Los Tegenstrijdigheden in je Overtuigingen op

door Kim Michaels

Het is moeilijk te geloven dat Jezus tegenstrijdigheden in zijn overtuigingen en religieuze plichten had. Als we Jezus echt willen volgen, moeten we bereid zijn met een eerlijke blik te kijken naar tegenstrijdigheden in onze overtuigingen. We moeten bereid zijn om tegenstrijdigheden op te lossen als we een groter inzicht willen bereiken.

Het is niet de bedoeling dat de volgende bespreking van veel voorkomende tegenstrijdigheden je christelijke geloof moet verzwakken, maar je geloof te versterken door het in overeenstemming te brengen met de realiteit van Jezus’ innerlijke leringen. Jezus zei: “Zoek en gij zult vinden”, dus laten we aannemen dat we alle tegenstrijdigheden kunnen oplossen door onze hand uit te strekken naar een groter inzicht in de innerlijke leringen van Jezus.

 

Tegenstrijdigheid 1. Waarom hebben enkele christenen de tegenovergestelde benadering van religie dan Jezus zelf?

De Bijbel maakt het duidelijk dat Jezus voortdurende tegenovergesteld was aan de mensen die een bepaalde benadering van religie hadden. Hij berispte de Schriftgeleerden en de Farizeeën en zei:

Wee jullie wetgeleerden, want jullie hebben de sleutel tot de kennis weggenomen; zelf zijn jullie niet binnengegaan, en anderen die wel binnen wilden gaan hebben jullie tegengehouden (Lucas 11:52).

Wat was de benadering van religie die Jezus berispte? Dat was wat we zouden kunnen benoemen als een uiterlijke, dogmatische of de naar-de-letter-van-de-wet benadering. Deze mensen waren gehecht aan uiterlijke doctrines, interpretaties, hun religieuze organisaties en hun rituelen. Ze weigerden om verder te kijken dan dit uiterlijke raamwerk om een groter inzicht te bereiken. Jezus wilde duidelijk dat mensen verder keken dan de letter van de wet en dat ze de geest van de wet ontdekken. Bovendien wilde hij dat mensen zich de geest van de wet eigen maakten.

Jezus zelf volgde geen orthodoxe doctrines en werd er verscheidene malen van beschuldigd ze te overtreden. Hij onderwees met gezag, in tegenstelling tot de Schriftgeleerden die enkel de letter van de wet interpreteerden. Dus het lijkt erop dat Jezus wilde dat mensen een, wat we een innerlijke, spirituele of mystieke benadering van religie zouden kunnen noemen, zouden krijgen.

Tegenwoordig zijn christenen gehecht aan uiterlijke doctrines en dogma’s. Ze klampen zich vast aan een bepaalde mening over Jezus en zijn boodschap en ze lijken vaak niet bereid om verder te kijken. Toch lijken ze over het hoofd te zien dat het juist mensen waren die deze benadering hadden die tegenover Jezus stonden, complotten tegen hem smeedden en op den duur erin slaagden om hem gekruisigd te krijgen. Het feit dat Jezus deze mensen zo nadrukkelijk berispte, toont aan dat een belangrijk onderdeel van Jezus’ missie was om ons te helpen bevrijden van de dogmatische benadering van religie en een betere, meer spirituele, benadering aan te nemen.

Heeft het zin dat moderne christenen de uiterlijke benadering nemen van religie wanneer Jezus deze berispte? Wat voor benadering moeten moderne christenen dan hebben? Hoe zit het met dezelfde benadering van religie als Jezus hebben? Wat vind je van verder kijken dan de uiterlijke doctrines en interpretaties? Hoe zit het met het zoeken naar een hogere spiritueel inzicht over Jezus en zijn leringen?

Als Jezus niet bereid geweest was om naar de waarheid in zichzelf te zoeken, had hij niet zijn leringen naar voren kunnen brengen. Hoe kunnen wij hopen dat wij zijn leringen volledig kunnen begrijpen en ons eigen maken, tenzij wij bereid zijn om naar de waarheid in onszelf te zoeken?

 

Tegenstrijdigheid 2. Waarom zijn sommige christenen gehecht aan uiterlijke doctrines en interpretaties wanneer Jezus duidelijk weigerde zich door dergelijke doctrines en dogma’s de wet te laten voorschrijven?

Jezus groeide op in een cultuur die gedomineerd werd door de Joodse religie. Hij onderwees in de tempel op de leeftijd van 12 jaar en mensen waren verbaasd over zijn kennis. Is er enige twijfel over dat hij een positie in de Joodse religie had kunnen bereiken als hij dat had gewild? Dus waarom ging hij niet achter een dergelijke positie aan – zou hij minder tegenstand gekregen hebben van de religieuze gezagsdragers als hij één van hen was geweest?

De verklaring zou kunnen zijn dat Jezus wist dat er binnen de Joodse religie geen ruimte was om nieuwe leringen naar voren te brengen. Om in het systeem te passen, had hij bepaalde beperkingen moeten accepteren en had hij zich aan uiterlijke regels moeten houden. Hij kon misschien wel gedwongen worden om compromissen te sluiten over de waarheid om in het systeem te passen. Dit had duidelijk voorkomen dat hij zijn nieuwe leringen naar buiten bracht.

Jezus demonstreerde ook dat hij boven alles de waarheid wilde en hij liet zich nooit door aardse instituten of doctrines afhouden om Gods waarheid te zoeken. Dus als christenen moeten we overwegen of we bereid zijn om Jezus voorbeeld te volgen en verder te kijken dan traditionele doctrines en interpretaties. Willen we de waarheid over Jezus en zijn leringen of stellen we ons tevreden met doctrines en interpretaties van hem?

 

Tegenstrijdigheid 3. Waarom denken sommige christenen dat het voldoende is om in uiterlijke doctrines en dogma’s te geloven wanneer Jezus duidelijk wilde dat mensen zijn leringen internaliseerden?

De Bijbel bevat verscheidene voorbeelden van hoe Jezus zijn discipelen vertelde dat ze te weinig geloof bezaten en dat ze geen (voldoende) inzichten hadden. Hij berispte overduidelijk de Schriftgeleerden en de Farizeeën die religie als een uiterlijk kledingstuk droegen (door in het openbaar hun gebeden op te zeggen en aalmoezen te geven). Hij berispte hun interpretaties naar de letter van de wet en beschuldigde hen ervan dat ze verstoken waren van de geest van de wet.

In contrast tot hen sprak Jezus met gezag over spirituele zaken. Hij leek de spirituele waarheid geïnternaliseerd te hebben tot een dergelijke mate dat hij wist waar hij over sprak. Het was onderdeel van zijn bewustzijn geworden en in plaats van een zuiver intellectueel begrip van uiterlijke doctrines en interpretaties.

Jezus beweerde nooit dat hij de enige was die zich de waarheid eigen kon maken. In feite moedigde hij herhaaldelijk zijn discipelen aan om een diepgaander inzicht in de waarheid te krijgen. Hij moedigde ook mensen aan hun bewustzijn te veranderen, zoals toen hij zei dat het niet genoeg was om je van overspel te onthouden, omdat je het verlangen ernaar moet overwinnen.

