Ben je door het Christendom gekwetst?

door Kim Michaels

Raak je innerlijk in conflict als het spirituele onderwerpen betreft? Heb je het gevoel dat doctrines op de wereld jouw vragen niet kunnen beantwoorden? Lijkt het alsof God niet klopt? Is je relatie tot God of een religieus figuur beïnvloed door negatieve emoties, zoals angst, schuldgevoel, schaamte, boosheid of alleen maar verwarring?

Als je die vragen zojuist met ja hebt beantwoord, dan wordt het de vraag hoe je met die situatie om moet gaan:

Wil je met die emotionele pijn blijven leven?
Wil je religie opgeven?

Of: Wil je op zoek naar een andere benadering die je relatie tot God kan helen?

Dit artikel helpt je om een nieuwe aanpak van spiritualiteit te krijgen. Die aanpak kan je helpen om je wonden te helen en vrede te sluiten met God en jouw spirituele leraren. Hieronder vind je de leringen die je helpen om aan het proces van spirituele heling te beginnen.

De benadering van buitenaf van religie en de innerlijke benadering van spiritualiteit
Je kunt een innerlijke benadering hebben om antwoorden te vinden op je vragen over de spirituele kant van het leven.

Veel mensen benaderen het van buitenaf en proberen antwoorden te vinden bij een bron buiten hen, zoals een formele religie, een doctrine, of een geloofssysteem. Er zijn talloze geloofssystemen die beweren dat zij het antwoord hebben op spirituele vragen. Die antwoorden worden vaak gepresenteerd als formele doctrines die worden gezien als compleet, misschien wel onfeilbaar. De benadering van buitenaf heeft een paar beperkingen:

• Als je accepteert dat een doctrine van buitenaf compleet is, hoe ga je dan om met vragen die de doctrine niet kan beantwoorden? Veel mensen vinden dat geen enkele doctrine op de wereld al hun vragen kan beantwoorden over de spirituele kant van het leven. Dit leidt vaak tot innerlijke conflicten en het gevoel dat God nergens op slaat.

• Als je accepteert dat een doctrine onfeilbaar is, dan moeten alle andere of conflicterende doctrines wel fout zijn. Dit leidt vaak tot een conflict tussen groepen religieuze mensen. Het is triest, maar het valt niet te ontkennen, dat religieuze conflicten meer bloedvergieten hebben veroorzaakt dan iets anders.

• Als de benadering van buitenaf niet meer voor jou werkt, dan word het misschien wel tijd om naar een andere aanpak op zoek te gaan.

De innerlijke aanpak van spiritualiteit
Veel mensen verliezen hun vertrouwen in een specifieke religie of zelfs in alle religies. Dit betekent niet dat die mensen niets meer om de spirituele kant van het leven geven. In tegendeel. Mensen raken vaak zo teleurgesteld in de formele religies, omdat zij geen antwoorden op hun vragen krijgen. De vragen tonen aan dat die mensen juist wel om spiritualiteit geven.

Wat als de ware oorzaak van die teleurstelling nu eens zou liggen bij de aanpak van buitenaf van religie? Wat als er echt een plausibel en verstandig antwoord op jouw vragen over spirituele onderwerpen zou zijn? Wat als de sleutel tot jouw vragen verder gaan dan de uiterlijke benadering van religie?

In plaats van standaardantwoorden te zoeken in een doctrine op de wereld, kun je persoonlijke antwoorden krijgen vanuit een bron die in jou zit. De innerlijke, mystieke of spirituele benadering wordt door mensen uit alle lagen van de bevolking en in elke religie gepraktiseerd. Het christendom heeft ook haar mystici. Je zou zelfs kunnen aanvoeren dat het christendom werd gesticht door iemand die de standaardantwoorden van de joodse religie niet accepteerde.

Een ontdekkingsreis
De innerlijke aanpak van spiritualiteit betekent niet dat je de religie die je aanhangt, moet loslaten. In iedere religieuze traditie vind je veel mensen die religie vanuit hun innerlijk benaderen binnen de context en de cultuur van de wereldlijke religie. Wanneer je echter de innerlijke benadering hebt, dan besef je dat de religie op de wereld als fundament dient, een stapsteen, voor jouw persoonlijke zoektocht naar antwoorden. De religie moet nooit een kooi worden die je verhindert om antwoorden te zoeken buiten een bepaald kader.

