Een meditatie om je te helpen onvoorwaardelijke liefde te voelen

Aartsegenl Charity (Naastenliefde) en Paul de Venetiaan, 18 april 2009

Mijn liefde is altijd aanwezig
Ik pauzeer om de terugkerende stroom van je bewustzijn op te nemen – van je angsten en je twijfels over wat we tegen jullie zeggen in deze en eerdere uitgaven. Ik absorbeer het bewustzijn. Want zie je, mijn geliefden, het feit dat je aan mijn woorden twijfelt, dat je bang bent om ze te implementeren, betekent niet dat ik niet van je houd. Ik houd van jullie ongeacht hoe jullie reageren of niet reageren op mijn woorden en mijn vibratie. Mijn liefde is onvoorwaardelijk, ze is tijdloos. Als je haar nu niet kunt accepteren, wees niet ontmoedigd. Je hoeft jezelf niet af te straffen vanwege het feit dat je niet ogenblikkelijk kunt accepteren wat je hoort.

Ik wil dat je weet dat ik altijd hier ben. Mijn liefde is er altijd. Als je haar nu niet kunt accepteren, dan op elk moment dat je het wel kunt, val niet ten prooi aan de illusie dat, omdat je mij niet op enig moment in het verleden kon accepteren, je me nu ook niet kunt accepteren, omdat je het niet waard bent. Bouw geen lagen over lagen op. Maar herinner je mijn woorden – mijn liefde is onvoorwaardelijk. Je hoeft niet aan een voorwaarde te voldoen om haar waard te zijn. Je hebt maar twee opties – je kunt haar accepteren of je kunt haar afwijzen. Maar mijn liefde is onvoorwaardelijk, dus als je mijn liefde afwijst, word ik niet beïnvloed door die afwijzing.

En zodoende houd ik nog steeds onvoorwaardelijk van je. Wat inhoudt dat ongeacht hoe heftig je mij afwijst op dit moment, op elk willekeurig moment dat je dat kostuum van je af wenst te gooien, is mijn liefde daar om door jou geaccepteerd te worden. Je ego denkt misschien dat dit niet het geval kan zijn. Toch is het zo.

Het is altijd zo geweest.

Het zal altijd zo zijn.

Dat is de waarheid over liefde. Dit is ware liefde. Als jij je gescheiden wenst te voelen van mijn liefde, als je haar wenst af te wijzen, houd ik van je omdat je me afwijst. Wat je ook voelt, wat je ook denkt, ik houd van je.

Gevoelens en gedachten zijn zwevende beelden die door de geest passeren. Maar doe de filmprojector uit en je zult zien dat het scherm van het leven nog steeds wit is, ongeacht de beelden die erop geprojecteerd zijn. je kernwezen, je bewuste zelf, is een blanco scherm in de zin dat hoewel het geschapen werd met individualiteit, je niet geschapen werd met voorwaardelijkheid. Je werd niet geschapen met dualistische voorwaarden, mijn geliefden.

Je werd geschapen met onvoorwaardelijke individuele eigenschappen. En ik weet heel goed dat je lineaire geest dit concept niet kan begrijpen. Maar er moet een of andere uitdrukking in woorden zijn die je kunt overdenken, tot je op het punt komt dat je jouw waarneming omschakelt – en je de werkelijkheid van onvoorwaardelijkheid herkent en de onechtheid van de omstandigheden die opgezet zijn om het witte scherm te verduisteren door je op de bewegende beelden te laten concentreren die nooit je echte wezen tevreden kunnen stellen, je echte verlangen naar liefde.

Hoe kan liefde die uit dit materiële rijk komt ooit je ingebouwde verlangen naar liefde tevredenstellen. Want je ingebouwde verlangen naar liefde is het verlangen naar eenzijn met wie je bent, je eigen Hogere Wezen. Je verlangen om in de Rivier van Leven te zijn door de rol te vervullen waarvoor je geschapen werd door je Hogere Wezen – om medeschepper te zijn en het koninkrijk van God te manifesteren in het materiële universum.

Mijn woorden komen door iemand die geïncarneerd is, die zoals onvermijdelijk is wanneer je geïncarneerd bent, een beperkte capaciteit heeft om lief te hebben.
Want men kan zeker niet geïncarneerd en tegelijkertijd in de volheid van het geascendeerde bewustzijn zijn – die de volheid van onvoorwaardelijkheid is. Maar richt je niet op de uiterlijke boodschapper. Ga verder dan de uiterlijke vorm, ga verder dan het geluid van zijn stem, ga verder dan de woorden.

Volg die woorden, volg ze als een stroom bewustzijn die juist het wezen dat IK BEN bereikt. Eén met de hiërarchie van Godliefde, van onvoorwaardelijke liefde en met alle wezens die een uitdrukkingsvorm van die onvoorwaardelijkheid zijn.
Volg dan die stroom bewustzijn en herken dat mijn capaciteit om lief te hebben daadwerkelijk onbeperkt is. En daardoor kan ik elke voorwaarde die je wenst aan mij over te geven, opnemen en verteren. En ik geef jullie tot slot van deze uitgave, de gelegenheid om in de stroom van mijn bewustzijn elke willekeurige voorwaarde los te laten die je wenst los te laten. Want je hebt gezegd, net als Master MORE: “Genoeg is genoeg.” En daardoor zal ik deze boodschapper laten reciteren terwijl jullie je overgeven.

