De Kloof tussen jou en Christus overbruggen

ONDERWERPEN: De ware boodschap van Pasen – Waarom zit er een kloof tussen hoop en de werkelijkheid? – Het Petrusbewustzijn – De deling van het christendom in twee tendensen – De gnostische en verenigde doctrine – De kloof met de realiteit van Christus overbruggen – De valkuil van een ultieme status – Wij hebben allemaal de genade om de Christus te herkennen – De universele, tijdloze weg – Transcendeer het bewustzijn dat de kloof schept – Verander van perspectief door te accepteren dat jij de Christus bent

Geascendeerde Meester Jezus, 8 april 2012

Als jullie konden zien wat ik vanuit het perspectief als geascendeerde meester kan zien, zou je het effect zien dat miljoenen christenen die vandaag overal op de wereld bijeenkomen om Paaszondag te vieren. Je zou waarachtig zien dat terwijl deze mensen bijeenkomen, er een bepaalde hoeveelheid licht wordt uitgegeven. Terwijl de mensen bijeenkomen, is de hoeveel licht die wordt uitgegeven in overeenstemming met de oprechtheid en de zuiverheid van hun hart en intenties.

En dan zou je daadwerkelijk zien dat er veel gemeenten overal ter wereld zijn waar een voldoende aantal heel toegewijde zielen zijn die echt proberen te voldoen aan het beeld van Christus dat zij hebben gekregen, het beeld van wat zij denken wat het betekent om een goed christen te zijn. En terwijl zij bijeenkomen met een oprecht hart, met hun liederen, hun gebeden, zorgt de concentratie van hun aandacht er inderdaad voor dat er een bepaalde portie licht wordt uitgegeven, die zij in hun gemeenschap kunnen voelen en die zelfs op planetaire schaal wordt gevoeld.

Wat is dan de primaire vibratie van het licht dat wordt uitgegeven door die vele oprechte en christenen met hun zuivere hart? Het is de vibratie van hoop, het licht van de hoop. Want velen hebben inderdaad een van de belangrijke vibraties van de Paasboodschap gevoeld, namelijk de hoop op iets beters in het leven dan wat je hier op aarde ziet en ervaart, de hoop dat op enig moment in de toekomst er iets beters komt. Maar jullie, die meer openstaan voor de spirituele waarheid dan wat de meeste christenen willen overwegen, weten dat die toekomst nooit komt. En daarom zit er nu al 2000 jaar zo’n kloof tussen de hoop die door mijn wederopstanding wordt gewekt, en de werkelijkheid die de meeste mensen, zelfs de mensheid als geheel, op aarde ervaren.

De ware boodschap van Pasen
Want het is niet de ware boodschap van Pasen dat één persoon, die om te beginnen anders was dan alle andere mensen, weer uit de dood opstond en zodoende de dood overwon. En dat deze man dan op een bepaald moment in de toekomst jullie komt redden – die zo verschilt van jullie, dat jullie geen aspiraties hebben om door hetzelfde proces heen te gaan. Nee, de ware boodschap van Pasen is het eeuwige motto van de geascendeerde meesters: Wat één heeft gedaan, kan iedereen doen.

En de boodschap die christenen zouden moeten ontvangen als onderdeel van het ritueel van Pasen, is dan natuurlijk dat zij ook de menselijke beperkingen, het menselijke bewustzijn, kunnen overstijgen en in het Christusbewustzijn opstaan, zelfs terwijl ze nog in een fysiek lichaam op aarde rondlopen. Dit is de ware hoop, en als die boodschap van de kansel van de belangrijke christelijke kerken was gepreekt, zou de mensheid al eeuwen geleden in een Gouden Eeuw zijn veranderd.

Waarom zit er een kloof tussen hoop en de werkelijkheid?
Daarom wil ik het onderwerp bespreken waarom er een kloof tussen hoop en de werkelijkheid bestaat, waarom die blijft bestaan. Want hoop is natuurlijk de substantie van de dingen die nog komen – wanneer hoop wordt doordrenkt met de waarheid van innerlijke kennis. En dit is natuurlijk het probleem, mijn geliefden. Want de meeste christenen durven niet te hopen dat hun dromen hier op aarde kunnen worden vervuld, omdat hen zo ingeprent is om die vervulling alleen in het leven na dit ene leven, dat zij denken dat zij op deze planeet hebben, te zoeken.

