ONDERWERPEN: Elke groep heeft zijn eigen energetische last – Een nieuwe generatie zal de Gouden Eeuw opbouwen – Waarom ben ik in deze cultuur geïncarneerd? –  Een cultureel vooroordeel op de geascendeerde meesters overbrengen – Je bewust zijn van een creatief proces – De Gouden Eeuw is geen last – Vrede sluiten met het Moederrijk – Vrede sluiten met je goddelijke plan – Vrede sluiten met het spirituele pad – De sleutel om door te gaan na moeilijke situaties – Al spelend op weg gaan naar de Gouden Eeuw

Geascendeerde Meester Saint Germain, 4 juli 2016 – Seoel, Korea

IK BEN de Geascendeerde Meester Saint Germain en ik kom je vertellen wat het geheim van de Gouden Eeuw is. Dit is niet een grandioos of speciaal geheim. Het is eigenlijk niet eens een geheim. Het is wat je een publiek geheim noemt, want men is zich er al 2000 jaar van bewust. Natuurlijk heeft Jezus het geheim van de Gouden Eeuw verteld, toen hij zei dat je, tenzij je het koninkrijk als een klein kind ontvangt, het op geen enkele manier kunt binnengaan. Dit is echt het belangrijkste geheim van de Gouden Eeuw. De Gouden Eeuw wordt niet met geweld gebracht. De Gouden Eeuw zal natuurlijk werk inhouden, maar zal niet alleen door te werken tot stand komen. De Gouden Eeuw brengen is geen mechanisch proces. Hoe breng je de Gouden Eeuw? Niet door meer werk te doen, maar door meer te spelen.

Elke groep heeft zijn eigen energetische last
De Gouden Eeuw brengen is een creatieve onderneming en creativiteit heeft een element van spelen, van speelsheid. Nu, mijn geliefden, doe een stap terug uit je eigen situatie en kijk eens naar de mensen overal ter wereld, zoals je kunt doen als je allemaal mensen met verschillende nationaliteiten hebt. Je kunt die mensen bekijken en proberen verder te kijken dan wat je met het blote oog kunt zien. Je kunt je innerlijke ogen gebruiken, jouw intuïtieve gevoel van visie, en hoewel je misschien niet letterlijk hun energieveld kunt zien, zullen velen van jullie wel in staat zijn om je met je hart af te stemmen op hun energieveld en dat te voelen.

Wanneer je dat doet, voel je dat elke natie, elk ras, elke cultuur, elke groep mensen die je duidelijk kunt definiëren, zijn eigen last heeft. Iedere groep draagt een juk, bij wijze van spreken, dat hen zwaar weegt, dat hen bepaalde eigenschappen geeft in hun energieveld. Hoewel elke groep zijn eigen eigenschappen heeft, hebben ze allemaal hetzelfde effect: De mensen nemen zichzelf en hun leven erg serieus.

Als jullie naar jullie zelf zouden kijken, het volk van Zuid-Korea, kun je zien dat jullie ook een bepaald nationaal cultureel of nationaal psychologisch probleem hebben, namelijk  dat veel mensen het leven erg serieus nemen. Dit begint voor velen van jullie al in je jeugd, zelfs al bij je ouders voor je naar school gaat, maar zeker wanneer je in het schoolsysteem terechtkomt, waar je op een bepaalde manier moet opschieten om iets te doen om goede cijfers te halen. Je doet dat door hard te leren, door te luisteren naar wat de leraar zegt, door iets uit je hoofd te leren, zodat je kunt herhalen wat de leraar wil horen, zodat je een goed cijfer krijgt en naar de juiste school gaat en de juiste baan krijgt en dan het leven leidt dat voor jou is uitgestippeld.

