De nooit veranderende en altijd in beweging zijnde Boeddha

ONDERWERPEN: Vastzitten in het verleden of de toekomst – Van het moment genieten – Een referentiekader – Geen oordelen in de kinderlijke geest – Liever observeren dan oordelen – Geen mening over andere mensen hebben – De meeste menselijke interacties hebben hetzelfde patroon – Jij bent een tijdloos wezen – Jouw reactieve patroon bepaalt jouw toekomst – De nooit veranderende en altijd in beweging zijnde Boeddha – Er bestaat geen staat van geen-zelf

Geascendeerde Meester Gautama Boeddha, 4 juli 2016 – Seoel, Korea

IK BEN de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha en het is mij een voorrecht, zoals het al heel vaak mijn voorrecht is geweest, om de conferentie van de geascendeerde meesters in Korea af te sluiten. Ik wil je laten weten dat wij in het geascendeerde rijk deze conferentie als een absoluut succes beschouwen. Jullie hebben ongelooflijk veel wil getoond om bijeen te komen en jullie wezen met elkaar en ons in harmonie te brengen. Daardoor zijn wij in staat geweest om de decreten en invocaties te vermenigvuldigen en jullie zijn in staat geweest om met jullie chakra’s de uitgave van de dictaten te vermenigvuldigen, zodat die met meer kracht in het collectieve bewustzijn zijn terechtgekomen. Hier zijn wij dankbaar voor en wij feliciteren jullie.

Wij hebben jullie veel, vele leringen gegeven en ik ga ervan uit dat jullie daarover zullen nadenken, ze bespreken, misschien wel over schrijven en met elkaar bespreken. Op die manier kun je door de lering op de wereld te gebruiken meer innerlijk inzicht verwerven in een paar dingen die niet explicite werden gezegd, maar op de hogere niveaus toch werden gezegd. Het is nodig dat jullie begrijpen dat wat wij zeggen op het fysieke vlak slechts een deel van de totale uitgave vormt wanneer wij een dictaat geven. Er zit natuurlijk niet alleen licht in de woorden, maar er is bij een dictaat ook een component op het emotionele, mentale en identiteitsniveau. Als je bereid bent om de letterlijke woorden als fundament te gebruiken, kun jij leren je af te stemmen op de emotionele, mentale en identiteitscomponenten die niet gemakkelijk in woorden kunnen worden vertaald. Je kunt wel een intuïtief gevoel, een intuïtieve ervaring, van wat het hele dictaat inhoudt.

Wij kunnen natuurlijk nog veel meer over zowel Korea als andere naties in Azië zeggen. Daarom zien wij uit naar kansen om dit in de toekomst te doen. Op dit moment wil ik graag dat jullie het gevoel hebben dat deze conferentie op zich al compleet is. Zoals wij al eerder hebben gezegd, bestaat er altijd een hoog en laag potentieel voor een conferentie en jullie hebben het hoge potentieel overtroffen. Wat ik nu graag wil doen, is iets wat misschien nog niet zo vaak is gebeurd tijdens deze conferentie, omdat voor velen de leringen nieuw zijn en omdat het jullie eerste conferentie van geascendeerde meesters is.

Vastzitten in het verleden of de toekomst
Ik wil jullie laten genieten van het moment, van het eeuwige nu. Zoals wij al eerder hebben gezegd, zijn veel mensen op aarde opgevoed met het idee dat ze niet in het nu moeten leven, maar zich te hechten aan het verleden of naar de toekomst te kijken. Sommige mensen zijn vast komen te zitten aan een bepaald moment in het verleden. Voor sommigen kwam dit omdat zij zo’n traumatische gebeurtenis hadden meegemaakt dat zij emotioneel zo verwond zijn geraakt dat zij zich niet kunnen bevrijden van de pijn en de wond en zij dit steeds weer opnieuw beleven. Voor anderen kwam dat omdat het zo’n grote gebeurtenis in hun leven was dat zij het gevoel hadden dat niets anders dit ooit nog eens kan overtreffen.

Als je naar het Olympische Park gaat en naar de namen van de atleten kijkt die medailles hebben gewonnen bij de Olympische Spelen in 1988, zie je dat veel van die atleten het gevoel hebben dat het winnen van deze medaille, een record vestigen, op het podium staan en een medaille ontvangen, het hoogtepunt van hun leven was. Velen van hen hebben het gevoel dat je het eigenlijk met niets anders kunt vergelijken en daardoor is de rest van hun leven minder dan dat moment van pieken geworden. Zij verlangen constant terug naar dat moment.

Er zijn natuurlijk veel andere mensen die niet zo gehecht zijn aan het verleden, maar naar de toekomst uitzien. Sommigen zijn bang voor de toekomst, zij vrezen wat er misschien gaat gebeuren, of dat nu een of andere ramp een ziekte of iets anders) in hun persoonlijke leven is of misschien wel een wereldwijde ramp, zoals oorlogen of natuurrampen. Er zijn natuurlijk ook mensen die naar het eind van de wereld uitkijken, zoals wij al eens hebben besproken.

We kennen ook  mensen die niet tevreden zijn over het heden, hun huidige leven, hun huidige situatie, en zij kijken uit naar de toekomst in de hoop dat het op een dag beter wordt. Velen hopen dat als zij blijven doen wat hun is gezegd, als zij luisteren naar wat hun samenleving en hun ouders voor hen hebben uitgestippeld, zij dan op een dag de beloning ontvangen waarop zij hopen.

