Het Spel spelen, of het Spel niet spelen…

Wil je het nooit eindigende spel van de dualiteit spelen of wil je het spirituele pad vinden? Als je aan het spel wilt ontsnappen, moet je leren hoe je door de gedachtespelletjes heen ziet die gespeeld worden door degenen die je willen vastzetten om het spel oneindig te spelen.

Vraag van Kim: Jezus, in onze vorige discussie hadden we het over de verkeerde hiërarchie, namelijk wezens in het lagere rijk die de geascendeerde meesters imiteren en leringen naar voren brengen die echt lijken, maar bedacht worden om mensen op het verkeerde pad vast te houden. Je zei dat elke keer dat jij ons een nieuwe lering geeft of concept, de verkeerde hiërarchie er iets probeert tegenover te stellen en het te vervormen, zodat het mensen van het pad afhoudt. Ik weet dat me dat jaren geleden beangstigend in de oren had geklonken, omdat het lijkt alsof je er niet weer uit zou kunnen komen. Ik bedoel als mensen niet het verschil herkennen tussen een verkeerde en een echte lering, lijkt het alsof ze zich niet kunnen beschermen. En als ze zich niet kunnen beschermen, hoe kunnen ze dan hun angst overwinnen voor de verkeerde hiërarchie waar je van gezegd hebt dat het een open deur is voor de verkeerde leraren naar het bewustzijn van mensen? Het klinkt als een catch-22, dus hoe kom je er uit?

Antwoord van Jezus: Je kunt er niet uit – maar er is wel een manier om binnen te komen. Die gaat door het koninkrijk van God dat in jou is. De manier is het bewustzijn te transcenderen, uit te stijgen boven, het bewustzijn van de verkeerde hiërarchie, zodat je hen verouderd maakt in je wezen.

Zoals ik in onze vorige discussie uitgelegd heb, als we mensen eenmaal een uiterlijke lering gegeven hebben, een lering die in woorden wordt uitgedrukt, is die lering het rijk van de dualiteit ingekomen. Je kunt dit rijk vergelijken met een schaakbord. Zelfs mensen die geen schaak spelen, weten dat bij een schaakspel beide spelers dezelfde stukken hebben met dezelfde macht. Daarom hebben beide spelers evenveel kans om te winnen, wat betekent dat er geen absoluut zekere garantie is die garandeert dat je het schaakspel wint. Elke zet die je doet, kan door een zet van je tegenspeler verijdeld worden – tot iemand schaakmat staat. In principe is het enige wat beslist wie het spel wint, dat één speler een zet doet, die niet verijdeld wordt door de andere speler – niet omdat hij het niet kan, maar omdat hij niet ver genoeg vooruit ziet.

Dus als we mensen een uiterlijke lering geven, biedt die mensen de gelegenheid om een zet op het schaakbord te doen van het leven. Wanneer mensen het spirituele pad vinden, kunnen ze een lering gebruiken om een zet te doen en hun zet wordt bepaalde door hun huidige inzichten in het pad – wat gewoonlijk een mengsel is van echte en onechte ideeën. Dit is een natuurlijke reactie en veel mensen doen er decennia over of zelfs levens lang dit spel te spelen zonder te beseffen dat hun zetten door hun ego en de verkeerde hiërarchie verijdeld worden. Naarmate mensen op het pad groeien, beseffen ze dat er een tegenstander is (of hoe ze het ook maar noemen) en ze proberen een spirituele lering te gebruiken om zich te beschermen tegen die tegenstander of de tegenstander te slim af te zijn. Enkelen gaan zelfs zo ver dat ze de tegenstander proberen te vernietigen.

Het probleem is dat zolang je jouw spirituele pad laat bepalen door een tegenstander, je nog steeds het spel van de dualiteit speelt. Hier houdt de analogie tussen het spirituele pad en een schaakspel op. In een schaakspel spelen beide spelers volgens dezelfde regels en kan er een winnaar zijn. In het dualistische spel, speelt een oprecht spirituele zoeker volgens een stel regels dat door zijn of haar spirituele lering vastgesteld wordt, maar de tegenstander heeft geen respect voor regels. Bovendien kan de spirituele zoeker het spel nooit winnen.

Neem bijvoorbeeld de strijd tussen religies. Eén dualistisch uiterste zorgt ervoor dat mensen denken in termen van zwart en wit, wat betekent dat ze denken dat er maar één echte religie bestaat. Dus ze houden zich bezig met een poging te bewijzen dat hun religie de enig ware is door andere mensen te bekeren. Misschien zelfs zover gaan dat ze andere religies proberen te vernietigen of het geloof erin te ondermijnen.

