Egospel nr.1: Doe normaal!

Een boodschap van Jezus, 2 november 2006

Er zijn een paar egospelletjes die heel specifiek zijn en ze zijn betrekkelijk gemakkelijk te ontmaskeren wanneer ze in specifieke situaties vergroot worden gespeeld. Er zijn andere egospelletjes die algemener zijn en moeilijk aan het licht gebracht kunnen worden, omdat ze op veel verschillende situaties, zelfs op alle situaties van toepassing zijn. Deze algemene egospelletjes effenen vaak de weg voor de specifieke egospelletjes en zo kunnen ze je vermogen verzwakken de specifieke egospelletjes te doorzien en erboven uit te stijgen. Daarom zal ik beginnen met over één van de algemene egospelletjes te praten.

Om dit spel te begrijpen, laten we eens samenvatten wat ik in de voorgaande paar verhandelingen heb uitgelegd:

  • Het ego wil je blind maken voor het bestaan van een hogere werkelijkheid die het dualistische denken van het ego te boven gaat.
  • Eenmaal verblind door die illusie, wil het ego je daar permanent houden.
  • Het ego wil dat jij gaat waar hij jou wil hebben, zonder dat jij beseft wat er aan de hand is. Hij wil je geleidelijk op de levenstrap naar beneden leiden, zodat je niet door hebt dat je afdaalt.
  • Als je weigert verder naar beneden te gaan, wil het ego dat je op je huidige niveau stil blijft staan. Zelfs nadat je begint weer naar boven te lopen, probeert het ego je groei op elk niveau tegen te houden.
  • Er is een resoluut besluit voor nodig om op te staan en opnieuw de levenstrap op te lopen. Het ego zal er alles aan doen om je te verhinderen een dergelijke LEVENSbeslissing te nemen.

Dus, wat is het voornaamste wapen van het ego om te proberen jou te verhinderen LEVENSbeslissingen te nemen en de volgende stap op de levenstrap te zetten? Het is dat het ego probeert je een norm te laten accepteren, een omschrijving van wat als normaal gedrag beschouwd wordt. Het ego zal dan in je bewuste geest projecteren dat zolang je binnen de grenzen blijft van wat hij als normaal omschreven heeft, er geen enkele reden voor jou bestaat om iets ongewoons te gaan doen, zoals het nemen van een LEVENSbeslissing en een duidelijk stap naar boven op de trap te zetten. Met andere woorden, het ego wil je laten geloven dat het naar beneden glijden op de trap of erop stil te staan, normaal gedrag is, terwijl een stap hoger op de trap zetten abnormaal en daarom onnodig, gevaarlijk, verboden of onmogelijk is. De boodschap van het ego is: “Wees geen dwarsligger – wees gewoon normaal zoals ieder ander!”

In deze poging heeft het ego een belangrijke bondgenoot, namelijk wat sommige psychologen het collectief onbewuste noemen. We zouden het ook het massabewustzijn of het planetaire ego kunnen noemen. Wanneer je naar de maatschappij kijkt, zul je zien dat er veel mensen zijn die hun hele leven binnen de normen van hun bepaalde samenleving leven, door in alles blindelings de richtlijnen voor normaal gedrag te volgen, van religie tot modetrends.

Door de hele geschiedenis heen zul je zien dat veel samenlevingen uiteenlopende straffen hebben opgelegd voor het buiten hun normen gaan. Dit kunnen drastische maatregelen zijn, zoals gedood, gedeporteerd of gevangen gezet worden, of in veewagens bijeen gedreven worden om naar een concentratiekamp gebracht te worden. Of het kunnen minder dramatische maatregelen zijn – en dus moeilijker aan het licht te brengen – methoden die variëren van druk door de familie of maatschappij om mensen gewoon niet te leren dat er een andere manier is om naar het leven te kijken.