Jullie kennen vast wel het gezegde: “Morgen komt nooit.” En de achtergrond van dit gezegde is heel eenvoudig. Alles wat je hebt om keuzes te maken is vandaag, het huidige moment. Want wanneer morgen vandaag wordt, leef je nog steeds in het huidige moment. En als je denkt dat morgen je hoop en dromen uitkomen, dan is zelfs wat vandaag morgen is, morgen weer een nieuwe morgen waar je naar uit kunt kijken. En dus zit er een gat tussen morgen en het huidige moment.

Want je kunt alleen maar vandaag leven. Je kunt alleen vandaag keuzes maken. Je kunt alleen vandaag het ego laten sterven. Je kunt alleen vandaag uit de dood opstaan. En dus is het iedere dag Paaszondag, of helemaal niet. Want je kunt natuurlijk iedere dag van het jaar herboren worden, niet alleen op die ene dag waarop het zogenaamd 2000 jaar geleden gebeurde.

Dus hoe kan het dan dat het licht dat de vele christenen die op Paaszondag naar de kerk gaan, echt spiritueel licht is, een positief effect heeft, maar dat de aarde na 2000 jaar nog steeds niet is getransformeerd? Nu, dat komt omdat het licht nooit een opwaartse spiraal vormt, want het licht fonkelt maar tijdelijk en dooft daarna. Omdat de mensen hun kerk uitgaan op Paaszondag en dan weer terugkeren naar hun dagelijkse leven, kunnen ze het gat niet dichten tussen wat zij in de kerk of de Bijbel zien en ervaren, en wat zij dagelijks meemaken.

Zij kunnen de boodschap van Pasen niet naleven in hun dagelijkse leven. Zij kunnen niet echt accepteren dat zij door het licht van Christus kunnen worden getransformeerd, dat zij in de wederopstandingsspiraal kunnen worden getransformeerd, de ascensiespiraal ingaan, en op den duur naar het spirituele rijk ascenderen, dat beslist boven het menselijke bewustzijn ligt dat zij vanaf hun geboorte hebben ervaren.

Waarom bestaat deze kloof dan? Nu, als je naar het christendom als geheel kijkt, zie je dat de grootste kerk aan het christelijke firmament de katholieke kerk is. En natuurlijk geeft de leider van de katholieke kerk elk jaar met Pasen diverse verklaringen af. En gisteren deed de paus de uitspraak dat de mensheid in het duister dwaalt, omdat zij het verschil niet kunnen kennen tussen goed en kwaad.

Dit is natuurlijk een volmaakt ware uitspraak. Ik heb geen probleem met die uitspraak. Maar ik heb wel een probleem met het feit dat die uitspraak door het hoofd van een kerk wordt gedaan die in de allereerste plaats verantwoordelijk is voor het feit dat de mensheid in het duister dwaalt en het verschil niet weet – niet tussen goed en kwaad, maar de waarheid van Christus en de vele ‘waarheden’ van de antichrist, het dualiteitsbewustzijn.

Het Petrusbewustzijn
De katholieke kerk beweert natuurlijk dat zij zich op Petrus baseert, van wie men zegt dat hij de eerste paus was. Nu, ik ben mij er niet van bewust dat ik Petrus persoonlijk heb gezalfd tot de paus van een kerk die op de katholieke kerk lijkt die je tegenwoordig ziet. Ik herinner mij niet dat ik dat heb gedaan en ik lees er ook niets over in de Bijbel.

Maar de katholieken lezen het natuurlijk wel in hun Bijbel en geloven dat ik Petrus daadwerkelijk heb gezalfd tot paus van mijn kerk. En dit bewijst wat het probleem is door een hele kerk te baseren op het bewustzijn dat Petrus had, dat meer dan duizend jaar het christendom heeft gedomineerd. Want het is waar dat ik heb gezegd: “Gij, Petrus, zijt de rots waarop ik mijn kerk bouw.” Maar kort daarna heb ik gezegd: “Ga terug, achter mij Satan, want jij denkt niet aan wat God wil, maar wat de mensen willen.”

