De sleutel om de spirituele mensen hun rol in dit tijdperk te laten vervullen

UIT: Het Perspectief van de Boeddha op hoe Amerika Christus op de Wereld kan vertegenwoordigen

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 8 april 2007

Ik, Gautama, kom jullie begroeten. En sommigen in het Westen zullen zich natuurlijk afvragen waarom de Boeddha zich bemoeit met hun viering van de opstanding van Christus. Maar in de hemel bestaat er alleen maar eenzijn. Dus hoe zou er dan ooit een scheiding tussen Christus en Boeddha kunnen zijn? En ik kom jullie inderdaad het Boeddhisch perspectief geven op hoe je de Christus in actie bent.

Er zit wel een verschil in gradaties – niet een verschil in soort – tussen de missie van Christus en die van de Boeddha. Ze lijken in zekere zin op de Alpha en de Omega. De missie van de Levende geïncarneerde Christus, het vleesgeworden Woord, is eropuit trekken en actief mensen opzoeken die in een of andere mentaal kader gevangenzitten of, zoals wij het in het boeddhisme noemen, die gevangenzitten achter de sluier van Maya, de sluier der illusies, geschapen door Mara, de demonen van deze wereld, de prins van deze wereld.

De rol van de Levende Christus is eropuit gaan en de illusies van de mensen aanvechten, om hen bewust te maken van de realiteit dat er iets buiten die illusie om is, dat er een andere manier van leven is. De Christus moet vriendelijk, actief, uitdagend zijn. En daarom haalt de Christus zich ook de woede op de hals van degenen die niet uitgedaagd willen worden, die niet willen veranderen, die niet in de spiegel willen kijken en de balk uit hun eigen oog trekken.

En als mensen eenmaal ontwaakt zijn en het pad naar Christusschap een tijdlang gevolgd hebben, zullen zij ook openstaan voor het pad van de Boeddha, dat het pad van onthechting is. Waardoor de twee paden samenkomen en parallel aan elkaar lopen, voor die studenten die volwassener zijn en aan de beide religies in de buitenwereld, het christendom en het boeddhisme, voorbij kunnen zien. Zij kunnen inzien dat Christus en de Boeddha op aarde kwamen om diezelfde universele lering, hetzelfde universele pad te onderwijzen, alleen in verschillende culturele contexten en in enigszins andere bewoordingen.

Wanneer studenten uit het evenwicht raken
Maar er zijn wel nuances die de gevorderde student al moeten kennen. En dit is één waar ik vandaag mijn verhandeling over wil houden. Het is inderdaad mogelijk dat iemand gewekt kan worden voor het pad naar Christusschap en wat grip op dat pad kan krijgen, het pad kan opgaan, kan beginnen aan die vorm van dienstbaarheid door te beseffen dat er veel dingen op deze wereld zijn die moeten worden veranderd, dat er veel illusies zijn die moeten worden aangevochten. En die persoon begint misschien inderdaad deze illusies aan te vechten, maar daar zit altijd het risico in dat die persoon een doodlopende weg inslaat door uit het evenwicht te raken.

Er zijn veel spirituele en religieuze mensen die zich bewust zijn van de noodzaak iets te doen, om betere tijden, een betere samenleving, een spirituelere samenleving, of zelfs een gouden eeuw tot stand te brengen. Ze zijn ontwaakt of hebben zich bekeerd, staan in vuur en vlam om voor God – hoe zij die ook zien – of voor de geascendeerde meesters te werken. En zij hebben zich daar met veel enthousiasme op geworpen.

En in zekere zin vinden wij het geweldig dat wij mensen in deze fase zien, want ze zijn zeker veel levendiger en onderhoudender om naar te kijken dan de mensen die nog steeds voor de televisie zitten en denken dat het doel in het leven popcorn eten is en die langs de kanalen te zappen tot zij zo suf zijn dat ze nauwelijks meer een persoonlijke gedachte kunnen hebben, ze zijn zo overweldigd door het massabewustzijn dat door het televisietoestel tot hen komt, dat ze wel dood, spiritueel dood, lijken.