Als een samenleving een situatie geschapen heeft waarin de meeste mensen bang zijn om tegen de normen in te gaan of die in twijfel te trekken, is die samenleving star geworden. Er is weinig kans op interne verandering, wat de reden is dat dergelijke samenlevingen vaak bergafwaarts gaan wat tot hun ondergang leidt, hetzij door interne factoren, hetzij door een vijand van buitenaf die hen onderwerpt. Het Romeinse Rijk is een uitstekend voorbeeld daarvan, maar vele andere vervuilen de bladzijden van de geschiedenis.

Historisch gezien hadden heel weinig samenlevingen normen die het volgen van het spirituele pad acceptabel maakte. De meeste samenlevingen hebben mensen ontmoedigd om dit te doen – zelfs – of misschien in het bijzonder – religieuze samenlevingen. Daarom ondervond ik van alle kanten tegenstand, werd onder druk gezet en aangevallen toen ik mijn Christusschap begon vorm te geven. Daarom moeten alle spirituele zoekers verwachten dat ze de normen van hun samenlevingen moeten overtreden om het spirituele pad in haar volle omvang na te streven. Met andere woorden, een spirituele zoeker kan beter het feit accepteren dat spirituele groei momenteel niet door enige Westerse samenleving als normaal wordt gezien. En als je eenmaal verwacht abnormaal te zijn – wat dat ook in je eigen omgeving mag betekenen – dan ben je niet zo vatbaar voor de subtiele pogingen van je ego om je binnen de normen te laten blijven – binnen de kudde te blijven.

Naast je samenleving moet jij je ook gewaar zijn van de innerlijke druk die door je ego zelf wordt gecreëerd. Je persoonlijke normen worden duidelijk beïnvloed door de omgeving waarin je opgegroeid bent, maar het kent ook zijn eigen, persoonlijke kenmerken die je ego gedurende vele levens zorgvuldig gecreëerd heeft. Deze zijn bedoeld om je te laten volgen wat je ego als normaal bestempeld heeft en daardoor moeten spirituele zoekers bereid zijn hun normen te onderzoeken. Niemand heeft ooit succes gehad op het spirituele pad zonder zijn of haar persoonlijke normen te onderzoeken en er vraagtekens bij te zetten – en ze daarna te transcenderen – evenals de uiterlijke normen van de omgeving. Met andere woorden, voor een spirituele zoeker zou ‘het buiten de norm gaan’ als normaal bedrag beschouwd moeten worden.

De wortel en de stok
Het concept van een norm impliceert een middenwaarde, een soort gemiddelde. Maar een middenwaarde bestaat alleen maar met betrekking tot twee uitersten, omdat een gemiddelde ergens tussen een hoog en een laag gevonden wordt. Dus probeert het ego zijn normen te bepalen door een hoog en een laag vast te stellen:

De wortel is het hoogste wat je kunt bereiken, je stoutste droom, je ultieme gevoel van geluk – volgens je ego. Maar omdat het ego niet verder dan het dualiteitbewustzijn kan zien, zal het dit hoog bepalen vanuit zijn eigen beperkte visie. Of het zal de manier bepalen waarop deze uiteindelijke toestand op grond van zijn illusies bereikt wordt. Veel spirituele mensen hebben bijvoorbeeld een min of meer juiste visie voor wat betreft hun gedachte dat het ultieme doel van het leven een verheven staat in de spirituele wereld is. Maar het ego slaagt er vaak in hen te laten geloven in een automatisch pad naar dat doel, zoals in voorgaande verhandelingen is uitgelegd. Een voor de hand liggend voorbeeld is de overtuiging dat als je met woorden belijdt dat Jezus Christus je Heer en Verlosser is, ik dan automatisch al je zonden op me zal nemen en je naar de hemel zal halen.