De rots waarop ik mijn kerk bouw, is de intuïtieve vaardigheid die alle mensen hebben, te erkennen dat er iets, een hogere realiteit, bestaat dan het menselijke bewustzijn, meer dan hun waarnemingsfilter. Maar het Petrusbewustzijn is dan de wens om iets hogers in jouw mentale kader te laten passen en aan jouw waarnemingsfilter te laten voldoen. In plaats van de Christus te gebruiken als richtlijn die je stap voor stap uit je huidige bewustzijnsstaat, jouw huidige waarnemingsfilter, kan halen. Dit is de belangrijkste dynamiek die ‘over het hoofd is gezien’. En ik zet dat tussen aanhalingstekens, want het is natuurlijk niet over het hoofd gezien; het is feitelijk met kracht onderdrukt door de krachten die de Rooms katholieke kerk vanaf haar conceptie hebben onderdrukt.

De deling van het christendom in twee tendensen – De gnostische en verenigde doctrine
Want als je eerlijk bent, werd het vroege christendom, zelfs al voor het door de Romeinse staat werd erkend, in twee tendensen verdeeld. De tendens die je bij sommige gnostici ziet – hoewel niet alle gnostici – die vertrouwden op voortdurende openbaringen door de Geest. En de tendens die een verenigde doctrine wilde verstevigen, met gelijke rituelen, om een homogenere kerk te vestigen. Nu, in zuivere vorm zijn de beide tendensen noch goed noch fout. Elk daarvan heeft bepaalde goede eigenschappen. Maar wanneer het erop aankomt om de ene te omarmen als de enige, en daardoor uit evenwicht raakt, is het onvermijdelijk dat mensen de middenweg van Christus verlaten en in één van de extremen van de dualiteit belanden.

Je ziet dit in de gnostische beweging. Als de kennis van de gnostici niet zo drastisch was vernietigd, had je het nog duidelijker kunnen zien. Maar je kunt het tegenwoordig bij de moderne gnostische beweging zien, als een beweging die in een of andere vorm van openbaringen geloven, of als het channelen van entiteiten die niet uit het materiële rijk komen. Opnieuw, er zijn veel mensen op de wereld van tegenwoordig die dezelfde aanpak hebben als de gnostici zo veel eeuwen geleden. Zij wilden geen geformaliseerde doctrine. Zij realiseren zich dat de Geest verder gaat als de omstandigheden op de wereld veranderen en naarmate het bewustzijn van de mensheid wordt verhoogd. Dus gaan zij op zoek naar nieuwe openbaringen.

Maar naarmate zij uit evenwicht raken, zullen ze in steeds meer ongeloofwaardige openbaringen geloven. En daardoor kunnen zij misschien gemakkelijk ten prooi vallen aan die krachten die weten hoe zij op de tendensen van het menselijke ego moeten jagen en de mensen een boodschap brengen die hen o-zo-speciaal laat voelen, omdat zij die geavanceerde lering erkennen. Maar toch begrijpen de mensen niet dat als zij eenmaal die drempel over zijn, dat zij bijzonder zijn – omdat zij iets geloven wat de meeste mensen niet geloven – is er eigenlijk geen grens aan wat zij willen geloven.

Er bestaat geen limiet aan hoe ver zij willen gaan, geloven in steeds extremere openbaringen tot je een cultusachtige omgeving krijgt waarin zij zich van de rest van de mensheid isoleren. En misschien zelfs op den duur een of andere extreme daad stellen die hen eindelijk laat ontwaken, of in ieder geval de wereld bewust maakt van het feit dat we opnieuw een voorbeeld hebben van mensen die de drempel zijn overgegaan naar krankzinnigheid en fanatisme.