Zoals wij hebben gezegd, jullie zijn medeschepper, dus passief afwachten tot er iets gebeurt, is geen constructieve aanpak. Als je op andere mensen, de samenleving of een bedrijf wacht tot die op een dag je leven zal veranderen, dan zul je waarschijnlijk worden teleurgesteld. Als je wacht tot er een goddelijk wezen in jouw leven verschijnt die je alles geeft wat je wenst, dan kan ik je wel garanderen dat je wordt teleurgesteld.

Van het moment genieten
Ik zou natuurlijk graag willen dat jullie zouden begrijpen dat in één van de leringen van de Boeddha, de innerlijke leringen van de Boeddha, staat dat de sleutel is dat je juist het vermogen hebt om in het moment te leven. Nu, jullie hebben allemaal dit vermogen om in het moment te leven, maar opnieuw, het is voor sommige mensen heel moeilijk om dat vermogen te gebruiken. Als je heel traumatische momenten in je leven hebt meegemaakt en psychische genezing nodig hebt, dan kan het vanzelfsprekend heel moeilijk zijn om in het moment te leven. Wij raden je dan aan om hulp te zoeken door diverse vormen van therapie. Wij bevelen natuurlijk onze leringen en hulpmiddelen aan om je psychologische problemen op te lossen. Als je op een bepaald moment een hoogtepunt in het verleden hebt gekend, en je daarnaar terugverlangt, dan is de enige echte remedie dat je bewust het besluit neemt dat je niet meer terugkijkt naar het verleden, maar jezelf wilt openstellen om het geschenk te ontvangen dat je op dit moment kunt ontvangen.

Als je met angst naar de toekomst kijkt omdat er een of andere ramp kan gebeuren, dan raad ik je aan om de geschikte hulpmiddelen te gebruiken om dit trauma op te lossen dat ervoor zorgt dat je met angst naar de toekomst kijkt. Als je naar de toekomst kijkt om een of andere beloning te krijgen, dan raad ik je aan om te beseffen dat jij medeschepper bent. Als er een betere toekomst moet komen, moet jij die zelf medescheppen in plaats van passief te gaan zitten wachten tot er iets buiten jou die manifesteert.

Je moet beseffen dat je om die betere toekomst te realiseren, eigenlijk met het moment te waarderen, genieten van de situatie waar je in bent zoals Saint Germain zo wijs heeft gesproken. Het is een zeer essentiële lering van de Boeddha om in het nu aanwezig te zijn. Dit kun je het duidelijkst zien bij de leringen van de zenboeddhisten, omdat zij zich er heel erg op concentreren om in het nu te zijn. Ik zeg niet dat je een zenboeddhist moet worden, maar ik zeg dat het de moeite waard is om erover na te denken hoe je in het nu moet leven, hoe je in ieder geval het nu kunt ervaren op bepaalde momenten.

Een referentiekader
Nu zou ik je graag een kleine oefening willen laten doen. Het is mijn bedoeling om jou te helpen een ervaring in het nu te krijgen. Mijn geliefden, jullie hebben deelgenomen aan deze conferentie van de geascendeerde meesters. Sommigen van jullie zijn hier alle vier dagen geweest. Jullie hebben meegedaan aan de rozenkransen, de invocaties, de decreten. Jullie hebben dingen met elkaar uitgewisseld. Voor velen van jullie is dit een proces dat tot een doel leidt. Je kunt altijd meer invocaties geven, er komen altijd meer dictaten. Maar nu zijn jullie bij het laatste dictaat aangekomen, jullie hebben de laatste invocatie opgezegd. Er is niets meer om naar uit te kijken in de toekomst en daarom raad ik jullie aan om te herkennen dat het meest waardevolle geschenk dat je kon ontvangen en meenemen van deze conferentie is dat deze conferentie een ervaring was van totaal in het nu aanwezig te zijn, van het nu te genieten.

Daarom raad ik je aan om – in gedachten – tegen jezelf te zeggen: “STOP! Ik zal mijn gebruikelijke gedachtepatronen stoppen.” Ik adviseer je om een stap achteruit te doen en naar jezelf te kijken en te zien dat er meestal wel een of ander patroon in je gedachten is dat gedachten of emoties op het scherm van je bewuste gewaarzijn projecteert. Die gedachten en emoties zorgen voor een bepaalde reactie, opeenvolgende gedachten en gevoelens en het lijkt wel of je op een automatisch spoor terechtkomt. Jouw aandacht wordt ernaar toe getrokken zonder te beseffen wat er gebeurt.

Nu, roep ik je op om je te realiseren wat er in jouw geest gebeurt en bewust te beseffen dat dit net op een film lijkt die ze op een scherm in een bioscoop draaien of op de televisie laten zien. Ik raad je aan om te beseffen dat je die film niet echt hoeft te stoppen.

Veel boeddhisten denken dat je tijdens een meditatie moet proberen om je gedachten te stoppen, maar dat is heel moeilijk, zelfs voor doorgewinterde beoefenaars. Ik probeer je het volgende duidelijk te maken: “STOP! Ik wil mij niet meer identificeren met het spoor waarop mijn gedachten en gevoelens zitten. Ik zal ze gewoon on hun beloop laten, maar ik zal een stap achteruit gaan en iets nieuws beseffen, namelijk dat ik niet mijn gedachten en gevoelens ben. Ik ben mijn gedachten niet. Ik ben niet het spoor waarop mijn gedachten zitten. Ik ben een vormloos wezen. Ik heb niets uit het verleden nodig om compleet te zijn, te zijn wie ik ben. Ik hoef niet op iets in de toekomst te wachten om compleet te worden, om te worden wie ik ben. Ik ben nu op dit moment al compleet! Ik ben nu op dit moment compleet! Ik ben heel!”