Wanneer je de innerlijke aanpak van spiritualiteit neemt, dan besef je dat de spirituele kant van het leven een complex en uitgebreid onderwerp is. De meeste religies zeggen dat God boven deze wereld staat. De wereld is een eindige wereld en God is misschien ook wel eindig. Hoe kan een eindige doctrine een complete beschrijving geven van een oneindige God? Dus is het echt verstandig om te geloven dat één organisatie of doctrine je alle antwoorden kan verschaffen, als je de spirituele kant van het leven echt wilt begrijpen?

Wanneer jij je geest openstelt voor de innerlijke benadering van spiritualiteit, gaat je leven een andere kant op. Je beseft dan dat het leven een ontdekkingsreis is, en die reis blijft maar doorgaan. De bedoeling van die reis is dat je een hoger inzicht krijgt, maar niet het allerhoogste of absolute inzicht.

Per slot van rekening is het belangrijkste idee van alle spiritualiteit dat er een spiritueel rijk bestaat naast de materiële wereld. Misschien is het wel nooit mogelijk om het allerhoogste inzicht in de spirituele kant van het leven te krijgen zolang wij nog hier op aarde zijn. Waarom zouden we dan ruziemaken over welke doctrine de enig juiste is? Waarom zouden we niet blijven zoeken naar een hoger begrip van het leven?

De behoefte aan een hoger begrip van het leven
Tegenwoordig weet de mensheid veel meer over de natuurlijke wereld dan de mensen in het verleden. Daarom kunnen wij nu vragen stellen over atomen waar niemand 2000 jaar geleden aan dacht. Je zou kunnen zeggen dat de mensheid bezig is met een proces waarin geleidelijk ons begrip van ieder aspect van het leven toeneemt. Het gevolg is dat wij nu meer vragen over het leven kunnen stellen, inclusief de spirituele kant van het leven, dan in het verleden.

Als we accepteren dat de mensheid bezig is met het proces om ons inzicht in het leven te vergroten, hoe kunnen we dan verwachten dat een religieuze leer die duizenden jaren geleden is geformuleerd, alle vragen over spiritualiteit zou kunnen beantwoorden die wij ooit zouden kunnen stellen?

Het is gewoon een feit dat het enige constante op de wereld is, is dat alles voortdurend verandert. Als je naar het verleden kijkt, dan zie je dat veel religies zijn verdwenen, omdat zij zich niet konden aanpassen aan de veranderende behoeften van hun aanhangers. Waarom hebben zoveel religies de neiging om rigide te worden?

Wanneer je die benadering van buitenaf hebt, dan zie je dat een specifieke religieuze doctrine compleet en onfeilbaar is. Als de doctrine compleet en onfeilbaar is, hoe zou die dan ooit hoeven te veranderen? Daarom weigeren heel veel religies om te veranderen en blijven ze beweren dat hun doctrine je alle antwoorden kan geven die je nodig hebt (of mag hebben).

Het resultaat van de benadering van buitenaf is dat steeds meer mensen zich realiseren dat de religie waarmee ze zijn opgegroeid, niet meer aan hun spirituele behoeften tegemoet komt of hun vragen kan beantwoorden. Hoe kun je het beste met die situatie omgaan?

Er zijn mensen die boos worden of zich bedrogen of gemanipuleerd voelen. Anderen raken teleurgesteld en zij houden met alle religies of een specifieke religie op. Er zijn mensen die redeneren dat hun vragen verkeerd moeten zijn en stoppen met nadenken over spirituele onderwerpen. Hoewel zulke reacties begrijpelijk zijn, leiden ze maar zelden tot een ware oplossing van de innerlijke conflicten bij mensen over spiritualiteit.