Natuurlijk bestaat de andere tendens ook, waarbij de mensen niet naar iets nieuws durven luisteren, omdat zij de veiligheid willen van iets wat niet verandert en dat zogenaamd door een allerhoogste absolute autoriteit bezield is. Dit zie je bij de katholieke kerk nadat het de formele kerk in het Romeinse Rijk werd. Kijk eens kort naar de geschiedenis en zie eens hoe er conflicten in de kerk waren, waarvan de opmerkelijkste het conflict tussen de oosterse kerk en de Romeinse kerk was, die zich erop toespitste of ik goddelijk was of niet, of ik goddelijk was vanaf het begin, of dat ik een mens als alle andere was.

Maar toch waren geen van beide in overeenstemming met de waarheid van Christus. En dan kun je dus niet zeggen dat de ene gelijk had en de andere niet. Want het waren gewoon beide twee uitdrukkingsvormen van de wens van het ego om het allerhoogste gezag te krijgen en te zeggen dat dit de positie is van de hele christelijke kerk en dat alle christenen dit moeten geloven, anders werden zij eruit gezet.

En zoals onvermijdelijk gebeurt, als de mensen eenmaal dit bewustzijn krijgen, dan willen zij een bepaalde uitdrukkingsvorm definiëren als de absoluut onfeilbare, en dan krijgen zij onvermijdelijk tegenstand van degenen die het niet met hun doctrine eens zijn, maar een andere als de absolute willen. En wanneer twee zijden absolute posities innemen, heeft men geen gezamenlijke grond meer, er kan geen compromis gesloten worden, men kan niet naar een hoger niveau transcenderen. En dan moeten ze opsplitsen, zoals je hebt gezien bij de oosterse en westerse kerken, zoals je hebt gezien bij het kapitalisme en het communisme, en nog heel veel andere voorbeelden. Zoals je ziet bij de wetenschap en de religie, of in ieder geval de materialistische wetenschap en de formele religie.

De kloof met de realiteit van Christus overbruggen
Begrijpen jullie dat toen ik zei: “Denk niet dat ik vrede kom brengen, maar het zwaard.”, wat het zwaard van Christus was? Het is dat wanneer je niet meer constant je huidige waarnemingsfilter probeert te transcenderen, je door het tegenovergestelde van jouw waarneming zult worden uitgedaagd. Want jouw waarneming kan niet volledig zijn; het is slechts een beperkte waarneming die uit de dualiteit voortkomt.

En wanneer je een dualistische waarneming hebt, en die absoluut wilt maken, wordt de tegenovergestelde waarneming jouw tegenstander. Er is geen waarneming op de wereld waar geen tegenovergestelde van bestaat. En dus begin je dan aan de worsteling tussen die tegenstellingen, of je gaat op zoek naar het zwaard van Christus dat het echte van het onechte kan klieven. Niet door een dualistisch tegenstelling te creëren als de allerhoogste, maar om jou te helpen het dualiteitsbewustzijn te doorzien, het bewustzijn dat de ene polariteit tot de absolute waarheid verheft, het Petrusbewustzijn.

En als je eenmaal een glimp van de Christuswaarheid achter dat bewustzijn hebt opgevangen, dan krijg je een referentiekader. En als je bereid bent dat continu te gebruiken om geleidelijk jouw bewustzijn te verhogen, dan kunt je het blind zijn van het menselijke bewustzijn, het Petrusbewustzijn, zodanig ontstijgen dat je met het Christusbewustzijn kunt zien, de helderheid van de Christusgeest. En dan dicht je het gat tussen hoop en werkelijkheid.

De valkuil van een ultieme status
Want begrijpen jullie niet dat zolang jullie geïncarneerd zijn, het Petrusbewustzijn er altijd is en probeert het Christuslicht dat je hebt, de Christusverworvenheden die je hebt, om toe te geven dat het beeld dat jij nu hebt wel het allerhoogste moet zijn? Als het van Christus is, dan moet het wel de allerhoogste status hebben. Dit is dus de laatste openbaring, dit is dus de laatste doctrine, dit is dus de enig ware kerk. En dus moet wat jij, als jij leraar wordt, naarmate jij een uitdrukking van de waarheid wordt, tot uitdrukking brengt, wel de allerhoogste openbaring zijn.