Ik zeg tegen jullie dat velen onder jullie, die tot de enigszins jongere generatie behoren, niet zijn gekomen om je hele leven volgens het standaardmodel van de Koreaanse cultuur te leven of welke cultuur ook op aarde. Jullie zijn hier gekomen omdat jullie hier wilden zijn om de Gouden Eeuw te brengen. Natuurlijk breng je geen Gouden Eeuw als je de oude patronen blijft herhalen.

Nu, ik ben niet gekomen om te proberen te zeggen dat het een kapitale fout is dat alle mensen die last dragen. Het is heel begrijpelijk dat veel naties of andere groepering zo’n last dragen. Wanneer je bijvoorbeeld naar de mensen in Zuid-Korea kijkt, zie je dat de enigszins oudere generatie natuurlijk de oorlog heeft meegemaakt. Zij hebben ervaren dat hun land na de oorlog voor tachtig procent was vernietigd en zij hebben ervaren wat er voor nodig is om het land weer op te bouwen. Zeker, het was nodig om het land weer op te bouwen om een fundament voor de Gouden Eeuw te leggen. Daar is geen discussie over. Het is geen discussie dat de oudere generatie magnifiek werk heeft verricht om het land weer op te bouwen en een levensvatbare economie, een vibrerende economie te creëren en de levensstandaard te verhogen.

Ik probeer niet een cultuur, een nationaliteit, naar beneden te halen. Bij iedere nationaliteit kun je zien dat de last die ze hebben, natuurlijk heel begrijpelijk is gezien hun verleden, gezien hun geschiedenis. Is het een wonder dat het Russische volk een last draagt? Is het een wonder dat het Duitse volk, het Japanse volk of het Chinese volk gezien hun verleden een bepaalde last draagt? Dat is geen wonder, het is heel begrijpelijk.

Waar ik jullie nu op wijs, is dat er een bepaalde generatie van zielen incarneerde om die zeer intensieve situaties mee te maken, sommigen de Tweede Wereldoorlog, anderen de Koude Oorlog. Zij namen deel aan die periode, die fase, in de groei van de aarde en het collectieve bewustzijn. Dit was hun karma, het was hun dharma, het was hun rol in het leven. Het was dus begrijpelijk, vanwege de ervaringen op de wereld die zij hebben gehad, dat zij die nationale last kregen. Het is begrijpelijk, mijn geliefden.

Een nieuwe generatie zal de Gouden Eeuw opbouwen
Ik wil hiermee te zeggen: Jullie, de spirituele mensen, hoe oud je ook bent, hoeven de rest van jullie leven die last niet mee te dragen. Veel van jullie, die jonger zijn, behoren niet tot die generatie die dat karma en dharma had om die traumatische gebeurtenissen mee te moeten maken. Jullie behoren tot een andere generatie die hier is om te helpen om de Gouden Eeuw binnen te halen. Jullie doen dat niet op de manier van je ouders, door er op de manier van je ouders naar te streven en te werken.

Daarom bestaat er in veel landen een generatiekloof en een conflict tussen de generaties. De oudere generatie wil het beste voor hun kinderen, maar zij denken dat het alleen maar kan op de manier zoals zij het deden kan, het alleen beter, intenser te doen en daarom willen ze dat hun kinderen opschieten. De kinderen weten natuurlijk onbewust (op innerlijk niveau) dat dit niet goed voor hen is. Op deze manier kunnen zij niet hun dharma uitvoeren of hun karma in evenwicht brengen. Zij kunnen de reden om te incarneren, niet uitvoeren, als zij herhalen wat hun ouders deden en het zo intensief te doen dat het hun hele leven in beslag neemt. Daarom moeten jullie naar je eigen natie of groep kijken en zien: “Wat hebben zij op zich genomen en hoe kan ik vermijden dat het mij zo belast dat ik het leven te serieus neem en mezelf zo serieus neem dat ik mijn goddelijke plan om de Gouden Eeuw te brengen, niet kan uitvoeren.”

