Ben ik Slecht?

Lezing door Kim Michaels, 17 april – Lourdes

Ik had het gevoel dat ik iets moest vertellen over een ervaring die ik in Holland kreeg. We hadden op een dag een interessante discussie, omdat iemand zei dat hij had nagedacht over of hij slecht was of niet. Men vroeg hem: “En als dat nou eens zo is?” En zijn reactie daarop was: “Nu dan zou ik het tenminste zeker weten en mij er geen zorgen meer over maken.”

En ik begreep dat, omdat de waarheid is dat wij onze angsten pas te boven kunnen komen als we die onder ogen zien. Dus als we angst voor een bepaalde situatie hebben en de situatie is zo verschrikkelijk dat we in feite proberen weg te lopen van de erkenning dat we die angst hebben, dan kunnen we die angst niet onder ogen komen en dus ook niet overwinnen. Dus we zitten vast in het niemandsland van ons afvragen: “Ben ik echt slecht? Ben ik dit of dat?”

Na die tijd kwam de persoon bij me en we kregen uiteindelijk een discussie daarover. En ik denk helemaal niet dat hij slecht is, maar ik kon tijdens de discussie zien dat er iets was met zijn zelfbeeld en zijn invalshoek – dat hij zichzelf en de wereld vanuit een bepaald standpunt bekeek.

En dus is mijn overtuiging dat er een verschuiving in onze waarneming moet komen voor wij vrij zijn. Dus ik was een tijdje bezig zijn standpunt te veranderen, hem een andere invalshoek te geven, om hem uit zijn manier van kijken te laten ontsnappen. Ik deed alles wat ik maar kon bedenken. En na een half uur begon het me te dagen dat ‘ik wel kon ophouden’.

Dus wist ik op dat moment even niet wat ik moest doen. Dus concentreerde ik mij op mijn hart en wat er in me opkwam, was dat ik zei: “Weet je wat? Het is genoeg, ik wil je slechts laten weten dat ik je helemaal niet probeer te veranderen. Ik houd van je en accepteer je onvoorwaardelijk zoals je nu bent.”

En toen zei hij: ”Nu, krijg ik zo’n gevoel van…” En ik zei: “Goed ik houd van je en accepteer je onvoorwaardelijk met dat gevoel.” En hij zei: “Ja, maar nu voel ik mij zo.” En ik zei: “Goed ik houd van je en accepteer je onvoorwaardelijk, als jij je zo voelt.” En nadat we dit ik weet niet hoeveel keer gedaan hadden, zei hij tenslotte: “O ik zie nu dat ik in kringetjes aan het ronddraaien ben.” En dus ben ik er wel zeker van dat hij het sindsdien heeft verwerkt, maar op dat moment veranderde hij niet echt zijn waarneming. En natuurlijk moest ik mijn woord gestand doen en zeggen: “Ik ga niet meer proberen om jou te veranderen.” En wat ik dus meenam en leerde van die ervaring is dat er twee soorten mensen op het spirituele pad zijn:

Je ziet mensen die niet bereid zijn naar zichzelf en de balk in hun eigen oog te kijken. En dus proberen ze misschien te vermijden dat ze misschien niet volmaakt zijn of misschien niet goed genoeg. In zekere zin lijken ze soms hoogmoedig of arrogant, maar de waarheid is dat ze heel weinig gevoel van eigenwaarde bezitten. Dus proberen ze het spirituele pad en de leringen te gebruiken om hun eigenwaarde op te bouwen. Omdat jij eigenlijk een bepaalde hoeveelheid eigenwaarde moet hebben voor je naar de balk in je eigen oog kunt kijken en erover nadenken dat je misschien niet volmaakt bent of dat je misschien moet veranderen.

Maar de meesten van jullie zijn meer dan bereid om naar de balk in je eigen oog te kijken en doen dat ook al heel lang, zelfs in die mate dat jij jezelf op de kop geeft en het gevoel hebt dat je in gebreke blijft en dat er het een of ander met jou mis is. Dus het bewustzijn is dat je zo bereid bent te bekijken wat er mis met jou is, dat jij altijd kijkt naar wat er mis met jou is.