Vanuit het dualistische standpunt van deze mensen lijkt het alsof hun religie het spel kan winnen door te bewijzen dat hun religie de enige echte kan zijn. Toch, zelfs al slagen ze erin alle andere mensen te bekeren tot hun religie, dan zouden ze het spel nog niet gewonnen hebben. Ze zouden enkel al hun energie besteed hebben aan een dualistische zoektocht die niet in harmonie is met Gods wet, en ze zouden die energie aan hun ego en de verkeerde hiërarchie gevoerd hebben.

Voor de tegenstander is het doel niet het spel te winnen, maar het te blijven spelen. Zolang je het spel speelt, zit je vast in de dualiteit en daardoor voed jij de spirituele energie die je ontvangt van je IK BEN Aanwezigheid aan het ego en de verkeerde hiërarchie. Dit houdt hen in leven en breidt mogelijk hun macht zelfs uit – wat het directe doel is om je tot dit spel te verlokken.

Ongeacht de schijnbare uitkomst van het spel, winnen zij en jij verliest. Dus hoe kom je hier vanaf? Er is maar één uitweg en dat is stoppen met het spel. Je moet het spel transcenderen en de tegenstander verouderen. Daarom zei ik tegen mensen zich niet tegen het kwaad te verzetten en daarom stelde het doel dat je een bewustzijnsstaat moet bereiken zodat wanneer de prins van de wereld komt, hij niets in je vindt. Je hebt geen gehechtheden, illusies of verwachtingen waardoor de tegenstander je in de val kan lokken om met het spel mee te doen.

Het probleem dat vele zoekers laat struikelen, is dat ze het spel niet begrijpen. Daarom begrijpen ze niet dat het doel van een echte spirituele lering NIET is om je te helpen winnen, maar op dat punt te komen dat je er niet meer aan mee doet. Wij, de Opgevaren Schare, willen je helpen erboven uit te stijgen – het spel te transcenderen. Je ego en de verkeerde hiërarchie willen dat je aan het spel mee blijft doen.

Omdat mensen dit niet begrijpen, zien ze niet dat wij voor een ingebouwd obstakel staan in onze pogingen om mensen te bevrijden. Om hen te helpen, moeten we hen een lering geven die ze kunnen bevatten. En wanneer mensen vast zitten in het dualiteitsbewustzijn, betekent dat een lering die ze met hun uiterlijke geest kunnen bestuderen. Toch kan een uiterlijke lering niet garanderen dat je aan het spel ontsnapt – om dat te doen, moet je verder gaan dan de uiterlijke lering. Je moet de uiterlijke lering gebruiken als opstapje naar het koninkrijk van God in jou. Je moet het echte pad ontdekken, het innerlijke pad, achter het uiterlijke pad. En om het innerlijke pad te volgen, moet je de denkwijze loslaten die je hebt gebruikt op het uiterlijke pad.

Wanneer iemand het spirituele pad voor de eerst keer vindt, heeft iemand bepaalde verlangens, dromen en wensen. Mensen doen zelden iets zonder gemotiveerd te zijn, dus hebben de meeste mensen een factor die hen motiveert om het pad uit te zoeken en te volgen. Op het diepste niveau, is de motivatie dat de levensvorm zich niet heel voelt en terugverlangt naar zijn bron. Toch kan de uiterlijke geest een aantal meer specifieke motieven hebben die het zelf motiveren en vaak zelfs wereldlijke ambities.

In het begin is hier niets mis mee. Je kunt met een bewustzijnsniveau beginnen waarop je het pad vindt, dus wat je ook motiveert om het pad te volgen, is een deugdelijke motivatie – maar enkel in de beginstadia. Naarmate je stijgt op het pad, kom je onvermijdelijk bij een scheidslijn uit. In feite zijn er diverse scheidslijnen, maar ik heb het hier over de ene waar jij naartoe moet die boven de motivatie staat waarmee je aan het pad begonnen bent. Je moet uitreiken naar een hogere motivatie, een motivatie die niet uit dualiteit en (bekrompen) eigenbelang ontstaat. Je moet een motivatie ontwikkelen die gebaseerd wordt op liefde – onbaatzuchtige liefde. Als je dit niet doet, zullen je ego en de verkeerde hiërarchie je spirituele lering gebruiken – zelfs een lering die door de Opgevaren Schare uitgegeven is – om je in de val te laten lopen om het spel steeds opnieuw weer te spelen.