Velen van jullie, die spirituele studenten zijn en heel oprechte spirituele studenten zijn, hebben de neiging om wanneer je de leringen van de geascendeerde meesters vindt (of ander spirituele leringen), de leringen op dezelfde manier aanpakken als jullie het leven tot nu toe hebben aangepakt tot het moment waarop je de lering vond. Als je werd opgevoed in een cultuur waarin de mensen zichzelf erg serieus nemen en zij denken dat zij hard moet studeren en hard werken, dan benader je een spirituele lering ook op die manier. Je gebruikt de lering om jouw culturele waarnemingsfilter te rechtvaardigen. Je vindt elementen in de leringen die je laten denken dat de lering, dat de geascendeerde meesters, van je verwachten dat je het leven en het spirituele pad heel serieus neemt, dat jij jezelf heel serieus neemt, dat je van hen hard moet studeren, hard werken, dat jij je erop toelegt en opschiet.

Daardoor zet je het patroon waarin je vroeger al zat voort, van tempo maken, van oordelen, van evalueren, jezelf bekritiseren, jezelf afkraken, of wat je maar deed, maar nu denk je dat de geascendeerde meesters jou dit aandoen. Dit klopt niet. Het is het product van het waarnemingsfilter dat jij hebt gekregen van jouw cultuur, vanwege de groep mensen en de denkwijze die zij jou hebben opgelegd. Het is vaak ook iets wat jij uit vorige levens met je meedraagt, want er is natuurlijk een reden waarom je met een bepaalde nationaliteit, in een bepaalde cultuur of andere groepering, bent geboren.

Waarom ben ik in deze cultuur geïncarneerd?
Als je naar de groep kijkt waarin je bent geboren, het collectieve bewustzijn waarin je bent geboren, ben je in staat te zien dat een bepaald element van dat collectieve bewustzijn de reden was dat je ervoor hebt gekozen om daar geboren te worden. Je hebt ervoor gekozen om daar geboren te worden, omdat jij je in vorige levens niet van het bewustzijn hebt bevrijd dat collectief in jouw groep bestaat. Je weet dat jij je ervan moet bevrijden in dit leven, je moet je ervan bevrijden om je goddelijke plan te kunnen vervullen en jouw bijdrage te kunnen leveren aan de Gouden Eeuw.

Veel van jullie zijn in een gemoedstoestand gekomen waarin jullie je belast voelen door jullie cultuur, jullie opvoeding en jullie komen er in zekere zin tegen in opstand. Je hebt het gevoel dat het niet klopt, dat je hier niet wilt zijn, dat je hier niet gedijt. Dit is heel begrijpelijk, maar ik wil je erop wijzen dat hoewel het begrijpelijk kan zijn, dit niet betekent dat het ook constructief is.

Het kan heel begrijpelijk zijn dat mensen een bepaald bewustzijn hebben, maar het is niet constructief om te denken dat zij er niets aan konden doen of dat zij er niets aan kunnen doen. Er is iets wat jij eraan kunt doen, wanneer je naar jezelf kijkt, naar jouw cultuur kijkt en zegt: “Waarom heb ik ervoor gekozen om in deze specifieke cultuur te incarneren?” Dan kun je gaan kijken wat precies het element is in jouw collectieve cultuur dat jou het meest irriteert of belast. Wat wekt de sterkste reactie bij jou op? Dan weet je dat jij precies dit element moet overwinnen om jouw goddelijke plan uit te voeren. Dit element was de reden dat jij in een specifieke cultuur bent geïncarneerd.

Daar kunnen twee redenen voor zijn. Of je moest een bepaalde last in jezelf oplossen, omdat jij hetzelfde patroon hebt. Je hebt dezelfde neiging om jezelf aan te doen wat jouw cultuur je aandoet, en je moet dit gaan inzien. Je moet inzien: “Waarom doe ik dit mijzelf aan? Waarom voel ik mij niet goed genoeg? Waarom heb ik het gevoel dat mijn waarde wordt bepaald door de plaats die ik op de wereld inneem? Waarom heb ik altijd het gevoel dat ik zo mijn best moet doen om me te bewijzen? Waarom heb ik altijd het gevoel dat ik mij zorgen moet maken over wat andere mensen van mij vinden of zeggen?”