Je kunt daarom voelen dat er diep in jou een gevoel van stilte heerst, de stilte van de Boeddha, jouw Boeddha-zelf. Je zou je zelfs een van de Boeddhafiguren kunnen voelen die in een meditatieve houding zitten, in totale kalmte en vrede. Je hoeft jezelf niet als een vorm te visualiseren. Je kunt, als dit beter voor jou voelt, jezelf als een vormloos wezen beschouwen, jezelf een vormloos wezen voelen, jezelf als een vormloos wezen ervaren.

Nu raad ik je aan om je te realiseren dat jij nu op dit moment in deze ruimte bent. Jij bent niet alleen. Jullie zijn met veel mensen. Veel van de andere mensen in de kamer ken je niet. Misschien heb je niet met hen gesproken gedurende deze vier dagen. Misschien heb je niet in hun ogen gekeken. Misschien heb je eigenlijk niet genoten van deze andere mensen, maar ik moedig je aan om je ogen te openen en rond te kijken. Durf elkaar aan te kijken, elkaar in de ogen te kijken en elkaar te erkennen. Durf in de ogen van de boodschapper te kijken, die echt mijn ogen zijn die door hem naar jou kijken.

Mijn geliefden, laten we elkaar erkennen, want wij zijn bijeengekomen in een speciale eenheid die je maar heel zelden op aarde ziet: de horizontale eenheid van jullie beneden met ons Boven. Dit is een heel speciaal moment. Dit is een zeldzaam moment. Er zijn niet veel mensen die dit ooit in hun leven ervaren. Maar jullie zijn wel hier. Jullie ervaren dat nu op dit moment. Wanneer jullie erkennen dat jullie hier met elkaar in eenheid zijn, bewijzen jullie een waardevolle, een onschatbare, spirituele dienst. Jullie zijn hier in eenheid met een geascendeerde meester, een spiritueel wezen. Wanneer je dit erkent, wat kun je dan nog meer van het huidige moment verlangen? Wanneer je dit erkent, kun je dan niet volledig in het nu aanwezig zijn?

Voel je compleet en dat je niets van het verleden nodig hebt, niets van het heden nodig hebt, niets van de wereld nodig hebt, want wij zijn compleet nu door ons totale eenzijn. Degenen die deze compleetheid kunnen ervaren, hebben nu een referentiekader dat je mee kunt nemen en gebruiken. Wanneer je ook maar even tijd hebt in je drukke leven (of wanneer je besluit tijd te maken in je drukke leven) kun je gebruiken wat je aanspreekt, ook het afspelen of lezen van dit dictaat, invocaties op te zeggen, muziek af te spelen, door te doen wat voor jou werkt. Maar neem de moeite om je af te stemmen op de Aanwezigheid als de Geascendeerde Meester Gautama Boeddha. Gebaseerd op jouw ervaring van dit moment kun je diezelfde compleetheid opnieuw voelen. Wanneer je dit doet, misschien wel heel vaak, komt er een moment waarop je het gevoel krijgt dat jij jouw waardering voor het huidige moment continu in stand kunt houden.

Geen oordelen in de kinderlijke geest
Ik begrijp dat er in het begin wel een contrast zal bestaan tussen je normale gemoedstoestand en die keren dat je volledig in het moment aanwezig bent. Er zullen momenten zijn waarop je volledig aanwezig bent en dan zullen er weer de vele momenten in je normale leven komen die jouw aandacht opeisen en je meeslepen in patronen. Naarmate je steeds meer van die momenten ervaart waarin jij je volledig levend voelt, volledig aanwezig, volledig genietend, dan kun je gaan voelen dat er steeds minder contrast bestaat.

Dit betekent niet dat jij altijd volledig ontwaakt in een meditatieve houding zit, want er zullen ook heel vaak momenten in je gewone leven zijn die jouw volledige aandacht opeisen. Maar je kunt het punt bereiken waarop je hieraan denkt en dan volledig in het moment kunt zijn, zelfs wanneer je bepaalde activiteiten doet die niet jouw volledige aandacht opeisen.

Ik zeg niet tegen jullie, zoals sommige zenboeddhisten jou graag willen laten geloven, dat je altijd volledig  het huidige moment moet waarderen, ook terwijl je druk bezig bent. Het leven vraagt veel van je en er is helemaal niets mis mee als je periodes hebt waarin jij je moet richten op een bepaalde activiteit en dan geen aandacht over hebt om te visualiseren dat jij de Boeddha bent of je de complete Boeddha te voelen die onthecht is van de situatie en de situatie van buitenaf waardeert.

Ik zeg dus dat je in een gemoedstoestand kunt zijn, waarin je leven een constant proces van genieten is. Je waardeert het leven in het algemeen en op elk moment dat je wilt, kun jij je afstemmen en volledig genieten van het huidige moment, wanneer je daar nog wat bewustzijn voor over hebt. Dit is natuurlijk een onderdeel van de kinderlijke geest.

Aan wat Saint Germain eerder heeft gezegd, kunnen wij nog toevoegen dat de kinderlijke geest geen oordelen velt. Die kent geen waardeoordelen. Die analyseert niet. Die vergelijkt niet. Wanneer je vast zit in het verleden of de toekomst, ben je constant bezig het verleden of de toekomst te analyseren en met het heden te vergelijken. Het verleden was beter dan het heden. Het verleden was slechter dan het heden. De toekomst zal beter worden dan het heden. De toekomst zal slechter worden dan het heden. Er loopt voortdurend een spoor door je geest dat alles analyseert en vergelijkt. Wanneer dat er is, ben je niet in het moment, je aandacht gaat uit naar de analyse. Je kunt die gemoedstoestand cultiveren, en je moet dat constant doen, niet oordelen, niet analyseren. Dit is een wankel evenwicht dat tijd in beslag neemt, maar met de invocaties en onze leringen kun je dit doel wel bereiken.