Maar hoe tevreden wij ook zijn over het feit dat wij mensen zien ontwaken, toch moet ik zeggen dat wij heel vaak merken dat deze zelfde mensen op een doodlopende weg uitkomen door hun onevenwichtige benadering van wat zij als hun werk voor God beschouwen, misschien zelfs wat zij als hun goddelijke plan beschouwen. We hebben dit bij alle religies gezien, een bepaald percentage studenten wordt bijna overenthousiast om veranderingen in de wereld door te voeren. En ze staan zo ‘in vuur en vlam’, zoals ze zeggen, dat ze elk perspectief en evenwicht kwijtraken.

En hoe komt dat? Omdat zij niet het perspectief van de Boeddha hebben van wat het betekent om de Christus in actie te zijn. Als de Levende Christus in actie, kun jij niet zo volledig onthecht zijn dat je zegt dat niets er meer toe doet. Je kunt je niet op het grijs denken verlaten dat alles uiteindelijk wel goed komt, omdat Jezus of een UFO wel zal komen om deze planeet op een of andere manier te redden.

En daardoor stel jij je, als de Levende Christus in actie, bloot aan de spot en veroordeling van mensen. Je gaat vaak tegen hun ego in en dat doe je, omdat jij werkelijk om ze geeft. Je geeft zo veel om hen dat jij bereid bent je door hen te laten afwijzen en vervolgen, net als Jezus genoeg om hen gaf om zich door hen aan een kruis te laten nagelen, zodat zij de kans kregen om hun eigen dualiteit vergroot te zien.

En als de Levende Christus geef je dus om hen. En dat is de reden dat jij eropuit trekt en bereid bent mensen lastig te vallen. Maar die zorgzaamheid handhaven, is een zeer delicaat evenwicht. Want het is heel gemakkelijk om al te enthousiast te worden, over de grens heen te gaan en je aan een bepaald resultaat van het werk dat jij doet te hechten, eraan gehecht te raken om een bepaalde reactie van andere mensen te krijgen.

Dit is een heel dun lijntje. Het is de grens tussen de rechte en smalle weg van Christus en de brede weg van de antichrist. Want, zie je, hoewel je om andere mensen geeft, hen wakker wilt maken, je moet nooit vergeten dat God hen vrije wil heeft gegeven. Je hoeft hen alleen maar het voorbeeld, de kennis, het inzicht, de wijsheid, het Levende Woord te geven, dat hen de vrije keus laat om het dualiteitsbewustzijn op te geven. Maar je moet niet aan een bepaald resultaat gehecht raken.

De uitdrukkingsvorm in de buitenwereld van zulke gehechtheden, zijn degenen die het spel van de aantallen spelen. Hoeveel leden heeft hun kerk? Hoeveel leden hun religie? Kijk eens hoeveel christenen trots zijn op het feit dat het christendom de grootste religie ter wereld is. Maar wanneer het eropaan komt, is het christendom zo divers dat je het nauwelijks een samenhangende religie kunt noemen.

Maar wat ik hiermee echt wil zeggen, is dit: degenen die het spel van de aantallen spelen, degenen die hun religie met die van anderen vergelijken – de behoefte hebben om het gevoel te hebben dat hun religie beter is – tonen daarmee vanzelfsprekend aan dat zij eraan gehecht zijn. Ze kunnen – in zekere mate – misschien nog steeds vanuit zuivere motieven dienstbaar zijn, maar er is een gehechtheid die hun motieven vervormt en hen zelfs voor de kromme leugen openstelt dat het doel de middelen heiligt.

Je bent niet hier om de wereld te veranderen
Hoe hoe kun jij koorddansen door de Christus in actie te zijn zonder te ver in één van de dualistische uitersten te gaan? Welnu, je moet voor alles één waarheid in gedachten houden: Als de Levende Christus ben jij niet hier om een specifieke verandering in de buitenwereld op aarde te bewerkstelligen! Je bent niet hier om Amerika op te voeden om geascendeerde meesters te erkennen. Je bent niet hier om wereldvrede te brengen. Je bent niet hier om de machtselite en hun manipulaties in de economie te ontmaskeren. Je bent niet hier om het internationale banksysteem omver te werpen. Je bent hier niet om uitspraak in de rechtszaak Row versus Wade teniet te doen.