En dus nadat ik hierover nagedacht had, daagde het mij ineens en dit is wat er in mij opkwam: het enige wat er verkeerd aan je is, is het bewustzijn dat er iets verkeerd aan jou is.

Zie je, dat is de truc. We zijn bewuste wezens, verlengstukken van God. We zijn, innerlijk, zuiver. We zijn net zo zuiver als toen wij oorspronkelijk door God geschapen werden. God kan niet iets onzuivers scheppen. Maar we hebben een bepaalde overtuiging gekregen – en luister nu goed – we hebben allemaal een bepaalde overtuiging dat er iets specifiek mis met ons is. En we proberen in orde te maken wat er mis aan ons is om terug te keren naar zuiverheid. Dus concentreren wij ons op het specifieke gebrek, maar niet het gebrek is fout. Wat er verkeerd aan is, is de overtuiging dat wij in de eerste plaats niet zuiver zijn – dat er in de allereerste plaats iets verkeerd aan ons is.

Dat willen het ego en de verkeerde leraren dat wij doen. Ze willen dat wij ons op dat uiterlijke richten, zodat we denken dat we als wij dat kunnen regelen, volmaakt zijn en God ons wel moet accepteren. Maar God heeft ons al geaccepteerd. In het begin schiep God ons – en wat komt daarna? “En hij zag dat het goed was.”

Hij heeft ons goed geschapen. En in Gods geest zijn wij goed. We zijn net zo zuiver als toen we geschapen werden. Maar er bestaat een bewustzijn op de wereld dat zegt dat wij niet goed zijn. Maar dat bewustzijn heeft zich gecamoufleerd door te zeggen: “We zijn niet goed, vanwege een of andere situatie op de wereld; wij voldoen niet aan een of andere norm.” En dat leidt onze aandacht af van de waarheid dat we nooit onzuiver kunnen worden.

En daarom hebben de meesters ons het concept van het bewuste zelf gegeven, dat is zoals hij geschapen werd. Maar in jouw geest – nu op dit moment – ben jij wie je denkt dat jij bent.

Dus bekijk het eens op deze manier: Er zijn allerlei soorten bewustzijn op de wereld gecreëerd door de illusie van gescheidenheid of het dualiteitsbewustzijn. Het is alsof je dan het theater binnenloopt en daar hebben ze van die kleine metalen rekken waar de kostuums aan hangen voor de verschillende rollen die jij in het theater kunt spelen. En kunt kiezen elk kostuum dat je maar wilt, aan te trekken, als dat is wat jij wilt ervaren.

In zekere zin werden we als bewuste wezens geschapen en als bewuste wezens doen wij ervaringen op. Daarom zijn wij hier – om te ervaren. En God heeft ons volkomen vrije wil gegeven. We kunnen elke ervaring creëren die wij zelf willen en God houdt van ons en accepteert ons, wat wij ook ervaren. Hij heeft ons vrije wil gegeven en gezegd dat we vrij zijn om te ervaren wat we maar willen ervaren. Hij heeft ons het materiële universum gegeven dat een spiegel is die naar ons reflecteert wat wij ook maar naar buiten projecteren.

En wat wij dus gedaan hebben, is dat we gezegd hebben: “O, dit wil ik ervaren” of “Ik trek dit kostuum aan.” Maar daarna komt de valsheid – de slang – die zegt: “O er is iets mis met jou omdat jij dat kostuum hebt aangetrokken. Je had dat niet moeten doen, je bent uit de genade, je hebt van de verboden vrucht gegeten, nu is er iets goed fout met jou.”

Maar het kostuum – laten we zegen dat het Hamlet is; je zit in het kostuum van Hamlet. Dus je concentreert je op het karakter Hamlet en je zegt: “Wat is er mis met Hamlet? Wat heeft hij verkeerd gedaan? Ik moet Hamlet in orde brengen. Ik moet het regelen.”