Kunnen we beweren dat we Jezus echt volgen, tenzij we ons hart en geest openen voor een hoger begrip van zijn leringen, een inzicht dat misschien boven de uiterlijke doctrines, interpretaties en intellectuele kennis staat? Kunnen we Jezus echt volgen, tenzij we zijn leringen internaliseren en het hem mogelijk maken onze bewustzijnsstaat te veranderen?

 

Tegenstrijdigheid 4. Waarom lijken sommige christenen terughoudend om verder te kijken dan hun huidige overtuigingen, als Jezus duidelijk gezegd heeft dat als we de waarheid zoeken, we het zullen vinden?

Veel christenen zijn opgegroeid in een cultuur die gedomineerd werd door specifieke doctrines of interpretaties van de leringen van Jezus. Toch hebben veel christenen onbeantwoorde vragen over de spirituele kant van het leven. Als jij onbeantwoorde vragen hebt, kan er maar één verklaring voor zijn. De antwoorden op je vragen kunnen niet binnen de context van de doctrines en interpretaties gevonden worden die je tegenwoordig hebt en gelooft. Dus als je echt antwoorden op je vragen wilt, moet je bereid zijn om verder te kijken dan je huidige overtuigingen. Je moet bereid zijn buiten het kader te kijken.

Jezus toonde duidelijk aan dat hij bereid was naar antwoorden te zoeken buiten zijn religieuze cultuur om. Jezus toonde ook duidelijk aan dat hij bereid was om naar de waarheid te zoeken met een open geest en hart. Jezus vertelde ons naar de waarheid te zoeken en dat we haar zouden vinden. Veel christenen geloven dat Jezus in een speciale categorie zat, toch zei hij nooit dat hij de enige was die de waarheid kon kennen. Hij zei wel: “Zoek en ge zult vinden.” Als we niet in staat zouden zijn om haar te vinden, waarom zou Jezus ons dan zeggen dat we moesten zoeken? Hij sprak over de waarheid die ons vrij zou maken. Opnieuw, als je niet in staat was de waarheid te vinden, hoe kon ze ons dan bevrijden?

Het probleem is dat we ons vastklampen aan bestaande overtuigingen, we enkel ideeën gaan zoeken en accepteren die overeenkomen met die overtuigingen. We horen wat we willen horen. Daarom moeten we echt het grotere inzicht vinden, we moeten bereid zijn om met een open hart en geest te zoeken. Jezus toonde zijn bereidheid aan – kunnen wij dan minder doen?

 

Tegenstrijdigheid 5. Waarom klampen sommige christenen zich zo aan uiterlijke doctrines en interpretaties vast, wanneer Jezus zijn kennis niet baseert op uiterlijke bronnen?

Hoewel Jezus duidelijk de leringen van het Oude Testament kende en respecteerde, baseerde hij zijn leringen niet op de uiterlijke doctrines en interpretaties zoals de Schriftgeleerden en de Farizeeën deden. Jezus kende de waarheid vanuit zichzelf. Hij had die waarheid geïnternaliseerd en daarom onderwees hij met gezag en niet zoals de Schriftgeleerden.

Het is gemakkelijk voor christenen om te denken dat Jezus verder was en er meer boven stond dan de rest van ons. Maar in dit opzicht zei Jezus: “Het koninkrijk van God is in je.” Hij zei niet dat het koninkrijk enkel in hem was, maar in ons allen.
Wat is het koninkrijk van God? Is het mogelijk dat door het koninkrijk van God in ons te zoeken, we dezelfde bron van waarheid kunnen ontdekken en contact maken met waar Jezus op aangesloten was? Bedoelde Jezus soms dat wij allemaal de vaardigheid hebben om Gods bron in ons te vinden? Als dat zo is, zouden we dan niet bereid moeten zijn om op dezelfde plaats te zoeken waar Jezus het gevonden had?

Hoe vinden we de waarheid in ons? Wat als het vermogen om dat te doen al in onze geest zit ingebouwd? Het heet meestal intuïtie, maar er kan nog wel veel meer aan vastzitten dan wat de meeste mensen meestal intuïtie noemen. Zelfs sommige psychologen spreken soms over een hoger deel van de geest, een hoger zelf of superego. Wat als we echt een hogere geest hebben waar we contact mee kunnen maken door onze intuïtieve faculteiten aan te scherpen? Wat als deze hogere geest, de Christusgeest, of het Christus Zelf, de sleutel is om de waarheid vanuit onszelf te kennen.

Paulus spreekt over de lagere geest, het menselijke denken, en de natuurlijke mens. Hij sprak ook over de oude mens afleggen en de nieuwe mens aannemen. Zei hij soms dat we boven het menselijke denken uit kunnen stijgen dat de waarheid niet kan herkennen, en ons verenigen met de hogere geest die één is met de waarheid? Kwam Jezus gedeeltelijk ook om een vermogen te tonen dat alle mensen hebben, namelijk het potentieel om boven de lagere geest te gaan staan en de waarheid te kennen? Zei Jezus dat wanneer wij bereid zijn om ons leven te verliezen, het gevoel van het leven en de identiteit die gebaseerd is op de lagere geest, we een meer spiritueel leven zullen vinden dat gebaseerd wordt op de waarheid?

 

Tegenstrijdigheid 6. Waarom hebben sommige christenen een benadering van God en religie die gebaseerd is op angst, terwijl Jezus’ benadering gebaseerd werd op liefde?

Het is moeilijk voor te stellen dat Jezus ergens bang voor was, God inbegrepen. In de Oud Testamentische tijd hadden de Joden een beeld van God geschapen als een boze en oordelende God die klaar stond om te straffen bij de kleinste overtreding van zijn wetten. Jezus bracht een bepaald andere mening over God, namelijk die van een liefhebbende vaderfiguur.

In de tijd na Jezus keerden enkele christelijke kerken zich vooral in de Middeleeuwen terug naar het afschrikwekkende beeld van God. Toch als dit beeld geen voeling had met Jezus’ leringen over God, waarom zouden moderne christenen zich er nog aan vasthouden?

Het is ook moeilijk om Jezus te zien als iemand die een op angst gebaseerde benadering van religie heeft. Hij was duidelijk niet bang voor de orthodox Joodse autoriteiten. In feite zou je erover kunnen discussiëren of zijn openlijke onafhankelijkheid en minachting hem hebben gedood. Dus waarom zouden moderne christenen een op angst gebaseerde benadering van religie hebben? Waarom zouden ze een bepaalde kerk vrezen of de autoriteiten van die kerk? Waarom zouden ze bang zijn dat door te denken over ideeën buiten de orthodoxe doctrines, ze naar de hel zullen gaan? Jezus geloofde duidelijk niet dat zijn volgelingen naar de hel zouden gaan, omdat ze ideeën hadden geaccepteerd die ver boven de Joodse doctrine staan.

Jezus was duidelijk niet bang om de autoriteiten, de schriftlezingen of de officiële versie van de Bijbel te ondervragen. Dus waarom zou een moderne christen bang moeten zijn om vragen te stellen die verder gaan dan de orthodoxe doctrines? Jezus zei ons te zoeken en hij was duidelijk niet bang om verder te zoeken dan de orthodoxe doctrines uit zijn tijd. Waarom zouden wij bang moeten zijn om verder te zoeken dan onze doctrines en dogma’s van onze tijd?

