Machtselite 3: Waarom je het Gevoel krijgt dat sommige Mensen van een andere Planeet komen

Passages uit Key 16
Hoe spirituele evolutie plaats heeft

Omdat het fysieke universum niet in verschillende niveaus kan worden gedeeld, wat gebeurt er dan wanneer een groot aantal wezen dat op aarde incarneert in het dualiteitsbewustzijn valt en in toenemende mate egocentrisch wordt? Als het fysieke rijk net zo vloeibaar was geweest als het emotionele rijk, zouden er veel fysieke versies van de aarde zijn, elke versie huisvest enkel wezens die op een bepaald bewustzijnsniveau zijn. Vanzelfsprekend is dit niet het geval, omdat de aarde het tehuis is van mensen van een ongelooflijke diversiteit van een heel hoog tot heel laag bewustzijnsniveau.

In werkelijkheid zal de wet wezens toelaten op aarde te incarneren, zelfs als ze tot een heel lage bewustzijnsstaat vervallen. Er is in feite een ondergrens (wezens die lager gaan, gaan naar het astrale niveau), maar het is momenteel tamelijk laag, zoals je kunt zien aan de krantenkoppen van iedere dag. De planeet zelf wordt echter nog steeds beïnvloed wanneer het bewustzijn op en neer gaat. Zoals ik eerder heb uitgelegd, wordt alles uit het Ma-terlicht gemaakt en dit licht wordt uit het bewustzijn en Wezen van de Schepper gemaakt. Daardoor heeft het Ma-terlicht bewustzijn, wat betekent dat het Ma-terlicht dat planeet aarde vormt, aangetast wordt door de bewustzijnsstaat van de mensen die op de planeet incarneren. Vanzelfsprekend zal deze waarheid door de meeste mensen worden ontkend, maar dit komt door het feit dat hun bewustzijn zo laag is dat ze niet direct iets kunnen waarnemen dat boven de fysieke zintuigen bespeurd wordt. Ze kunnen geen direct verband zien tussen hun bewustzijnsstaat en de fysieke omstandigheden op de hele planeet en hun eigen lichaam. Dit is te wijten aan de weigering om de volledige verantwoording te accepteren voor iemands leven en verlossing, wat de belangrijkste eigenschap is van het dualiteitsbewustzijn. Hoe egocentrischer mensen worden, hoe minder verantwoording ze willen accepteren voor hun handelingen, gevoelens, gedachten en identiteitsgevoel.

Mijn punt is hier dat, omdat de meeste mensen die op de fysieke aarde incarneren, blind zijn geworden door het dualiteitsbewustzijn – een proces dat een miljard jaar geleden is begonnen – de fysieke omstandigheden op deze planeet drastisch veranderd zijn vergeleken met het oorspronkelijke ontwerp. Toen de aarde eerst gecreëerd werd/evolueerde, had ze een veel oorspronkelijker en evenwichtiger fysiek milieu dan wat je tegenwoordig ziet. In feite vibreerde de materie die de planeet vormde op een veel hoger niveau dan tegenwoordig. Er waren letterlijk geen natuurrampen, zoals wervelstormen, aardbevingen en vulkanen. Ook waren er geen giftige en roofdieren, geen parasieten en geen fysieke ziekten. Daardoor was de levensduur van een fysiek lichaam veel langer dan tegenwoordig. In feite was het mogelijk om een fysiek lichaam oneindig te handhaven.