De stok staat voor je grootste angsten, de visie van het ergste wat je mogelijk overkomen kan. Opnieuw zal het ego dit op grond van zijn eigen illusies invullen en zo zal er altijd een duidelijk element van irrationaliteit zijn. In feite is alle angst irrationeel, want als je werkelijk de realiteit van God begrijpt, zal de waarheid je vrij van alle angst maken.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat de normen van het ego – in werkelijkheid – een mentale gevangenis is, bedoeld om jou binnen de grenzen te houden waardoor het ego het gevoel heeft dat hij de baas over je is. Maar het ego stelt de norm voor als een veilige zone die je garandeert je hoogste droom te verwezenlijken en je tegelijkertijd van je ergste angsten vrijwaart. Om mijn vorige voorbeeld te gebruiken, zolang je gelooft dat Jezus je zal redden, zul je gered worden. En zolang je geen vragen stelt over de doctrine van het plaatsvervangende zoenoffer, zul je voorkomen dat je in de hel moet branden.

De conclusie is simpel. Zolang je de norm niet betwist, waaronder de wortel en de stok, zul je binnen het denkkader blijven dat je ego heeft opgesteld en is er geen spirituele groei mogelijk. Daardoor zul je spiritueel niet gaan groeien tot je vraagtekens gaat zetten bij de normen van je ego. Het ego zal natuurlijk alles in het werk stellen je te laten geloven dat het in twijfel trekken van de norm gevaarlijk is en daardoor moet je bereid zijn de redenen te onderzoeken waarom je geen vraagtekens bij de normen zou zetten.

Zoals ik zei, alle angst is irrationeel en alle irrationaliteit kan door juist inzicht weggenomen worden. Dus juist de sleutel tot elke vorm van groei is inzicht te zoeken. Zoals de Bijbel het zelf stelt: “Bij alles wat je krijgt, zorg ervoor dat je inzicht krijgt”. Dat is de reden waarom ik vaak sprak over degenen die ‘oren hebben om te horen’ of ‘ogen om te zien.’ Het is de reden dat ik mensen vertelde dat als ze zoeken, ze vinden zullen, als ze vragen, ze zullen ontvangen en als ze kloppen, de deur voor hen zal worden opengedaan. Toch weet ik dat de angst om de norm in twijfel te trekken heel overtuigend is, dus laat me proberen je de duidelijkheid te verschaffen die het je mogelijk maakt om het te boven te komen.

Waarom het gevaarlijk is om NIET de norm in twijfel te trekken
Als voorbeeld zal ik de traditionele christelijke terminologie gebruiken. De meeste christelijke kerken zouden het ermee eens zijn dat je gered moet worden, omdat je gezondigd hebt. Maar waarom heb je de mogelijkheid om te zondigen; waarom schiep God je niet gewoon zonder die mogelijkheid, zodat het geen kwestie zou zijn van of je al of niet gered zult worden.

De meeste kerken zouden het er ook mee eens zijn dat je iets moet doen om gered te worden – je moet bepaalde keuzes maken. Ze verschillen vaak van mening over wat je moet doen, maar dat is in deze context niet belangrijk. Juist het feit dat je niet automatisch gered wordt en dat je iets moet doen om gered te worden, laat zien dat God je vrije wil gaf. Omdat je de vrije wil hebt, kun je ervoor kiezen tegen Gods wet in te gaan – daardoor te zondigen en je verlossing in gevaar te brengen – of je kunt besluiten je op één lijn met Gods wetten te stellen en gered worden.

Juist het feit dat God je de vrije wil gaf, laat zien dat hoewel God wil dat je zijn koninkrijk ingaat, hij je niet wil dwingen om dat te doen. Als hij een nadrukkelijke God was, dan zou hij je zonder de optie om te zondigen geschapen hebben, zodat je automatisch in Gods koninkrijk zou zijn. Dus is de logische conclusie dat God je niet als robot schiep, maar wil dat je vanuit je eigen keuze vanuit vrije wil zijn koninkrijk ingaat.

Wat is er voor nodig dat jij vrijwillig Gods koninkrijk ingaat? Het vereist dat je begrijpt dat het ingaan in Gods koninkrijk iets is wat je werkelijk wilt en daardoor datgene wat doet, nodig is om er binnen te gaan, in je eigen belang is. Je moet elk gevoel van angst te boven komen, het gevoel dat je op de een of andere manier gedwongen wordt om gered te worden, omdat je anders op een vreselijke plaats terecht zult komen. Je moet boven elk gevoel van verplichting komen te staan, het gevoel dat jij je aardse genoegens op moet geven om de hemel in te komen – wat werkelijk het subtiele gevoel is dat ‘gered zijn’ een verlies van aardse dingen is.