Laten we eens kijken naar een specifiek voorbeeld. Wanneer de meeste mensen het spirituele pad vinden, hebben ze te maken met het enigma van de superioriteit/inferioriteit. Sommige mensen hebben te weinig eigenwaarde en andere hebben te veel. Laten we nu eens kijken naar de twee gebruikelijke scenario’s hoe dit vergroot opgevoerd kan worden:

  • Mensen met te weinig eigenwaarde kijken naar het spirituele pad om hun gebrek eraan te compenseren. Die gebruiken een spirituele lering om hun eigenwaarde op te bouwen. Een echte lering kan dergelijke mensen helpen hun eigenwaarde op te bouwen, maar er komt een afsnijdpunt. De cruciale keuze is of iemand het bewustzijn van inferioriteit te boven wil komen, of dat de persoon de uiterlijke lering blijft gebruiken om het gebrek eraan te compenseren (zonder eigenlijk de oorzaak van dat gebrek eraan te verwijderen). Veel mensen hebben een uiterlijke lering of organisatie gebruikt om het gevoel op te bouwen dat omdat ze alle uiterlijke dingen gedaan hebben, ze zoveel beter zijn dan daarvoor, voor ze het pad vonden. Sommigen stappen in de tredmolen van steeds maar weer proberen meer te doen om het gebrek eraan te compenseren dat nog steeds aan hen knaagt. De uitkomst is waarschijnlijk dat mensen op den duur onder de spanning afknappen en het pad opgeven, toch slagen een paar erin om het streven ernaar oneindig vol te houden. Anderen besluiten dat ze een plateau bereikt hebben, waarop ze niet hoger hoeven te gaan. Ze denken dat ze een deal met God gesloten hebben en omdat ze alle uiterlijke dingen hebben gedaan, hij hen gewoon moet redden.
  • Mensen met te veel eigenwaarde kijken naar het spirituele pad als middel om hun superioriteitsgevoel op te bouwen en door anderen te laten erkennen – vooral door de leider van een organisatie of door de Opgevaren Schare. Ze gaan op een voortdurende zoektocht om alles goed te doen en meer dan anderen te doen. En alles wat ze doen op het pad wordt aangedreven door dit doel. De cruciale keuze voor deze mensen is of ze beginnen te zoeken naar de diepere oorzaak die achter hun behoefte aan superioriteit ligt (Voor God hebben alle mensen oneindige waarde, dus waarom zou jij je beter moeten voelen dan anderen?) of dat ze de uiterlijke lering zullen gebruiken om superioriteit te blijven zoeken, zelfs door andere mensen te vernederen.

Mijn punt is natuurlijk dat beide reacties dezelfde zwakheid hebben. De positieve kant is dat beide motivaties mensen zo ver kunnen krijgen dat ze het spirituele pad bestuderen en waardevolle spirituele technieken toepassen. Zolang ze dit doen, is er de mogelijkheid dat ze een doorbraak krijgen en een hoger inzicht krijgen in het pad. Als mensen echter hun motivatie niet transcenderen, is er – vanaf het eerste begin – een limiet aan hoe ver ze kunnen vorderen op het pad. Vanzelfsprekend zijn beide motivaties egocentrisch – eigenlijk egoïstisch. Ze worden gebaseerd op de dualiteit, omdat alleen het dualiteitsbewustzijn je kan laten denken dat je beter of slechter dan andere mensen bent. Dus als je het pad aangedreven door dualistische motieven blijft volgen, is het dan niet overduidelijk dat je ego en de verkeerde hiërarchie je – oneindig – vasthouden in het dualistische spel? Ondanks al je streven op het pad, voed je het ego in feite en gebruikt hij de uiterlijke lering om je in zijn greep te houden.

Volg je nog wat ik zeg?

Kim: Ja, maar ik besef ook dat ik 15 of twintig jaar geleden niet begrepen zou hebben wat je net gezegd hebt. Dus ik kan zien dat er een stadium op het pad is dat je gewoon nog niet klaar bent voor het innerlijke pad.

Jezus: Juist, en wat heeft er dan voor gezorgd dan je het innerlijke pad ontdekt en dat gaat volgen?

Kim: Nu, ik denk dat ik geleidelijk de waarde van overgave begon te begrijpen. Ik besefte dat, omdat we vrije wil hebben, God ons niet zal dwingen naar de hemel te gaan. We moeten ervoor kiezen om erheen te gaan, maar we kunnen die keuze niet maken zolang we nog aan iets op aarde gehecht zijn. Dus ik begon te begrijpen dat ik alles op aarde moest opgeven om het koninkrijk van God te betreden. En ik besloot – misschien besefte – dat ik het koninkrijk van God meer dan iets anders dat beschikbaar is op deze planeet wilde.

