Hoe je weet of de geascendeerde meesters echt zijn

Vraag: Als ik de geascendeerde meesters geïncarneerd zou zien, bij wijze van spreken, zou mij dat ervan verzekeren dat zij echt zijn, maar tegelijkertijd zou het me ook beletten om de waarheid te zien dat wij niet fysiek zijn. En het zou me eigenlijk laten denken dat wij er zijn, dat wij er al zijn, wanneer dat toch niet zo is. Dus moet je jouw fysieke zintuigen omzeilen. Dat zou waarschijnlijk het feit versterken van: hé, wij kunnen hier blijven, en ik denk dat dit niet gunstig is. Maar het zou een geruststelling zijn als wij hen konden zien. Ikzelf zie de meesters niet. Ik heb me altijd afgevraagd hoe andere mensen hen zien en op deze conferentie ben ik vastbesloten om mijn ogen open te houden, bij wijze van spreken.

Antwoord van Kim Michaels op een conferentie in Nederland:

Kim: Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Wanneer je student van de geascendeerde meesters wordt, ga je tegen het massabewustzijn in dat ontkent dat er geascendeerde meesters zijn of dat er een spiritueel rijk bestaat. Of ze ontkennen misschien niet dat het er is, maar dan zeggen ze, zoals bij voorbeeld de katholieke kerk doet: “Gewone mensen kunnen het niet ervaren. Alleen de priesters en degenen die speciaal zijn, kunnen dit rechtstreeks zien, dus je hoeft alleen maar te geloven wat wij zeggen.” En daar zijn jullie mee opgevoed.

Jullie keren je eigenlijk tegen het massabewustzijn en dus zou het natuurlijk fijn zijn als je een soort van bevestiging had. Ik heb zelf het gevoel dat ik heel veel bevestigingen heb gekregen dat de geascendeerde meesters echt bestaan. Het was alleen niet op het niveau van de fysieke zintuigen. Ik denk dat de meesten van jullie waarschijnlijk wel een innerlijke bevestiging hebben gekregen die de zintuigen omzeilt, maar jij weet wel dat hij echt was. Ik heb het gevoel dat dit een belangrijk deel van de fase is waar wij op aarde in zitten.

Ik denk dat er in de toekomst waarschijnlijk wel een tijd komt waarin de meesters zich fysiek zullen openbaren of fysiek zichtbaar zullen zijn. Maar dat zal pas gebeuren, wanneer de meeste mensen het niet meer nodig hebben, omdat het bewustzijn al verhoogd is. De uitdaging van dit moment is dat wij de spirituele mensen, moeten demonstreren dat wij verder willen gaan dan fysiek bewijs, de fysieke zintuigen, en accepteren dat iets toch echt bestaat.

Dit doet mij denken aan iets wat hier parallel mee loopt. In Denemarken werd dit voorjaar een boek gepubliceerd en de titel was: “Ik heb Jezus ontmoet.” Het was van een Deense vrouw die journalist was en zij groeide op in een soort marxistisch gezin dat alle spiritualiteit ontkende. Ze was nog nooit naar de kerk geweest en had zich nooit voor iets spiritueels geïnteresseerd. Op een werkreis in Spanje ging ze naar een oude kerk en ineens had ze het gevoel dat Jezus naast haar stond. Het was een visioen. Hij stond daar niet fysiek, maar het voelde heel echt. Het was alsof ze hem zag, zoals door een geopend raam, en ze zag hem in Israël staan en was gekleed in de kleren van die tijd. Hij sprak in het Aramees tegen haar. En zij kon de woorden niet verstaan, maar zij begreep wel wat hij tegen haar probeerde te zeggen.

Ondanks het feit dat zij was opgevoed met de ontkenning van iets spiritueels, kon zij dit visioen niet ontkennen. De eerste paar jaren vertelde zij er niemand iets over. Als journalist ging ze met iedereen om en interviewde alle experts op het gebied van hersenchemie of hoe het brein werkt. Ik heb persoonlijk het gevoel, hoewel zij dit niet in haar boek vertelt, dat zij op zoek was naar iemand die zou zeggen: “O, dat was een totale hallucinatie. Vergeet het maar.” Maar niemand deed dat tot haar verbazing.

Ze bleven allemaal maar zeggen dat er veel dingen in het brein en de geest zitten die wij niet begrijpen. Sommigen zeiden zelfs dat er meer in de geest moet zijn dan wij fysiek kunnen verklaren. Het was net of ze haar allemaal langs dit punt leidden en tot slot zei ze: “Oké, ik ga over deze ervaring schrijven.” Dus schreef zij dit boek dat werd gepubliceerd door een bekende uitgeverij en het werd een bestseller.

Ik vond dat dit erg interessant was, omdat het dezelfde dynamiek heeft. Zij kreeg een innerlijke ervaring, maar die was zo echt dat zij hem moeilijk kon ontkennen. Zij durfde in feite voor haar mening uit te komen voor de ogen van alle sceptici. Zij verwachtte dat zij zou worden aangevallen, maar dat gebeurde tot haar verrassing niet. Ik denk dat dit kwam, omdat zij er zo eerlijk over was. Zij probeerde niemand iets wijs te maken. Zij zei niets over de betekenis ervan. Zij zei alleen maar: “Ik kreeg die ervaring en ik kan hem niet ontkennen. En zo ben ik erdoor beïnvloed en zo voel ik mij hierover.” Zij heeft het hele proces beschreven waar zij doorheen is gegaan.

Ik denk dat wij in zeker zin dit allemaal meemaken. Wij zijn hier om dit aan andere mensen te demonstreren. Wij zijn hier niet speciaal om andere mensen aan te trekken voor de leringen van de geascendeerde meesters of een bepaalde groep of filosofie of leraar of iets dergelijks. Maar wij zijn hier om te getuigen van het feit dat er meer bestaat dan het fysieke, en toch echt is en waarde voor ons heeft.