Jezus hield duidelijk van God en hij zei ons dat we van God moesten houden met geheel ons hart, geest en ziel. Vrees en liefde zijn tegenstrijdige emoties. Je wilt dichter komen bij waar je van houdt en je wilt wegkomen van iets dat angst inboezemt. Dus als Jezus ons zei van God te houden, dan wilde hij duidelijk dat we alle angst zouden overwinnen die in verband staat met God en religie. In feite sprak hij over de volmaakte liefde die alle angst uitdrijft.

Als we echt Jezus willen volgen, moeten we dan niet zoeken naar die volmaakte liefde en haar accepteren en stoppen met in angst te leven?

 

Tegenstrijdigheid 7. Waarom ontkennen sommige christenen Jezus’ bewering dat tenzij we als kinderen worden, we het koninkrijk der hemelen niet in kunnen gaan?

Vanzelfsprekend kan Jezus niet bedoeld hebben dat we in fysieke zin als kinderen moeten worden, dus hij moet gesproken hebben over de gedachtegang of de benadering van het leven die kinderen hebben.

Kinderen staan van nature open voor en zijn nieuwsgierig naar het leven, waaronder de spirituele kant van het leven en God. Ze willen weten en ze zijn niet bang om vragen te stellen. Ze zullen openlijk vragen stellen en de antwoorden zoeken waar ze ook maar gevonden kunnen worden. In tegenstelling, vele volwassenen sluiten hun geest af en zetten een uiterlijk raamwerk van overtuigingen en doctrines op die de soort vragen bepalen die ze bereid zijn te stellen.

Kinderen zijn van nature erg liefdevol naar God toe en hebben een groot vertrouwen in God. In tegenstelling, veel volwassenen nemen een op angst gebaseerde benadering van God en religie aan.

Samengevat, kinderen zijn onvoorwaardelijk in hun benadering van spiritualiteit, terwijl volwassenen langzamerhand steeds rigider worden en voorwaarden stellen. Deze voorwaardelijkheid zorgt ervoor dat mensen hun geest afsluiten voor ideeën die het raamwerk te boven gaan dat ze gekozen hebben als de enige waarheid. Het ligt voor de hand dat Jezus’ benadering van God en spiritualiteit volledig onvoorwaardelijk was. Hij was bereid om buiten elk willekeurig raamwerk te kijken om de waarheid te vinden en hij benaderde God zonder vrees. Zouden wij er niet naar moeten streven om God en spiritualiteit met dezelfde onvoorwaardelijkheid te benaderen als Jezus zelf?

 

Tegenstrijdigheid 8. Waarom slagen sommige christenen er niet in om de verklaring te begrijpen dat de wetgeleerden de sleutel tot kennis hebben weggenomen?

Jezus was heel direct in zijn uitdagen van de wetgeleerden en het moet voor ons belangrijk zijn om te begrijpen waarom hij deze mensen en hun benadering van religie zo krachtig berispte. Jezus verklaarde dat de wetgeleerden zelf er niet binnen waren gegaan, maar wat bedoelde hij daarmee? Kan het mogelijk zijn dat Jezus bedoelde dat ze niet de innerlijke benadering van religie hadden aangenomen als hij? Per slot van rekening waren de wetgeleerden duidelijk de letter-van-de-wet mensen en waren emotioneel gehecht aan de uiterlijke doctrines en interpretaties.

Het feit dat Jezus mensen zei hun aalmoezen, of liever spiritualiteit, in het geheim te geven, was een innerlijke, privéaangelegenheid. Voor Jezus lijkt spiritualiteit een persoonlijke wandeling met God te zijn geweest en hij moedigde zijn volgelingen duidelijk aan om er een privé, innerlijke, activiteit van te maken in plaats van het in het openbaar ten toon te spreiden. Eén van de belangrijkste keerpunten in Jezus’ evangelieverkondiging was zijn veertig dagen in de woestijn. Neem eens in overweging waarom het niet veertig dagen in de tempel waren? Natuurlijk omdat voor Jezus de uiterlijke religie niet de sleutel tot het contact met God was. Dat contact kan enkel bereikt worden door naar binnen te gaan, door God in je hart te vinden.

Onderwees Jezus ons in feite dat de essentie van religieuze beoefening is God in ons te vinden? Toonde hij ons dat we nooit moesten toelaten dat een uiterlijke religie voorkwam dat we dit doel bereikten of ons af te leiden om naar binnen te kijken?

Jezus zei dat de wetgeleerden de sleutel tot kennis hadden weggenomen en trachtten te voorkomen dat anderen de correcte benadering van religie binnengingen. Wat is de sleutel tot kennis? We hebben gezien dat Jezus de waarheid duidelijk zocht en vond vanuit een bron in zichzelf en dat hij ons aanmoedigde om hetzelfde te doen.

Berispte Jezus de wetgeleerden, omdat ze geweigerd hadden de bron van waarheid in zichzelf te vinden en omdat ze anderen probeerden bang te maken, zodat dezen zich aanpasten aan hun interpretatie van de letter van de wet? Als dat zo is, zouden wij dan niet een vastbesloten poging moeten doen om ons te distantiëren van de gedachtegang van de wetgeleerden, zoals we ze zelfs tegenwoordig nog zien handelen in onze cultuur? Zouden wij niet dezelfde benadering van religie moeten aannemen die Jezus had en de innerlijke bron van waarheid vinden die hij had ontdekt?

 

Tegenstrijdigheid 9. Waarom negeren veel christenen Jezus’ gezegde: Het koninkrijk van God is in je” en denken dat we enkel door een uiterlijke kerk gered kunnen worden?

Ten tijde van Jezus werd de Joodse religie gebaseerd op het idee dat de enige sleutel tot verlossing de uiterlijke religie was en dat die beheerd werd door de tempelautoriteiten. Met andere woorden, mensen konden enkel gered worden door de uiterlijke kerk. Jezus berispte deze benadering door te verklaren dat het koninkrijk van God (als de sleutel tot verlossing) in ons is. Het gevolg van deze verklaring is dat iedereen de sleutel tot verlossing in zich heeft en niet een uiterlijke kerk nodig heeft om verlost te worden.

Voor de Joden was dit een revolutionair idee en sommigen zouden zelfs kunnen aanvoeren dat het dit aanvechten van de kern van de tempelautoriteiten was, dat ervoor zorgde dat hij gedood werd. Tijdens de eerste paar eeuwen, werd het christelijke geloof geleidelijk gesplitst in twee delen. Eén was een zeer diverse beweging, vaak de Gnostici genoemd, die een individueel pad naar verlossing aanhing. De andere was de officiële, orthodoxe kerk die verklaarde dat de enige sleutel tot verlossing de sacramenten waren die door de kerk bediend werden.

Nogmaals, als we echt Jezus willen volgen, moeten we dan niet dezelfde benadering van verlossing aannemen als Jezus? Voor Jezus was verlossing duidelijk niet een zaak van uiterlijke kenmerken, zoals lidmaatschap van een kerk, in het openbaar aalmoezen geven of de letter van de wet opvolgen. Voor Jezus was verlossing duidelijk een innerlijke conditie van het kennen van de waarheid, de geest van de wet hebben en je bewustzijn in overeenstemming met de waarheid van God brengen.