En tenzij je dat besluit genomen hebt – want het is een beslissing – ben je het innerlijke pad niet opgegaan. Je zit dan nog steeds op het uiterlijke pad en je gebruikt een spirituele lering als middel om te krijgen wat je denkt nodig te hebben om je weg naar het paradijs te kopen, hoe het er ook uit mag zien. Zoals ik gezegd heb, dit is alles wat ik kan doen, gezien je bewustzijnsstaat.
Je hebt gelijk, wanneer je net op het pad bent, kun je het innerlijke pad niet ontdekken. Je moet het uiterlijke pad volgen tot je verder kijkt dan de uiterlijke verschijnselen en een dieper realiteit begint op te vangen, een dieper inzicht. Dit zijn de cruciale dingen die je moet beseffen om een student in staat te stellen verder dan het uiterlijke pad te komen:

  • Het fundamentele besef is dat het echte doel van het pad is dat jij je bewustzijn verandert, dat je de oude bewustzijnsstaat transcendeert en een hogere bewustzijnsstaat aanneemt. Veel spirituele zoekers hebben dit niet begrepen en ze denken nog steeds dat het spirituele pad een prestatierace is, net zoals bij sportwedstrijden of een carrière. Ze gebruiken een spirituele lering om hun uiterlijke vaardigheden te verbeteren, zelfs hun intellectueel inzicht in het pad, zodat ze God kunnen behagen, de tegenstander verslaan, indruk maken op anderen of aan een of andere norm voldoen die in hun eigen hoofd zit. Ze proberen het pad te gebruiken om hun ego te rechtvaardigen of te spiritualiseren. Enkel wanneer je bereid wordt om jezelf echt te veranderen, en het ego op te geven, ben je aan het innerlijke pad begonnen.
  • Nadat je het doel van het pad kent, begin je te zien dat de wereld in een bewustzijnsstaat gehuld is die tegen jouw groei is. Je begint het dualistische spel te doorzien en beseft hoe nutteloos het is. In het begin zie je het in het leven van andere mensen en in wereldgebeurtenissen. Daarna begin je naar iets hogers te verlangen en je begint te denken aan hoe je aan dit dualistische spel kunt ontsnappen (of hoe je het ook maar noemt).
  • We komen nu op een cruciaal punt. Begin je te zien dat wat je buiten je ziet – de nutteloosheid van het dualiteitsbewustzijn – ook in jou aanwezig is? Begin je de balk in je eigen oog te zien? Ben je echt bereid toe te geven dat de balk er zit en dat hij weg moet voor je bewustzijn zal veranderen? Ben je bereid om echt het feit onder ogen te zien – het te bezitten, zoals ik elders uitleg – dat JIJ moet veranderen – of besluit je dat je verlossing kunt bereiken door de uiterlijke dingen te blijven doen?

Als we terugkeren naar de twee types mensen die ik hierboven beschreef, zien we dat degenen die nog steeds te weinig gevoel van eigenwaarde hebben vaak bang zijn naar de balk in hun eigen oog te kijken. Ze vrezen dat als ze echt de elementen van de duisternis in hun eigen wezen herkennen, hun eigenwaarde vernietigd wordt en / of God of de Opgevaren Schare niets meer met hen te maken wil hebben. Ze vallen vaak ten prooi aan het gemopper van het ego, dat erin slaagt hen te laten geloven dat als zij hun tekortkomingen niet zien, God ze ook niet ziet. Dus ze blijven de uiterlijke dingen doen die hen nog meer laat hechten aan het uiterlijke pad. De uitweg voor deze mensen is te beseffen dat God niet bezig is met hoeveel duisternis je in je wezen hebt. Hij maakt zich zorgen over hoeveel duisternis je wilt opgeven, overgeven. Dus door naar de duisternis te kijken en het los te laten, kun jij je bevrijden van de neerwaartse aantrekkingskracht en dit zal ware achting voor het Zelf opbouwen.

De mensen die al te veel – verkeerd – zelfgevoel hebben, hebben lang geleden het besluit al genomen niet naar de balk in hun eigen oog te kijken. Ze zijn echter één stap verder gegaan en denken dat ze er niet naar hoeven te kijken. Ze geloven vast dat de uiterlijke dingen doen, hen het recht geeft om in de hemel te komen zonder hun eigen ego onder ogen te komen. In feite geloven velen van hen serieus dat ze het ego kunnen verfijnen of zelfs spiritualiseren zodat het aanvaardbaar wordt in de ogen van God en in de hemel toegelaten wordt. Ze kunnen levens lang bezig zijn hun ego te verfijnen volgens een spirituele lering, en ze beseffen vaak niet en ze realiseren zich niet dat het hen gewoon vasthoudt in hun zelf bepaalde versie van het dualistische spel. Dus de cruciale vraag is of een spirituele lering erin kan slagen om op een of andere manier deze mensen een duw te geven of inspireren om deze houding achter zich te laten dat ze hun ego niet hoeven te overwinnen.