Let er op dat ik niet zeg dat een aantal van deze zaken geen deugdelijke doelen zijn die moeten worden bereikt, die gerealiseerd moeten worden. Maar jij bent niet hier om dat te laten gebeuren. Want wat er op deze aarde dient te gebeuren, moet door de vrije wil van het volk tot stand komen. En daardoor zien jullie hoe de Amerikaanse regeringsvorm – hoe de grondwet, de Onafhankelijkheidsverklaring – het concept ‘wij, het volk’ inlijft. Wat jij wel als de Levende Christus kunt doen, is mensen bewust maken opdat zij de beste keuzes kunnen maken. Maar de Levende Christus is geen dictator die binnenkomt en de macht overneemt, de macht van de andere dictator afpakt die als de echte slechterik, de echte schurk in het spel, wordt herkend.

Wanneer jij in de val loopt dat jij denkt dat je hier bent om een bepaald resultaat te bereiken – wanneer je hier bent om de macht van een of andere groep mensen of duistere machten omver te werpen – wat doe je dan? Wel, dan doe je wat Jezus zei toen hij de wereld als een toneel beschreef en het leven als een theaterstuk met afzonderlijke rollen. Er zijn veel rollen op deze wereld die gebaseerd worden op het dualiteitsbewustzijn. En er is een rol door de kromme geest in het leven geroepen om speciaal degenen in de val te laten lopen die zich bewust zijn geworden van het pad naar Christusschap, maar nog geen balans daarin bereikt hebben. En zij nemen die rol, omdat zij denken dat zij als vertegenwoordigers van Christus moeten vechten en de vertegenwoordigers van de antichrist moeten vernietigen en een bepaald resultaat moeten halen door een bepaalde actie van degenen teniet te doen die zij als de vertegenwoordigers van de antichrist beschouwen.

Zien jullie hoe subtiel deze val kan zijn? Hoe gemakkelijk kan iemand die zich bewust geworden is van het spirituele pad – die in vuur en vlam staat om God, de zaak van Christus, te dienen – in die rol stappen zonder te merken wat er gebeurt. En mensen kunnen dan van hun koers afdwalen, soms decennia lang, denkend dat zij voor God en voor de geascendeerde meesters aan het werk zijn, maar in werkelijkheid spelen ze gewoon een andere dualistische rol die in principe niets toevoegt om de ware zaak van de geascendeerde meesters aan te prijzen, namelijk de mensen helpen het dualiteitsbewustzijn te ontstijgen.

Begrijpen jullie wat ik zeg? We zijn er in beginsel niet op uit om wereldvrede te scheppen, om Amerika uit Irak te krijgen, de zaak Roe versus Wade teniet te doen, de monetaire elite omver te werpen. Onze allereerste zorg is mensen uit de blindheid die door het dualiteitsbewustzijn wordt veroorzaakt, wakker te schudden, omdat de mensen wanneer zij uit de dualiteit ontwaakt zijn, de juiste keuzes gaan maken. En als de dualiteit eenmaal overwonnen is, dan valt al het andere op zijn plek. Begrijp je? Zoals de Christus zei: “Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid en al die dingen zullen je bovendien geschonken worden.”

Niet gehecht zijn aan specifieke resultaten
We hebben door de millennia heen gezien hoe degenen die een ware religie gevolgd hebben, een ware spirituele leer – helemaal vanaf de leringen van Abraham, de leringen van Mozes, mijn leringen als de Boeddha en de leringen van Jezus, tot de leringen van de geascendeerde meesters in de afgelopen eeuw – naar deze leringen zijn gaan luisteren, maar doordat zij al te enthousiast daarover werden, eraan gehecht raakten resultaten in de buitenwereld te behalen. Zij zijn op de doodlopende weg beland door eerst bepaalde dingen op deze wereld te zoeken in plaats van te reiken naar het echte doel om de leer die ze volgen te belichamen, tot het moment waarop zij die leer worden, ze worden één met die lering, ze worden één met die leraar.

