Anders Breivik en het bloedbad in Noorwegen

ONDERWERPEN: Noorwegen in een droomwereld – wat zegt de reactie over het collectieve bewustzijn – open voor de wereld op onze voorwaarden – het huidige karma van Noorwegen – extremisme is anderen als tegenstanders beschouwen – terroristen zien geweld als een geldige verklaring van hun zaak – De Scandinavische landen zijn er niet in geslaagd om voor de spirituele behoeften van de mensen te zorgen – geascendeerde meesters sponsoren Scandinavische landen – voorlopers voor vooruitgang in ontwikkelingslanden – jonge mensen een ware missie in het leven geven – als een rijk land anderen niet helpt, wordt het een gesloten systeem – leidt ertoe dat mensen in zichzelf verdiept raken – ander Breivik was totaal in zichzelf verdiept – Breivik was meer dan gemiddeld in zichzelf verdiept – vervang militaire dienst door humanitaire dienst – hoe kan Noorwegen de EU helpen – socialistische filosofie verouderd – als de goeroe een prinses is – hoe groot moet de schok zijn voor je wakker wordt?

Vraag1: Het zou nuttig zijn voor ons als de Meesters hun inzichten delen over deze hartverscheurende daden die door een met kwaad gevuld wezen zijn begaan… en op dezelfde manier het heerlijke opwekkende massieve samenkomen in liefde en hoop die we de laatste dagen in Noorwegen hebben gezien.

Vraag 2: Is de schietpartij in Noorwegen de stervende krampachtige beweging van de entiteiten achter de Nazi-ideologie?
Ik zeg dit omdat tijdens WO2 de Nazi’s een natie regeerden en landen binnenvielen. In vergelijking is deze daad van terrorisme echter afschuwelijk op een veel kleinere schaal. Ik vind het ironisch dat hij tegen de radicale islam was, omdat hij als een terrorist handelt. Hoe zit dit met het karma van Noorwegen en Scandinavië? Net als de meeste mensen vond ik alles heel erg schokkend en ik vraag me af wat dit ons probeert te leren, maar ik kan geen antwoorden vinden.
Groeten,

Vraag 3: Kun je alsjeblieft het laatste bloedbad in Oslo bespreken. Hoe kan het dat een 32 jarige, heel aardige, goed opgevoede blonde etnische Noor, Anders Behring Breivik, zonder enige emotie tenminste 76 mensen gedood heeft terwijl hij 1,5 uur vrij rondloopt over het eiland Utoeya en luistert naar muziek van de Lord of the Rings film. Hij bekende dat hij het gedaan heeft omdat hij ‘geobsedeerd werd door de islamisatie van Europa’. Waarom heeft hij dan niet de moslims gedood die de vijanden zijn volgens hem, maar zijn eigen volk, de jonge ‘gouden’ elite van dit rijkste en welvarendste land in Noord Europa.

Het is interessant dat direct na de aanval veel nieuwsbronnen onmiddellijk Al Qaeda en moslimterroristen de schuld gaven zonder enige betrouwbare informatie daarover te hebben. Spoedig daarna moesten ze het tegenovergestelde accepteren, maar ze noemden meneer Breivik nooit één keer een terrorist. Is dat niet een demonstratie van dat de zogenaamde ‘beschaafde wereld van Europa’ alle moslims al terroristen waarneemt, maar ze accepteren nauwelijks dat dergelijke afschuwelijke dingen in hun eigen land kan gebeuren.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (27 juli 2011):

Ik ben op geen enkele manier ongevoelig voor de schok van het Noorse volk. Toch moet het gezegd worden dat er landen zijn waar tientallen mensen bijna elke dag door extremisten worden gedood. Dus ze moeten erkennen dat de schok voor het Noorse volk – hoewel volledig te begrijpen – ook een reactie is van een land dat in een enigszins geïsoleerde sfeer heeft geleefd, een gevoel van onschuld dat grenst aan naïviteit. Het is een beetje een droomwereld en daarom is dit incident zo een ruw ontwaken.

De echte vraag die hier gesteld moet worden, is hoe Noorwegen zich uit het leven in een geïsoleerde wereld kan bewegen? Met andere woorden, de gouden vraag is: “Wat zegt de reactie van Noorwegen op dit incident over het collectieve bewustzijn?”

Per slot van rekening is Noorwegen trots op haar inspanningen om een open maatschappij te worden. Maar is er toch niet een los draadje tussen de wens op een open maatschappij te zijn en de wens om de historisch mentale isolatie van Noorwegen te handhaven? Het is – zoals ook te zien is in de buurlanden Zweden, in Finland en in minder mate Denemarken – de wens om open voor de wereld te staan, maar op onze voorwaarden.