Als kanttekening, het belangrijkste effect van deze verkorte levensduur, is dat reïncarnatie noodzakelijk werd. Wezens die tot het dualiteitsbewustzijn vervielen, gebruikten het Ma-terlicht verkeerd en creëerden daarmee een schuld aan het leven. De Wet van Oorzaak en Gevolg zegt dat jij de energie moet zuiveren, of de vibratie verhogen van elke energie, van de verkeerd gebruikte energie die je hebt opgewekt in het fysieke rijk voor je permanent naar het rijk boven het fysieke rijk kunt ascenderen. En omdat veel wezens niet de verkeerd gebruikte energie konden zuiveren, het karma niet in evenwicht konden brengen, in de korte levensduur, werd het noodzakelijk om hen aanvullende kansen te geven door hen terug te laten komen in andere fysieke lichamen. Het proces dat Jezus gedemonstreerd heeft, is dat wanneer jij al je karma in evenwicht hebt gebracht, je permanent naar een hoger rijk kunt ascenderen en niet meer op aarde hoeft te incarneren. Sommige wezens ascenderen direct naar het spirituele rijk en zijn daardoor bevrijd van de banden met de materiële wereld. Maar anderen stijgen boven de noodzaak uit van fysieke reïncarnatie, maar stijgen naar één van de drie hogere rijken in deze sfeer, en moeten vanaf daar zich verder naar boven werken.

De echte oorzaak van de oorspronkelijke omstandigheden die in vorige eeuwen gevonden werden, was dat de materie zelf minder dicht was, wat betekent dat er minder ‘massa’ was waar de samentrekkende kracht van de Moeder aan kon trekken. Deze kracht is niet helemaal hetzelfde als zwaartekracht, hoewel zwaartekracht één van de gevolgen is van deze kracht. Om te illustreren wat er gebeurd is, stel jij je voor dat de aarde groter was en minder dicht dan tegenwoordig. Stel je nu voor dat de zwaartekracht vergroot wordt, wat ervoor zorgt dat de planeet begint te krimpen en daardoor dezelfde hoeveelheid materie samenperst in een kleinere ruimte. Het spreekt vanzelf dat dit aanleiding zou geven tot diverse soorten druk en krachten binnenin de aarde. Dit zou er dan voor zorgen dat de kern van de aarde opwarmt en de aanleiding worden voor de krachten die geologen ontdekt hebben in de mantel en korst van de aarde en je kunt erop wachten dat er vulkanen, aardbevingen, continentale bewegingen, verschuivingen van de polen, enzovoort, komen.

Vanzelfsprekend is dit een ruwe illustratie en de werkelijkheid is dat het fysieke universum op een bepaald vibratieniveau werd geschapen die ver boven wat nu de vibratie van het lagere emotionele rijk is, ligt. De vibratie van de aarde is verlaagd beneden het oorspronkelijke niveau, wat ervoor zorgt dat de fysieke materie dichter wordt. Dat heeft de vibratie van de aarde dichter bij dat van het lagere emotionele rijk gebracht, wat voor het kruispunteffect zorgt dat eerder beschreven is. Deze verdichting van de materie heeft de krachten gecreëerd die voor onrust op de fysieke planeet zorgen en ze zijn een signaal aan de mensheid dat hun bewustzijnsstaat ieder aspect van hun fysieke milieu beïnvloedt. Vanzelfsprekend hebben de meeste mensen de boodschap niet gekregen, maar een ontwaken is mogelijk. Als kanttekening, het feit dat de materie vroeger op een hoger niveau vibreerde, is een onderdeel van de verklaring waarom de wetenschap – tot dusver – geen fossiel bewijs gevonden heeft van vergevorderde beschavingen of oermensen. Een ander deel van de verklaring is dat wetenschappers niet met een open geest gekeken hebben.

Naarmate het bewustzijn zakte, werd de fysieke materie die deze planeet vormt dichter en dit veranderde het milieu drastisch. Ik heb ook uitgelegd dat zelf-bewuste wezens medescheppen door beelden voor zich te zien en ze dan aan het Ma-terlicht op te leggen. Het mag wel duidelijk zijn dat toen het bewustzijn van de mensheid zakte, ze zich op lagere en minder zuivere beelden concentreerden. Veel van deze beelden waren onderbewust, maar ze werden wel op het Ma-terlicht geprojecteerd. Vanzelfsprekend gebeurde dit niet van de een op de andere dag, maar over een hele lange tijd gerekend zorgde het bewustzijn van de mensheid voor alle onvolmaakte en onevenwichtige omstandigheden die je tegenwoordig ziet, waaronder de vele fysieke ziekten die je lichaam kwellen.