Kijk eens eerlijk naar een aantal mensen dat beweert dat zij openbaringen hebben gekregen, of dit uit één of ander rijk kwam, of zelfs van de geascendeerde meesters. Kijk eens naar hen en zie hoe juist zij ten prooi zijn gevallen aan het denken dat zij een of andere allerhoogste status hebben bereikt als boodschapper, een of andere allerhoogste status als goeroe, dat zij de stichters zijn van de allerhoogste kerk die de nieuwe kerk moet worden van het Aquariustijdperk. Of alle willekeurige overtuigingen die je bij hen vindt, omdat zij geloven dat zij een of andere superieure status hebben bereikt die hen van de anderen apart zet, dat hen boven de anderen stelt. En dus hebben zij zonder het te weten het Petrusbewustzijn aangenomen, het bewustzijn dat werd gebruikt om het geloof op te bouwen dat de katholieke kerk de enig ware kerk van Christus was en de enige weg naar verlossing, dat de katholieke kerk de enig ware doctrine had en dat de paus zelfs de onfeilbare woorden van Christus uitsprak.

Er is nog nooit, en er zal ook nooit, een openbaring komen die de allerlaatste is, die absoluut is. Er zou nooit een openbaring kunnen komen die het bewustzijn van de persoon die hem ontvangt of de openbaring doorgeeft, overstijgt en het bewustzijn van de mensen voor wie de openbaring is bedoeld. Want geen enkele openbaring wordt in een vacuüm gegeven. De bedoeling van het geven van een openbaring is het bewustzijn van een bepaalde groep mensen te verhogen opdat zij een bepaald bewustzijnsniveau kunnen transcenderen. Dus moet de openbaring worden aangepast aan het bewustzijn van die mensen, anders zijn zij niet in staat de openbaring te begrijpen, laat staan accepteren.

En begrijpen jullie dat door de openbaring aan te passen aan een bepaalde bewustzijnsstaat, het heel goed mogelijk is dat mensen in die bewustzijnsstaat de openbaring kunnen gebruiken als rechtvaardiging om hun bewustzijnsstaat, of een aantal overtuigingen in die bewustzijnsstaat, te valideren en te zeggen dat dit bewijst dat hun overtuigingen absoluut en onfeilbaar zijn, omdat zij anders de openbaring niet op deze manier hadden gekregen?

En begrijpen jullie dat het net zo is gegaan met de leringen van de Boeddha, de leringen die ik naar buiten heb gebracht, de leringen van Mohammed, van Padmasambhava, alle andere leringen in de geschiedenis, zelfs veel moderne leraren, zelfs degenen die echt gesponsorde boodschappers zijn van de geascendeerde meesters? Dat komt omdat het Petrusbewustzijn nog steeds op aarde voorkomt. En als je niet heel erg alert bent, jij, als jij niet constant je huidige bewustzijnsstaat probeert te transcenderen door de subtiliteit van dat bewustzijn in verzoeking wordt gebracht.

Wij hebben allemaal de genade om de Christus te herkennen
Ik wil niet de indruk wekken dat Petrus een onwaardige of lage discipel van Christus was. Hij werd gekozen omdat hij het potentieel had om dat bewustzijnsniveau te transcenderen. Dus jullie zouden jezelf in dezelfde positie als Petrus moeten beschouwen tot je het Petrusbewustzijn begint te doorzien en het bewustzijn van Christus duidelijker gaat zien. Alle spirituele mensen hebben de genade gekregen, net als Petrus, om in staat te zijn de Christus te herkennen, in te zien dat ik iets bijzonders aanbood, iets dat alle priesters die in die tijd door Galilea zwierven, oversteeg. En dus had Petrus er genoeg gezien om bereid te zijn mij te volgen.

Maar hij was niet in staat om te blijven transcenderen. Hij werd constant in verzoeking gebracht door het bewustzijn dat hem wilde laten geloven dat hij nu een of andere allerhoogste status had bereikt. En hij, omdat ik de Zoon van de Levende God was, en hij discipel was van de Zoon van de Levende God, niet naar de subtiliteiten van zijn ego hoefde te kijken, hij hoefde niet de subtiliteiten van het kromme bewustzijn in te zien die in zijn geest waren gekropen of die constant op zijn geest werden geprojecteerd door het massabewustzijn en de krachten van de antichrist.