We willen open staan voor de wereld door de rest van de wereld onze waarden en wereldbeeld te laten accepteren. En dat is gewoon niet realistisch, en het is ook niet het hoogste potentieel van de Scandinavische landen. Maar om dat hogere potentieel zich te laten manifesteren, moeten alle Scandinavische landen een grotere mate van Christusonderscheid krijgen.

Laat me voor dat doel, eens over karma praten. Het bombarderen en schieten is niet het resultaat van karma van Noorwegen uit het verleden; het is het gevolg van het huidige karma van Noorwegen. Dit karma zit op twee niveaus.

De voor de hand liggende is dat Noorwegen troepen naar Afghanistan heeft gezonden. Daardoor is Noorwegen afgeweken van haar traditionele, niet gewelddadige benadering en het heeft zich mee laten slepen in de dualistische strijd – in plaats van proberen een alternatief voor de strijd te zoeken, zoals de Nobel prijswinnaar toelichtte (die, tussen haakjes niet op dit moment aan de President van de V.S. gegeven had moeten worden).

Er is een grote kans om te leren van dit incident, als de Noren bereid zijn te vragen hoe en waarom ze zich mee lieten slepen om te proberen het extremisme met geweld te bestrijden. En dit is precies de uitkomst van de ondoordachte poging van Noorwegen om een open en tolerante maatschappij te worden.

Er is niets mis met het streven naar openheid en tolerantie, toch moet dit gedaan worden op basis van Christusonderscheid – en niet op een humanistisch ideaal dat het tegenovergestelde is van isolatie en intolerantie. Wanneer je geen Christusonderscheid bezit, zie je alles door het filter van dualistische tegenstellingen.

En daarom dacht Noorwegen dat ze zich, om uitdrukking te geven aan haar toewijding aan openheid en tolerantie, bezig moest houden met het gevecht tegen het extremisme. En Afghanistan leek ver genoeg weg, zodat Noren zouden kunnen geloven dat dit niet hun traditionele idealen van geweldloosheid zou tegenspreken.

Maar zie je de fout hier? Wat is extremisme? Het is niet een kwestie van rechtervleugel, linkervleugel, islamiet of elke andere vorm van extremisme. Wanneer je de uiterlijke uitdrukkingsvorm afstroopt, zie je dat de kern van het extremisme de dualistische denkwijze is, die simpelweg enkel kan functioneren wanneer er een tegenstander is om tegen te strijden. Extremisten houden er in feite van dat er tegenstanders zijn.

Dus zie je het probleem? Als jij jezelf laat denken dat je het extremisme moet bestrijden met geweld, bied je de extremisten precies wat ze willen: tegenstand. Door gewelddadige extremisten tegenstand te bieden, bevestig je hun zaak en geef je hen de rechtvaardiging om door te gaan en de strijd te intensiveren. Overweeg eens wat de Taliban dacht over dit land Noorwegen dat zo ver weg en traditioneel pacifistisch is, die nu troepen naar Afghanistan stuurt om hen tegenstand te bieden. Ze dachten dat het de allergrootste bevestiging was van hun zaak en hoe een grote bedreiging ze voor het Westen geworden waren.

Zoals ik enige tijd geleden gezegd heb: “Doe aan anderen wat je wilt dat ze aan jou doen.” Wat waarachtig betekent dat wat je aan anderen doet, de kosmische spiegel naar je terug zal spiegelen. Dus door gewelddadig islamitische extremisten tegenstand te bieden, heeft Noorwegen zich tot het doel gemaakt van het bewustzijn van extremisme. Wat de reden is dat een zelfgekweekte extremist zijn eigen regering en een paar van zijn eigen landgenoten als de vijand ging zien.

Noorwegen had gemakkelijk het doelwit kunnen worden van islamitische extremisten, en dat kan misschien nog steeds wel. Maar wanneer karmische kwetsbaarheid gecreëerd wordt, zal het eerst door de zwakste schakel heen breken en in dit geval was het de in zichzelf opgaande Anders Breivik.

Dus de vraag is hoe een traditioneel vreedzaam en tolerant land, zoals Noorwegen, een individu kon opleveren met dergelijke extremistische meningen? En dit brengt ons bij het tweede aspect van de karmische kwetsbaarheid van Noorwegen.

Veel mensen denken dat karma te maken heeft met wat je doet, maar de Omega van karma is wat je niet doet – maar waar je toe in de positie was om te doen. Dus kijk eens naar de Scandinavische landen. Decennia lang hebben ze tot de rijkste landen ter wereld behoord en hebben de hoogste levensstandaard en standaard van openbare diensten gehad.