Mijn belangrijkste punt is dat medescheppers naar de aarde gezonden werden met de opdracht om te ‘vermenigvuldigen en heerschappij te hebben’. Daardoor zal Gods wet toestaan dat de mensheid collectief haar bewustzijn verlaagt en een hele planeet ‘verdicht’ tot op het punt dat ze begint af te brokkelen zoals duidelijk wordt in alles, van extreme temperaturen tot fysieke ziekten. Het is in feite mogelijk dat de bewoners van een fysieke planeet hun bewustzijn zo kunnen verlagen dat ze er letterlijk voor zorgen dat hun planeet uit elkaar valt, omdat de samentrekkende kracht van de Moeder de materie uit elkaar trekt. Dit is met een aantal planeten in het hele universum gebeurd.

Vanzelfsprekend willen noch God, noch de spirituele opzichters dat deze planeet uit elkaar valt. Dus zelfs al heeft de mensheid vrije wil, de Wet van Vrije Wil heeft een paar veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat de bewoners van een planeet zichzelf en hun fysieke huis vernietigen. We zullen naar één van deze veiligheidsmechanismes kijken.

***
Als volwassen spiritueel zoeker is het uiterst belangrijk dat je begint te begrijpen dat – op dit moment – in de materiële wereld niets volmaakt is. Je hebt een innerlijk verlangen naar het spirituele rijk, misschien zelf een onderbewuste herinnering eraan, dus je hebt het gevoel dat de dingen beter zouden moeten zijn dan wat je op aarde ziet. Toch is het materiële universum nog steeds een wereld waar nog veel duisternis over is, wat betekent dat het dualiteitsbewustzijn – en wezens die erin vast zitten – hier kunnen blijven bestaan. En wat jij moet begrijpen, is dat het dualiteitsbewustzijn alles kan vervormen en perverteren – wat de reden is dat er niets ideaal in het materiële universum is.

Mijn punt is hier dat het oorspronkelijk de bedoeling was dat de aarde het huis zou worden van een paar groepen levensstromen, wat betekent dat deze levensstromen een paar gemeenschappelijke eigenschappen hadden, vooral in hun manier van denken. Dit werd als beschermingsmechanisme gedaan om het risico te minimaliseren van onverenigbare conflicten. Hoe homogener de bevolking van een planeet, hoe minder waarschijnlijk het wordt dat ze zich in groeperingen zal opdelen die niet kunnen communiceren – omdat hun manier van denken al te veel verschilt – en daardoor geen conflicten kan oplossen. Maar zelfs dit scenario kan door het dualiteitsbewustzijn geperverteerd worden.

Het simpele feit is dat hoewel homogeniteit in het denken bepaalde conflicten kan voorkomen, het ook kan voorkomen dat de inwoners van een planeet hen uit een neerwaartse spiraal trekken als ze eenmaal een kritiek punt zijn gepasseerd. Wanneer de meeste bewoners hetzelfde denken, is het waarschijnlijk dat ze allemaal in dezelfde richting gaan. Nadat een kritieke massa mensen op aarde blind waren geraakt door het dualiteitsbewustzijn, trokken ze de meerderheid met zich mee en toen gingen de meeste mensen samen de wenteltrap van het bewustzijn af. Enkel een paar boden weerstand aan deze neerwaartse beweging, en ze konden de rest niet optrekken. En juist omdat de meeste mensen hetzelfde dachten, konden ze niet zien wat ze aan het doen waren. Ze konden niet zien dat ze een zelfvernietigende spiraal waren ingegaan en hun ongeveer dezelfde manier van denken zorgde ervoor dat ze elkaar versterkt hebben. Er waren niet genoeg mensen met een andere denkwijze om met voldoende kracht uit te roepen: “Maar de keizer heeft niets aan!”