Bestaat er een alternatief? Wat nu als het ware probleem niet een specifieke doctrine of organisatie is? Wat als het ware probleem is dat de benadering van buitenaf van een religie jou belet om antwoorden op je vragen over spiritualiteit te vinden? Wat als je nu gewoon verder kon kijken dan die uiterlijke benadering? Wat als je een zoeker naar waarheid zou kunnen worden in plaats van een aanhanger van doctrines?

Antwoorden moeten van binnenuit komen
Wat kun jij doen om persoonlijk antwoord te vinden op je vragen over de spirituele kant van het leven? Je kunt beginnen om te herkennen waar zulke antwoorden vandaan moeten komen.

De enige manier om jouw innerlijke conflicten op te lossen over spiritualiteit is door antwoorden die uit jezelf komen!

Miljoenen mensen hebben geprobeerd om antwoorden te vinden in doctrines in de buitenwereld. Hoewel die standaardantwoorden misschien je innerlijke conflicten onderdrukken, kunnen ze nooit je conflicten oplossen. De ware oplossing is dat je kennis internaliseert, zodat die persoonlijk wordt, dat jij innerlijk inzicht verwerft. Krijg bij alles wat je verwerft, inzicht!

Veel mensen zijn vanzelfsprekend geconditioneerd om de innerlijke benadering van spiritualiteit niet te accepteren. Wanneer je een religie van buitenaf benadert, moet je redeneren dat alleen het wereldlijke gezag een ware doctrine kan definiëren. Alleen een bepaald religieus figuur zoals Jezus of een kerkhiërarchie, kan echt een religieuze doctrine vaststellen. Hoe kun jij dan ooit te weten komen wat waar is?

Het antwoord is dat ieder mensen de inherente vaardigheid bezit om de waarheid te herkennen. Dit is de open deur die niemand kan sluiten.

Waarom moet ik mijn benadering van religie veranderen?
De reden is vanzelfsprekend dat de benadering van buitenaf niet meer voor jou persoonlijk werkt. Die kan niet meer jouw vragen beantwoorden en je innerlijke conflicten over spiritualiteit niet helen. Die aanpak opgeven, bevrijdt je geest om naar een betere aanpak op zoek te gaan. Wat als er echter een universele reden is om de benadering van buitenaf op te geven?

Als je een stapje achteruit doet vanuit je persoonlijke situatie, dan ontdek je misschien dat jij niet de enige bent die teleurgesteld is over de wereldlijke religie. In feite zou je kunnen overwegen dat dit een teken is dat steeds meer mensen hun vertrouwen in een traditionele benadering van religie verliezen. Hoe komt dat?
Veel mensen geloven dat er bepaalde cycli zijn in het religieuze leven op deze planeet. Is het mogelijk dat wij nu getuige zijn van een planetaire verandering die ervoor zorgt dat heel veel mensen hun geloof in de benadering van buitenaf van een religie verliezen? Om dit punt te illustreren, moet je eens nadenken over een stoomlocomotief.

Stel je voor dat jij nu ineens in de machinekamer bent van een oude stoomlocomotief. Iemand die jij niet kent, heeft het vuur onder de ketel aangemaakt en opgestookt. Omdat de druk op de ketel toeneemt, begint de locomotief vooruit te gaan. Jij raakt in paniek en trekt zo hard als je kunt aan de rem. De locomotief stopt, maar de druk blijft stijgen. Als je niets aan die situatie doet, zal de ketel exploderen!

Stel je voor dat een nieuw soort spirituele energie vanuit het spirituele rijk wordt uitgegeven. Het zorgt ervoor dat de druk in de motor stijgt die spirituele veranderingen op aarde op gang brengt. De stijgende druk zorgt ervoor dat religieuze organisaties moeten veranderen. De mensen die echter nog steeds de religie van buitenaf benaderen, zijn bang voor veranderingen. Het gevolg is dat zij aan de rem trekken en proberen te voorkomen dat de locomotief vooruitgaat.

Vanaf de buitenkant lijkt het misschien succes te hebben, maar innerlijk zal de druk gewoon verder opbouwen totdat de ketel explodeert. Is dit de reden dat zoveel traditionele religies hun leden kwijtraken of die uitdagingen op de wereld krijgen? Een voorbeeld van dit proces zou wel eens het seksuele misbruik door katholieke priesters kunnen zijn. Is dit eenvoudig een teken dat de oude orde begint af te brokkelen onder de stijgende druk van spirituele veranderingen?