Wat betekent het dat het koninkrijk van God in ons is? Wat zit er in ons? Het spreekt vanzelf dat Jezus het over onze geest moet hebben gehad, onze bewustzijnsstaat en de conditie van ons hart. Jezus zei ons herhaaldelijk ons hart te zuiveren, onze bewustzijnsstaat. Is het mogelijk dat Jezus zei dat het koninkrijk van God een bewustzijnsstaat is? Zou Jezus misschien gezegd kunnen hebben dat het koninkrijk van God het Christusbewustzijn is? Is Christusbewustzijn de sleutel om de waarheid en de werkelijkheid van God te kennen?

 

Tegenstrijdigheid No. 10. Waarom negeren sommige christenen de verklaring van Paulus om die geest in ons te laten zijn, die ook in Christus Jezus was? (Filipenzen 2:5)

Deze verklaring werd gedaan door één van Jezus allereerste volgelingen. Paulus had zijn inzicht van Jezus’ leringen van binnen uit ontvangen. Is het mogelijk dat Paulus iets begreep over Jezus’ innerlijke boodschap die de meeste moderne christenen niet begrepen hebben?

Gebaseerd op onze eerdere redenering kunnen we nu een nieuw perspectief krijgen op Paulus’ verklaring. Is het mogelijk dat Paulus juist de essentie van Jezus’ boodschap begrepen had die de sleutel tot verlossing is om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken? Is het mogelijk dat Paulus zag dat Jezus een voorbeeld was om te volgen en dat hij hem niet op een voetstuk plaatste of dacht dat Jezus de enige was die het Christusbewustzijn kon bereiken?

Laten we Jezus eens vergelijken met de parabel over de man die het bruiloftsfeest inging zonder bruiloftskleding aan. Is het mogelijk dat bruiloftskleding een metafoor is voor een bewustzijnsstaat? Wanneer we deze bewustzijnsstaat bereiken, zijn we het waard om het koninkrijk der Hemelen in te gaan. Wanneer we deze bewustzijnsstaat niet bereikt hebben, kunnen we het koninkrijk der Hemelen niet ingaan. Daarom moeten we buiten leven in de uiterlijke duisternis, wat de bewustzijnsstaat dat de meeste mensen op planeet aarde delen, betekent. Dit is de bewustzijnsstaat die Paulus het menselijke denken noemde.

In dit menselijke bewustzijn zien we onszelf als sterfelijke mensen die gescheiden zijn van onze bron, gescheiden van God. Jezus had duidelijk die bewustzijnsstaat getranscendeerd. Hij zag zichzelf als een spiritueel wezen dat niet gescheiden was van zijn bron. Wilde Jezus ons identiteitsgevoel veranderen, zodat we ook ons gevoel van scheiding van God kunnen overwinnen? Wilde Jezus dat die geest in ons was, die ook in hem was?

Hoe kunnen we per slot van rekening erop hopen het koninkrijk van God in te gaan, tenzij we accepteren dat we de moeite waard zijn om er binnen te gaan? En hoe kunnen we onze waarde accepteren, tenzij we een hogere bewustzijnsstaat bereiken waarin we ons niet langer zien als gescheiden van onze bron?

 

Tegenstrijdigheid 11. Waarom negeren sommige christenen Jezus zijn eigen woorden dat als we in hem geloven, we de werken zullen doen die hij gedaan heeft?

De meeste christenen negeren de verklaring die Jezus gaf:

Waarachtig, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader. (Johannes 14:12)

Toch moet Jezus het als een belangrijke verklaring gezien hebben, dus lijkt het dan niet logisch dat we een dieper inzicht moeten krijgen van wat Jezus echt bedoelde? Omdat zoveel christenen Jezus zien als ver boven hen staand, kunnen ze niet voor zich zien dat zij de wonderen zouden kunnen doen die Jezus gedaan heeft. Toch had, of Jezus geen voeling met de werkelijkheid, of wij hebben geen voeling met de werkelijkheid van wat Jezus zei.

Wat is er voor nodig om de werken te doen die Jezus gedaan heeft. In de allereerste plaats is er een verandering in bewustzijn voor nodig. In onze huidige bewustzijnsstaat is het niet mogelijk om ons voor te stellen dat we de wonderen doen die Jezus gedaan heeft. De sleutel tot de werken van Jezus was zijn volledige vertrouwen in God. Om ons datzelfde vertrouwen te laten hebben, moeten we in dezelfde bewustzijnsstaat zijn als Jezus. Is het mogelijk dat wanneer wij die geest in ons laten zijn, die ook in Christus Jezus was, dat we dan de werken kunnen doen die hij gedaan heeft?

Misschien moeten we Jezus’ bewustzijnsstaat eens van naderbij bekijken. Jezus stelde duidelijk dat hij zelf niets doen kon. De Vader in hem was de werkelijke doener van zijn werken. Dit toont aan dat Jezus zich langer beschouwt als gescheiden van zijn bron. Hij had een innerlijke vereniging met God bereikt. (‘Ik en mijn Vader zijn één’) en daarom kon God door Jezus werken. Is het mogelijk dat als wij ons gevoel van scheiding te boven komen God door ons heen kan werken? We zouden misschien niet precies dezelfde werken doen als Jezus, maar God zal ons gebruiken in overeenstemming met onze individuele talenten.

Dus als Jezus Gods aanwezigheid om door hem te werken niet beperkte, hoe kunnen we God dan beperken en zeggen dat God niet door ons kan werken? Zouden we God niet degene moeten laten zijn die beslist welke werken hij door ons wenst uit te voeren? Zouden wij er niet naar moeten streven het menselijke denken te transcenderen, zodat we kunnen ophouden met God in ons te bepreken?

 

Tegenstrijdigheid 12. Waarom negeren sommige christenen dat Jezus een innerlijke boodschap had en dat wij Jezus niet kunnen begrijpen zonder buiten de uiterlijke doctrines te kijken?

In Marcus 4 staat:

33 Met zulke en andere gelijkenissen verkondigde hij hun Gods boodschap, voor zover ze die konden begrijpen;
34 hij sprak alleen in gelijkenissen tegen hen, maar wanneer hij alleen was met zijn leerlingen, verklaarde hij hun alles.

Uit deze quote blijkt duidelijk dat Jezus leringen gaf op twee verschillende niveaus. Hij had een uiterlijke, exoterische lering en een innerlijke, esoterische lering. De massa’s waren nog niet klaar voor zijn innerlijke lering, dus hij kon haar enkel aan zijn discipelen geven die in een hoger bewustzijn waren.

Het valt moeilijk te ontkennen dat de mensheid als geheel op een hoger niveau van bewustzijn is en een groter inzicht heeft dan 2000 jaar geleden. Is het mogelijk dat veel mensen nu een bewustzijnsstaat bereikt hebben die het mogelijk maakt dat ze de innerlijke, esoterische, boodschap van Jezus begrijpen?