Je kunt nu zien waarom niets ideaal is op de materiële wereld. Het dualiteitsbewustzijn opereert vanuit twee uitersten en zal altijd proberen een situatie van het ene uiterste naar het andere uiterste te laten gaan. Dus wanneer je een planeet hebt waarop de meeste bewoners hetzelfde denken, zal het dualiteitsbewustzijn de neiging hebben om iedereen de grote massa te laten volgen, dus gaan ze allemaal met elkaar ten onder zonder te beseffen wat er aan de hand is. Hun ongeveer gelijke manier van denken verblindt iedereen voor de waarschuwende tekens die meer voor de hand liggend waren voor mensen met een andere denkwijze. Toch zal op een planeet met een grotere diversiteit van denken, het dualiteitsbewustzijn mensen in groepen polariseren en conflicten tussen hen creëren. En juist omdat mensen zo verschillend denken, zullen ze denken dat er geen manier is om dergelijke conflicten bij te leggen. Men kan verwijzen naar het oude gezegde: “Je bent vervloekt, als je het doet en je bent ook vervloekt als je het niet doet” dat helemaal juist is voor mensen die in de illusies van de dualiteit vast zitten.

Vanzelfsprekend voelen de opzichters van de mensheid zich niet vervloekt, maar we hebben wel een realistische inschatting dat als een planeet eenmaal tot een staat van dualiteit is vervallen, er geen garantie is dat zij eruit getrokken wordt. Alles wordt overgelaten aan de vrije wil van de bewoners en als een kritieke massa eropuit is om hun planeet te vernietigen, kunnen we niets doen om te verhinderen dat zij dat doen. Wat we echter wel kunnen doen, is de omstandigheden tegengaan die ervoor zorgen dat de planeet een zelfvernietigende spiraal ingaat, dus laten we eens kijken hoe we dit voor de aarde hebben geprobeerd.

***
Zoals genoemd, ben ik lid van een groep spirituele wezens die de Opgevaren Schare heet. Ik maak deel uit van de groep die speciaal aan de planeet aarde toegewezen is. Toch is de Opgevaren Schare een groot lichaam met miljarden leden in deze sfeer en het spirituele rijk. Omdat het spirituele rijk, zelfs het identiteitsrijk boven tijd en ruimte staat, kunnen we met elkaar communiceren en kunnen we, bij wijze van spreken, aantekeningen vergelijken. We hebben inderdaad raadsvergaderingen en we kunnen leden van andere groepen op die vergaderingen uitnodigen, zodat we van elkaar kunnen leren. Ik zou misschien moeten zeggen dat we vanzelfsprekend boven het dualiteitsbewustzijn staan en daardoor geen rivaliteit of gevoel van concurrentie kennen. We zijn enkel geconcentreerd op het doen van ons werk om niet geascendeerde wezens te helpen de geascendeerde staat te bereiken en we leren van elkaar waar het maar kan.

Er zijn twee gebruikelijke scenario’s die ervoor zorgen dat planeten zichzelf vernietigen:

  • Het conflictscenario waarin twee strijdende groepen tevoorschijn komen. Wanneer ze destructieve technologie ontwikkelen, kunnen ze letterlijk hun planeet opblazen. Als alle nucleaire wapens op aarde tegelijkertijd tot ontploffing gebracht werden, zou deze planeet desintegreren en in miljoenen stukjes uiteenvallen, want niet één daarvan zou leven kunnen onderhouden.
  • Het stagnatiescenario waarin de bewoners van een planeet weigeren te groeien en te transcenderen. Dit zorgt voor een geleidelijk afglijden, tot het leven gewoon uitsterft ten gevolge van de samentrekkende kracht.

Door de tijd heen, hebben we veel planeten gezien die om beide redenen zichzelf vernietigd hebben.