(Boodschapper reciteert zoals de woorden van binnenuit komen:)

Liefde is een vloeiende stroom, een bron van onvoorwaardelijkheid, net als het water dat beweegt, over de rots heen – zelfs de hardste rots – hem slijt, beetje bij beetje. Zelfs al is het zo veel zachter dan de rots, dat onpeilbaar is voor de lineaire geest hoe het ooit de rots zou kunnen slijten. Toch is liefde net zo. Ze stroomt onvoorwaardelijk en het lijkt alsof het nergens komt, het lijkt alsof mensen haar niet ontvangen, niet veranderen, ze blijft gewoon stromen. En over de reikwijdte van millennia heen zal ze uiteindelijk die solide rots van het gescheiden zelf slijten.

Want echt, de Goddelijke Minnaar zal nooit zijn geliefde alleen laten, zal nooit stoppen met stromen, zal nooit stoppen met geven. En daardoor zullen zelfs de moeilijkste omstandigheden gesleten worden door de stroom van liefde, de eeuwige onhoudbare, onvoorwaardelijke stroom van liefde. Is het niet zo dat elke voorwaarde wordt gemaakt uit kleinere eenheden, omdat je wel weet dat de rots bestaat uit moleculen en atomen, en zelfs nog meer, uit de allerkleinste deeltjes die het atoom vormen. En dus kan de liefde die stroomt er enkel in slagen om één klein elementair deeltje in de rots te verplaatsen, maar toch, dat is al een verandering.

En dus kan de stromende liefde niet ontmoedigd worden, maar wordt aangemoedigd en stroomt zelfs nog meer en verplaatst een atoom, en nog één, en nog één, en nog één. En weldra begint de Rivier van Leven een ravijn in de grondslag van het menselijke bewustzijn te kerven. Stromen, stromen en altijd stromen. Zie hoe zelfs de machtigste berg verslijten kan door de tijd heen door de zachte regen die uit de hemel neerdaalt, zoals de zachte regen van liefde op de rechtvaardigen en de onrechtvaardigen valt, op het slechte en het goede.

Want om lief te hebben, zijn er geen rechtvaardigen of onrechtvaardigen, geen kwaden of goeden. Want er zijn geen voorwaarden in die stromende liefde, er zijn helemaal geen voorwaarden. Daardoor zijn voor de liefde de voorwaarden onecht, niet permanent, en daardoor weet de liefde dat als ze blijft stromen, ze zelfs de hardste omstandigheden zal slijten. Zelfs het meest verharde hart zal gesleten worden door de onhoudbare stroom van liefde.

En op een dag zal dat hart naar zichzelf kijken en zeggen: “Waarom blijf ik me uit de stroom van liefde houden? Ik heb genoeg van die ervaring om ervan gescheiden te zijn. Nu ben ik nieuwsgierig hoe het voelt om in de stroom van liefde te zijn.” En dus geeft ze zich, plotseling, over aan de stroom als een dam die breekt – en plotseling wordt de Rivier van Leven bevrijd die zo veel levens tegengehouden is, in een uitbarsting die geen voorwaarden, die geen ego – zelfs niet het sterkste ego – kunnen tegenhouden. Want de echte jij stroomt mee en vindt zoveel blijheid, zoveel vrijheid, door de bevrijding van voorwaarden. De totale onvoorwaardelijke bevrijding.

(Aartsengel Charity vervolgt:)

Adem daarom in (het gehoor ademt in). Word je gewaar van de voorwaarde en laat hem los, terwijl je uitademt (het gehoor ademt uit).

En adem nu in en houd vast, en terwijl jij uitademt, adem ik in. Adem uit (het gehoor ademt uit, terwijl de boodschapper inademt).

En terwijl ik mijn onvoorwaardelijke liefde vrijlaat, ademen jullie in en ademen die liefde in (boodschapper ademt uit en gehoor ademt in).
Laat nu los, terwijl ik de voorwaarden inadem (gehoor ademt uit terwijl de boodschapper inademt).

Adem de liefde in (boodschapper ademt uit en gehoor ademt in).

Adem uit (gehoor ademt uit terwijl de boodschapper inademt).

Adem in (boodschapper ademt uit, gehoor ademt in).

Jullie hebben nu de inademing en de uitademing van liefde ervaren. Maar IK BEN niet beperkt tot tijd en ruimte, en jullie kunnen deze oefening op elk moment herhalen, misschien na het luisteren van een muziekstuk dat je gevoel van stroming weer wekt.

Daarom feliciteren wij, de vertegenwoordigers van de derde straal, jullie omdat jullie bereid zijn geweest om in onze Aanwezigheid te komen en daardoor misschien zonder het te beseffen, je enigszins, van je angst afgescheiden hebt. Want je kunt niet in de Aanwezigheid van Onvoorwaardelijke Liefde zijn als jij je volledig met angst vereenzelvigd hebt. Dus juist het feit dat je hier bent, laat zien dat jij je niet meer totaal met het gescheiden zelf identificeert. En zodoende maan ik je ertoe om dat nieuwe zelfgevoel te omarmen, waarin je weet dat je méér bent. Waardoor je eenzijn met het méér hebt ervaren.

Wees daarom verzegeld, hoewel dat, opnieuw, een beperking van woorden is. Want hoe kun je verzegeld worden in datgene wat onvoorwaardelijk is? En dus, mijn geliefden, ga boven het gevoel staan dat je verzegeld moet worden en wees gewoon in de stroom van onvoorwaardelijke liefde.