Als dat zo is, waar zouden we deze lering dan kunnen vinden? Is het mogelijk dat Jezus manieren kon bedenken om zijn innerlijke lering te onthullen en hem laten publiceren als een uiterlijke lering door verschillende bronnen? Is het mogelijk dat de sleutel om deze innerlijke lering te vinden en te herkennen is door naar binnen te gaan en contact te maken met de bron van kennis? Enkel door het te doen, kunnen we de waarheid herkennen in een uiterlijke lering.

Toch is de eerste stap de bereidheid om onze geest en ons hart te openen voor het feit dat Jezus een innerlijke lering heeft. Tenzij we bereid zijn om deze lering te zoeken, hoe kunnen we haar anders vinden?

 

Tegenstrijdigheid 13. Waarom negeren sommige christenen het belang van de vrije wil wanneer Jezus duidelijk de werkelijkheid van de vrije wil erkende?

Wanneer we naar het lijden, conflicten en onrechtvaardigheden kijken die er tegenwoordig op de aarde zijn, hebben we twee opties om het uit te leggen. Of God heeft het allemaal geschapen, of wij mensen hebben het allemaal geschapen door het gebruik van onze vrije wil om tegen Gods wil en bedoeling in te gaan.

Jezus heeft duidelijk bevestigd dat wij een vrije wil hebben en dat we kunnen kiezen om de wil van God op te volgen of ertegenin te gaan. Het sterkste voorbeeld is ongetwijfeld zijn eigen kwelling in de tuin van Getsemane:

Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: “Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.” (Matteüs 26:39).

Omdat Jezus begreep dat we een vrije wil hebben, maande hij ons aan begrip te krijgen, ons geloof te vermeerderen en ons hart – onze bewustzijnsstaat – te veranderen. De bedoeling hiervan was dat we betere keuzes zouden kunnen maken en ophouden te zondigen.

Als we geen vrije wil hadden, zou veel van Jezus’ evangelieverkondiging geen zin hebben. Toen Jezus zei: “Vader vergeef het hun wat ze weten niet wat ze doen”, gaf hij aan dat mensen keuzes maakten die gebaseerd waren op onwetendheid. Vanzelfsprekend kon Jezus mensen niet dwingen hun onwetendheid achter te laten zoals bewezen werd door het feit dat hij degenen die hem vervolgden en doodden niet kon bekeren. Daarom is het aan ons zelf of wij onze onwetendheid willen overwinnen.

Het belang van het erkennen van de vrije wil is dat God of Jezus ons niet tegen onze wil kan redden. Om gered te worden, moeten we bepaalde keuzes maken, en zoals we eerder hebben gezien, moeten we kiezen om hogerop in bewustzijn te komen. We moeten kiezen om onwetendheid te boven te komen en onze geest voor de waarheid van God te openen in plaats van een door mensen gemaakte ‘waarheid’ die misschien comfortabel voelt op het moment. Verlossing behelst het maken van betere keuzes en om betere keuzes te maken, moeten we een actieve benadering hebben en de bewustzijnsstaat te boven komen die ons onwetend houdt van onze ware identiteit als spiritueel wezen.

De fundering om betere keuzes te maken is het hebben van het juiste inzicht. Uiteindelijk kunnen we dit bewustzijn enkel verwerven door de oude mens van het menselijke bewustzijn af te leggen en de nieuwe mens van het Christusbewustzijn aan te nemen.

 

Tegenstrijdigheid 14. Waarom hebben sommige christenen een passieve benadering van verlossing, in de verwachting dat Jezus al het werk voor hen doet, wanneer Jezus zelf een actieve benadering had?

We hebben gezien dat Jezus de uiterlijke benadering van religie krachtig berispte. Volgens deze benadering is het lidmaatschap van een bepaalde religie, het geloof in haar uiterlijke doctrines en haar rituelen uitvoeren, genoeg om verlossing te krijgen. We zouden dit geloof in een automatische of gegarandeerde verlossing kunnen noemen.

Jezus’ woorden geven aan dat hij niet in een automatische verlossing geloofde. Als de sleutel tot verlossing het krijgen van het Christusbewustzijn is, dan kunnen geen enkele uiterlijke omstandigheden verlossing garanderen. In feite verklaarde Jezus dat tenzij onze rechtmatigheid de rechtmatigheid van de Schriftgeleerden en de Farizeeën overtrof, we niet gered zullen worden. Toch waren deze mensen alles aan het doen dat juist was, gezien vanuit het uiterlijke perspectief. Ze volgden de uiterlijke wet naar de letter.

Het lijkt duidelijk dat Jezus niet geloofde in de automatische verlossing. Het is gewoon niet genoeg om lid te zijn van een christelijke kerk, blindelings haar doctrines geloven en mechanisch haar rituelen uitvoeren. Het is niet genoeg om Jezus tot je Heer en Verlosser verklaren. Het lijkt dat de verlossing die Jezus predikte van ons eist dat we haar actief benaderen. Het eist van ons dat we een poging doen ons bewustzijn te verhogen in plaats van passief te wachten op een kracht van buitenaf dwingen al het werk voor ons te doen.

Misschien moeten we ophouden met passief te wachten op Jezus om ons te redden en aan de slag gaan met ons bewustzijn verhogen.

 

Tegenstrijdigheid 15. Waarom zeggen sommige christenen dat alles wat er voor nodig is om verlost te worden, is Jezus Christus tot onze Heer en Verlosser te verklaren wanneer Jezus nooit die exacte woorden heeft gebruikt?

Veel christenen beweren dat als jij Jezus als je Heer en Verlosser accepteert, je automatisch verlost zult worden. Dit is zelfs nog verbazingwekkender omdat de christenen die dit zeggen staan op een letterlijke interpretatie van de Bijbel. Toch zei Jezus nooit dat als je hem tot je Heer en Verlosser verklaart, je gered zult worden ongeacht wat je doet of hoe jij je leven leidt.

Toch hebben we gezien dat Jezus de automatische of gegarandeerde verlossing openlijk veroordeelde die de Joodse autoriteiten beloofden. In plaats daarvan gaf Jezus aan dat de sleutel tot verlossing een verandering in bewustzijn is die afhangt van de keuzes van je vrije wil en niet van uiterlijke omstandigheden.

Er staat nergens in de schriftlezingen dat Jezus beloofde dat als je hem tot je Heer en Verlosser verklaarde, je verlossing gegarandeerd was. In tegendeel, hij veroordeelde de Joodse autoriteiten krachtig die verlossing beloofden door uiterlijke middelen.

Veel christenen zijn in de war geraakt door Johannes 14:6 waar staat:

Jezus zeide tot hen, Ik ben de weg, de waarheid en het leven: geen mens kan tot de Vader komen, dan door mij.

Veel christenen interpreteren deze verklaring als dat de persoon Jezus de enige weg is naar verlossing. Maar is dat wel echt wat Jezus bedoelde? We hebben gezien dat Jezus een uiterlijke verlossing berispte en een innerlijke verlossing aanmoedigde in de vorm van het bereiken van het Christusbewustzijn. Jezus kwam overduidelijk dit proces aantonen en we kunnen aannemen dat hij het volledige Christusbewustzijn had bereikt.