Veranderen of lijden
Als er werkelijk spirituele veranderingen plaatshebben, hoe kun je dan het beste met de situatie omgaan? Stel je voor wat er zou kunnen gebeuren als je de benadering van buitenaf hebt en totaal ontkent dat er iets moet veranderen in religie. Vanzelfsprekend zal de druk blijven opbouwen en als de ketel explodeert, ontdek je misschien dat je in een totale spirituele crisis bent terechtgekomen.

Een toenemend aantal mensen ervaart dat een bepaalde gebeurtenis in de buitenwereld een instorting teweegbrengt die hen in een persoonlijke geloofscrisis doet belanden. Dit kan een persoonlijke gebeurtenis zijn, zoals het verlies van een geliefde, maar het kan ook een onpersoonlijke gebeurtenis zijn.

Veel katholieken zijn bijvoorbeeld zo teleurgesteld geraakt over het omgaan met het seksuele misbruik door priesters, dat zij het geloof in de kerk verloren zijn en het gevoel hebben dat zij niets meer hebben. Andere mensen hebben hun vertrouwen in het traditionele christendom verloren, omdat christelijke kerken alle serieuze pogingen hebben geweigerd om het christelijke geloof in overeenstemming te brengen met de ontdekkingen van de wetenschap.

Stoom afblazen
Is er een betere aanpak? Laten we terugkeren naar de stoommachine. Wij hebben gezien dat totale ontkenning, in de betekenis van het voorkomen dat de trein gaat rijden, niet een goede optie is. Dit zal onvermijdelijk tot een explosie leiden. Een andere optie is dat je op zoek gaat naar een veiligheidsklep en stoom afblaast. Veel religieuze mensen hebben deze benadering, wat wij wel het pad van de minste weerstand zouden kunnen noemen.

Die mensen doen minimale concessies aan de verandering van de tijd, maar zij denken niet serieus na over hun religieuze overtuigingen. En wat nog belangrijker is, zij denken er niet eens over na of zij hun grondhouding ten opzichte van spiritualiteit moeten veranderen. Dergelijke mensen willen niet veranderen; zij proberen alleen maar de druk op de ketel te verminderen.

Het probleem met deze aanpak is dat jij voortdurend stoom moet afblazen als de druk blijft toenemen. Sommige mensen worden verteerd door de noodzaak om hun religieuze overtuigingen te verdedigen om maar niet te hoeven veranderen. Bijvoorbeeld veel christenen worden verteerd door het beschermen van bepaalde christelijke doctrines hoewel de wetenschap duidelijk heeft aangetoond dat die doctrines ons geen compleet inzicht kunnen geven in hoe het leven werd geschapen.

Waarom zou je proberen om veranderingen af te wenden zonder nog eens na te denken of je grondhouding ten opzichte van religie jou wel echt brengt waar jij heen wilt? Krijg je er gemoedsrust door of zal het eenvoudig de onvermijdelijke crisis uitstellen?

Spirituele stoom nuttig gebruiken
Wat als eer een productievere aanpak was? Per slot van rekening heeft stoom het potentieel om te veranderen in het werk om de hele trein in beweging te brengen en een nieuwe bestemming te bereiken, en misschien wel een betere bestemming.

Als je naar de geschiedenis kijkt, is het niet moeilijk te zien dat menselijke wezens gewoontedieren zijn en vaak weerstand voelen tegen veranderingen. Een van de belangrijkste problemen die Jezus bijvoorbeeld tegenkwam, was dat heel veel orthodoxe joden, vooral die in een positie van leiderschap zaten, weerstand boden aan zijn boodschap dat er een nieuwe spirituele aanpak moest komen.

Is het mogelijk dat God veranderingen wil in het spirituele leven op deze planeet? Is het mogelijk dat spirituele energie wordt uitgegeven om die veranderingen te omarmen en er het beste van te maken? Wat als wij de rem zouden loslaten en de locomotief vooruit laten gaan? is het mogelijk dat die ons op een betere bestemming brengt?

