Over gevallen wezens (en het redeneringsproces te ver doorvoeren)

 

Vraag: We leven op een niet-geascendeerde planeet en in een sfeer die ook niet is geascendeerd. Een planeet waarop God, zoals de meesters zeggen, noch naar onze zonden kijkt, noch ze onthoudt, omdat de aarde een experimentele omgeving is voor onze vrije wil, waar niets absoluut is maar alles tijdelijk. Naast dit theater, dat wil zeggen de aarde en het materiële universum, van experimenteren met onze vrije wil heeft elk bewust wezen op aarde een goddelijke vonk die hem of haar potentieel verbindt met de eenheid van al het leven door de IK BEN Aanwezigheid. Zouden we dan niet kunnen zeggen dat een van onze laatste illusies op aarde is dat spirituele personen op het pad naar Christusschap of Boeddhaschap en gevallen wezens niet van elkaar gescheiden zijn?
Natuurlijk moeten we in de beginfasen van het spirituele pad de waarneming behouden dat wij gescheiden zijn van de gevallen wezens die alle middelen gebruiken die ze maar kunnen bedenken om mensen te manipuleren en af te leiden van het spirituele pad en hen in de dualiteit te houden. Maar dit betekent dat we ons in stadia in de dualiteit bevinden, hoewel slechts gedeeltelijk. Als we naar hogere stadia op het spirituele pad gaan en de dualistische geest steeds meer opgeven, beginnen we dan niet te begrijpen dat zelfs de gevallen wezens de genade verdienen om de gefixeerde beelden los te laten die we van hen heen hebben, en ook de aanvaarding van Christus door te onthouden dat zij ook een IK BEN Aanwezigheid hebben en het contact met hun goddelijke identiteit terug kunnen krijgen als ze daarvoor kiezen, zoals meesters Kuan Yin en Jezus zeggen, omdat ieder wezen die mogelijkheid heeft. Dit zou het voor ons mogelijk maken om de eenheid met al het leven te ervaren, ook als we nog op aarde zijn. Zou dit, zelfs korte momenten, het voelen van de onvoorwaardelijke liefde van God niet mogelijk kunnen maken, zelfs voordat we ascenderen? En zou dit ook niet de beste manier zijn om de vrije wil goed te begrijpen en uit te oefenen?

Antwoord van de Geascendeerde Meester Jezus Christus. Webinar voor Amerika, 2022 – De Wederopstanding van de Democratie

Welnu, ik moedig je aan om het boek ‘Mijn Levens met Lucifer, Satan, Hitler and Jesus’ te lezen, vooral de situatie van Lucifer voordat hij naar de tweede dood gaat, want dan zul je iets van de hier beschreven dynamiek zien. Je moet begrijpen dat je redenerende geest overal voor of tegen iets kan redeneren. Je bent aan het redeneren, met die redenerende geest, de geest van antichrist, over hoe het zou moeten zijn. Je haalt iets uit verband en zegt: “De logische consequentie hiervan zou moeten zijn dat we iets zus en zo moeten doen.” En dat is een veel voorkomend element van het bewustzijn van antichrist; de intellectuele, analytische geest.

Je moet begrijpen dat je niets van de gevallen wezens nodig hebt, of met hen hoeft te doen, om een ervaring van eenheid te krijgen en om onvoorwaardelijke liefde op aarde te kunnen ervaren. Je hebt niets van buitenaf nodig. Je moet heel zorgvuldig zijn en een onderscheid maken. Je hebt niets van de gevallen wezens nodig, je hoeft ook niets met de gevallen wezens te doen om het Christusschap te bereiken. Dit betekent niet dat je redenering helemaal fout is. Het is duidelijk dat je, als je de hogere niveaus van Christusschap bereikt, niet met negatieve gevoelens naar de gevallen wezens kijkt, maar je probeert ze ook niet te veranderen of te denken dat jij op een of andere manier met ze om moet gaan om iets in je eigen geest te bereiken.

Er komt een moment waarop je in een volledig neutrale gemoedstoestand naar de gevallen wezens kijkt. Je beschouwt ze eigenlijk niet als gevallen wezens. Deze boodschapper zoekt niet meer naar gevallen wezens of oordeelt: “O, dit moet een gevallen wezen zijn.” Soms krijgt hij intuïtief een inzicht dat hem toont dat iemand een gevallen wezen is, maar hij is er niet naar op zoek. Er komt een moment waarop je gevallen wezens behandelt zoals je elk ander mens behandelt. Met andere woorden, je geeft ze in gedachten geen speciale status. Je probeert ze niet te bekeren, je probeert ze niet te veroordelen, of ze straffen of te beoordelen of ze te bestrijden. Je geeft ze geen speciale status, je bekijkt ze als individuele wezens, je behandelt hen zoals ze jou behandelen en wat er van binnenuit naar je toekomt. Je intellectuele redenerende geest heeft niet het gevoel: “O, zo zou ik me moeten gedragen ten opzichte van de gevallen wezens.”

Als je jouw vraag goed leest, dan herken je elementen waarin je het redeneerproces te ver doordrijft. Dit is een van de kenmerken van het dualiteitsbewustzijn, omdat je zegt: “Als ik A heb gezegd, dan moet ik ook B zeggen. Als ik op die manier ben gaan redeneren, dan moet ik op die manier blijven redeneren totdat ik de logische uitkomst vindt van die redenering.”

Dit kun je door de eeuwen heen bij veel filosofen zien. Een dwaas voorbeeld zijn de sofisten in Griekenland en hun redenering: “Is deze hond van jou? Is deze hond vader? Ergo, deze hond is jouw vader. Dit is een dwaas voorbeeld. Maar toch zegt je redenerende geest: “We hebben de veronderstelling voor logica gesteld als Aristotelische logica. En in die richting moeten we blijven gaan als we die eenmaal zijn ingeslagen.”

Maar zoals je zelf zegt, zijn er stadia op het pad; een stadium op het pad waarin jij je redenerende verstand moet gebruiken omdat je niet anders kunt. Er komt zelfs een fase op het pad naar Christusschap waarin jij je redenerende geest gebruikt, maar er komt een hoger stadium waarin je de beperkingen van die redenerende geest begint te begrijpen en dan transcendeer je die – je wordt intuïtiever. Je redeneert niet, evalueert niet of oordeelt niet. “Oordeel niet, opdat je niet geoordeeld wordt. Want met welke maat je ook meet, het zal je worden toegemeten.” Als je een levensoverzicht krijgt, kijk je naar je leven met je huidige bewustzijnsniveau, alleen zie je dan iets wat je niet kon zien toen je nog in jouw lichaam was, maar je evalueert je eigen leven met de bewustzijnsstaat die je hebt en daarom moet jij je best doen om die te transcenderen, zodat je een constructievere evaluatie van je leven kunt hebben en maximaal vooruitgang boeken; zelfs maximale vooruitgang boeken voordat jij je lichaam verlaat.