Het komt erop neer dat voor je het innerlijke pad kunt bewandelen, je moet erkennen dat je een ego hebt, dat geboren wordt uit het gevoel van scheiding van God, en daardoor kan hij alleen in termen van dualiteit denken. Het echte doel van het spirituele pad is terug te keren naar een staat van eenzijn met God. En om dat eenzijn te bereiken, moet je ego – dat uit scheiding geboren wordt en de scheiding moet handhaven om in leven te blijven – sterven. Dit kan enkel gebeuren wanneer jij je van je ego afscheidt en één wordt met een hoger deel van je wezen, namelijk je Christus Zelf, je IK BEN Aanwezigheid en het grotere spirituele Wezen waar jij een individualisatie van bent. Dus je moet bereid zijn om naar het ego te kijken, begrijpen hoe het je vasthoudt in een dualistische manier van redeneren en dan bewust kiezen om het los te laten. Je moet het NIET als onderdeel van de echte jij zien, zoals ik elders uitleg, en het dan laten sterven en er niet meer zijn.

Het cruciale punt hier is je evenwicht tussen liefde en angst. Houd je meer van God dan van je ego? Houd je van iets zoveel dat je bereid bent je ego op te geven – en alles op de wereld waar het ego aan gehecht is – om één te worden met waar je van houdt? Sommige mensen zitten zo vast in hun angst dat ze niet genoeg liefde hebben om hun ego te confronteren. Sommige mensen houden eigenlijk meer van hun ego dan van God en zien de noodzaak er niet van in om het ego op te geven.

Kim: Dus hoe past de verkeerde hiërarchie in het plaatje. Ik neem aan dat ze mensen proberen leringen te geven die het geloof zullen versterken dat je jouw ego niet onder ogen hoeft te komen of los te laten? En wat is het verschil of je een lering van de verkeerde hiërarchie volgt of van de Opgevaren Schare?

Jezus: De cruciale vraag is niet welk type lering je volgt, maar wat je doet met die lering.

Specifiek, de vraag is: “Transcendeer je de uiterlijke lering of maak je van de uiterlijke lering een mentaal kader dat je geest opsluit?” Zoals ik in eerdere besprekingen uitgelegd heb, kan zelfs een lering van de Opgevaren Schare niet garanderen dat mensen het innerlijke pad zullen ontdekken en volgen. Dus een echte lering volgen leidt niet onvermijdelijk naar je ascensie.

Aan de andere kant heeft zelfs een lering van de verkeerde hiërarchie enige waarheid in zich. Dus als mensen de uiterlijke leringen transcenderen, kunnen ze nog steeds vooruitgang boeken op het pad. De katholieke kerk bevat vele doctrines en subtiele overtuigingen die direct van de verkeerde hiërarchie afkomen. Maar een paar mensen zijn erin geslaagd om de restanten van mijn echte leringen te gebruiken om zo veel verder te komen dan de uiterlijke kerk, dat ze het innerlijke pad wel ontdekt hebben en belangrijke vooruitgang geboekt hebben. Helaas kan de meerderheid van de katholieken dat niet en die blijven daardoor vastzitten in het spel, komen geen stap verder door een stel verkeerde overtuigingen.

Het spreekt vanzelf, hoe zuiverder de lering, hoe groter de kans om het innerlijke pad te ontdekken. Enkele mensen schijnen te denken dat de verkeerde hiërarchie niet zo heel erg intellectueel is of wel gemakkelijk te ontmaskeren. Maar zoals ik eerder uitgelegd heb, heeft de verkeerde hiërarchie een verkeerde dualiteit opgezet. Enkelen zijn in een dermate lage bewustzijnsstaat dat ze heel primitief zijn en daardoor kunnen spirituele zoekers gemakkelijk leringen uit deze bron blootleggen. Toch hebben enkele leden van de verkeerde hiërarchie een heel goed inzicht in het spirituele pad, dus zijn ze er erg bedreven in om mensen een lering te geven die een hoge mate van waarheid bevat, toch zijn er genoeg vergissingen doorheen gemengd dat ze veel mensen om de tuin kunnen leiden.

In feite kan enkel het Christusbewustzijn de subtielere leugens van de verkeerde hiërarchie ontmaskeren. Het is cruciaal om Christusonderscheid te zoeken in plaats van te denken dat je slim genoeg bent om de verkeerde hiërarchie zelf of gebaseerd op een stel uiterlijke criteria te ontmaskeren.