Vanzelfsprekend hoef je voorzichtigheid niet uit het oog te verliezen en je spirituele locomotief op hol te laten slaan. In plaats daarvan is het veel beter om een evenwichtige benadering te hebben en veilig vooruit te gaan. Om op je spirituele pad echter in evenwicht te blijven, moet je spiritualiteit op een innerlijke manier aanpakken.

Alles of niets
Wanneer je religie vanaf de buitenkant benadert, dan accepteer je dat religieuze doctrines compleet en onfeilbaar zijn. Daarom krijg je onvermijdelijk een alles-of-niets benadering van je huidige overtuigingen. Ze moeten totaal juist zijn, dus als er één aspect niet klopt, is je geloof weg. Daarom hebben zoveel religieuze mensen geen zin in veranderingen van wat voor aard ook.

Wanneer je het op de innerlijke manier aanpakt, dan besef je wel dat je huidige overtuigingen niet compleet en onfeilbaar zijn. Zij vertegenwoordigen eenvoudig het hoogste inzicht dat je tot op dit moment in de tijd hebt kunnen bevatten. In feite verwacht je dat jij meer inzicht in de spirituele kant van het leven krijgt, naarmate je inzicht groeit.

Het voornaamste voordeel van de innerlijke aanpak is dat dit het gevoel verwijdert dat je geloof wordt bedreigd. Daardoor kun jij je angst overwinnen dat jij je geloof kwijt zult raken. Een spirituele, religieuze overtuiging loslaten is geen kwestie van je geloof verliezen en in een persoonlijke crisis terechtkomen. Individueel is het leven een voortdurende reis naar meer inzicht. Je verliest een overtuiging nooit, je vervangt die eenvoudig door een beter en completer inzicht.

De benadering van buitenaf houden, dwingt je tot het uiterste, waardoor je bestaande overtuigingen moet houden uit angst dat je alles verliest. De innerlijke benadering maakt het mogelijk om evenwichtig en geleidelijk aan jouw inzicht in de spirituele kant van het leven te laten groeien.

Wanneer je de innerlijke benadering hebt, hoef je jouw bestaande overtuigingen niet los te laten. In plaats daarvan open je geleidelijk aan je geest voor een nieuw inzicht in een bepaald aspect van de spirituele kant van het leven. Je gebruikt je bestaande overtuigingen als fundament voor je reis. Je raakt nooit in verwarring en hebt nooit het gevoel dat je in een vrije val zit. Je bestaande overtuigingen zijn een veiligheidsnet in plaats van een zwaar gewicht dat je verhindert om de ladder van spiritueel inzicht op te klimmen.

Door de innerlijke aanpak van spiritualiteit loop je geen risico dat je de ketel opblaast. Je hoeft niet al je tijd te besteden aan het afblazen van stoom en tegelijkertijd nergens te komen. In plaats daarvan kun je op een evenwichtige en gecontroleerde manier vooruit gaan waardoor je spirituele groei op de rails blijft.

Hoe je weet wat waar is
De benadering van buitenaf en de weigering van vele mensen om die aanpak te veranderen, heeft een reden. De uiterlijke aanpak is een gemakkelijke aanpak. Als jij je door een religieuze organisatie of een autoriteitsfiguur laat vertellen wat je moet geloven, hoef je zelf niet na te denken. Wanneer je iemand anders jou laat vertellen wat waar is, hoef jij geen persoonlijke beslissingen te nemen over wat waar is. Dit is niet alleen gemakkelijker, maar het lijkt ook veel veiliger.

Bij de innerlijke benadering van spiritualiteit kun jij je niet door iemand anders laten vertellen wat je moet geloven. Je moet zelf nadenken en je moet beslissen wat waar is. In het begin kan dit verwarrend en zelfs onveilig lijken. Want hoe weet jij per slot van rekening wat echt waar is?