Wat gebeurt er als je deze staat van bewustzijn bereikt? Is het mogelijk dat jij je zo volledig met deze bewustzijnsstaat vereenzelvigt dat je van nature verklaart: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” waarmee bedoeld wordt dat het Christusbewustzijn de Weg, de Waarheid en het Leven is. Is het mogelijk dat Jezus zei dat niemand tot de Vader kan komen zonder het Christusbewustzijn te bereiken, zoals hij dat demonstreerde?

Dit zou ook Jezus’ parabel verklaren over de man die naar het bruiloftsfeest ging zonder de bruiloftskleding van het Christusbewustzijn. Als Jezus echt bedoelde dat niemand tot de Vader komt zonder het Christusbewustzijn, dan gaat het verheffen van de persoon Jezus als de enige weg naar verlossing in tegen Jezus’ leringen en bedoelingen. Is het mogelijk dat de uiterlijke weg naar verlossing, de automatische verlossing, is waar over gesproken wordt in de Spreuken:

Een mens denkt de juiste weg te gaan, terwijl die eindigt bij de dood. (Spreuken 14:12)

Laten we in plaats daarvan het innerlijk pad nemen tot verlossing zoals Jezus gedaan heeft.

 

Tegenstrijdigheid 16. Waarom wachten sommige christenen passief op de wederkomst van Christus als Jezus een actieve benadering van religie predikte?

Veel christenen wachten op de wederkomst van Christus. Maar als we accepteren dat Jezus een actieve benadering van religie predikte, kunnen we een nieuw perspectief over dit onderwerp krijgen. We moeten nu overwegen of de wederkomst van Christus een gebeurtenis kan zijn die afhangt van hoe wij reageren op de eerste komst van Christus.

Waarom hadden de soldaten Judas nodig om Jezus tussen zijn discipelen aan te wijzen? Omdat de soldaten de belichaamde Christus niet konden herkennen. Daardoor zou het misschien wel eens geen zin kunnen hebben dat Christus terugkeert, zolang de meerderheid van de mensen gevangen zitten in deze lagere bewustzijnsstaat. Wie zou hem herkennen als hij zelfs nu onder ons wandelde?

Het gezegde ‘Ons kent ons’ zou wel eens een diepgaande boodschap kunnen bevatten. Is het mogelijk dat de wederkomst van Christus pas plaats kan hebben als een kritieke massa mensen het Christusbewustzijn bereiken en daarom de teruggekeerde Christus kunnen herkennen? Met andere woorden de wederkomst van Christus zou een gebeurtenis kunnen zijn waarbij veel Christussen op aarde zullen lopen die duidelijk de Christus in zichzelf herkennen en elkaar.

Het zou wel eens aan ons kunnen liggen om de wederkomst tot stand te brengen door ons bewustzijn te verhogen en het Christusbewustzijn te bereiken.

 

Tegenstrijdigheid 17. Waarom negeren sommige christenen dat Jezus zei dat we het koninkrijk van God kunnen erven?

Wie erft het koninkrijk van een aardse koning? Enkel zijn zoon of zijn dochter. Dus wie kan dan het koninkrijk van de hemelse koning erven? Vanzelfsprekend enkel degene die zichzelf als zonen en dochters van God zien.

We hebben gezien dat Jezus ons zei dat we de lagere bewustzijnsstaat moesten transcenderen waarin wij ons gescheiden van God zien. Wanneer we het Christusbewustzijn bereiken, zien ze onze ware identiteit als spirituele wezens, maar wat houdt dat in? Het Oude Testament verklaart dat ‘zonder hem [God] niets gemaakt is dat werd gemaakt’. Er staat ook dat God naar zijn beeld en gelijkenis schiep. Jezus zegt: “Ge zijt goden.”

Wijst dit op het feit dat we allen geschapen werden als zonen en dochters van God? Als dat zo is, wordt het belang van de vrije wil hoogst belangrijk. Door onze vrije wil verkeerd te gebruiken, zijn we vast komen te zitten in een lagere staat van bewustzijn waarin we ons zien als gescheiden van God. Daarom kunnen we onze ware identiteit als zonen en dochters niet accepteren. De sleutel tot verlossing is een hogere bewustzijnsstaat bereiken en onze identiteit als zonen en dochters van God weer opeisen. Enkel door dit te doen kunnen we het koninkrijk erven. Het gevolg is dat Jezus niet als uitzondering kwam. Hij kwam als voorbeeld om ons een pad te tonen waartoe wij het potentieel hebben om dat te volgen, totdat we ons bij onze oudere broer, Jezus, in het koninkrijk voegen.

Misschien kwam Jezus ons tonen dat de zoon des mensen, door het Christusbewustzijn te bereiken, de Zoon van God kan worden?

 

Tegenstrijdigheid 18. Waarom  stellen sommige christenen Jezus gelijk aan God  wanneer dit het eerste gebod lijkt te schenden?

Het eerste van de tien geboden zegt dat ‘gij geen andere goden voor mij zult hebben’. Het feit dat dit het eerste gebod is, zou een aanwijzing kunnen zijn dat het het allerbelangrijkste gebod is en dat het uiteenzet wat onze relatie met God is. Het tweede gebod is dat we geen gesneden beeld zullen maken. De aanwijzing lijkt duidelijk.

We leven in een wereld van vorm waarin alles een of andere vorm heeft. God staat duidelijk boven deze wereld en daarom kan geen enkele vorm op deze wereld een accuraat beeld van God geven die boven deze wereld staat en misschien wel boven de vorm. Als we een beeld creëren in deze wereld van vorm en het als God aanbidden, dan kunnen we de ware God niet aanbidden die boven de wereld van vorm in deze wereld staat. Het gevolg is dat we een verkeerde God aanbidden en een door mensen gemaakte afgod voor de ware God zetten.

Dus waarom stellen veel christenen Jezus gelijk aan God en aanbidden hem als de geïncarneerde God? Jezus heeft nooit gezegd dat hij God was. In feite verklaarde hij duidelijk dat de dienaar niet groter is dan zijn Heer. Hij zei: “Ik en mijn Vader zijn één”, maar dat is niet hetzelfde als zeggen dat Jezus God is. Zei Jezus in feite dat hij erkende en accepteerde dat hij door God geschapen werd naar zijn beeld en daarom niet langer van God (in zijn geest) gescheiden was van God?

Als we accepteren dat Jezus ons het pad kwam tonen dat wij ook kunnen volgen, dan kan het gelijkstellen van Jezus aan God gezien worden als het aanbidden van een afgod. Het probleem is dat als wij denken dat Jezus God was en dat wij fundamenteel anders zijn dan Jezus, daaruit volgt dat we nooit het eenzijn met God kunnen bereiken dat Jezus bereikt had. Daardoor kunnen we nooit ontsnappen aan de bewustzijnsstaat waarin we afgoden aanbidden, omdat de enige ontsnapping aan deze bewustzijnsstaat is door het bereiken van het Christusbewustzijn, zodat we kunnen zien dat alle mensen zonen en dochters van God zijn.

Dus moeten we overwegen of Jezus als God aanbidden een overtreding van de eerste wet kan zijn en een fundamenteel verkeerd inzicht van de bedoeling voor Jezus’ missie. In werkelijkheid zou Jezus gekomen kunnen zijn om ons te tonen dat we allen het potentieel hebben om uit onze spirituele slaap te ontwaken en onze goddelijke erfenis aanvaarden.