Kim: Wacht, dat is interessant, omdat ik veel mensen ken die al decennia lang een echte lering gevolgd hebben van de Geascendeerde Meesters. Ze weten van het bestaan van de verkeerde hiërarchie af en ze denken dat ze gebaseerd op hun lering een stel criteria hebben om de verkeerde hiërarchie te ontmaskeren. In feite gebruiken enkele van hen die lering om mij een verkeerde boodschapper te noemen en jou als een bedrieger uit de verkeerde hiërarchie van de echte Jezus. Hoe zou jij daarop reageren?

Jezus: Ik zou er helemaal niet op reageren, omdat dergelijke mensen natuurlijk nooit lezen wat ik zeg. Of als ze het wel lezen, ze het niet serieus overwegen, maar enkele zouden zoeken naar fouten in een detail, zodat ze alles kunnen afwijzen.

Het simpele feit is dat, zoals ik hierboven zeg, elke lering of hulpmiddel die we mensen geven door de verkeerde hiërarchie verijdeld kan worden. Niets in het rijk van de dualiteit kan niet door de verkeerde hiërarchie verijdeld worden, dus de enige uitweg is dat jij je spirituele pad op één simpel feit baseert: de stuwende kracht achter spirituele groei is zelftranscendentie en de noodzaak tot zelftranscendentie stopt nooit zolang je hier op aarde bent.

Dit geldt ook voor een uiterlijke lering. Wanneer we een uiterlijke lering geven, kan de verkeerde hiërarchie die lering ook lezen. Dus kunnen ze manieren zoeken om hem te neutraliseren. Eén manier is om de uiterlijke lering in een gesloten kader te veranderen die verhindert dat mensen zien dat de Opgevaren Schare al weer verder is. Zoals ik eerder heb gezegd, als je zo bang bent voor de verkeerde hiërarchie dat je niet verder dan een bepaalde lering durft te kijken – dat je niet de hints van je Christus Zelf durft te volgen – dan is de verkeerde hiërarchie je God geworden. Je durft niet meer de Opgevaren Schare te volgen – want we gaan constant verder en transcenderen voortdurend – je volgt de verkeerde hiërarchie die je zegt te blijven waar jij je veilig voelt.

Het cruciale punt is dat wanneer je een echte spirituele lering vindt, je ego en de verkeerde hiërarchie zich erge zorgen maken of ze misschien je niet meer de baas kunnen. Toch weet je dat het gemakkelijk is om mensen op hun gemak te stellen met de nieuwe lering en dat geeft hen een tweede kans om je vast te zetten. Mijn punt is dat geen uiterlijke lering ooit genoeg zal zijn om te garanderen dat je verlost wordt van de verkeerde hiërarchie. De enige manier om aan hen te ontsnappen is door te blijven zelftranscenderen, door verder te blijven gaan met elke andere lering en eenzijn te zoeken met je Christus Zelf en de Opgevaren Schare.

Zelfs deze lering – en de hele website – kan je niet garanderen dat je onkwetsbaar bent. Maar omdat deze website en de sectie van Moeder Maria spreken over de noodzaak om meer te worden, heb je een uiterlijke lering die je kan helpen boven de verkeerde hiërarchie uit te stijgen. Ze zullen in staat zijn de uiterlijke lering te verijdelen, maar ze zullen niet in staat zijn je vast te zetten als je de uiterlijke lering gebruikt als springplank naar zelftranscendentie. En in deze nieuwe dispensatie spreken we over deze dingen wel openlijker dan we in vorige dispensaties gedaan hebben, wat inhoudt dat degenen die acht slaan op de leringen verder kunnen. Maar laat je ego niet met je op de loop gaan door deze verklaring in een gevoel van subtiele trots te veranderen of superioriteit.

Kim: Je zegt dat de verkeerde hiërarchie alle criteria kan verijdelen die wij definiëren om hen te ontmaskeren. Is het dan niet de moeite waard om een bepaald criterium te gebruiken om een spirituele lering te evalueren en te zien wat er verkeerd aan zou kunnen zijn?

Jezus: Ja en nee. Je kunt bepaalde uiterlijke criteria opstellen, maar zodra je ze bepaald hebt, zal de verkeerde hiërarchie ze kennen en daardoor kunnen ze een nieuwe lering creëren die ze probeert te neutraliseren. Ik zeg niet dat het niet de moeite waard is om je geest te gebruiken om je onderscheidingsvermogen te verscherpen, maar je moet er altijd naar streven het onderscheid van je Christus Zelf te krijgen in plaats van op uiterlijke criteria te vertrouwen die zo gemakkelijk aangetast worden door de analytische geest.