Gods koninkrijk ingaan moet een volledig vrije keuze zijn en je kunt alleen een vrije keuze maken wanneer je volledig inzicht hebt in wat die keuze inhoudt. Je moet in staat zijn te zien waarom het kiezen voor het koninkrijk van God boven een aards koninkrijk, verlicht eigenbelang is. Je moet zien dat je niet iets verliest, maar iets verwerft dat oneindig veel waardevoller is dan iets wat je op aarde hebt. Als je dit niet volledig begrijpt, kun je gewoon geen vrije keuze maken. Een keuze die zelfs op gedeeltelijke onwetendheid gebaseerd wordt, kan nooit een vrije keuze zijn.

De conclusie is duidelijk. God wil dat jij een vrij besluit neemt, wat de reden is dat hij jou de vrije wil gaf. God weet dat wanneer je de werkelijkheid volledig begrijpt, je liefdevol Gods koninkrijk boven enig iets op aarde zult kiezen. En daarom wil God dat je de werkelijkheid volledig begrijpt. Met andere woorden, God heeft niets te verbergen en probeert niet iets voor je te verbergen. Daardoor kunnen het alleen bepaalde machten zijn die proberen je buiten Gods koninkrijk te houden, die willen voorkomen dat je een volledig inzicht krijgt.

Het ego en de prins van deze wereld proberen je onwetend te houden door je te laten geloven dat het stellen van bepaalde vragen gevaarlijk is. Deze machten hebben religie vaak gebruikt om mensen ervan te weerhouden vragen te stellen, maar in deze eeuw is het tijd dat mensen boven die intimidatie uitstijgen en de volledige waarheid over hun relatie met God opeisen. De werkelijkheid is dat God je nooit probeert te weerhouden de waarheid te vinden die je vrij zal maken. Dus wanneer je enige uiterlijke of innerlijke weerstand bij je groei naar inzicht tegenkomt, dan weet je dat het ego en de prins van deze wereld aan het werk zijn. Wees daarom bereid de norm in twijfel te trekken, wees bereid de norm te transcenderen, wees bereid méér te zijn dan wat de norm je vertelt wat je kunt of mag zijn.

De norm, een ongelijke maatstaf
Voor de overgrote meerderheid van de mensen is de norm die door hun ego wordt vastgesteld, zich niet anders te gedragen dan wat door hun samenleving als normaal gedrag beschouwd wordt. Natuurlijk hebben verschillende culturen en samenlevingen verschillende maatstaven voor wat als normaal beschouwd wordt; dus de normen die in verschillende delen van de wereld gelden, kunnen sterk uiteenlopen. Maar ze zeggen praktisch overal hetzelfde, namelijk dat je niet iets buitengewoons moet doen. Wees gewoon een normaal mens en je zult elk vastgesteld doel bereiken. Bijvoorbeeld, wees gewoon een normale christen en volg de doctrines van je kerk op en dan zul je gered worden.

De meeste mensen zijn er blij mee om dat wat misschien een ‘normaal leven’ genoemd wordt te leiden door de richtlijnen te volgen van wat als normaal beschouwd wordt. Toch zijn er in elke samenleving mensen die niet tevreden kunnen zijn met normaal zijn en ze verlangen naar iets buitengewoons in hun leven. Dus houden ze zich vaak bezig met een oprecht streven naar uitnemendheid en proberen op allerlei manieren boven ‘de gewone’ mensen uit te stijgen.