En als jij eerst dat doel van eenzijn en het juiste gebruik van jouw scheppende vermogens zoekt – wat evenwichtig gebruik van je scheppende vermogens is – dan kunnen de resultaten in de buitenwereld er misschien wel of niet aan worden toegevoegd. Want nogmaals, het is Gods Wil dat mensen vrije wil hebben en dat ze die vrije wil op aarde totaal mogen uitleven. Natuurlijk willen wij, de geascendeerde meesters, bepaalde resultaten in de buitenwereld zien. Uiteindelijk willen we het koninkrijk van God en de Gouden Eeuw van Saint Germain fysiek op aarde gemanifesteerd zien. Maar dit kan niet tot stand komen door er op de verkeerde manier mee bezig te zijn. Want zoals Jezus zei: “Bij mensen is dit onmogelijk, maar niet met God, want met God is alles mogelijk.”

Dus wat is het tweede waar je over moet nadenken om in evenwicht te komen? Wel, het is precies wat ik als de Boeddha onderwees, namelijk onthechting. Onthecht zijn is niet hetzelfde als niet erom geven, onverschillig zijn. Want toen ik Boeddha werd, was ik niet onthecht in die zin van onverschillig te zijn. Dat is natuurlijk ook de reden dat ik niet gewoon in het Nirvana bleef en die staat van gelukzaligheid bleef ervaren waarover wij eerder gesproken hebben.

Ik kwam vrijwillig terug naar de aarde om te onderwijzen en stelde mij daardoor aan de krachten op aarde bloot. Niet dat deze krachten mij konden raken, maar desondanks moest ik toch in de wereld van dualiteit leven en omgaan met studenten die bij mij kwamen in allerlei stadia van het dualiteitsbewustzijn. En hoewel hier vrij weinig over genoteerd is, kan ik je ervan verzekeren dat een aantal studenten dat persoonlijk bij mij kwam, heel erg in het dualiteitsbewustzijn vastzat en mij vrijwel op dezelfde manier behandelden als sommige discipelen van Jezus hem – waar, zoals hij zei, Petrus een goed voorbeeld van was, die de Levende Christus in zijn mentale kader wilde passen en de Levende Christus dwingen zich aan dat mentale kader aan te passen. Zo waren er ook studenten die de Levende Boeddha wilden dwingen in hun mentale kader te passen in plaats van de Boeddha hen uit die mentale kaders te laten halen.

Onthechting is de sleutel tot Boeddhaschap. En onthechting is de sleutel tot Christusschap. En die onthechting komt als je begrijpt wat ik heb uitgelegd. Het ware doel van de geascendeerde meesters voor de aarde is het doel om het bewustzijn van de mensen uit de dualiteit te halen, zodat zij volledig omhoog kunnen reiken en het Levende Woord in zichzelf ontdekken, waardoor zij spontaan juiste beslissingen kunnen nemen. Omdat zij wat een aantal van mijn latere volgelingen ‘de beginnersgeest’ hebben genoemd bezitten en wat Jezus omschreef met de volgende woorden: tenzij je als een klein kind wordt, zul jij het koninkrijk niet binnengaan.

Waarom de ‘de beginnersgeest’ de sleutel is
En hoe komt dat? Omdat je die zuivere geest – die onthechte geest, die onbevooroordeelde geest – hebt die niet probeert de wereld te dwingen in jouw mentale kader te passen, die niet probeert God en het Levende Woord te dwingen in jouw eigen mentale kader te passen. Maar je bent bereid met het Levende Woord mee te gaan, de open deur te zijn en het Levende Woord zich door jou te laten uitdrukken, waardoor jij in de Rivier van Leven bent, meegaat met die rivier. En daardoor kan het licht van die rivier door jou heen stromen en anderen wekken.