Je kunt zover komen dat je geen oordeel hoeft te vellen over wat er in het leven gebeurt. Je hoeft niet altijd een mening te geven over het een of ander, over wat andere mensen doen, wat andere mensen zeggen, wat de politici doen, wat de politici niet doen, wat het plaatselijke sportteam heeft gedaan, of niet. Al die dingen die de meeste mensen bezighouden, kunnen wegvallen in belangrijkheid omdat je dit element niet hoeft te voeden aan de geest die altijd wil oordelen, iets naar beneden halen, iets anders ophemelen. Je kunt altijd wel een vergelijking maken die je op de dualistische weegschaal legt en zeg of die goed of fout, goed of slecht, op of neer, dit of dat is. Je kunt opzettelijk en bewust beslissen dat je met een proces aan de slag gaat waarin je dit opzij zet.

Je kunt specifieke oproepen doen om de energie in het emotionele, mentale, en identiteitsrijk te verteren die jouw gedachten naar de patronen trekken waardoor veel mensen zoveel onrust in hun emotionele lichaam hebben, dat zij constant het gevoel hebben dat zij boos op iemand moeten zijn. Zij hebben een zondebok nodig op wie zij hun boosheid kunnen richten, omdat zij niet willen erkennen dat ze eigenlijk boos op zichzelf zijn. Door aan jezelf te werken, kun je het punt bereiken waarop je niet over alles een hoeft hoeft te vellen. Je hoeft niet meer alles te evalueren en je hoeft geen mening over alles te hebben.

Liever observeren dan oordelen
Wat doe je dan, zou je kunnen zeggen? Wat voor leven is dat? Houdt dat in dat je iemand wordt die geen gedachten meer heeft? Nee, het betekent niet dat jij je niet meer met het leven bezig houdt. Er bestaat een gemoedstoestand die boven het wegen van dualistische weegschaal staat en dat is een gemoedstoestand waarin je alleen maar observeert. Dit is geen dualistische, relatieve evaluatie en oordeel. Dit is een observatie en je kunt beginnen met jezelf naar een heel eenvoudige maatstaf, als je het woord maatstaf wilt gebruiken, te observeren.

Deze boodschapper stemde zich vele jaren geleden af op mijn Aanwezigheid en ontving de gedachte dat het doel van het leven Boeddhaschap was. Hij zag in dat je om Boeddhaschap te verwerven, elke gehechtheid aan iets moet overwinnen. Hij kreeg een visioen, dat hij van mij ontving, van mijn laatste initiatie voor ik het nirwana inging. Ik moest de demonen van Mara onder ogen zien, terwijl ik onder de Bodhiboom zat. Hij besefte dat de demonen van Mara probeerden mijn gedachten te bereiken om een of ander patroon, een soort gehechtheid, te vinden dat ze konden gebruiken om mijn aandacht te trekken zodat ik zou reageren op wat zij voor mijn ogen deden.

Hij besefte dat zij probeerden mijn levensstroom, al mijn incarnaties, en elke gehechtheid die ik had, te bekijken om die vervolgens te gebruiken om mij bezig te houden. Pas als ik geen enkele gehechtheid meer had, kon ik totaal onaangedaan naar alles kijken wat mij door de demonen van Mara werd gepresenteerd. Je vindt daar een parallel van in de leringen van Jezus, toen hij zei: “De Prins van deze wereld vindt niets bij mij.”

Hoewel je zeker een laatste initiatie moet ondergaan voor je naar het nirwana of de geascendeerde staat gaat, kun je het leven beschouwen als een voortdurende versie van die initiatie. Je hebt altijd te maken met de Prins van deze wereld, de demonen van Mara, die maar één doel hebben: in jouw wezen zoeken naar een gehechtheid en als ze die ontdekken, die te gebruiken om bij jou een reactie op te wekken en je op die manier in een patroon te trekken dat even al jouw aandacht verslindt. Voor sommige mensen is het niet ‘even’, maar een leven lang, of vele levens, dat hun aandacht totaal door een specifiek patroon wordt verslonden, zoals andere mensen verslaan die zij als de vijand beschouwen of een bepaalde ervaring krijgen of een bepaald doel bereiken. Wat het ook is, er zijn veel, heel veel mensen wier aandacht vele levens lang door iets wordt verslonden. Jij behoort niet tot die mensen anders was je hier niet. Jouw aandacht wordt niet volledig door het materiële leven verslonden, anders kon je niet openstaan voor het spirituele pad.

Daardoor kun je dit herkennen en je kunt erkennen dat het doel van het spirituele pad is dat je geleidelijk aan jouw gehechtheid aan iets gaat inzien en overwinnen, zodat er steeds minder is waarmee de demonen van Mara, de Prins van deze wereld, jou in een patroon kunnen meeslepen om te reageren op iets. De mate waarin je jouw eigen vooruitgang op het pad kunt afmeten, is door te kijken hoe vaak je geest in die patronen wordt gezogen, hoe intens, hoe emotioneel die zijn. Hoe meer je het gevoel krijgt dat die wegvallen, hoe meer vrede je gaat ervaren. Zoals Saint Germain heeft gezegd, hoe meer vrede je hebt, hoe meer je met het leven kunt spelen. Wanneer je een bepaalde mate van vrede krijgt, kun je aan die onthechting beginnen, je kunt het leven op een andere manier bekijken zonder het te evalueren, te beoordelen, te analyseren. Wanneer je dan andere mensen ontmoet en wanneer je iemand ontmoet die je over zijn of haar leven vertelt, hoef je geen mening te hebben over hoe iemand moet leven.