Helaas raken deze mensen in een ander egospelletje verstrikt, namelijk dat van ‘met elkaar te wedijveren’. Hoewel hun streven naar uitnemendheid potentieel tot groei op het spirituele pad kan leiden, stijgen ze, zolang zij vastzitten in het spel van vergelijken, niet echt boven het ego uit. Het ego houdt ervan zich superieur ten opzichte van anderen te voelen, dus voor deze mensen heeft hun ego eenvoudig een andere norm vastgesteld. Deze norm zegt, dat in plaats van op te gaan in de massa, de norm van deze mensen is zich van de massa te onderscheiden. Het is normaal voor hen beter dan anderen te zijn.

In extreme vorm kan dit mensen laten geloven dat ze tot een aparte categorie mensen behoren, een hogere klasse die van nature boven de massa staat. Daardoor is voor deze mensen superioriteit de norm geworden en hun leven wordt opgeslokt door een zoektocht om deze superioriteit op alle mogelijke manieren te bewijzen, hetzij door macht, intelligentie, opvoeding, sport, geld, schoonheid of wat hen misschien nog meer ter beschikking staat.

Natuurlijk is het betrokken zijn bij een spirituele lering of beweging niet verheven boven het feit dat het ego hiermee een superioriteitsgevoel kan scheppen. Veel mensen zitten gevangen in het nastreven van een doel dat door hun ego bepaald is, vaak opgezet als het gegarandeerde pad naar verlossing. Zolang je de uiterlijke regels opvolgt die door een bepaalde spirituele organisatie zijn bepaald, zul je boven anderen uitstijgen en spiritueler zijn – zegt het ego.

Het is een feit dat de overgrote meerderheid van de spirituele organisaties op deze planeet normen hebben – soms duidelijk omschreven en soms onuitgesproken of vaag – die gedeeltelijk of helemaal door het ego van de leiders en leden van die organisatie zijn bepaald. Het ego is er gewoon in geslaagd zulke mensen zijn norm te laten aannemen van wat het betekent om spiritueel te zijn.

Achter alle normen ligt een onderliggende boodschap, namelijk dat het nooit normaal voor je is om boven het menselijke uit te gaan – zoals omschreven door het dualiteitbewustzijn. Het ego zal je laten stijgen zo hoog je wilt, zolang je binnen het dualistische spel blijft van jezelf met anderen of met een uiterlijke maatstaf te vergelijken. Wat het ego niet wil zien is dat je vereniging met je IK BEN Aanwezigheid begint te bereiken, zodat je hier op aarde ernaar gaat streven een verlengstuk van het Wezen te zijn dat je in het spirituele rijk al bent.

Het ego weet dat als jij je eenmaal je spirituele wezen begint te kennen, je voorbij elke aardse maatstaf zult zien en méér zult willen dan de aarde – of het ego – je kan bieden. Je zult beginnen niet-gehecht te zijn aan de doelen en normen die het ego bepaald heeft en dit zal je geleidelijk in staat stellen leiding te geven aan je eigen geest en wezen. Je kunt dan gehoor geven aan de oorspronkelijke oproep aan alle medescheppers, namelijk zich te vermenigvuldigen en heerschappij over de aarde te nemen. Daardoor heeft elke norm die door het ego is vastgesteld als onderliggend doel: voorkomen dat je deze niet-dualistische benadering van het leven bereikt. Het ego zal je elk mens laten zijn dat je wilt zijn, maar het wil niet dat je hier beneden alles bent wat je Boven al bent.

De norm, een steeds veranderend doel
Het is essentieel voor spirituele zoekers te beseffen dat de norm van het ego geen vaststaande eenheid is. Naarmate je groeit op het spirituele pad, zal je ego zich aanpassen aan je nieuwe overtuigingen, je nieuwe wereldbeeld. Uiteraard zou het ego je graag weg willen houden van het spirituele pad en je vast blijven houden in de materialistische egospelletjes die ik in de komende verhandelingen zal beschrijven. Maar als dit hem niet lukt, zal hij eenvoudig zijn norm veranderen om je spirituele overtuigingen erin op te nemen, terwijl hij ze op subtiele manieren verdraaid, zodat je binnen de grenzen van het mens zijn blijft.