In werkelijkheid is de taak niet zo moeilijk of beangstigend als het misschien lijkt. Je hebt al de vaardigheid om te weten wat waar is. Die vaardigheid zit in je wezen ingebouwd. Het is een geschenk van God en je kunt die nooit helemaal kwijtraken. Zoals iedere vaardigheid kan ze wegkwijnen als je hem niet benut, maar als je een poging doet, kun je die volledig ontwikkelen. De vaardigheid om te weten wat waar is, staat bekend als intuïtie. De leringen op deze website kunnen je wellicht helpen om te beseffen dat intuïtie veel meer is dan de meeste mensen verwachten.

Hoe besluit jij wat waar is?
Om je angst te kunnen loslaten over wat waar is, moet je eens nadenken over hoe je jouw huidige overtuigingen bent gaan geloven. Niemand kan je dwingen om een idee te accepteren, je moet een beslissing nemen voor je een idee accepteert. Je bent je er misschien niet bewust van gewaar hoe je een beslissing neemt, maar niettemin heb je die beslissing wel genomen.

Daarom heb je voor je jouw huidige overtuigingen accepteerde, een beslissing genomen. Je bent misschien opgegroeid in een cultuur die je heeft geconditioneerd om een bepaalde religieuze doctrine te accepteren als waar en onfeilbaar. Maar ergens in je verleden moest je de beslissing nemen om die bewering te accepteren en je moet voortdurend beslissingen nemen die ervoor zorgen dat je die bewering blijft accepteren.

Veel religieuze mensen zullen dit idee verwerpen. Zij beweren dat zij de enige ware doctrine aanhangen die er is. Dit is geen kwestie van een mening of een persoonlijke beslissing, het is eenvoudig de enige waarheid. Als je hier langer over nadenkt, dan besef je dat er geen absoluut of onweerlegbaar bewijs is dat een bepaalde doctrine waar is. Zelfs een spirituele leider als Jezus heeft niet iedereen bekeerd en de reden is dat mensen vrije wil bezitten en dat zij beslissingen nemen die berusten op hun huidige bewustzijnsniveau.

Daarom is het accepteren van een bepaalde doctrine niet een kwestie van onweerlegbaar bewijs, het is een kwestie van een persoonlijke beslissing. Die beslissing wordt vaak beïnvloed door je huidige inzicht (mensen klampen zich vast aan iets wat bekend is en dat geeft hen een veilig gevoel) en je huidige bewustzijnsniveau.

Groeien of niet groeien
Als je religie vanaf de buitenkant benadert, dan accepteer je een bepaalde doctrine en verklaar je dat die onfeilbaar is. Daaruit volgt dat je nooit een inzicht zult accepteren dat buiten de doctrine valt. Daarom kun je nooit deel uitmaken van een spirituele vernieuwing. Stel je voor dat iedereen in het oude Israël in de orthodoxe doctrines was blijven steken. De joodse autoriteiten wezen Jezus af, dus elke orthodoxe jood had hetzelfde moeten doen. Het gevolg zou zijn geweest dat Jezus nooit aanhang had gekregen en het christendom met hem zou zijn gestorven.

Met de innerlijke aanpak accepteer je het feit dat jouw huidige overtuigingen niet de laatste zijn, niet compleet of onfeilbaar zijn. Je hebt besloten om jouw huidige overtuigingen te accepteren en die beslissing berustte op je huidige inzicht en niveau van bewustzijn. Je erkent ook dat je een systematisch pad volgt dat je naar meer begrip en een hoger bewustzijnsniveau leidt. Als je verder op het pad komt, is het alleen maar natuurlijk dat je meer inzicht krijgt en dit kan er misschien wel voor zorgen dat je verder kijkt dan je huidige overtuigingen.

Het is gewoon een feit dat je voortdurend beslissingen neemt, over wat jij denkt dat waar is, zelfs als het een beslissing is die jouw bestaande overtuigingen betwijfelt. In het toneelstuk Hamlet van Shakespeare wordt dit gedemonstreerd. Prins Hamlet stond voor een moeilijke situatie en wilde geen actie ondernemen. Maar door niets te doen, bracht hij zijn eigen dood teweeg. Daarom is het niet nemen van een beslissing ook een beslissing.