Geen mening over andere mensen hebben
Meestal wanneer mensen een mening hebben over wat andere mensen moeten doen, komt dat omdat jij je bedreigd voelt door iets wat andere mensen doen. Jij bent van mening dat zij moeten ophouden met iets waardoor jij je bedreigd voelt of wat jou in een reactief patroon duwt. Veel, heel veel, mensen hebben de houding dat wanneer zij op andere mensen reageren, dat komt, omdat het de schuld van andere mensen is. Zij zijn er de oorzaak van. Die mensen zijn niet bereid om naar het feit te kijken dat niemand je op iets kan laten reageren, omdat jij ergens aan gehecht bent. Wanneer je op het spirituele pad bent, het pad van Boeddhaschap, moet jij natuurlijk erkennen dat jíj jouw gehechtheid aan iets moet overwinnen. Wanneer je dat doet, kunnen andere mensen er niet meer voor zorgen dat jij tot een reactief patroon vervalt.

Dan kun je naar die andere mensen gaan kijken en in plaats van een mening over hen te hebben, die wordt bepaald door jouw eigen wonden en gehechtheid aan iets, kun je het dan gewoon observeren. Je kunt observeren: “Heeft mijn vriend vrede?” Als je vriend geen vrede heeft, kun je proberen je intuïtief af te stemmen op wat de vrede van jouw vriend verstoort. Dan voel jij je misschien geïnspireerd om een eenvoudige uitspraak te doen, omdat je niet probeert de ander te vertellen wat hij moet doen. Je zegt gewoon met eigen woorden wat je ziet en hoe dit de vrede van je vriend verstoort. Misschien kan je vriend dan op een andere manier naar het leven kijken zonder steeds weer tot die patronen te vervallen. Als je vriend hiervoor ontvankelijk is, kun je misschien vertellen hoe jij jouw gehechtheid aan iets hebt overwonnen. In sommige gevallen zal je vriend daar niet voor openstaan en er zelfs negatief op reageren en wat jij opmerkt, afwijzen, maar je kunt  dan onthecht blijven. Je hoeft je niet afgewezen te voelen. Hoe kun jij je afgewezen voelen, wanneer je niet de intentie had om jouw vriend te veranderen?

De meeste menselijke interacties hebben hetzelfde patroon
De meeste interacties die je op persoonlijk niveau ziet tussen menselijke wezens, kun je allemaal als hetzelfde patroon beschouwen.  Je ziet dat iemand innerlijk ergens aan gehecht is wat ervoor zorgt dat hij constant een bepaalde reactie heeft. Dit reactieve patroon wordt versterkt, werkt als drukknop of wordt door andere mensen opgewekt. Wanneer hij niet inziet dat hij zelf moet veranderen door het reactieve patroon te overwinnen, probeert hij andere mensen te veranderen om te vermijden dat zijn eigen innerlijk patroon wordt aangeroerd. Je ziet dat 98% van de menselijke interacties onder dit patroon vallen, waardoor mensen anderen proberen te veranderen om te vermijden dat zij zelf moeten veranderen. Wanneer je dit begint in te zien en wanneer jij begint je daarvan te bevrijden, voel jij je zo bevrijd,  voel zo’n gevoel van vrede, zo’n gevoel van opborrelende vreugde!

Als jij je echt zojuist compleet hebt gevoeld, toen ik jou die oefening liet doen, dan heb je al de vrede ervaren die je continu gaat voelen wanneer je jouw gehechtheid aan iets overwint. Dan ga je bewust toegeven: “Maar ik hoef niet constant andere mensen of het leven beoordelen en in feite hoef ik mijzelf niet constant te beoordelen. Ah, ik kan ophouden met mijzelf te beoordelen. Ik hoef mijzelf niet te beoordelen.” Dan kun jij je van die heel subtiele manoeuvre van de duivel of de demonen van Mara bevrijden, namelijk om jou zover te krijgen dat jij jezelf veroordeelt vanwege het idee dat jij op een of andere manier tekortschiet of zwakke punten hebt of dat je een of andere fout hebt gemaakt in het verleden waardoor je in alle eeuwigheid hiervoor moet boeten. In plaats daarvan kun je alleen maar de gemoedstoestand aannemen waarin je vrede hebt met wie jij nu bent, die de boodschapper onlangs heeft beschreven.

Je weet dat jij niet klaar bent met het spirituele pad, anders was je wel geascendeerd. Jij bent geïncarneerd, maar je hoeft jezelf niet te veroordelen voor het feit dat jij een bepaalde weg moet gaan om voor jij kunt ascenderen en dat je nog onopgeloste psychologische problemen hebt. Jij observeert jouw reactie. Wanneer jij jezelf ziet reageren, hoef jij geen hard oordeel over jezelf te vellen, of je slecht te voelen, of het gevoel dat jij een fout hebt gemaakt, of dat jij een slecht mens bent, of dat jij niet een goede spirituele student kunt zijn. Je bekijkt gewoon het patroon en dan zeg je: “Waarom reageer ik zo, wat is het patroon, wat is de overtuiging?” Wanneer je dit helder hebt, misschien door invocaties en door te bidden tot je favoriete geascendeerde meester en hem te vragen om je dit patroon te tonen. Dan zeg je: “Wil ik de rest van mijn leven dit patroon blijven herhalen?” Als je het gevoel hebt dat je dit niet wilt, dan kun je de beslissing bekijken en dan bewust een andere beslissing beslissing nemen. Dan heb je een stap naar vrijheid  gemaakt, maar je blijft in de staat waarin jij jezelf niet veroordeelt.