En dus begon hij gemakzuchtig te worden, en daarom voelde hij zich heel slecht op zijn gemak door mijn verklaring, toen ik hem vertelde hoe mijn missie zou aflopen. Want ik voldeed niet aan zijn beeld van wat er zou moeten gebeuren, niet alleen met de Zoon van God, maar ook met degenen die de Zoon van God volgden. En daarom heeft hij drie keer ontkend dat hij mij kende, omdat hij niet met mij wilde worden gekruisigd en het aan God overlaten wat er met hem zou gebeuren. Opnieuw, hij wilde dat zijn leven in ieder geval zou beantwoorden aan zijn verwachtingen, zelfs als het hem duidelijk was geworden dat mijn leven niet aan zijn verwachtingen zou voldoen.

En dus geef ik hem, of iemand anders, nergens de schuld van. Wat voor zin heeft het om iemand de schuld te geven? Ik kwam niet om de wereld te veroordelen, maar opdat door mij de wereld misschien de bewustzijnsstaat zou kunnen ontstijgen van veroordelingen en oordelen als zelfs maar een mogelijkheid. Want met de zuiverheid van de Christusgeest veroordeel je niemand.

Je ziet eenvoudig wat echt is en je wordt altijd de open deur voor wat echt is om dat tot uitdrukking te laten brengen op elke manier waarop dit maar tot uitdrukking gebracht kan worden in een bepaalde situatie voor bepaalde mensen. Want je probeert nooit hen de absolute waarheid te geven die zij niet kunnen hanteren. Je probeert hen een kopje koud water te geven in Christus’ naam, dat hen uit de huidige bewustzijnsstaat zal verheffen en hen hopelijk op een opwaartse koers zal zetten, die hen steeds hoger voert. Dat is de ware hoop van Pasen.

De universele, tijdloze weg
Zien jullie dat er een kloof zit tussen de dagelijkse realiteit van de mensen en wat zij in de kerk horen over de glorie van mijn wederopstanding, hoe speciaal ik was, hoe anders dan zij? En daarom kunnen zij geloven dat ik op een dag zal komen en hen zal redden, maar het zal ergens in de verre toekomst gebeuren en niet op deze wereld. Zie je dat dit een kloof is? En het Petrusbewustzijn schept deze kloof, houdt die kloof in stand.

Omdat jullie denken dat deze openbaring, deze doctrine, absoluut is en zolang je dat gelooft, word je gegarandeerd gered. En dus draag jij niet de verantwoordelijkheid dat jij nooit de garantie krijgt dat je gered wordt zolang je op aarde bent. En je moet dus constant openstaan om naar het Christusbewustzijn te reiken dat je verder laat kijken dan de subtiliteiten van het kromme bewustzijn dat je constant probeert te verstrikken en je het gevoel geeft van: “Ah, nu heb ik de ultieme status bereikt, nu word ik gered, nu kan ik achterover leunen en wachten tot de Heer komt en de rest voor mij doet.”

Begrijpen jullie dat er altijd een gat zit, wanneer je denkt dat er in de toekomst zoveel glorie van zo’n omvang komt dat je het niet met je dagelijkse leven kunt vergelijken? Begrijpen jullie dat de enige manier om de kloof te overbruggen, is door te beseffen dat verlossing een pad is, een geleidelijk pad dat als een trap omhoog gaat, vanaf het punt waarop jij in bewustzijn bent naar jouw persoonlijke Christusschap toe? En die trap kan worden beklommen zoals iedere andere trap, door één kleine uitvoerbare, geloofwaardige stap per keer te nemen.

Maar het Petrusbewustzijn accepteert het beeld van een pad niet. Dat wil ogenblikkelijk verlost worden, of in ieder geval een gegarandeerde verlossing die je in de meest extreme vorm terugziet in het fundamentalistische christelijke geloof dat als je nu gaat zitten en verklaart dat Jezus Christus jouw Heer en Verlosser is, jij gegarandeerd wordt gered en jij niets meer nodig hebt, behalve dan misschien de meest vanzelfsprekende zonden niet begaan.