Ik heb de poging van het ego om de illusie van een automatische verlossing te creëren al beschreven en het is erg belangrijk voor alle spirituele zoekers te overwegen of ze in de val gelopen zijn van de poging van het ego een norm op te zetten die hun spirituele overtuigingen sust, terwijl elke serieuze spirituele groei voorkomen wordt.

De werkelijkheid is dat zolang je nog ego over hebt, hij proberen zal zijn norm, waaronder de stok en de wortel, aan je huidige niveau van bewustzijn aan te passen. De bedoeling is altijd je te verhinderen verder dan je huidige staat van bewustzijn te gaan. Daarom is het voor een spirituele zoeker zo belangrijk te beseffen dat je nooit stil kunt staan. Stilstand betekent dat het ego je zal inhalen en wanneer hij dat doet, zal hij een nieuwe norm maken die het laat lijken alsof je huidige niveau op het spirituele pad alles is wat nodig of mogelijk is. Zo zou jij je prettig moeten voelen om te blijven waar je nu bent en het hogerop gaan moeten vergeten.

Wees je bewust dat hoe hoger je op het pad klimt, hoe subtieler je ego wordt. Wanneer je jezelf onderwijst in spirituele concepten, ontwikkel je ook je ego en het zal deze ontwikkeling gebruiken om een norm te creëren die heel overtuigend is. Deze norm zal op al je spirituele overtuigingen inwerken en zou veel waarheid kunnen bevatten. Maar altijd is er die minieme verdraaiing die tracht te voorkomen dat jij je huidige staat van bewustzijn transcendeert.

Dat is de reden dat je nooit stil kunt staan, je zelf nooit toe kunt staan dat jij je al te prettig voelt. Als je eens eerlijk naar spirituele organisaties wilt kijken, zul je zien dat er een bepaald patroon is. Veel leden beginnen het pad dat die organisatie biedt vol enthousiasme te volgen. Ze leggen zich er volledig op toe en maken vaak grote vooruitgang. Maar naarmate ze opklimmen in de gelederen van de uiterlijke organisatie, maken ze zich vaak meer en meer zorgen over hun uiterlijke positie dan over hun innerlijke vooruitgang.

Zodoende proberen ze nu hun positie te verdedigen in plaats van die te transcenderen en dit is het kenmerk van het ego. Het is een duidelijk teken dat ze nu een nieuwe norm aangenomen hebben die de overtuiging versterkt dat ze heel spiritueel zijn, omdat ze aan uiterlijke kenmerken voldoen die bepaald zijn door de dualistische visie van het ego. Veel spirituele organisaties zijn door dit proces vervormd en hebben hun oorspronkelijke transformerende eigenschappen verloren. In plaats daarvan proberen ze nu mensen op een bepaald niveau gevangen te houden en hen ervan te weerhouden buiten de norm om te gaan – openlijk of in het geheim – die de organisatie vastgesteld heeft.

De norm betwijfelen
Het effect van de norm is ervoor te zorgen dat je ‘niets doet’ – of liever gezegd ervoor te zorgen dat je hetzelfde blijft doen – terwijl je het gevoel hebt dat je niet jezelf of enig aspect van je leven hoeft te veranderen. Dat is de reden dat zoveel mensen alleen maar een spiritueel ontwaken krijgen wanneer ze een heel belangrijke crisis in hun leven meemaken. Alleen wanneer de een of andere gebeurtenis van buitenaf hun gevoel vernietigt dat alles normaal is, dat alles in orde is, worden ze wakker en erkennen ze dat er iets moet veranderen.

Bedenk eens hoeveel mensen zich heel geleidelijk naar een dergelijke crisis ontwikkelen en iedereen om hen heen kan zien waar ze op af gaan, maar zelf kunnen ze dit niet zien. Welnu, ze kunnen het niet zien, omdat tot dusver niets de norm heeft verstoord, het gevoel dat ze oké zijn en dat er niets ergs zal gebeuren zolang ze blijven doen wat ze aan het doen zijn. Hoe meer mensen door de normen van hun ego verblind zijn, hoe ernstiger de crisis is die nodig is om hen wakker te schudden om hen bereid te laten zijn om te veranderen.

