Van jezelf houden zoals je nu bent

Vraag: In het dictaat van Moeder Maria van vrijdag ze zei iets over het houden van jezelf zoals je bent en dit is je innerlijke zelf toch?

Antwoord van Kim Michaels bij een conferentie in Nederland:

Ja, ze zei dat in het begin, maar later zei ze dat je na een bepaald punt van je uiterlijke zelf moet houden.

Vraag: Dat deel begrijp ik, maar wanneer ik naar mijn innerlijke zelf kijk, ervaar ik mijn innerlijke zelf als liefde, hoe kan ik dan van mijzelf houden als ik liefde ben?

Kim: Ja, maar ik denk dat het betekent dat heel weinig mensen op de wereld van zichzelf houden. Ze zei dat zij eerst het onderscheid maakte tussen waar wij mee zijn opgevoed, vooral spirituele mensen die denken dat wij een uiterlijk zelf hebben, het menselijke zelf, en dat wij in een bepaalde fase van het pad maar moeilijk van onszelf kunnen houden. Daarna moeten wij in de fase komen waarin wij wel van onszelf kunnen houden.

Ik begrijp wat jij zegt. Natuurlijk is jouw IK BEN Aanwezigheid liefde, maar je moet eigenlijk niet van je IK BEN Aanwezigheid houden. Het is, denk ik, dat jij meer op het niveau van de Bewuste Jij van jezelf moet houden. Dus ze zei eigenlijk: “Ik houd van het totale wezen dat jij nu op dit moment bent.” Mijn gevoel zegt me dat zij wil dat wij ons realiseren dat wij van onszelf kunnen houden, hoewel wij niet volmaakt zijn en een menselijk zelf hebben. Ze zei dat het een deel van de sleutel is, zolang wij geïncarneerd zijn, dat zij niet wil dat wij denken dat wij volmaakt moeten zijn  of dat jij geascendeerd moet zijn voor je van jezelf kunt houden. Zij wil dat wij van onszelf houden zoals wij nu op dit moment zijn, van het menselijke zelf en de persoonlijkheid die wij nu zijn.

Ik weet zelf dat ik een idee had, toen ik al vele jaren op het spirituele pad was, over hoe ik moest zijn om een goed spiritueel mens te zijn, een goede student van de geascendeerde meesters. Ik had het gevoel dat ik niet van mijzelf kon houden als ik daar niet aan voldeed. Dus als ik boos werd of kortaf deed of mij geïrriteerd voelde, gaf ik mijzelf op de kop. Het was net of ik jarenlang het gevoel heb gehad dat ik volmaakt moest zijn voor ik van mijzelf kon houden. Ik moest een lang proces doormaken om dit in te zien. Maar pas toen ik haar dictaat hoorde, of haar dictaat ontving, viel het kwartje waar het in dat proces over gaat.

Omdat je echt van jezelf moet durven houden. Zij gaf een lering, maar ik heb persoonlijk het gevoel dat je om van jezelf te houden een proces moet doormaken. Je moet alle energie opruimen die ervoor zorgt dat jij niet van jezelf kunt houden. Je moet zien wat de illusies echt zijn. Ik ben steeds meer gaan beseffen dat er een moment komt waarop je moet besluiten om van jezelf te houden. Het is de bewuste wil om dat te doen.

Ik kan nu zien dat ik een veel te passieve aanpak heb gehad, wanneer ik terugkijk op mijn pad. Ik sprak gisteren met iemand en wij realiseerden ons beiden dat wij ‘pleasers’ waren. Wij houden er allebei van om het anderen naar de zin te maken, dus dan kom je in een reactiemodus van: “Wat hebben anderen nodig? Wat willen ze? En dan doe ik dat voor hen.” Maar dat komt ook op het pad voor. Ik heb jaren gedacht: “Wat willen de meesters dat ik doe? En dan doe ik dat.” Ik zei tegen iemand dat toen ik nadacht over wat God van mij wilde en wat God zou willen dat ik deed, het antwoord toen was: “Wat als God nu eens wilde dat jij je eigen beslissingen nam?” Dat was een schok voor mij, want ik was in zekere zin bang om mijn eigen beslissingen te nemen.

Ik heb ook nagedacht over het meest beangstigende concept op aarde. Denk hier eens aan: Wat is het meest beangstigende concept op aarde? Dat is eigenlijk vrijheid, omdat je niet bepaalde beslissingen hoeft te nemen als er nog iets is waar je op moet reageren of toe gedwongen wordt. Maar als je totale vrijheid hebt, niets aan jou trekt, en jij alleen maar hoeft te beslissen: “Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Hoe wil ik mij tot uitdrukking brengen?”

Ik had de gedachte op het pad dat als ik alle decreten opzei en de leringen bestudeerde, er dan op een dag iets magisch zou gebeuren en dat ik verlicht zou zijn, of vrij, of wat ook maar. Nu word ik mij er steeds meer van bewust dat het pad uit fases bestaat. Je wordt geacht de dingen op de wereld te doen die je moet doen – die helpen je om vooruit te komen, maar er komt een moment waarop je niet vooruit gaat, totdat jij een beslissing wilt nemen.

En dat wilde ik duidelijk maken met houden van jezelf. Je kunt naar het dictaat van Moeder Maria luisteren en je kunt de invocaties opzeggen, maar er komt een moment waarop je moet beslissen: “Ik houd van mezelf.” Ik voelde dat in feite toen ik gisteravond naar bed ging. Of was het de avond daarvoor, of op de avond van het dictaat? Ik lag daar en ineens had ik het gevoel dat iets in mij veranderde en ik de beslissing nam: “Ja, ik houd van mezelf. Ik ben de moeite waard om van te houden.” Ik denk dat wij allemaal zover moeten komen. Maar niet alleen van onszelf  te houden, maar van veel andere dingen op het pad.