Echt, geen enkel ander land op de wereld heeft zo voor de materiële behoeften van hun burgers gezorgd als de Scandinavische landen. Dus hoe kan iemand uit een Scandinavisch land zo ontevreden worden over zijn eigen land dat hij besloot om zo veel van zijn eigen landgenoten te doden?

Het antwoord is dat de Scandinavische landen er niet in geslaagd zijn om voor de spirituele behoeften van hun burgers te zorgen. Ik zeg hiermee niet dat de regeringen religie hadden moeten bevorderen. Ik heb het over spirituele behoeften die alle mensen hebben. En één van de allerbelangrijkste van deze behoeften is de behoefte aan een gevoel van zingeving die verder gaat dan jezelf.

Tientallen jaren lang zijn de Scandinavische landen in een positie geweest om echt de wereld naar een hoger niveau te brengen. En hoewel ze hulp gegeven hebben aan derde wereldlanden, is het niets vergeleken met wat ze hadden kunnen doen.

Mensen in Scandinavische landen hebben de neiging te denken dat ze hun rijkdom door eigen inspanning hebben verkregen. En echt, ze hebben veel inspanningen verricht, maar de rijkdom had zich niet kunnen manifesteren zonder hulp van de Opgevaren Schare. We hebben de Scandinavische landen gesponsord omdat we het potentieel zagen van de mensen om iets voor de wereld te doen.

Tot dusver hebben de Scandinavische volken als verwende kinderen gehandeld die niet willen delen wat ze hebben. Echt, ons plan voor Scandinavië is dat ze de voorlopers zouden zijn om echt vooruitgang in ontwikkelingslanden te brengen. Niet door deze landen de Scandinavische waarden proberen te laten accepteren, want de meeste landen kunnen niet de sprong maken van waar ze zijn, naar waar de Scandinavische landen zijn. Tenminste niet in één generatie (en ook de Scandinavische landen hebben dit niveau in één generatie bereikt).

Dus is het echte doel om een realistische inschatting te maken van waar een bepaald land staat met betrekking tot het collectieve bewustzijn en dan dat land te helpen om de volgende stap te doen in haar eigen evolutie. En dit zou een echte uitdrukkingsvorm van de openheid en tolerantie die één van de eigenschappen is van Scandinavische landen.

Nog belangrijker, als de Scandinavische landen zich bezig hadden gehouden met – waarachtig onbaatzuchtige – dienstbaarheid aan de wereld, dan hadden ze hun jonge mensen geïnspireerd om hun bevoorrechte opvoeding te gebruiken als fundament om ook onbaatzuchtige dienstbaarheid te verlenen. En dit had de mensen de spirituele bedoeling gegeven die ze nodig hadden. Wat misschien had voorkomen dat iemand als Ander Breivik zijn eigen ‘bedoeling’ en ‘missie’ had uitgestippeld.

Dus wat ik zeg, is dat als een land rijker wordt, het de hoop van de Opgevaren Schare is dat dit land zijn rijkdom gaat gebruiken voor onbaatzuchtige dienstbaarheid aan de wereld. Wanneer een land die kans krijgt, maar er geen gebruik van maakt, wordt dat land in essentie een gesloten systeem. En we hebben uitgebreid gesproken over wat de tweede wet van de thermodynamica doet met gesloten systemen.

Dus wat je in veel rijke landen ziet – niet enkel in Scandinavië – is een toename in egocentriciteit, opgaan in zichzelf en narcisme. De nationale psyche begint in zichzelf op te gaan, wat betekent dat een land zich in feite niet kan openstellen voor het inzicht dat mensen in andere landen heel anders denken. En juist daarom is Noorwegen niet zo een open maatschappij als de mensen graag denken – Noorwegen is enkel op zijn eigen voorwaarden open.

Wat er gebeurt in de nationale psyche, zal ook individuen beïnvloeden. Niet allemaal natuurlijk, maar de zwakste personen zullen de stromingen in de nationale psyche vergroot uitbeelden en hoe zwakker zij zijn, hoe meer ze dit tot in het extreme zullen gaan doen.

Anders Breivik is gewoon een voorbeeld van iemand die volledig in zichzelf opgaat. Hij leefde in een droomwereld, waardoor hij dacht dat hij ‘de waarheid’ of ‘de werkelijkheid” kon bepalen. En hij dacht dat zijn waarneming van de wereld volledig accuraat was. Daarom kon hij het als helemaal logisch zien om iets te doen wat de meeste mensen afgrijselijk vinden.