 

Tegenstrijdigheid 19. Waarom denken sommige christenen dat Jezus de enige Zoon van God was?

In overeenstemming met de schriftlezingen, verklaarde Jezus nooit dat hij de enige Zoon van God was en zijn volgelingen of zijn tegenstanders ook niet. Het Oude Testament heeft verscheidene verzen die het woord ‘zonen van God’ gebruikt, wat aan moet duiden dat er meer dan één Zoon van God is,

Op een dag kwamen de hemelbewoners (Engels: Sons of God, zonen van God) hun opwachting maken bij de HEER, en ook Satan bevond zich onder hen. (Job 1:6)

Is het mogelijk dat de uitdrukking ‘Zoon van God’ een religieuze titel is? Met andere woorden, alle mensen worden als zonen en dochters van God geschapen. Echter, zolang wij gevangen zitten in het menselijke denken, kunnen wij onze spirituele identiteit niet accepteren en daarom zien wij ons als mensen die gescheiden van God zijn. Wanneer we deze bewustzijnsstaat transcenderen en het Christusbewustzijn bereiken, kunnen we het echte van het onechte scheiden.

We kunnen nu de waarheid zien en accepteren dat we zonen en dochters van God zijn. Daardoor kunnen we God geschikter dienen en kunnen we de titel van Zoon of Dochter van God verdienen.

 

Tegenstrijdigheid 20. Waarom plaatsen sommige christenen Jezus op een voetstuk, waardoor ze hem tot een afgod maken die niemand kan volgen?

We hebben gezien dat Jezus misschien gekomen is om een pad te demonstreren dat we allen kunnen volgen, een pad dat ons uit de onderwerping aan het menselijke denken kan leiden en het beloofde land van het Christusbewustzijn binnen, het koninkrijk van God. Als dit echt waar is, dan is het essentieel dat we Jezus van zijn voetstuk afhalen en ophouden hem als een afgod te zien.

Zolang we Jezus zien als de enige die het Christusbewustzijn kan bereiken, staan we rechtstreeks tegenover de ware bedoeling van zijn missie. We doen in feite precies hetzelfde wat Jezus’ tegenstanders, de Duivel zelf, willen wat we doen in plaats van wat Jezus wil dat wij doen.

Jezus zei dat de Vader ons met het grootste genoeg het koninkrijk geeft. Het enige dat voorkomt dat we het koninkrijk, het overvloedige leven, krijgen is dat we onze vrije wil gebruiken om dat koninkrijk te verwerpen door te denken dat we het niet waard zijn. En door Jezus als afgod op te werpen als de enige zoon van God, verhogen we enkel onze onderwerping. We zouden kunnen stellen dat Jezus kwam om een stuk gereedschap te zijn voor onze spirituele bevrijding. Toch door van hem een afgod te maken, hebben we hem tot een stuk gereedschap gemaakt voor onze voortgezette gevangenschap in een lager bewustzijnsniveau.

Hoe kunnen we ooit beweren dat we de trouwe volgelingen zijn van Jezus als we weigeren in zijn voetsporen te treden? Als we Jezus liefhebben, zouden we dan niet zijn geboden en zijn voorbeeld op moeten volgen en die geest in ons te laten zijn die ook in hem was? Als niemand in de voetsporen van Jezus durft te treden, zou het lijken dat hij gefaald heeft als leraar. Laten we ophouden met de Christus in ons te ontkennen en Jezus de ultieme overwinning geven door al zijn zusters en broeders thuis te halen in het koninkrijk.

 

Tegenstrijdigheid 21. Waarom denken sommige christenen dat het godslastering is jezelf als zoon of dochter van God te zien als Jezus het niet vond?

Toen Jezus zei: “Ik en mijn Vader zijn één”, werd hij beschuldigd van godslastering. Toch zag Jezus dit duidelijk niet als godslastering. We hebben besproken dat Jezus elk gevoel van scheiding van zijn bron had overwonnen en daarom zichzelf kon accepteren als een Zoon van God. We hebben ook gezien dat Jezus misschien alle mensen als Zonen en Dochters van God heeft beschouwd. Per slot van rekening zei Jezus: “Ge zijt Goden”. Hij zei ook: “In zoverre ge het aan de geringsten van deze kleinen gedaan hebt, heb je het aan mij gedaan”, daarmee zijn eenzijn met alle leven bevestigend.

Als we echt de zonen en dochters van God zijn, hoe kunnen we dan onze goddelijke bron accepteren als godslastering? En als wij door God geschapen zijn, hoe kunnen we onze ware identiteit dan accepteren zonder te accepteren dat we zonen en dochters van God zijn? Dus de ware godslastering zou wel eens de ontkenning van onze spirituele Vader kunnen zijn.

 

Tegenstrijdigheid 22. Waarom negeren sommige christenen de boodschap die verborgen zit in de parabel van de talenten?

In de parabel van de talenten beschrijft Jezus een belangrijk facet van de relatie tussen de mens en God. De dienaren die de aan hen gegeven talenten vermenigvuldigden, werden geprezen. De dienaar die de talenten in de grond verborg en niets deed om ze te vermenigvuldigen werd gekastijd. Jezus maakte het duidelijk dat God niet wil dat wij een passieve aanpak van het leven hebben. God wil dat wij het beste maken van elke willekeurige kans die we krijgen.

Jezus geeft ook aan dat het niet geeft of we veel of weinig hebben, volgens een aardse maatstaf. Wat voor God belangrijk is, dat we naar beste kunnen gebruikt hebben wat ons ook maar gegeven werd. Als we alle willekeurige talenten die we krijgen, vermenigvuldigen dan zal God ons de een oogst geven door te vermenigvuldigen wat wij op het altaar van het leven leggen. Als we om welke reden ook weigeren te vermenigvuldigen wat we gekregen hebben, dan heeft God niets om te vermenigvuldigen en zullen we alles verliezen.

Dit is nog een reden om een passieve benadering van het leven en verlossing achter te laten die sommige christenen hebben. Dit is nog een reden om niet te wachten tot Jezus ons redt. Deze parabel wordt echter vooral belangrijk in het licht van onze bespreking van het Christusbewustzijn. We zouden kunnen overwegen dat het kostbaarste talent dat ons gegeven is, het potentieel om het Christusbewustzijn te manifesteren, is. En welke schreden we ook maken in die poging, zal door God beloond worden. Als we echter geen schreden maken, dan krijgen we ook geen beloning.

Als Jezus kwam om het pad te tonen om het Christusbewustzijn te bereiken, zou het dan niet jammer zijn als we hem tot een uitzondering maakten en hem gebruikten als excuus om onze talenten van het Christusbewustzijn niet te vermenigvuldigen?

 

Tegenstrijdigheid 23. Waarom denken sommige christenen dat Jezus alle zonden op zich genomen heeft die zijn begaan?