Want jullie geloven toch niet serieus dat Jezus en ik de mensen met intellectuele argumenten hebben gewekt? Jullie geloven toch niet serieus dat wij zo ontwikkeld waren dat wij het intellect van degenen die ons uitdaagden, konden weerleggen? Zeker, je ziet in de Bijbel dat Jezus het intellect van de Schriftgeleerden en de farizeeërs versteld deed staan, maar zodra hij weg was gegaan, keerden ze niettemin direct terug naar hun geschriften en vonden een of ander citaat in dat Bijbelboek dat het hen mogelijk maakte om wat hij gezegd had, te weerleggen of te negeren en hem dus als de Levende Christus af te wijzen.

Het boeddhisme is GEEN religie zonder God
En als je de geschiedenis van het boeddhisme bestudeert, weet je dat ik inderdaad ben gekomen om de brahmanen van de Hindoereligie aan te vechten – die net zo‘n greep op de mensen hadden als het priesterdom van het oude Israël op de joodse religie. En ook zij wezen mij af door te verwijzen naar de geschriften van de Veda’s en hun kosmologisch plaatje. Velen van hen wezen mij af, omdat ik juist niet over God of metafysische concepten sprak.

En, mijn geliefden, waarom heb ik dat niet gedaan? Wel, ik kan je ervan verzekeren dat de reden niet was – zoals sommige moderne boeddhisten geloven – dat ik het bestaan van God niet erkende. Nee, ik erkende God en het bestaan van God als de bron van al het leven zeker wel. Maar ik kende ook de sleutel om de dualistische strijd die in de religie aan de gang was te ontstijgen, mensen te helpen een ervaring in hun innerlijk van de geest van waarheid, van het Levende Woord, te krijgen. Want wanneer zij die innerlijke ervaring hebben, dan is het niet erg waarschijnlijk dat zij nog vast blijven zitten in de dualistische strijd waarin zij willen bewijzen dat één bepaald geschrift of één bepaalde interpretatie van een geschrift beter of juister is dan een andere – wanneer alle interpretaties van heilige geschriften in werkelijkheid fout zijn, omdat die uit het dualiteitsbewustzijn voortkomen.

Mijn doel was de mensen eerst met het Levende Woord in zichzelf in contact te brengen, omdat wij dan een geheel nieuwe benadering van het onderwerp God en het onderwerp de hemelen en metafysische concepten konden krijgen. Dus ik besloot een heel praktisch standpunt in te nemen, een heel praktische benadering te hebben, door eigenlijk te zeggen dat wij niets over de onderwerpen uit de spirituele wereld met zekerheid kunnen weten zolang wij nog in de illusies van Mara vastzitten. En dat wij daarom, als wij iets over deze onderwerpen willen weten, naar binnen moeten gaan om direct contact met de spirituele wereld te krijgen. En dan krijgen we een goede basis om het onderwerp God aan te snijden.

Veel latere boeddhisten en vele moderne boeddhisten hebben dit niet begrepen en daardoor denken ze dat het boeddhisme een religie zonder God is. En dit past natuurlijk heel goed bij bepaalde Westerse mensen die zo opgebrand zijn door hun over hellevuur en zwavel prekende voorgangers in het orthodoxe en fundamentalistische christendom, dat zij op het punt staan de baby met het vieze badwater van de kerk weg te gooien en God helemaal af te wijzen. Zij wenden zich tot het boeddhisme als manier om dat vreselijke drieletterwoord te ontwijken, dat woord dat zij niet meer over hun lippen kunnen krijgen.

Je kunt geen verlichting krijgen door verlichting te benaderen als een proces dat niet met jouw eenzijn met God eindigt. En hier kunnen de moderne boeddhisten iets van Jezus leren – die openlijk zijn eenzijn met God beleed: “Ik en mijn Vader zijn één.” Ik deed natuurlijk hetzelfde, want zei ik niet dat alles de Boeddhanatuur is? En is de Boeddhanatuur niet gewoon een andere manier om God te beschrijven, de LOGOS te beschrijven, die de bron van alles is? Dus de spiritueel alerte studenten kunnen inderdaad bepaalde dingen leren van het voorbeeld van de Boeddha. En zoals jullie in deze laatste magnifieke invocatie hebben gezien, bestaan er inderdaad bepaalde parallellen tussen de woorden van Christus en de woorden van de Boeddha. Slechts enigszins andere bewoordingen, maar ze beschrijven hetzelfde concept.