Er kunnen nog veel meer van die mechanismes op de wereld zijn, maar wanneer je ontdekt wat het is, kun jij de overtuiging oplossen die je hebt, dat te maken heeft met waarom jij jezelf pas de moeite waard vindt, wanneer jij aan een bepaalde maatstaf in de buitenwereld voldoet. Dit is één element waarom jij ervoor hebt gekozen om in deze cultuur te zijn. Je wilt deze specifieke last of dit patroon in jouw psyche oplossen.

Een ander element is dat er een element in de collectieve cultuur kan zitten dat je eenvoudig moet transcenderen, je moet dat achter je laten. Je moet misschien iets in jou oplossen voor je dat kunt doen, maar er komt een moment waarop je gewoon naar de cultuur moet kijken en zeggen: “Nee, zo wil ik niet leven. Ik wil mijzelf niet zo beoordelen. Ik wil mezelf niet zo serieus nemen, vanwege de criteria in deze cultuur.” De Alpha en Omega om jouw cultuur te transcenderen is elke gehechtheid, alle patronen, alle overtuigingen, alle verwondingen die je hebt te transcenderen die met de nationale cultuur corresponderen.

Het andere element is dat je op het punt komt dat je besluit: “Ik onderwerp mij niet meer aan dit patroon. Ik onderwerp mij niet meer aan deze cultuur. Ik laat deze cultuur mij niet in de weg staan om mijn goddelijke plan te vervullen en de Gouden Eeuw te brengen.”Dan kun je naar twee dingen beginnen te kijken: Je kunt je gaan afstemmen op wat jouw goddelijke plan is, waarom ben je hier? Wanneer je dit enigszins begint te voelen, kun je naar je cultuur kijken en zeggen: “Hoe beperkt mijn cultuur mij of blokkeert die mijn vermogen om te brengen wat ik van boven, van mijn Hogere wezen, van de geascendeerde meesters, kan brengen?”

Je kunt beginnen met het besluit te nemen dat je dit wilt transcenderen. Sommigen van jullie kunnen een poosje jullie cultuur verlaten om een ander perspectief te krijgen, maar anderen kunnen dat ook doen door in je eigen land te blijven, als je missie daar ligt. Natuurlijk is het heel goed mogelijk dat je in een bepaald land bent geboren, maar dat jouw goddelijke plan niet in dat land is. Maar je moet wel de reden overwinnen waarom je hebt gekozen om in dat land geboren te worden voor je vrij bent om te verhuizen.

Ik wil hiermee zeggen dat je, als je die poging wilt doen, als je een stap terug wilt doen en naar jezelf kijken en je cultuur bekijken, op dit punt kunt komen dat je ineens ziet waarom jij jezelf zo serieus hebt genomen, waarom je het leven zo serieus hebt genomen, waarom je het spirituele pad zo serieus hebt genomen. Dan kun jij je gaan ontspannen. Je kunt beginnen met wat de boodschapper heeft gezegd: “Accepteer wie je bent. Je kunt beginnen van het pad te genieten, ervan te genieten dat je bent geïncarneerd, ervan te genieten dat je jouw goddelijke plan uitvoert en jouw aandeel levert.

Een cultureel vooroordeel op de geascendeerde meesters overbrengen
De mensen hebben de neiging om hun culturele vooroordeel, hun culturele waarnemingsfilter, op de geascendeerde meesters over te brengen. Veel mensen die uit een cultuur komen zoals bijvoorbeeld Zuid-Korea, geloven dat het leven enigszins een worsteling is, dat je hard moet werken en flink moet studeren in het leven. Wanneer je maar hard genoeg werkt, zal er uiteindelijk een beloning volgen. Veel mensen werken hun hele leven zonder zich te realiseren wat die beloning zou kunnen zijn en wanneer zij hun baan verliezen of met pensioen gaan, beseffen zij dat dit niet de beloning was waar zij op hadden gehoopt Zij zijn teleurgesteld en veel mensen blijven met het gevoel zitten dat hun leven een verspilling was, omdat zij naar iets hebben gestreefd, maar dat nooit helemaal hebben bereikt.