Je hoeft niet te oordelen: “Ben ik een goede spirituele student, heb ik een geavanceerd niveau op het pad bereikt?” Je hoeft alleen maar op de volgende keer te wachten dat je een patroon ziet en dan zonder te oordelen observeren: “Wat is het effect van dit patroon, wat doet het met mijn daden en mijn gevoelens over mezelf en mijn leven? Wil ik mij zo voelen, Wil ik wel zo handelen?” Dan ben je met het proces en bevrijd jij jezelf opnieuw. Je komt hogerop en je voelt je vrijer. Omdat je dit proces bezig en bevrijd jij jezelf. Je komt steeds hoger en je voelt je steeds vrijer. Naarmate je dit proces gaat accelereren, kun je op het punt komen dat je er constant vrede mee hebt dat je van de ene situatie naar de andere gaat. Zoals wij hebben gezegd over de Tibetaanse boeddhisten, heb jij het feit omarmd dat het leven een constante stroom is.

Jij bent een tijdloos wezen
Je hoeft niet van situaties te evalueren of ze goed of fout waren, of die een succes waren of dat je een fout hebt gemaakt. Je geeft toe dat alles wat er in het materiële rijk gebeurt een tijdelijke manifestatie is. Je beseft dat er zeker bepaalde fysieke consequenties kunnen zijn, die jij niet kunt omkeren (die jij kunt niet veranderen, waar jij je niet van kunt bevrijden, omdat je het verleden niet kunt veranderen), omdat de fysieke gevolgen jouw ervaring van het leven niet beïnvloeden, omdat jouw ervaring van het leven binnenin jou gebeurt. Het gebeurt in jouw gedachten. Daarom kun je toegeven dat welke fysieke situatie jij ook meemaakt, dit een kans is om een reactief patroon in jezelf te herkennen, om je van dat patroon te bevrijden en dan een stap dichter bij het Boeddhaschap te komen.

Wat er in dit leven gebeurt, heeft echt geen eeuwige, blijvende, tijdloze invloed op jouw leven. Naarmate jij aan het oordelen ontsnapt, naarmate jij begint te ontsnappen aan de identificatie met jouw lichaam en jouw fysieke situatie, besef je dat jij een tijdloos wezen, een eeuwig wezen, bent. Je hebt vele levens voor dit leven gehad en je zult nog heel lang na dit leven bestaan. Wat doet het er dan toe wat er fysiek met jou op het fysieke vlak gebeurt, wanneer wat er op het fysieke vlak gebeurt, geen invloed heeft op jouw leven na dit leven?

Als je zou kunnen terugkijken op wat er duizenden levens geleden met jou is gebeurd, zie je misschien dat je misschien een verschrikkelijk fysiek gevolg hebt ervaren, zoals gedood worden in een oorlog. Maar dat was duizend levens geleden. Doet het er tegenwoordig nog toe wat er heel lang geleden is gebeurd? Het is niet belangrijker dan het verliezen van een geliefd stuk speelgoed dat je niet weer kon vinden. Wat doet het er tegenwoordig nog toe dat je dat speelgoed in je jeugd bent kwijtgeraakt?

Je beseft dat de fysieke gebeurtenissen op zich geen betekenis hebben. Zij kunnen je alleen maar beïnvloeden door de reactie die jij daar in gedachten op hebt. Hoewel je de fysieke gevolgen niet kunt veranderen, kun je op elk moment het reactieve patroon dat jij in gedachten hebt, wel op elk moment veranderen. Dit is de essentiële sleutel om het pad naar Boeddhaschap te bewandelen, namelijk dat je toegeeft dat jij altijd kunt veranderen wat er in jouw gedachten gebeurt. Wat er in jouw geest gebeurt, bepaalt jouw ervaring van het heden, jouw ervaring van het leven. Het bepaalt ook jouw toekomst, de koers die je in de toekomst volgt.

Jouw reactieve patroon bepaalt jouw toekomst
Je kunt zien dat veel mensen die een ongewenste ervaring krijgen, op dezelfde manier reageren: teleurstelling, boosheid, negativiteit. Zij krijgen een reactief patroon. Denk nu eens over het volgende: Elke gebeurtenis op het fysieke vlak is slechts één punt op een lijn. Je bent nu hier en de situatie van dit moment is één enkele punt. Voor je ligt een enorme open ruimte, een heel groot oppervlak zo groot als het grote plein hier in het Olympische Park. Je zit op één punt en voor je is een heel groot open plein en theoretisch gesproken kun je op dat plein in elke richting lopen.

Zelfs als je een bepaalde gebeurtenis hebt meegemaakt in je leven, liggen er nog veel wegen voor je open in de toekomst. Wanneer je een reactief patroon in je geest hebt, verhindert dat patroon dat je de vele wegen die voor je open liggen ziet. Dat richt jouw aandacht maar op één pad en vaak het meest negatieve. Je denkt dat je maar op één manier kunt reageren en dit is het enige pad dat je naar de toekomst kunt nemen.