Opnieuw, je moet het beste doen wat je kunt, gezien je bewustzijnsniveau. Veel nieuwe studenten zouden zich moeten proberen te beschermen tegen de verkeerde hiërarchie, maar hun denkwijze niet proberen te begrijpen. Naarmate je volwassener wordt op het pad, moet je begrijpen hoe het ego en de verkeerde hiërarchie je tot het spel verlokken. Je zult dan je huidige inzichten in het pad gebruiken om een lering te evalueren en vanzelfsprekend moet die gebaseerd worden op wat je weet. Maar als je op hogere niveaus van het pad komt, moet je boven de uiterlijke criteria gaan staan.

Wat vaak gebeurt, is dat iemand een stel uiterlijke criteria aanneemt om een lering te evalueren en ze dan als compleet te beschouwen, misschien wel onfeilbaar of je hoeft hem niet te onderzoeken. Iemand zal zich dan aan deze criteria vastklampen, zelfs nadat hij of zij al verder had moeten gaan. Bijvoorbeeld, sommige mensen nemen het idee aan dat een geascendeerde meester nooit dit of dat zou zeggen of altijd op een bepaalde manier spreekt. Ze hebben ons in een kader geplaatst, maar in werkelijkheid hebben ze zichzelf in een kader geplaatst. Dit is het excuus geweest dat zoveel studenten in organisaties die we in het verleden gesponsord hebben, gebruikt hebben. Ze hebben het gebruikt om onze voortgaande openbaringen in andere organisaties af te wijzen.

Mijn advies is daarom nooit een onfeilbare regel aan te nemen maar enkel algemene richtlijnen. Laat de middelen die je gebruikt om je te beschermen niet een ondoordringbare muur worden die je gevangen zet. Het simpele feit is dat als je jouw geest in een kooi zet achter een ondoordringbare muur, de verkeerde hiërarchie je niet kan bereiken, maar de Opgevaren Schare ook niet. Je ego is binnen elke muur die je maakt, dus die kan je nog steeds wel beïnvloeden. Daarom moet je alle criteria als springplank gebruiken om je onderscheid te verscherpen, niet als excuus om te stoppen met onderscheid maken.

Eén van de grootste problemen waar wij als spirituele leraren mee te maken krijgen, is dat zo veel studenten niet bereid zijn naar groei te streven. Ze streven er een poosje naar, maar dan hebben ze het gevoel dat ze de heilige graal gevonden hebben en dan hoeven ze nergens meer naar te streven. Ze kunnen gemakzuchtig worden en weigeren boven hun huidige niveau uit te stijgen, wat inhoudt dat we hen achter moeten laten – en raad eens wie er klaar staat om hun gevoel te versterken dat ze niet hoger hoeven te stijgen.

Het simpele feit is dat zelftranscendentie nooit ophoudt en dit betekent dat je constant waakzaam moet zijn. Veel mensen zijn niet bereid om deze alertheid te handhaven – we zouden kunnen zeggen dat ze gevangen zitten in een soort spirituele luiheid. Helaas is er geen succesvolle genezing voor deze ziekte.

De ultieme manier om een verkeerde lering bloot te leggen is niet door uiterlijke criteria maar door de innerlijke criteria om de vibratie van de lering en haar bron te lezen. Je Christuszelf kent de trillingspatronen van de geascendeerde meesters en kan daarom gemakkelijk een bedrieger uit een verkeerde hiërarchie ontmaskeren. Dus door enkel eenzijn te zoeken met je Christuszelf kun je het allergrootste onderscheid bereiken. De verkeerde hiërarchie kan gemakkelijk hun uiterlijk veranderen en aan je uiterlijke criteria voldoen. Maar ze kunnen niet je trillingspatroon veranderen en daardoor kunnen ze zich niet verbergen voor de X-ray visie van je Christuszelf.

Kim: Het klinkt bijna alsof het je niet kan schelen of iemand een verkeerde lering volgt.

Jezus: Het kan me niet schelen of iemand een verkeerde lering volgt – het kan me wel schelen of iemand die verkeerde lering blijft volgen. De geascendeerde meesters hebben een gezegde dat hier licht op werpt: “Wanneer de student er klaar voor is, verschijnt de leraar!”

Het simpele feit is dat welke lering je ook vindt, er een reden is waarom jij je aangetrokken gevoeld hebt tot die lering. De reden is dat de lering resoneert met je huidige bewustzijnsniveau, en daardoor heb je iets van die lering te leren.