Laten we eerst het feit vaststellen dat Jezus nooit gezegd heeft dat hij alle zonden op zich zou nemen die ooit in alle eeuwigheid begaan zouden kunnen zijn. In essentie zou dit hetzelfde zijn als de mensheid een blanco cheque geven. Daarom zouden we misschien een diepgaander begrip nodig hebben van plaatsvervangende boetedoening. De onvermijdelijke consequentie van dit geloof is dat het er niet langer meer toe doet hoe we ons leven inrichten. Als je dit tot in het extreme doorvoert, houdt dit idee in dat als iemand als Adolf Hitler zijn zonden belijdt op zijn sterfbed, hij automatisch gered zou worden.

Het probleem hier is dat je slechte daden kunt doen en gered kunt worden door Christus te belijden, waarom gaf Jezus dan de Bergrede? Waarom zei Jezus:

Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, die kan maar beter met een molensteen om zijn nek in zee geworpen worden en in de diepte verdrinken. (Matteüs 18:6)

Het lijkt duidelijk dat voor Jezus verlossing wel afhankelijk was van hoe mensen hun leven geleid hadden. Toch als dat alles wat vereist is voor verlossing, Christus belijden is, dat zouden alle aanwijzingen en waarschuwingen van Jezus voor niks zijn geweest. Dus, of Jezus begreep niet dat hij de sleutel tot verlossing is, of het idee dat hij het op zich genomen heeft om alle zonder op zich te nemen, heeft geen voeling met zijn ware leringen.

In het licht van onze bespreking van het Christusbewustzijn, kunnen we een alternatieve uitleg vinden. Misschien is de sleutel tot de boetedoening voor zonden wel het bereiken van het Christusbewustzijn? Jezus kwam om ons de weg te tonen, te demonstreren dat we allen het potentieel hebben om het Christusbewustzijn te manifesteren. En door dat te doen zullen we voor onze zonden boeten en verlossing bereiken – niet door de uiterlijke persoon Jezus, maar door de innerlijke ‘persoon’ van het Christusbewustzijn, het Christuszelf.

 

Tegenstrijdigheid 24. Waarom negeren sommige christenen het feit dat ideeën en concepten uit het christelijke geloof werden gehaald om politieke redenen? Waarom is er niet een open en vastbesloten poging om terug te zetten wat eruit gehaald werd?

Door een objectieve kijk naar de geschiedenis van het christelijke geloof is het gemakkelijk te zien dat verschillende denkbeelden en ideeën eruit gehaald zijn en verbannen als ketterij. Het is ook relatief gemakkelijk te zien dat in enkele gevallen dit om politieke redenen gedaan werd. Soms werd dit gedaan in het verre verleden en zelfs als de redenen 1500 jaar geleden geldig waren, die redenen kunnen nu wel eens helemaal niet meer gelden.

Waarom ontsteken de moderne christenen niet in woede bij de gedachte dat bepaalde kerkautoriteiten er ideeën uithaalden die deel waren van het christelijke geloof? Waarom denken mensen niet dat dergelijke ideeën deel waren van het vroege christendom, omdat Jezus deze ideeën onderwees? Waarom zijn christenen niet woedend bij de gedachte dat de kerk misschien er wel uitgehaald heeft wat Jezus wilde dat wij zouden weten? En waarom is er niet een gezamenlijke actie, gesteund door vele christelijke geloofsrichtingen, om terug te zetten wat eruit gehaald is en daarmee het meest nauwkeurige beeld op te bouwen van wat Jezus echt onderwees?

Waarom zouden moderne christenen niet precies willen weten wat Jezus onderwees en wat hij geloofde? Willen mensen de waarheid niet weten over Jezus of zijn ze tevreden met hun huidige doctrines en interpretaties, omdat ze zich daarbij op hun gemak voelen? Zijn christenen bang dat de echte Jezus uit de doos zal springen en hun gevoel verstoren dat ze alles in hun macht hebben?

Met de ontdekking van de oeroude teksten, zoals de Dode Zee rollen en de Nag Hamadhi Bibliotheek en de toename van wetenschappelijke methoden, hebben we een niet eerder vertoonde kans om een accuratere kijk op Jezus en zijn ware leringen te krijgen. Dus waarom benutten we deze kans dan niet?

 

Tegenstrijdigheid 25. Waarom negeren sommige christenen de noodzaak tot voortgaande openbaring wanneer Jezus zichzelf zag als een deel van de oude traditie van progressieve openbaringen?

Jezus verklaarde:

Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. (Matteüs 5:17)

De tijd van de profeten was een periode waarin God bepaalde mensen zalfde om als profeten te dienen en het Levende Woord te verkondigen om de mensen goddelijke aanwijzingen en waarschuwingen te geven. Met andere woorden, God gaf de mensen voortgaande openbaringen naarmate dat nodig was.

Veel christenen lijken aan te nemen dat wanneer Jezus zei dat hij kwam om deze fase te vervullen, hij een eind maakte aan voortgaande openbaringen. Sommige christenen schijnen te denken dat noch God noch Jezus ons 2000 jaar lang niets te zeggen hadden.

Toch staat er in de Bijbel dat Jezus nog vele jaren na zijn wederopstandig aan zijn discipelen verscheen. Hij onderwees hen en gaf hen aanwijzingen. De brieven van Paulus tonen aan dat hij zich ook als instrument zag van voortgaande openbaring. Jezus zag zichzelf als een onderdeel van een doorgaande traditie van voortgaande openbaring en hij trachtte deze voortgaande openbaringen voort te zetten na zijn vertrek.

Begrijpen wij volledig waarom deze voortgaande openbaring gestopt is? Stopte Jezus ermee, of stopten mensen ermee, omdat ze niet langer wilden luisteren? De Gnostici zetten nog eeuwen lang voortgaande openbaring voort, terwijl de georganiseerde christelijke kerk het nooit volledig erkend heeft.

Denk eens na: waarom organiseerde Jezus niets om zijn leringen op te schrijven? Misschien zag hij de noodzaak daar niet toe, omdat hij van plan was om ons leringen te blijven geven in de vorm van het Levende Woord? Misschien wilde hij niet iets opschrijven, door wat hij de Schriftgeleerden en de Farizeeën zag doen met de geschriften van het Oude Testament? Misschien wilde Jezus deze strijd vermijden over de interpretatie van de Bijbel door een voortgaande traditie op te zetten door ons nieuwe leringen te geven door het Levende Woord? Wanneer je het Levende Woord van God hebt, is er geen behoefte aan de geschriften uit het verleden.

We zouden de verklaring kunnen overdenken dat als wij getrouw zijn aan een paar dingen, God ons zal laten heersen over veel. Misschien was Jezus wel van plan om de mensen, naarmate de mensheid zijn leringen toepaste en een groter inzicht en een hoger bewustzijn kreeg, meer geavanceerde spirituele leringen te geven door het Levende Woord? Misschien was hij wel van plan om de geavanceerde leringen openbaar te maken die hij tijdens zijn leven enkel aan zijn discipelen kon geven?

De vraag wordt nu voor alle christenen of we het Levende Woord willen horen. Met andere woorden, als Jezus een boodschap zou hebben voor de spirituele mensen van tegenwoordig, wil je hem dan horen? Of ben je tevreden met een stel oude geschriften van 2000 jaar oud en de talrijke interpretaties van die geschriften?

Wil je de echte Jezus en zijn leringen kennen, of ben je tevreden met een beeld van Jezus, en afgod, dat de laatste 2000 jaar van hem gemaakt is?