Ik zeg je dat er wanneer je het pad naar Boeddhaschap bewandelt en elke gehechtheid overwint, er een punt komt waarop je een gebeurtenis kunt ervaren die niet een ideale gebeurtenis is vanuit een bepaald gezichtspunt. Het kan niet zijn waar jij naar verlangde, maar toch zie je in dat er ondanks die gebeurtenis nog vele wegen openliggen om je naar de toekomst kunnen brengen. Omdat jij je reactieve patroon hebt overwonnen, ben je vrij om één van die vele wegen te volgen en dan kun jij met de Rivier van Leven meegaan. Je beseft dat jouw leven voortdurend verder stroomt en dat het geen proces is waarin je kunt stoppen en op een bepaald moment in vast komen te zitten, hoe dramatisch of traumatisch de gebeurtenis die je meemaakt ook is. De stroom stopt niet. Je besluit misschien om een bepaalde richting op te gaan die je het gevoel geeft dat de stroom is gestopt of dat je tegen de stroom van de Rivier van Leven ingaat en enorme tegenstand voelt, maar de stroom is niet gestopt.

Wanneer jij jouw reactieve patroon overwint, kun je begrijpen dat zij door een kleine verandering van jouw kijk op het leven, jouw aanpak van het leven, jouw houding ten opzichte van het leven, jij de richting die je op gaat, kunt veranderen. Dan eindigt de toekomst op een heel andere plaats dan het spoor waar je op zat met dat negatieve patroon. Wat doet het er eigenlijk toe wat er in jouw leven is gebeurd op het fysieke vlak? Wat maakt het eigenlijk uit welke weg je hebt genomen, zolang je maar bij het punt van ascensie aan het eind van dit leven komt? Of in ieder geval op het hoogste punt dat je kon bereiken, zodat jij je voor een betere incarnatie in je volgende leven kunt openstellen.

Wat doet het er eigenlijk toe wat er met jou gebeurt, wanneer alles wat er gebeurt, kan worden gebruikt om je in de toekomst op een betere koers te zetten? Wanneer je dit erkent, kun je vermijden dat je in die reactieve patronen wordt gezogen. Je kunt dan de patronen gaan observeren. Je kunt beginnen elke gehechtheid los te laten en voor elke gehechtheid die je loslaat, kom je één stap dichter bij het Boeddhaschap. Dit wil ik natuurlijk graag voor jullie. Dat probeerde ik 2500 jaar geleden aan mijn discipelen te onderwijzen, te demonstreren. Maar heel weinigen waren toen in staat om dat te begrijpen. Toch hebben een paar mensen de leringen van de Boeddha begrepen en veel meer, zullen hopelijk in staat zijn om de leringen van de Boeddha in dit tijdperk te gebruiken om de essentie van het pad naar Boeddhaschap te omarmen.

De nooit veranderende en altijd in beweging zijnde Boeddha
Mijn geliefden, ik wil jullie wat ideeën geven over wat ik onlangs heb gezegd, namelijk dat ik, de Boeddha, een altijd veranderend wezen ben en ik dat ik al vele malen ben getranscendeerd sinds mijn incarnatie 2500 jaar geleden. Ik ben mij er natuurlijk van bewust dat mijn uitspraken provocaties waren voor degenen die een traditioneel beeld op de Boeddha hebben. Zij werden opzettelijk gedaan om te provoceren, omdat ik niet wil dat jullie je geest fixeren op een statisch beeld van de Boeddha.

Het klopt natuurlijk dat een bepaald element van de Boeddha onveranderlijk lijkt vanuit menselijk perspectief. Je moet begrijpen – om de schijnbare paradox op te lossen – dat ik de menselijke bewustzijnsstaat de ‘zee van Samsara’ heb genoemd, waarin constant onrust, constant beroering is. Dit is natuurlijk alles waar jullie aan gehecht zijn wat jullie in reactieve patronen zuigt bij alles wat er in jullie fysieke leven gebeurt en dat zorgt voor die onrust die je hele leven tot zo’n chaotisch proces maakt.

Om een nieuwe koers in je leven te varen, een systematische koers naar Boeddhaschap, moet je die chaos enigszins overwinnen, zodat je wat vrede, wat stilte, kunt voelen, een paar momenten om een stapje achteruit te doen om naar je leven te kijken. Op zo’n moment kan het waardevol zijn om je op de Boeddha te concentreren als de onbeweeglijke Boeddha, de vreedzame Boeddha, de stille Boeddha, die je een veilige haven biedt voor de chaos in de zee van Samsara. Dit is een waardevol beeld wanneer het met die bedoeling wordt gebruikt.

Wanneer je op een hoger niveau van het pad komt en al wat innerlijke vrede hebt gekregen, moet je toegeven dat hoewel de Boeddha niet van zijn plaats te krijgen is door iets op de wereld, het niet betekent dat de Boeddha statisch is. Het betekent niet dat de Boeddha nooit verandert. Stilte, vrede, onbeweeglijkheid betekent niet dat ik niet  verder ga. Daarom hebben wij de leringen over de Rivier van Leven gegeven, die hoger zijn dan de leringen die ik 2500 jaar geleden op een bepaalde manier heb gegeven, of in ieder geval in moderne bewoordingen heb geuit.

Je moet toegeven dat op de hogere niveaus van het pad zelfs Boeddhaschap geen stilstand betekent. Je ziet dat er mensen in het oosten zijn, zowel in de boeddhistische als de hindoeïstische traditie, die het leven als een wiel afschilderen. Op de een of andere manier komt jouw ziel uit het nirwana tevoorschijn en dan incarneer jij, je maakt karma waardoor jij opnieuw moet incarneren. Dan ontdek je een pad waardoor jij je kunt bevrijden van jouw karma, zodat je niet weer gedwongen wordt om te incarneren. Sommige mensen en sommige leraren onderrichten dat jij, nadat jij je hebt bevrijd van het wiel van karma, weer in het nirwana verdwijnt en als individueel wezen verdwijnt. Maar wat heeft het dan voor zin om uit een staat van niets te verschijnen, al die drukte mee te maken en dan weer terug te keren naar die staat van niets? Wat heeft het voor zin? Het heeft geen zin en daarom voelen veel mensen zich hopeloos, hebben het gevoel dat het leven geen zin heeft als je alleen maar verdwijnt na die strijd.