Verwijzend naar mijn vorige uitleg van de twee basiskrachten, kunnen we zien dat de twee scenario’s beide het gevolg zijn van een vervorming van deze krachten:

  • Het conflictscenario is het gevolg van een vervorming van de uitbreidende kracht van de Vader. Wanneer mensen uit het evenwicht raken in de uitbreidende kracht, hebben ze de neiging om zwart wit te gaan denken, wat ervoor zorgt dat ze denken dat hun manier de enig juiste is. Ze hebben ook het gevoel dat het hun plicht is om alle andere mensen te dwingen om hun manier te volgen en dat ze dat op alle mogelijke manieren moeten doen. Vanwege de aard van de dualistische geest, zullen er altijd minstens twee groepen zijn die zo denken en dit zal een conflict tussen hen laten ontstaan dat ze niet in staat zijn om zelf op te lossen. Het gevolg is vaak een escalatie van oorlog tot het een omvang bereikt dat het hun planeet opblaast.
  • Het stagnatiescenario is het gevolg van een vervorming van de samentrekkende kracht van de Moeder. Dit zorgt ervoor dat de bewoners van een planeet stoppen met zelftranscenderen, waardoor ze juist tegen het basisprincipe van het leven zelf ingaan, namelijk de vibratie van een planeet verhogen tot ze naar een hoger niveau kan ascenderen. Ze worden zo tevreden over de manier waarop de dingen gaan, dat ze – oneindig – door willen gaan met de manier waarop ze nu leven. Wanneer mensen uit het evenwicht raken in het samentrekkende aspect, denken ze dat ze niet hoeven te transcenderen maar dat ze moeten proberen alles te houden op de manier zoals het is in plaats van ervoor te zorgen dat het groeit. Ze denken dat de onvolmaakte omstandigheden in het materiële universum, of zo bedoeld zijn, of dat ze niet meer veranderen kunnen. Dit leidt tot een mentale en spirituele inteelt, die lijkt op het mechanisme dat je ziet in een bevolking waarin de genenplas te ondiep wordt. Gebreken bij de geboorte beginnen te verschijnen en de bevolking zal instorten, op den duur uitsterven tenzij er nieuwe genen – wat nieuwe informatie inhoudt – geïntroduceerd kunnen worden.

Op een aantal planeten heb je één van deze scenario’s gezien die ervoor zorgen dat een planeet, of uit elkaar geblazen wordt of dor wordt. De vraag is: wat is er gebeurd met de wezens die ervoor gezorgd hebben dat een planeet uit elkaar gevallen is of niet meer in staat om leven te ondersteunen? Nu, volgens de Wet van Vrije Wil zullen degenen die de vrije wil van anderen schenden op den duur hun kans verliezen om anderen te beïnvloeden. Daardoor kunnen sommige van de meest agressieve wezens die van een dode planeet afkomen, worden opgeruimd. Dit zal enkel gebeuren met degenen die uit een hoger rijk zijn gevallen en talrijke kansen hebben gekregen om het gevallen bewustzijn op te geven, maar ze allemaal afgewezen hebben. De minder agressieve wezens zouden uit het fysieke rijk gehaald worden en op de lagere niveaus van het emotionele rijk mogen blijven. Deze niveaus dienen als tijdelijk verblijf voor wezens die nergens anders heen kunnen (tot ze hun manier van doen veranderen of hun sfeer ascendeert en ze naar de volgende sfeer gaan.)

Op een bepaald moment werd het duidelijk dat veel planeten dit patroon van zelfvernietiging hadden gevolgd. Als kanttekening, de overgrote meerderheid van de planeten in het fysieke universum zit in een ascenderende spiraal. Zelfs de andere planeten in jullie systeem zijn geascendeerd naar het punt om geen leven meer te hebben in het fysiek spectrum, maar enkel in één of meer van de hogere niveaus. Op een raadsvergadering van hoog niveau werd een beslissing genomen om een kosmisch experiment uit te voeren. Het werd duidelijk dat in ieder geval waarin een planeet zichzelf vernietigd had, een belangrijke factor was dat de bewoners verblind waren door het dualiteitsbewustzijn. Daardoor erkenden ze simpelweg niet – door opzettelijk negeren – dat hun handelingen hun eigen vernietiging en zelfs de vernietiging van de planeet kon bewerkstelligen. Ze wilden gewoon niet geloven dat hun geest dat soort vernietigende kracht bezat. Maar toen wezens echt getuige geweest waren van de vernietiging van een planeet door één van de twee scenario’s, werden we ruw gewekt en waren vervuld van berouw. Daardoor werd besloten dat sommige van de wezens die deel hadden genomen aan het vernietigen van een planeet, te laten incarneren op planeten die een neerwaartse spiraal waren ingegaan (en het ‘point of no return’ voorbij waren) maar nog niet vernietigd waren.

