niet om hun vrije wil te bedwingen. Je bent hier om hen het voorbeeld te geven, zodat zij de kans krijgen om te kiezen.

Alles is ijdelheid in de epische drama’s
We hebben de persoonlijke drama’s, we hebben de epische drama’s, gecreëerd door de gevallen wezens en we hebben de kosmische drama’s, gecreëerd door de geascendeerde meesters, die deze drama’s opvoeren om bepaalde mensen de kans te geven om de inconsequentie, de tegenstellingen en de pure belachelijkheid van de epische drama’s te begrijpen! Zodat zij de onjuistheid ervan kunnen zien, zien hoe onnodig het is, zien hoe zinloos het is, hoe het allemaal ijdelheid is. IJdelheid ‘alles is ijdelheid’ in de epische drama’s, want het kan nooit leiden tot een uitkomst van enig gewicht in de werkelijkheid van God.

De epische drama’s beweren dat er een eindoplossing is, zoals Hitler zeker geloofde dat er een eindoplossing was voor het Joodse probleem. Maar als je meerdere mythen en legenden hebt gehoord van degenen die een bepaald markeerpunt proberen te bereiken, net op het moment dat ze het zullen bereiken, wordt het markeerpunt verder verlegd en dan moeten ze doorgaan. Nu, dat is de aard van een episch drama, geliefden. Het belooft je een of andere beloning als je het doel uiteindelijk bereikt, maar het doel kan nooit bereikt worden. Dus wanneer je denkt dat je het bereikt hebt, zie je dat het niet zo was, maar dan is er onmiddellijk de beloning van dat als je blijft doorgaan, het misschien een klein beetje verandert en hier en daar een beetje aanpast, er een ultiem doel, ultiem einde, ultieme uitkomst is.

Jullie hebben vrije wil. Speel deze epische drama’s zo lang je maar wilt – je hebt dat recht. Maar ik ben hier om je te vertellen dat jullie – als iemand die geascendeerd is – dat die je nooit naar huis zullen leiden, ze zullen je nooit naar het beloofde land brengen, ze zullen je nooit naar de geascendeerde bewustzijnsstaat brengen. Ze zullen je slechts rondje na rondje laten draaien in de draaimolen, omdat de duivel aan het wiel draait en lacht. Want terwijl het wiel ronddraait, geef jij hem jouw licht.

Ga het vuur van God in
Dit is natuurlijk weer het recht van jouw vrije wil. Maar je zou op een punt moeten komen dat je genoeg krijgt van het zwerven door de woestijn, en dan zeg ik: “Kom met mij mee, de Berg van God op, waar je het eeuwige vuur van de Levende God zult zien, klaar om de slakken te verbranden, de overblijfselen van het drama, de onvolmaakte energie in jouw bewustzijn. Maar wat echt is, wat jij echt bent, is net als het brandende bosje, dat nooit verteerd wordt.”

En als jij genoeg krijgt van het dansen rond het gouden kalf, gesmeed door de gevallen wezens, kom dan naar boven en ga het vuur van God in. Niet de vurige hel, maar het ware vuur van de verrijzenis en de ascensie die alle elementen van het menselijke bewustzijn, het gevallen bewustzijn wegbrandt. En dan zul je naakt in je oorspronkelijke zuiverheid voor de Levende God staan. En die Levende God zal aan je verschijnen in de vorm van Alpha en Omega, de eerste uitdrukkingsvorm van de God die zichzelf uitdrukt, de vormloze God die zichzelf uitdrukt, in vorm.

En ze zullen je thuis welkom heten, zodat je kunt gaan zitten, op je punt van oorsprong op de Witte Kubus tussen Alpha en Omega. En je mag weten dat dit het punt van oorsprong is vanwaar alle wezens naar de wereld van vorm zijn afgereisd. En je kunt ernaar terugkeren, wanneer jij er klaar voor bent, wanneer jij bereid bent, wanneer jij je zelfgevoel zo hebt uitgebreid dat je bereid bent om een stapje hoger te doen en de Schepper van jouw eigen wereld te worden, in plaats van medeschepper binnen de wereld van vorm geschapen door de Levende God. Dan mag je, als je van de aarde ascendeert, jouw ware oorsprong kennen. En je mag vanuit die geascendeerde staat kiezen om weer door de vele lagen van de vorm te reizen die nu voor jou openliggen, voor je uiteindelijk naar huis terugkeert naar de Witte Kubus, vanwaar jij je Wezen kunt accelereren uit de wereld van de vorm – naar het punt waarop je dan niet langer de medeschepper bent, maar de volledige Schepper God. Dit is het potentieel. Dit IS het potentieel.

Ik kan je ervan verzekeren dat deze reis vanuit de geascendeerde staat veel lonender is dan de verkeerde beloningen die de gevallen wezens beloven met hun epische drama’s – want het is een echte reis. Het heeft een echte bestemming, namelijk jouw totale ontwaken in de ultieme staat van zelfgewaarzijn. Dit is natuurlijk de ascensie die na de ascensie komt, de ultieme ascensie.

Lord Ling vertrekt van deze planeet
Ik heb gekozen om dat pad naar de ultieme ascensie te gaan. Deze planeet was mijn springplank naar de geascendeerde staat. Ik ben dankbaar voor de kansen om hier te zijn, mijn rol te spelen in veel incarnaties en om op het punt te komen dat ik eindelijk de bedrieglijkheid en de illusie van de epische drama’s doorzie. Door dit inzicht kon ik volledig de verantwoording voor mezelf dragen, mijn persoonlijke drama’s overwinnen en eindelijk en volledig te ascenderen uit het materiële rijk.

Ik heb enige tijd bij planeet aarde vertoefd, omdat ik het gevoel had dat ik nog meer moest leren en ook nog wat verantwoordelijkheidsgevoel had. Want ik had het gevoel dat de uiterlijke lering nog niet was gegeven die volledig verklaarde wat de Israëlieten niet konden zien en dat degenen die de Bijbel sindsdien honoreren nog steeds niet begrepen hebben, hoewel ze de magnifieke leringen en voorbeelden van Christus hebben gekregen die aan het Oude Testament zijn toegevoegd.

Maar ik voel dat ik met de laatste leringen die de laatste paar jaar zijn uitgegeven – de leringen over het dualiteitsbewustzijn, de leringen over de drama’s en deze uitgave die ik heb gegeven – nu volledig en definitief van deze planeet kan vertrekken. En daardoor verder kan op die kosmische reis naar de eindbestemming van de Witte Kubus. De Witte Kubus waarop je niet naar de wereld van vorm kijkt, maar je draait je om en kijkt uit op het Pure Wezen van de Levende God, de Levende Aanwezigheid van God.

Dit is inderdaad de laatste uitgave van de geascendeerde meester Mozes, de geascendeerde meester Lord Ling – hoe je mij maar noemen wilt – want dat is voor mij niet belangrijk, omdat ik van deze planeet en de levensstromen erop vertrek en jullie Gods zegen toewens, maar er op geen enkele manier aan gehecht ben. En dus is dit inderdaad – mijn laatste geschenk, omdat de geascendeerde meester Mozes, de geascendeerde meeste Lord Ling, vanaf dit moment, of je het gelooft of niet, er niet meer is, want IK BEN MEER!