Dit is de totale antithese van mijn ware leringen, want ik heb een pad onderwezen en mijn volgelingen beschouwden zichzelf als ‘Volgelingen van de Weg’, niet de volgelingen van Jezus, zelfs niet de volgelingen van Jezus Christus, want zij zagen dat ik onderwees dat de Weg iedere persoon transcendeert. Het is een universele tijdloze weg, die in veel verschillende contexten is uitgedrukt in veel verschillende samenlevingen. Het is een weg die blijft evolueren naarmate de mensheid haar bewustzijn verhoogt en daardoor een steeds hogere openbaring kan ontvangen.

Ja, degenen onder jullie die accepteren dat ik de echte Jezus ben die door een menselijke boodschapper spreekt, zijn gezegend, want het vlees en het bloed hebben het niet aan jullie onthuld. Maar val niet in de kuil door te denken dat deze menselijke boodschapper de allerhoogste boodschapper is, en wat ik en andere meesters door hem heen zeggen, de allerhoogste lering is. Deze boodschapper heeft nooit toegelaten dat hij in de kuil viel, daarom wordt hij nog steeds gebruikt. Anders zou hij een gesloten deur worden, in plaats van een open deur.

En één van de beproevingen om een open deur te zijn, is dat je dus bereid moet zijn om met de Geest mee te gaan, zelfs als de Geest verder wil dan eerder door jou heen is gezegd. Omdat hij nu een ander bewustzijnsniveau wil aanspreken dan daarvoor.

Transcendeer het bewustzijn dat de kloof schept
Je ziet de voortdurende uitdaging om nooit het Petrusbewustzijn jou te laten geloven dat dit de allerhoogste lering is, de allerhoogste openbaring. En dat zolang jij dit maar blijft geloven, of dat blijft beoefenen, jij gegarandeerd ascendeert aan het eind van dit leven. Je kunt niet met God onderhandelen. Je kunt je weg naar de hemel niet kopen. Je kunt alleen, óf in de hemel zijn, óf niet in de hemel zijn. Want als jij niet in de hemel bent, ben je in het dualiteitsbewustzijn en er is niets wat je met het dualiteitsbewustzijn kunt doen om je weg naar de hemel te kopen.

Het dualiteitsbewustzijn is het bewustzijn waarin jij een kloof ziet tussen jou en Christus. Er is niets wat jij kunt doen met het bewustzijn van de kloof om het gat te dichten. Kunnen jullie niet zien dat dit onmogelijk is? Kunnen jullie dan niet naar de wereld kijken de christelijke kerken, andere kerken, new age bewegingen en spirituele bewegingen – en zien hoe veel mensen daarin nog steeds geloven dat er een manier moet zijn om die kloof te overbruggen zonder hun bewustzijnsstaat te veranderen, zodat zij het bewustzijn transcenderen dat de kloof schept?

Kunnen jullie niet op deze Paaszondag 2012 deze doorbraak krijgen, omdat je mij niet alleen intellectueel hoort, maar het ook begrijpt? Je begrijpt het met je hart. Je begrijpt het met je wezen. Je ervaart: “Ja, dit is de waarheid, die is de eeuwige tijdloze boodschap die door de ware leraren van alle tijden wordt gepredikt. Alleen als ik mijn bewustzijn verander kan ik de kloof overbruggen.”

En mijn bewustzijn veranderen houdt in dat ik het bewustzijn van gescheidenheid en dualiteit transcendeer, het bewustzijn van de antichrist, het menselijke bewustzijn, het Petrusbewustzijn – hoe je het maar wilt noemen. Maar je moet het bewustzijn transcenderen dat een kloof schept en die kloof geloofwaardig laat lijken, zodat jij gelooft dat jij buiten het koninkrijk bent. Je bent alleen in het koninkrijk wanneer je accepteert dat jij al in het koninkrijk bent en dat jij altijd al in het koninkrijk was – je zag het gewoonweg niet. En zolang jij denkt dat er een kloof bestaat, zal er een kloof blijven.