Nadat de aarde het stagnatiescenario ingegaan was en naar een punt was afgedaald dat het leven begon af te brokkelen, werd er besloten dat een groot aantal wezens uit andere fysieke planeten hier mochten incarneren. Dit waren wezens die getuige waren geweest van de vernietiging van planeten om beide redenen. Ze hadden in ieder geval een onderbewuste herinnering aan wat kan gebeuren met een planeet en zouden een perspectief kunnen bieden dat de bewoners van de aarde niet hadden. Je moet erop letten dat de wezens die naar de aarde kwamen, uitgekozen waren om een hele brede reeks van achtergronden en denkwijzen te vertegenwoordigen. De bedoeling was om echt ‘in de pot te roeren’ door hier wezens te brengen die een ander en vaak uitdagend perspectief aan de stagnerende bewoners van de aarde konden leveren. Er werd gehoopt dat vanwege de diversiteit, de verschillende groepen wezens elkaar in evenwicht zouden houden zonder dat één groep dominant zou worden.

Het was de geascendeerde meesters volkomen duidelijk dat dit in geen geval een onfeilbaar plan was. In feite was het grootste risico al vanaf het begin duidelijk, namelijk dat veel verschillende levensstromen in verschillende fysieke groepen zouden samengaan en conflicten creëren met elkaar tot ze op den duur technologie zouden ontwikkelen die ervoor zou zorgen dat ze de aarde zouden opblazen. Maar omdat de aarde toch al in een neerwaartse spiraal zat, die haar vernietiging al opgeleverd had (als er geen drastische maatregelen genomen werden), mocht het experiment doorgaan.

Toch wilden we niet enkel maar in de pot roeren en zitten wachten om te zien wat er gebeuren zou. In tegendeel, miljoenen levensstromen uit het spirituele rijk, uit de hogere rijken van deze sfeer en van verder ontwikkelde planeten dan aarde, hebben – door de tijd heen – zich vrijwillig aangeboden om fysiek te incarneren in een poging om de meeste destructieve levensstromen tegenwicht te bieden en helpen het bewustzijn van de mensheid te verhogen.

Ondanks het feit dat de bewoners van de aarde wapens hebben ontwikkeld die de planeet hadden kunnen opblazen, kan ik je zeggen dat de aarde al een hele tijd (hoewel met veel ups en downs) in een opwaartse spiraal zit. In feite hebben we nu een punt bereikt waarop het mogelijk wordt dat de aarde een kwantumsprong naar voren doet. Dit vraagt echter dat degenen die bereid zijn om deel uit te maken van dit proces, ontwaken voor hun kosmische bedoeling en een buitengewone inspanning leveren om hun eigen en het collectieve bewustzijn verhogen. En juist dit besef is de bedoeling van deze lange verklaring voor de complexiteit van de aarde. Maar wees gerust, we zullen verder bouwen op de leringen die we in dit hoofdstuk geven, omdat we beginnen te kijken hoe je deze kennis kunt gebruiken om aan de bedoeling van jouw aanwezigheid op aarde te voldoen. Die bedoeling zou kunnen zijn dat het bij zou kunnen dragen aan een experiment dat – als het werkt – van kosmisch belang is. Als de aarde verhoogd kan worden, zullen de ervaringen op deze planeet gebruikt worden als model voor veel andere planeten, die een belangrijke invloed op het universum als geheel kunnen hebben.
Maar laat me voor we verder gaan, noemen dat hoewel de vorige uitleg wel spreekt over veel verschillende levensstromen of evoluties, het niet het hele beeld geeft van ieder wezen dat momenteel op aarde incarneert. Toch geeft het genoeg kennis om je de basisdynamiek te helpen begrijpen van deze planeet en ik zal je meer details geven naarmate we verder komen.