Hoe je de oefening moet doen over het geboortetrauma

Vraag: Ik heb drie maal de oefeningen voor het geboortetrauma gedaan door de geleide meditatie van Moeder Maria te doen. In een daarvan zag ik dat mij geweld werd aangedaan en daarna heb ik de oproepen gedaan die daarop van toepassing zijn. Maar de daaropvolgende uren heb ik echter een dag lang me angstig gevoeld. In de tweede oefening zag ik niets duidelijk, maar ik voelde duidelijk dat mijn lichaam in het midden werd geraakt. Het was overduidelijk een onderbewuste fysieke reactie. Ik dacht dat het oké was, maar de volgende morgen werd ik nog angstiger dan de vorige keer wakker. Ik was zo bang dat ik medicatie tegen die angst heb ingenomen. De derde sessie resulteerde weer in een visioen met geweld maar ik voelde me daarna minder angstig en had geen medicijnen nodig. Ik heb alles opgeschreven wat ik heb gezien en gevoeld. Ik heb oproepen gedaan en nagedacht over wat ik heb gezien. Nu merk ik dat ik andere sessies uitstel. Ik heb het gevoel dat ik niet het hele geboortetrauma heb gezien en ik ben bang dat het ergste nog moet komen. Toch zou ik willen weten of ik in de goede richting zit. Is het de angst voor dit proces of doe ik iets verkeerd?

Antwoord van Geascendeerde Meester Moeder Maria, 2018 – Estland

Je doet niets verkeerd, maar je kunt natuurlijk proberen om het proces te verfijnen. Als je hele sterke symptomen krijgt zoals deze, dan zou ik je aanraden om een paar decreten en invocaties op te zeggen. Ik weet dat je zult zeggen dat je dit al hebt gedaan, maar blijf dit desalniettemin doen tot aan je volgende sessie, zodat je iets van die energie kunt opruimen. Als mensen relatief nieuw zijn op het pad, nog niet zolang decreten or invocaties opzeggen, dan moeten zij een beetje voorzichtiger zijn.

Als ze een sterk symptoom voelen zoals dit, doe dan een stapje terug. Doe de oefening niet, maar doe meer invocaties om de energie te transformeren.

Je hebt het geboortetrauma niet gezien, want als je dat had gedaan, dan zou je beter aanvoelen dat dit een gescheiden zelf is dat als gevolg hiervan is geschapen.

De manier waarop je jouw ervaring beschrijft, is dat je contact hebt gemaakt met bepaalde dramatische gebeurtenissen en bepaalde pijn, maar je bent niet op het punt gekomen waarop je dit als een gescheiden zelf kon bezien. Dit kan gedeeltelijk komen omdat je de energie nog niet hebt opgeruimd, maar ook omdat je de instructies duidelijker moet lezen en je dan concentreren op het zien van het gescheiden zelf dat door het geboortetrauma werd geschapen. Het is niet genoeg om contact te leggen met die situatie; je moet het als een gescheiden zelf gaan zien. In situaties zoals deze raad ik aan dat je eerst een stap terug doet, meer invocaties en decreten opzegt, maar daarna andere sessies. Doe ze niet na elkaar, maar laat er wat tijd tussen en dan kun je er geleidelijk aan naar toe werken dat je beeld steeds duidelijker wordt. Zeg tussen de sessies invocaties en decreten op om de energie te transformeren. Je zult, zoals ook wordt uitgelegd, steeds minder intensiteit voelen, wat je beeld ook duidelijker maakt.

Je moet ook toegeven dat het soms niet nodig is om je geboortetrauma te zien. Je moet het gescheiden zelf zien en de overtuiging die je formuleerde om hiermee om te gaan, omdat die je beperkt. Je moet begrijpen dat wij een algemeen hulpmiddel geven. De mensen kunnen hier natuurlijk persoonlijke reacties op krijgen. Sommige mensen zullen hun geboortetrauma heel duidelijk zien. Anderen zullen een minder duidelijk beeld krijgen van wat er precies gebeurd is, maar leggen wel het zelf bloot dat hieruit is voortgekomen. Alles wat de geascendeerde meesters doen, levert een bepaald risico op en door de beschrijving in het ‘Mijn Levens met’ boek van dit traumatische incident in de eerste incarnatie van de hoofdpersoon, kunnen we natuurlijk de indruk wekken dat het voor iedereen zo gaat en dat het een overweldigende pijn is. Natuurlijk hebben mensen individuele ervaringen gehad en daar moet jij je dus voor openstellen. Je moet je ook openstellen voor het feit dat sommige mensen heel duidelijk een visuele waarneming hebben, terwijl andere mensen niet deze visuele of dezelfde emotionele reactie krijgen.