Verander van perspectief door te accepteren dat jij de Christus bent
Kunnen jullie, mijn geliefden, niet de waarheid van wat ik zeg beginnen te voelen? Ik vraag niet van jullie dat je ogenblikkelijk verandert en het Petrusbewustzijn achter je laat, want ik weet dat dit niet realistisch is. Je moet één stap per keer doen. Maar een fundamentele verandering kan plaatsvinden, wanneer je de waarheid voelt waar ik over spreek, de waarheid dat je boven dat subtiele bewustzijn moet gaan staan dat je laat denken dat het de waarheid kan definiëren op basis van woorden en beelden op deze wereld.

Ik ben niet op deze wereld. Christus is niet op deze wereld. Maar het subtiele is dat alles op deze wereld van het Christusbewustzijn wordt gemaakt. Want zonder hem werd niets gemaakt wat gemaakt werd. Dus de Christus is in alles en binnenin allen. En daarom vind je de Christus overal. Je kunt niet op een plek zijn waar de Christus niet is.

En dus kun je niet op een plek zijn waar je niet aan het opwaartse pad kunt beginnen en je bewustzijnsniveau gaan transcenderen. Ik zeg hiermee niet dat alle omstandigheden op aarde uitdrukkingsvormen van de Christusgeest zijn. Alle beperkingen en ziekten en de onmenselijkheid van de mens zijn uitdrukkingsvormen van de geest van de antichrist. Maar ik zeg dat je zelfs binnen de atomen zelf het Christuslicht kunt zien.

En als je verder kunt kijken dan de uiterlijke vorm die deze atomen tijdelijk hebben aangenomen, dan kun je zien dat het Christuslicht in alles is. En wanneer je gaat inzien dat het Christuslicht in de atomen zit van jouw eigen lichaam, in de atomen van jouw emoties, gedachten, en je identiteitsgevoel, dan begin je Christus in jou te zien. Want zolang jij de Christus nog buiten jou ziet, als anders dan jij, gescheiden van jou, hoe kun je dan accepteren dat jij de Christus kunt worden? En hoe kun je dan blijven accepteren dat jij de Christus bent?

Je ziet, opnieuw dat het Petrusbewustzijn het laat lijken alsof er een kloof bestaat tussen jou en Christus, en dat er een wonderbaarlijke gebeurtenis buiten jou moet plaatsvinden, een miraculeuze interventie, om jou tot Christus te maken, Maar dat is niet zo. Wat jij moet doen om de Christus te worden, is een verandering van perspectief opdat jij de waarheid begrijpt dat Christus binnenin jou is, hier, en nu op dit moment. En dat je nooit gescheiden was van de waarheid van Christus die IK BEN en die jij ook bent. Als je maar doet wat ik heb gedaan: Erkennen dat IK de Christus BEN, want IK BEN Christus, want er is alleen maar Christus. En dit is de ware boodschap van Pasen.

Ik wilde dat ik het in ieder geval in een paar christelijke kerken zou worden gepredikt die beweren dat ze mij op aarde vertegenwoordigen. Ik wilde dat in ieder geval een aantal mensen de waarheid van Christus durft te bevestigen, die ik nu al bijna tien jaar op mijn website heb gesproken. Ik wilde dat een aantal mensen het als stapsteen zou willen gebruiken om hun eigen innerlijke gemeenschap met de echte Jezus te ontwikkelen opdat ik ook door hen heen zou kunnen spreken.

Want ik wil niet dat er maar één boodschapper is. En de boodschapper heeft ook niet de wens om de enige te zijn die Christus vertegenwoordigt. Want hij weet, ook, dat Christus binnenin hem is en dat de wederkomst van Christus alleen maar kan plaatsvinden wanneer duizenden en miljoenen mensen de Christus in zichzelf beginnen te erkennen, de Christus die IK BEN.

Want de Christus die IK BEN wil graag de Levende Christus zijn die door de velen tot uitdrukking wordt gebracht, Want wanneer die ene de velen wordt – die nog steeds in de ene zijn – wordt de overwinning van Christus eindelijk behaald. Zodoende wens ik jullie vrolijk Pasen opdat jullie met een nieuw inzicht in Christus mogen opstaan en een nieuw beeld van jezelf als de Christus in actie. Laat het zo zijn. Want ik heb gesproken. IK BEN Jezus Christus.