Het is altijd verdrietig wanneer een spirituele zoeker ziet hoe mensen op een crisis afgaan en daarbij alle waarschuwingstekens negeren. Ze steken eenvoudig hun kop in het zand en weigeren acht te slaan op de mensen of gebeurtenissen die bedoeld zijn om aan te geven dat het tijd is om de koers te verleggen. Als spirituele leraar zou ik heel graag willen dat alle oprechte spirituele zoekers deze val zouden vermijden, maar de enige manier om dit te doen, is je gewaar worden van de normen van het ego en bereid te zijn daar vragen over te stellen.

In principe wordt de norm van het ego altijd gemaakt om te voorkomen dat je hoger dan een bepaald niveau komt. Je kunt eenvoudig niet boven dat niveau uitkomen tot je inziet wat je tegenhoudt, namelijk een norm gecreëerd door de dualistische geest. Daarom is het essentieel dat spirituele zoekers zich bewust zijn van het bestaan van een dergelijke norm en altijd open te blijven om daar vraagtekens bij te zetten.

Dit betekent vragen stellen over alle elementen van de norm, waaronder het hoog, het laag en het midden:

  • De middenmaat. Het kan misschien voor de meeste mensen normaal zijn zich op een bepaalde manier te gedragen of te geloven, maar dat wil niet zeggen dat het normaal is voor spirituele zoekers. Als je echt het spirituele pad begrijpt, zou je doel moeten zijn jezelf te transcenderen; dus is dit de norm die jij moet toepassen. Zullen de normen die ik op bepaalde terreinen heb, me helpen spiritueel te groeien of zullen ze me op een bepaald niveau vasthouden, een niveau dat misschien prettig is, maar dat niet tot groei leidt? Je zou je er ook van gewaar moeten zijn dat er altijd een verleiding is je op elk niveau van het spirituele pad op je gemak te voelen. Dus, als je jezelf op je gemak begint te voelen en gaat denken dat je niet hogerop hoeft te komen of dat je hetzelfde kunt blijven doen, wees dan alert en begin de norm in twijfel te trekken die aanleiding tot dergelijke gedachten en gevoelens geeft. Zelftranscendentie betekent dat je niet onbepaalde tijd hetzelfde kunt blijven doen of geloven. Er zal een tijd komen dat het nodig is een LEVENSbeslissing te nemen en naar een geheel nieuw niveau op te stijgen.

 

  • Het hoog. Onderzoek je hoogste dromen of visioenen en wees bereid je naar binnen te keren om zelfs een hoger visioen van je Christus Zelf te zoeken. Wees je ervan gewaar dat je ego nooit waarachtig het spirituele pad kan begrijpen, dus kan het niet het hoogst mogelijke doel voor je bepalen. Dat doel wordt al in je goddelijke plan omschreven en je hoeft het alleen maar te ontdekken, maar om dat te doen, moet je verder dan de beperkte visie van het ego kijken. Je moet ook de manier onderzoeken waarop het ego bepaalt hoe jij je doelen (zijn doelen) moet bereiken. Het ego kan zelftranscendentie nooit begrijpen, dus zal hij geneigd zijn met uiterlijke criteria te komen om welke doelen je ook mag hebben, te bereiken. Wees bereid verder dan deze doelen te kijken. Bestudeer spirituele leringen en vraag om leiding van je Christus Zelf, zodat je jouw visie kunt verfijnen van hoe jij je doelen bereikt. Wees bovenal bereid je hand naar meer uit te strekken, naar een hogere visie dan je nu hebt.