Er bestaat geen staat van geen-zelf
Wij als geascendeerde meesters onderrichten natuurlijk dat de waarheid is dat jij een eeuwig wezen bent. Nadat je aan het wiel van wedergeboorte bent ontsnapt, kun je ascenderen en jouw bewuste evolutie naar hogere bewustzijnsniveaus voortzetten. Wanneer je de onrust in jouw geest kalmeert, is het belangrijk, is het essentieel, dat jij deze blijvende aard van je eigen wezen omarmt en daarom ook het Wezen van de Boeddha. Hoe kun jij het idee hebben dat je naar Boeddhaschap streeft, als jij denkt dat dit een statische staat is? Of een staat van geen zelf, zoals bepaalde leringen zeggen, maar er bestaat geen staat van geen-zelf. Er bestaat echter wel een staat van geen menselijk zelf, geen gescheiden zelf. Er is geen staat van geen-zelf in die zin dat er altijd een Zelf is dat God heeft geschapen, jouw goddelijke individualiteit die eeuwig bestaat.

Het is geen kwestie van het menselijke zelf overwinnen en dan weer in het niets te verdwijnen, het is een kwestie van het menselijke zelf overwinnen en weer contact te maken met jouw ware Zelf. De truc is dat het overwinnen van het menselijke zelf, voor het menselijke zelf lijkt alsof er een staat van geen-zelf , een staat van niets-zijn, bestaat, maar dat is niet niets-zijn. Het is niet geen-zelf. Het is het Ene-Zelf. Het is het Boeddha-Zelf.

Het beeld dat ik bij je wil achterlaten, is opnieuw dat van een rivier. Wanneer je naar een rivier kijkt, die in de bergen begint, zie je dat het water in de beginstadia van de rivier van een heel steile helling valt en het water erg snel stroomt en dat het water turbulent is. Dit staat symbool voor het stadium dat de meeste mensen hebben wanneer zij heel erg gevangen zitten in hun eigen reactieve patronen, hun gehechtheid aan dingen, zodat zij in de zee van Samsara, de draaikolken, de golven, de chaos, zitten. Alles in hun leven is chaotisch en zij worden heen en weer geslingerd  in alles overtreffende lotgevallen. Zij hebben geen macht over hun leven en zij kunnen de achtbaan van hun leven niet tot stilstand brengen.

Wanneer je het pad bewandelt en en de ware innerlijke vrede van de Boeddha ontdekt, lijkt het of je in de latere stadia van de rivier bent, die geleidelijk door het landschap heen slingert. Je begint te ervaren dat hoewel er wel beweging in de rivier zit, de rivier eeuwig is. Je kunt je nog steeds vredig voelen, want er is geen onrust.

Wanneer je op dat punt bent, kun je een ander perspectief op de Boeddha krijgen. Hoewel jij nog steeds bent geïncarneerd, en nog steeds met de Rivier van Leven meegaat, maar wel vrede voelt, kun je begrijpen dat de vrede ook in de beweging voelbaar is. Dan kun jij je ook realiseren dat wat op de onbeweeglijkheid en de statische staat van de Boeddha lijkt, in feite niet statisch is.

Mijn geliefden, denk na over de rivier. Jullie zijn op een bepaald punt in die rivier en dus heb je de neiging om de rivier vanuit dat standpunt te bekijken. Stap nu uit de rivier en kijk dan eens naar een rivier die hier in de bergen in het oosten van Korea begint en door de stad Seoel heen stroomt. Realiseer je dan dat die rivier als een geheel kan worden gezien. Die wordt uit individuele watermoleculen gevormd, maar je kunt ook van perspectief veranderen door te zeggen dat de hele rivier een grote massa water is. Sommige delen zijn turbulent, sommige delen zijn kalm, maar de hele rivier is één geheel. Dat mijn geliefden, is de Boeddha. Dat is stilte in beweging. Dat is de Rivier van Leven en IK BEN die rivier en jullie zijn die rivier.

Je zult zeggen: “Maar ik ben die rivier.” En ja, jij bent de rivier, maar het weerhoudt je er niet van om je te verbinden met het totaal en je te realiseren dat de hele rivier de Boeddhanatuur is. Dan kun jij je op het totaal afstemmen, zodat jij, ook al zit je op een bepaald punt in die rivier, wel een glimp kunt opvangen van het totaal. Hierdoor krijg je een fundamenteel ander beeld van het leven. Het is de belangrijkste sleutel om die laatste vormen van gehechtheid te overwinnen die je zelfs nog in de hogere stadia van het pad mee kunt dragen. Je moet die overwinnen voor de rivier die jouw leven is, uiteindelijk naar de zee kan stromen, de vredige zee die na de zee van Samsara komt, die ik de Overkant noem.

Aldus mijn geliefden, wens ik jullie vrede toe in de beweging en ik verzegel jullie in de vrede die IK BEN en ik verzegel deze conferentie, die ware doorbraak naar een hogere bewustzijnsstaat voor jullie persoonlijk en voor de collectieve bewustzijnsstaat van Zuid-Korea, Noord-Korea en het grotere deel van Azië. Wees verzegeld in de eeuwige, altijd stromende vrede van de Boeddha.