Gods Wet is geen Straf

door Kim Michaels

Als menselijke wezens Goden in wording zijn, hoe kan het dan dat ze kunnen afdalen naar een bewustzijnsstaat waarin ze eigenschappen tot uitdrukking brengen die verre van God-achtig zijn? De reden is dat de Schepper jou niet als de robot heeft geschapen die gedwongen wordt naar zijn wil te luisteren en aan zijn wetten te gehoorzamen. Jij hebt vrije wil en jouw vrije wil zou niet compleet zijn als je niet de mogelijkheid had om Gods wetten niet te gehoorzamen.

Vrije wil bezitten betekent echter niet dat je tegen Gods wetten moet ingaan of dat jij alleen maar echt vrij bent wanneer je dat wel doet. Vergelijk, om dit te illustreren, je keuzemogelijkheden eens met het wegennet. Wegen worden aangelegd om je te helpen snel van de ene naar de andere plaats te komen en verkeersregels worden gemaakt om je te helpen veilig te reizen. Je kunt dan over de wegen bijna overal heen en als je zou besluiten niet op die wegen te rijden, zou je de omgeving schaden en misschien vast komen te zitten in een modderpoel. Door te besluiten om de verkeersregels in de wind te slaan krijg je misschien een ongeluk en zou jij jezelf en anderen kunnen verwonden. Daarom is het onzin om te zeggen dat wegen en verkeersregels jouw vermogen om te reizen beperken. Dus is het onzin om te zeggen dat Gods wetten jouw vrijheid en jouw vaardigheid om je creatieve vermogens tot uitdrukking te brengen, inperken.

Gods wetten zijn geen dwangbuis. Gods wetten opvolgen houdt niet in dat je maar één manier hebt om te handelen of dat jij je vrije wil verliest. Helaas hebben sommige religies God voorgesteld als een boos en oordelend wezen in de lucht dat je tot de hel veroordeelt als je zijn wetten overtreedt. En dit heeft sommige mensen ertoe aangezet om tegen Gods wetten in opstand te komen, of in ieder geval tegen de religie. In werkelijkheid zijn er oneindig veel mogelijkheden om je creativiteit binnen Gods wetten uit te drukken. Deze wetten zijn namelijk bedacht om je te helpen jouw creativiteit zo tot uitdrukking te brengen dat jij jezelf, noch andere mensen of de planeet waarop je leeft, niet vernietigt.

Overweeg de situatie eens vanuit het perspectief van de Schepper. Door medescheppers vrije wil te geven, neemt God een ingecalculeerd risico. Het wordt mogelijk dat één medeschepper zichzelf vernietigt of dat medescheppers groeperingen vormen die proberen anderen te vernietigen. Zodoende kan de mensheid mogelijkerwijs zichzelf of planeet aarde vernietigen. Vanzelfsprekend zou dit de bedoeling om medescheppers te laten groeien in zelfbewustzijn tegengaan, dus moet God manieren verzinnen om dit risico te minimaliseren.

Een van die manieren is een aantal wetten te maken die het gebruik van de creatieve vermogens van medescheppers kunnen begeleiden. Een andere is ervoor te zorgen dat medescheppers hun reis beginnen onder liefdevolle supervisie, zodat ze gemakkelijk van hun experimenten kunnen leren.

In een van de fundamentele spirituele wetten staat dat alles gemaakt wordt uit één substantie, namelijk het Ma-terlicht. Om iets op de materiële wereld te kunnen maken, moet je een bepaalde hoeveelheid Ma-terlicht hebben dat binnen het spectrum van het materiële rijk vibreert. De natuurlijke manier om dit licht te ontvangen, is door het rechtstreeks van je IK BEN Aanwezigheid te ontvangen. Toen je voor het eerst afdaalde naar het materiële rijk, kreeg je een bepaalde hoeveelheid licht als je startkapitaal. Als je dit verstandig gebruikte, kreeg je meer, wat je creatieve vermogens zou vergroten. Dan zou de stroom van licht van jouw IK BEN Aanwezigheid groter worden en je leven een opwaartse spiraal die leidt tot steeds meer zelfbewustzijn en materiële overvloed.

Zoals eerder is gezegd, illustreerde Jezus deze wet met de parabel over de drie dienaren die een aantal talenten kregen van hun meester. (Matteüs 25:14). De meester ging daarna een poosje weg, maar toen hij terugkwam, wilde hij weten wat de dienaren met hun talenten hadden gedaan. Twee van de dienaren hadden hun talenten vermenigvuldigd en beide werden beloond. Eén knecht had echter zijn talenten begraven en hij verloor wat hij had gekregen. Hoewel dit hard klinkt, illustreert het echter een onpersoonlijke wet.

Het doel van het leven is groei, wat betekent dat alles wordt vermenigvuldigd. Dus als jij het licht en je creatieve krachten vergoot, verhef jij jezelf en al het leven. Als je niet vermenigvuldigt wat je hebt gekregen, wat inhoudt dat je egoïstisch handelt, haal jij jezelf en al het leven naar beneden. Daardoor wordt de energiestroom van jouw IK BEN Aanwezigheid verkleind. Jouw vaardigheid om materiële overvloed te creëren, wordt verminderd en je zelfbewustzijn wordt op jezelf gericht gewaarzijn, wat ertoe leidt dat je het gevoel krijgt dat het leven uit lijden bestaat en dat je een slachtoffer bent dat oneerlijk wordt gestraft door een boze God.

In werkelijkheid straft God nooit iemand. God heeft gewoon bepaalde onpersoonlijke wetten gemaakt die alle menselijke wezens beïnvloeden. Als je uit een vliegtuig springt zonder parachute, haalt de onpersoonlijke wet van de zwaartekracht je naar beneden en zal jou doden. Dit is echter niet Gods straf, maar een mechanische consequentie van jouw eigen – onwetende – keuze.

De volgende: De wet van evenwicht