Maar het punt is dat je nooit uit een kostuum komt door te proberen in orde maken wat er mis is met het kostuum. Je komt er alleen uit als je beseft: “Dit ben ik niet. Ik heb net een kostuum aangetrokken. En er is niets mis mee dat ik het kostuum heb aangetrokken. God heeft mij vrije wil gegeven. Ik heb het kostuum aangetrokken, omdat ik wilde ervaren hoe het is om de wereld te zien vanuit dat kostuum, die bewustzijnsstaat. Ik wilde weten hoe het is om die rol te spelen op het Hele Grote Wereldtoneel – het drama dat het leven is. Hoe voelt het om de wereld vanuit dat specifieke standpunt te zien?”

Daar is niets mis mee. Maar als je erkent dat je eigenlijk niet meer geniet van die ervaring, geniet je niet meer ervan om de wereld vanuit dat standpunt te zien, dan moet je beseffen dat als je er vanaf wilt, je er niet uitkomt door het kostuum te repareren, door het probleem of de situatie in de buitenwereld in orde te maken. Je komt eruit door te beseffen: “Dit ben ik niet. Dit heb ik aangetrokken. En net zoals God mij het recht geeft om het aan te trekken, heeft hij me ook het recht gegeven om het altijd weer uit te trekken en het achter me te laten!”

En nu moet je de wisselwerking tussen de Alpha en Omega herkennen. De Alpha is de illusie dat er iets mis is met jou, omdat je dat kostuum hebt aangetrokken. De Omega is dat jij, om eruit te komen een prijs moet betalen. Je moet lang genoeg lijden, je moet boete doen. Je moet je karma in evenwicht brengen. Met andere woorden, je kunt er niet van weglopen. Dat probeert jouw ego je te zeggen.

Omdat jouw ego werd geschapen uit het geloof in de illusie. En hij sterft wanneer je het kostuum uittrekt en wegloopt. En hij wil niet dood, dus zegt hij tegen jou: “Je kunt niet zomaar bij me weglopen! Jij hebt gezondigd. Jij moet je zonden terugbetalen, Jezus moet jouw zonden terugbetalen. Jij moet je karma terugbetalen. Je moet jezelf 357 incarnaties lang op de kop geven voor je goed genoeg bent om bij me weg te lopen.”
Dat is de leugen!

Iemand vroeg me naar karma en ze zei: “Maar misschien moet ik in die situatie zijn waarin ik zit, omdat ik nog karma heb uit een vorig leven en ik iets verkeerd heb gedaan.” En dat is de oude traditionele lering over karma en onlangs heb ik er een hogere lering over gekregen.

Wat is karma? Het is net als al het andere in het materiële universum. Alles is een beeld dat op het Ma-terlicht wordt geprojecteerd. Dus wat er gebeurd is – misschien in een vorig leven – dat je een prinses was die macht misbruikt heeft en mensen slecht behandeld. Maar wat er echt gebeurd is, is dat jij het zelfbeeld hebt gekregen dat jij een slecht iemand bent. En nu denk je dat je jezelf op de kop moet geven, tot jij jezelf genoeg gestraft hebt om niet meer het gevoel te hebben dat jij slecht bent. Omdat je nu tien keer meer geleden hebt dan de mensen die jij hebt laten lijden, dus je moet nu wel oké zijn of het in orde gemaakt hebben. Dus nogmaals, zie je hoe deze projectie van buiten onszelf onze overtuiging reflecteert dat we niet gewoon uit die rol kunnen stappen?

In Moeder Maria’s Achtvoudige Helingsrozenkrans staat dat alles in het materiële universum een beeld is dat vele malen per seconde op het Ma-terlicht geprojecteerd wordt. Je karma is niet een kracht van buitenaf. Je karma is het beeld in jouw bewustzijn dat je honderden keren per seconde op het Ma-terlicht projecteert. Dus je ziet het niet, omdat je nooit de filmstrook of het individuele plaatje kunt zien, je ziet slechts een waas. Dus je ziet niet dat je het aan het projecteren bent en daarom ben je vatbaar voor de illusie dat dit een voortdurende beweging is, dat het iets is dat van buitenaf komt.

En dus denk ik dat dit alles is, omdat de stroom ineens ophoudt.