 

  • Het laag. Wees bereid te beseffen dat alle angst uit illusies voortkomt. Het verlammende effect van angst is dat het je bang maakt om te kijken naar wat je angst aanjaagt en daarom kun je niet ontdekken dat je angst op een illusie gebaseerd wordt. Als je er eenmaal naar kijkt, zie je het onredelijke van angst en dat is de eerste stap om het achter je te laten. Vraag jezelf af: “Wat is het ergste dat me kan overkomen? Zou dat me verhinderen mijn lessen te leren om me te transcenderen?” Zie je, wanneer je verder dan de normen van het ego gaat zien, besef je dat het ware doel van het leven voor jou is om spiritueel te groeien, wat betekent dat je het vermogen hebt om van elke situatie te leren. Veel mensen zijn geweldig gegroeid door de ergste tragedies. Dit wil niet zeggen dat je naar een dramatische gebeurtenis zou moeten verlangen, maar dat je moet beseffen dat zelfs als het ergste mocht gebeuren, het niet het einde van je spirituele groei zou betekenen. Als je eenmaal gaat overwegen, dat zelfs als de ergste angsten van je ego bewaarheid worden, ze alleen maar je groei zouden versnellen, dan begin je werkelijk het verlammende effect van de angsten van het ego te overwinnen. Je bewuste zelf kent geen angst. Alleen het ego heeft ze, dus als jij je eenmaal begint los te maken van het ego, zul je niet langer overweldigd worden door zijn angsten, want je ziet hoe irrationeel en paranoïde ze zijn.

Waarom heb ik ervoor gekozen om over dit normenspel te spreken voordat ik over meer specifieke egospelletjes spreek? Omdat er voor elk van de bijzondere egospelletjes een normenspel is. Wanneer je gevangen zit in een bepaald egospel, denk je dat het spel normaal gedrag is en daardoor kun je gewoon niet zien dat er iets verkeerds aan is. Je kunt niet zien hoe het je beperkt of zelfs schaadt, laat staan andere mensen. Je kunt eenvoudig de balk in je eigen oog niet zien en daardoor kun je vanzelfsprekend die ook niet gaan wegnemen.

Dus, voordat je zelfs maar kunt beginnen een bepaald egospel te doorzien, moet je de illusie te boven komen dat het spelen van dit spel normaal gedrag is. Je moet beseffen dat zelfs al is het normaal gedrag voor de meeste mensen, het niet normaal is voor een spirituele zoeker, iemand die spirituele vrijheid wil. Je moet beseffen dat het spelen van dit spel je vrijheid wegneemt en dit stelt je in staat je los te maken van dat specifieke spel en het uiteindelijk voorgoed achter je te laten. Daardoor is het cruciale punt om elk egospel te overwinnen een moment van inzicht te krijgen waarin je ziet wat je aan het doen bent, ziet dat het een egospel is en dan tot het spontane besluit komt: “Ik kan dit niet langer blijven doen; ik moet veranderen.”

In het begin kan een dergelijk plotseling moment van waarheid een schok voor je zijn, omdat jij je nog zo zeer met het ego vereenzelvigt. Het kan emotionele pijn veroorzaken en je trots kwetsen als je beseft dat je vastzit in een egospel. Maar als jij je begint los te maken van het ego, zal de shock steeds minder worden totdat je een egospel kunt ontdekken zonder enig gevoel van pijn of shock te voelen. Je ziet het eenvoudig voor wat het is en laat het los, met hetzelfde gemak dat je een oude broek weggooit die versleten is.

Door deze impuls op te bouwen om egospelletjes te zien en los te laten, zul je het jezelf gemakkelijker maken het pad te bewandelen. En om dit proces te stimuleren, zal ik verder gaan door over enkele van de meest materialistische egospelletjes te praten, spelletjes die de meeste spirituele zoekers al achter zich hebben. Daarmee hoop ik je te laten zien dat je al een impuls om egospelletjes te overwinnen hebt opgebouwd. Je moet je hiervan eenvoudig gewaar worden, waardoor je het op de egospelletjes kunt toepassen die je nog niet door hebt, waardoor je ze zonder pijn kunt overwinnen. Het spirituele pad is geen pijnlijk proces, maar een vreugdevol proces van datgene loslaten wat je beperkt, zodat je grotere vrijheid kunt ervaren.