Er is geen gemakkelijke manier om hoger bewustzijn te krijgen

Vraag: Ik merk dat veel van mijn vrienden in de spirituele gemeenschap, waar ik zielsveel van houd, constant bezig zijn met hun bewustzijnsniveau – “Ik ben op het verlichte pad”. Het lijkt wel of zij iedere keer dat zij iets lezen, een hoger bewustzijnsniveau krijgen. En ik zeg: “Leer mij dan hoe ik dat moet doen. Ik zag je zes maanden geleden nog (gelach) en nu heb je iets gelezen en ben je op een ander bewustzijnsniveau.” Ik doe er soms maanden en soms wel jaren over om iets te doen.

Antwoord van Kim Michaels, 17 juli 2015 – Los Angeles:

Ik denk dat er twee uitersten zijn. Er zijn de mensen op de Via Dolorosa, die zeggen: “Wij zijn zondaren. Wij zijn zulke slechte zondaren dat Jezus moet komen om ons te redden. En wij moeten onszelf straffen, zolang wij op aarde zijn, want hoe meer wij lijden, hoe meer Jezus in staat is om ons te redden. Dat lijkt niet erg logisch.

Dan heb je het andere uiterste, de mensen die zeggen: O, het komt allemaal goed. Het is geweldig. Zoals je zei, zij lezen iets, en dan krijgen zij het gevoel dat zij verder in bewustzijn zijn. Ik denk dat de waarheid ergens tussenin zit, daarom kwam de Boeddha met de Middenweg, omdat wij er werk voor moeten doen.

Ik denk dat veel mensen in de spirituele beweging op zoek zijn naar een gemakkelijke uitweg. Dus gaan ze voor de goeroes die beloften doen als: “O, hier vind je de allerbeste manier of de gemakkelijkste manier om dat te doen.” en in principe is dit dezelfde leugen als die van de traditionele religie.

De meeste mensen in de new age beweging denken bijvoorbeeld dat zij anders zijn dan christelijke fundamentalisten, maar eigenlijk is dat niet zo. Omdat de traditionele religie je belooft dat je gered kunt worden zonder naar de balk in jouw eigen oog te kijken, en sommige new age goeroes doen precies hetzelfde.

Je hebt helemaal gelijk, dat zal nooit werken. Dat is niet het ware pad en je verandert je bewustzijn niet zo gemakkelijk. Het is waar dat jij ineens een doorbraak kunt krijgen en dan besef je pas dat jij je bewustzijn hebt veranderd vergeleken met bijvoorbeeld tien jaar geleden. Zoals je zei, het is niet alleen maar een boek lezen en daarna ineens verlicht worden, omdat je dat boek hebt gelezen.

Vraag: Voor mij is het net of ik in mijn lelijkheid moet dansen. (gelach) Als ik niet in mijn lelijkheid kan dansen, kom ik nergens. Het lelijke deel van mij is het deel dat ik niet wil zien, maar wanneer ik alleen ben, moet ik erin dansen. Daar is moed voor nodig Kim, om je op die verschillende niveaus te bewegen.

Kim: Ik denk dat er in spirituele bewegingen een bewustzijn is (dat niet heel erg productief is) dat zo denkt, omdat je óf denkt dat jij al heel lang op dit pad bent, óf omdat je die bijzondere goeroe hebt gevonden waardoor je nu een speciale student bent en jij niet meer naar jezelf hoeft te kijken. Ikzelf ken het maar al te goed.

Zelfs toen ik aan dit werk begon, was ik mij de eerste jaren heel erg van bewust van het beeld dat men had over hoe een spirituele goeroe moet zijn. Een deel van mij was bang om niet daaraan te kunnen voldoen en te worden veroordeeld of afgewezen. Je kunt daar heel erg fanatiek in worden door te zeggen: “Oké, nu ik ben een boodschapper van de geascendeerde meesters, en ik weet dat mensen een boek beoordelen op de omslag, dus als zij mij afwijzen, wijzen zij de meesters en hun leringen af en ik wil niet dat dit gebeurt.” Pas de laatste jaren ben ik bezig dat los te laten.

Ik herinner me dat ik een paar boeken over leringen op het internet heb gelezen over wat het betekent als je verlicht bent. Al die goeroes verklaren dat zij verlicht zijn en op een dag bedacht ik opeens dat je, als jij echt verlicht bent, dat niet zo zeggen. Omdat verlicht zijn betekent dat je het bewustzijn hebt getranscendeerd waarin je labels op van alles plakt. Als je zegt: “Ik ben verlicht”, plak je weer een label op jezelf. Ik begon mij te realiseren dat ik moest ophouden met mezelf te beoordelen of me zelfs maar zorgen te maken over mijn bewustzijnsniveau. Ik hoef alleen maar het pad te blijven bewandelen en ik moet het juk afwerpen dat ik mijzelf altijd moet evalueren.

Waarom zou het iets van mij afnemen als iemand anders een hoger niveau heeft bereikt? Dat neemt niets van mij af. Het bedreigt mij niet. Ik doe gewoon wat ik doe. Ik wil niet met iemand concurreren of iemand beoordelen. Het laatste jaar ben ik gestopt met evalueren op welk bewustzijnsniveau ik zit. Ik heb geaccepteerd dat ik met mijn psychologische problemen aan het werk ben tot aan de dag dat ik ascendeer, omdat er zoveel is waar ik aan moet werken. Misschien komt iets daarvan uit het collectieve bewustzijn dat wij op ons nemen, maar zo zit het pad in elkaar.

Het pad is niet dat ik als bij toverslag op een dag een superieure staat bereik. Dat dacht ik vroeger. Je lineaire geest wil denken dat als er een pad is dat daar dan ook een eind aan moet komen. Er moet een allerlaatste doorbraak zijn. Ik heb mij nu gerealiseerd dat de allerlaatste doorbraak pas komt op het moment dat ik ascendeer. Dan ben ik niet meer op aarde, maar zolang ik op aarde ben, moet ik blijven transcenderen en dat benutten.

Ik ben ook op het punt gekomen dat ik kon zeggen: “Maar ik moet accepteren dat zelfs al ben ik niet perfect en al heb ik niet al mijn psychologische problemen opgelost, ik wel het werk kan doen dat ik doe. Ik hoef niet perfect te zijn.” Dat is heel bevrijdend, alleen al dat te kunnen zeggen, maar het betekent ook dat ik geen behoefte heb om mijzelf van anderen apart te zetten. Ik wil niet dat de mensen zo met mij omgaan, door mij op een voetstuk te zetten. Ik wil dat wij allemaal gelijk zijn. Het is zoals Aartsengel Michaël heeft gezegd – ik dacht dat het zo krachtig was – dat elk van onze Aanwezigheden een uitdrukkingsvorm van de Schepper zijn en dat je die niet kunt vergelijken. Daar moeten wij goed mee omgaan.