Het punt waar het om draait, is dat je niet kunt vermijden om beslissingen te nemen, dus je zou er misschien het beste van kunnen maken en leren hoe je constructieve beslissingen kunt nemen. Je bent misschien bang voor wat waar is, maar alle angst is angst voor het onbekende. Als je eenmaal begrijpt wat jouw beslissingen beïnvloedt, kun je al snel leren om bewust de best mogelijke beslissingen te nemen.

Angst en liefde
Wat zorgt ervoor dat je een bepaald idee accepteert? Er zijn twee krachten die je beslissingen beïnvloeden over wat waar is, namelijk angst en liefde. Wanneer je van buitenaf iets doet, dan worden jouw beslissingen op angst gebaseerd. Jij bent bang dat jij alleen de waarheid niet weet, dus je laat een gezagsdrager in de buitenwereld jou vertellen wat je moet geloven. Je bent bang om een fout te maken, dus je wilt dat iemand anders voor jou beslist, maar dat is ook een beslissing.

Wanneer jouw beslissing op angst berust, dan aarzel je om je geest open te stellen voor ideeën die je huidige geloofssysteem lijken te overstijgen. Daarom ben je geneigd om je vast te klampen aan je bestaande ideeën alsof het een kwestie van leven of dood is. Hoe kun je aan die angstklauwen ontsnappen?

Wanneer je licht in een kamer brengt, verdwijnt de duisternis. Wanneer je liefde in je geest brengt, verdwijnt de angst. Je hebt misschien weleens de uitdrukking gehoord ‘volmaakte liefde bant angst uit’, maar waar kan die volmaakte liefde vandaan komen? Wat als het uit een hoger deel van jouw eigen wezen komt?

Een belangrijk thema op deze website is dat je geest, of wezen, meerdere niveaus of lagen heeft. Er zijn psychologen die dit idee omarmen en het hebben over een lagere geest die de zetel is van de negatieve aspecten van de menselijke natuur, zoals angst, en een hogere geest die de zetel is van positieve eigenschappen, zoals liefde. Wat als je hogere deel van je eigen wezen in staat is om jou te vertellen wat waar is?

Als jij in een traditionele religieuze cultuur bent opgegroeid, kan dit een nieuw idee voor jou zijn, maar was het wel een nieuw idee voor de religieuze leider die tot deze cultuur heeft geïnspireerd?

Laat je hogere geest in jou zijn
Is het mogelijk dat een aantal religieuze leiders in het verleden bekend was met het concept van een hoger, spiritueler deel van ons wezen? Laten we bijvoorbeeld eens naar Jezus kijken.

Jezus heeft gezegd: “Hij die in mij gelooft, zal dezelfde werken doen als ik.” Paulus adviseerde de mensen om ‘die geest in jou te laten zijn die ook in Christus Jezus was.’ Heb je er ooit over nagedacht of die uitspraken waar zijn?

Hoe kan iemand ooit de werken van Jezus doen? Hoe kan Jezus die geest in jou laten zijn? En tussen haakjes, over welke geest had Paulus het?

Als je naar de missie van Jezus kijkt, dan besef je misschien dat hij het allerbeste voorbeeld was van iemand die de innerlijke benadering van spiritualiteit had. Hij beweerde niet dat hij het gezag had, zoals de Schriftgeleerden en farizeeërs en tempelpriesters zeiden. Hij beweerde wel dat hij zijn leringen had ontvangen van een bron binnenin hem.

In feite werd Jezus voortdurend tegengewerkt door de mensen die religie van buitenaf benaderden. Zij weigerden hun bestaande overtuigingen los te laten en die daarom het hogere inzicht verwierpen dat Jezus had. Zou jij een hoger inzicht verwerpen als dat van binnenuit kwam? Waarom stel jij je hart niet open en laat je die geest in jou zijn die ook in Christus Jezus was? Wat heb je anders te verliezen dan je angsten? Wat heb je anders te winnen dan volmaakte liefde?

Als je niet in een christelijke cultuur bent opgegroeid, wanhoop dan niet. Deze website demonstreert dat in principe elke religie leringen bevatte over de innerlijke aanpak van religie en de mogelijkheid om een hogere bewustzijnsstaat te bereiken.