De gebruikelijke tendens wanneer mensen met een incident zoals dit geconfronteerd worden, is afstand houden van de dader en hem als abnormaal bestempelen. En natuurlijk is hij abnormaal, maar hij is enkel abnormaal in de betekenis dat hij de stromingen in de nationale psyche in extremere mate vergroot had uitgebeeld dan de meeste van zijn landgenoten. Toch versterken de meeste Noren wel juist die stromingen van in zichzelf opgaan, en tenzij het herkend wordt, zal Noorwegen er niet in slagen om haar les te trekken uit deze gebeurtenis. Je zult gewoon JOUW les niet leren door naar de splinter in het oog van je broeder te kijken.

Dus kijk eens specifiek naar Noorwegen. Noorwegen is vooral bevoorrecht vanwege de grote hoeveelheid oliegeld die aan de economie is toegevoegd. Is het niet vanzelfsprekend dat dit Noorwegen een unieke kans heeft gegeven om iets onbaatzuchtigs voor een ontwikkelingsland te doen?

Waarom heeft Noorwegen dit niet gedaan? Waarom heeft Noorwegen niet de militaire dienst afgeschaft en in plaats daarvan van alle jonge mensen gevraagd – mannen en vrouwen – één jaar in een ontwikkelingsland te werken? Als Noorwegen en andere Scandinavische landen dit gedaan hadden, had de huidige crisis in Somalië misschien voorkomen kunnen worden.

Nu, Noorwegen heeft dit niet gedaan omdat ze altijd een geografisch geïsoleerd land is geweest en daarom is ze kwetsbaar voor zelfabsorptie. Als voorbeeld hiervan, kijk eens waarom Noorwegen niet bij de EU is. Eén van de hoofdredenen is dat Noren het gevoel hebben dat er niets te halen valt door bij de Eu te gaan. Met al dat oliegeld, hebben ze geen geld van de Eu nodig.

En misschien is het niet in het voordeel van Noorwegen om bij de Eu te gaan. Maar wat als het een voordeel was voor de Eu dat Noorwegen erbij kwam? Moet een land dat in goeden doen is enkel haar eigen belangen overwegen of zou ze de transitie moeten maken door te denken hoe ze een bijdrage zou kunnen leveren aan de wereld?

Zie je het punt? Ik zou je meer voorbeelden kunnen geven, ook van andere Scandinavische en Europese landen of van Canada of de V.S. Maar als je het punt nu nog niet begrijpt, dan maakt het niet uit hoeveel voorbeelden ik geef.

Even terzijde, waarom werd de Noorse Labourpartij het doelwit van Ander Breivik? Omdat ze een speciale versie van het nationale in zichzelf opgaan belichaamt. Ze is niet bereid te erkennen dat haar socialistische wortels totaal verouderd zijn in de moderne wereld.

Het wordt tijd om een stap omhoog te doen naar een nieuw niveau, waarbij het erkend wordt dat in een moderne maatschappij – vooral één die beweert open en tolerant te zijn – men niet langer de partijfilosofie op het gevecht tussen arbeiders en kapitalisten kan baseren. Het is tijd om in een moderne maatschappij te erkennen dat werkgevers en werknemers de meeste belangen delen en daardoor verouderde ideologieën achter moeten laten en echte gezamenlijke doelstellingen moeten zoeken.

Het simpele feit is dit. Als jij jezelf te veel in jezelf laat opgaan, dan moet iets je uit die staat van spirituele verlamming schudden. En hoe meer je in jezelf opgaat, hoe ernstiger het incident dat je nodig hebt om je zo hard door elkaar te schudden dat je er in feite op gaat letten. Dit betreft individuen en het betreft ook naties. Het betreft trouwens de mensheid als geheel.

Dus sta niet verbaasd als het Jaar van de Moeder nog andere incidenten brengt die de in zichzelf opgaan de overtuigingen over de wereld door elkaar schudden. Bijvoorbeeld, de politici van de partizanen in de V.S. stomen op dit moment af op het opschudden van de nationale economie. En natuurlijk de Arabische Lente en de ramp in Japan hebben al bepaalde andere landen door elkaar geschud.

Noorwegen is nog steeds een erg bevoorrecht – en in zichzelf opgaand – land. Je zult dit zien door eerlijk naar de reactie op dit incident te kijken. Is dit genoeg om het Noorse volk te wekken, of is er meer voor nodig?

Als laatste opmerking, laat me noemen dat Noorwegen in een interessante situatie zit, doordat een lid van de koninklijke familie open staat voor universele spirituele ideeën en door de Opgevaren Schare geïnspireerd wordt. Tot dusver heeft dit nog weinig anders opgeleverd dan belachelijk makerij door het volk, de regering en de pers. Maar Noorwegen zou er zeker heel erg van kunnen profiteren door te beseffen dat prinses Martha Louise – hoewel ze niet alles ziet – een pad vooruit heeft gezien voor haar land. Als de goeroe een prinses is, sla er dan toch maar acht op.