Voor een nieuwe student is het verleidelijk om aan te nemen dat de lering die je gevonden hebt de allerhoogste lering is, dat hij absoluut echt is en dat hij je alles kan leren wat je moet weten om gered te worden. Maar de meer ervaren student moet deze overtuiging loslaten. In plaats daarvan moet je de houding aannemen dat het de bedoeling is dat elke uiterlijke lering je iets leert dat je jouw huidige bewustzijnsniveau helpt transcenderen. En in sommige gevallen kan de les wel eens heel verschillend zijn van wat je uiterlijke geest veronderstelt.

Bijvoorbeeld: er zijn veel spirituele zoekers tegenwoordig die hun pad gevonden hebben door een verkeerde lering te vinden. De reden is dat je iets van die lering moest leren wat je onderscheidingsvermogen zou versterken en je door de verkeerde hiërarchie en hun methodes heen te laten zien. Met andere woorden, de les die je moet leren van een bepaalde lering is niet beslist hoe je het pad moet bewandelen – het zou wel eens kunnen zijn: hoe je het NIET moet bewandelen. Toch is het een onschatbare les.

Het probleem is natuurlijk als mensen niet beseffen dat ze deze les moeten leren en in plaats daarvan zich aan de lering vastklampen, hun ego toelaten dat zij zich op hun gemak voelen. Toch is zelfs dit een natuurlijk gevolg van de bewustzijnsstaat van mensen. Ze moeten misschien wel een poosje in die illusie van gemakzucht blijven voor ze zich er tenslotte weer uit losrukken.

Nog een manier om de bewering te interpreteren dat wanneer je klaar bent, de leraar verschijnt, is dat je altijd klaar bent voor een leraar. De vraag is of je die leraar kunt herkennen en of je bereid bent hem te volgen. Het doel van het pad is zelftranscendentie, dus op elk willekeurig niveau wordt je met twee leraren geconfronteerd. De verkeerde leraar is degene die met je huidige bewustzijnsniveau correspondeert en hij zal je op dat niveau laten blijven. De echte leraar is degene die met het volgende hogere bewustzijnsniveau correspondeert en dat is degenen die je naar het volgende niveau kan brengen. De vraag is of jij je vast blijft klampen aan degenen bij wie jij je op je gemak voelt of dat je de andere leraar naar het onbekende volgt. Dit hangt af van jouw toewijding aan eeuwige zelftranscendentie.

Let erop dat wanneer je naar een hoger niveau stijgt, je met een nieuw stel leraren geconfronteerd wordt. De echte leraar die je naar dat niveau gebracht heeft, zal dan door een andere echte leraar vervangen worden die je hogerop kan brengen. Op dezelfde manier zal de verkeerde leraar door een nieuwe vervangen worden, die je op je nieuwe niveau probeert vast te houden. Als jij je aan de oude echte leraar probeert vast te klampen – zul jij je simpelweg aan de nieuwe verkeerde leraar vastbinden die een bedrieger is van de oude echte leraar.

Vanzelfsprekend zou de meer volwassen student meer uitkijken naar de volgende leraar en altijd bereid zijn om die leraar te volgen, zodra hij verschijnt. Dit is de ultieme – en enige – manier om te vermijden dat je door de verkeerde hiërarchie in de val gelokt wordt. Zoals ik gezegd heb, er komt een moment op het pad dat je de verkeerde hiërarchie onder ogen moet zien. Enkel door ze onder ogen te zien, kun je leren hen te doorzien en daardoor boven hen uit te stijgen. Een verkeerde lering bestuderen kan een noodzakelijke stap zijn in dit proces. De truc is om altijd naar de verborgen les te zoeken en nooit één moment langer in een verkeerde lering te blijven hangen dan nodig is.

Kim: Dat klopt, omdat ik veel mensen ontmoet heb die op het spirituele pad geïntroduceerd werden door een lering die ik als verkeerd bezie. Toch zijn er velen door gegroeid en zijn nu verder gegaan naar iets beters. Dus het is echt geen ramp als je een verkeerde lering hebt gevolgd zolang je er maar van geleerd hebt?

Jezus: Dat is waar. Het maakt niet uit waar je mee bezig geweest bent. Wat wel uitmaakt is wat je bereid bent geweest te transcenderen. Het is over het algemeen beter om een fout te maken en ervan te leren dan stil te staan en helemaal niets te doen. Daarom geeft bang zijn voor de verkeerde hiërarchie hen een zekere manier om je vast te houden. Zodra je stopt te bewegen, zullen ze een muur om je opbouwen. Toch als je erover heen blijft springen voor hij te hoog wordt, zullen ze veel moeite hebben je daar te houden.