Nu, mijn geliefden, ik kan je ervan verzekeren dat wanneer ik terugkijk op bijna een eeuw waarin wij leringen van de geascendeerde meesters hebben gegeven (teruggaand tot de tijd waarin ik heel vele jaren geleden de Violette Vlam en de kennis over de Violette Vlam heb uitgegeven) dan kan ik zien dat er een bepaald percentage van de spirituele studenten het spirituele pad hebben benaderd met hun culturele vooroordeel. Zij hebben gedacht dat wij, de geascendeerde meesters, op de god leken waar zij mee zijn opgevoed (zoals het boze, oordelende wezen in de lucht) of dat wij hetzelfde van hen verlangden als hun cultuur.

Je komt bij het spirituele pad en je gaat met het spirituele pad aan de slag met je culturele vooroordeel en je projecteert dat wij, de geascendeerde meesters dit van je eisen. Maar zie je, wij eisen niets van jou. Wij zij niet de oorzaak ervan dat jij jezelf, het leven en het pad serieus neemt, want wij weten natuurlijk wat de sleutel is tot spirituele groei. Dat is je bewustzijn veranderen en dat is geen mechanisch, maar een creatief proces. Met ‘creatief’ bedoel ik iets heel specifieks.

Wanneer je een mechanisch proces bekijkt, is dit iets wat mensen mechanisch kunnen doen, en ik bedoel daarmee dat zij bewust zijn, maar zij zijn zich niet bewust gewaar van wat zij doen. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de vele fabrieken waar mensen aan een assemblagelijn zitten en een paar opdrachten hebben bij een productie-eenheid die langs hen schuift. Zij moeten hier een schroef en daar een bout indoen, of ze moeten iets anders doen. Zij zitten daar en herhalen dit proces vele keren per dag. Dit is iets wat zij kunnen en natuurlijk zijn ze bewust, maar zij zijn niet gewaar, zij zijn niet echt wakker. Zij doen dit mechanisch. Misschien is hun geest elders of misschien bevindt hun geest zich wel in een staat die bijna op coma lijkt.

Er zijn veel mensen die hun hele leven op zo’n mechanische manier leiden, omdat zij zich er nooit helemaal van bewust zijn van wat zij aan het doen zijn. Heel veel, heel veel mensen vinden het spirituele pad en zij gaan met die mechanische denkwijze met het spirituele pad aan de slag. Zij denken dat het een kwestie is van een lering bestuderen, decreten opzeggen, invocaties opzeggen, mediteren, naar conferenties gaan, dit doen, dat doen. Zij denken dat als zij al die dingen doen op de wereld, er dan op een dag een beloning volgt, want zij worden dan als bij toverslag in een wezen met een hogere bewustzijnsstaat getransformeerd.

Je bewust zijn van een creatief proces
Wij hebben al heel lang geprobeerd (en vooral door deze boodschapper, omdat het de kern is van de boodschap van het Aquariustijdperk) dat die mechanische aanpak van het spirituele pad niet zal werken. Dit zijn de mensen die de hemel met geweld willen nemen, zoals Jezus heeft gezegd, de mensen die op de Schriftgeleerden en farizeeërs lijken, die denken dat het voldoende is om de uiterlijke dingen te doen en dat het spirituele pad hier over gaat. Wij hebben studenten van geascendeerde meesters gezien die zich er heel enthousiast en vastberaden op hebben toegelegd en grote inspanningen leveren om decreten op te zeggen en het pad op een bepaalde manier te volgen. Wanneer zij dit tien, twintig, of dertig jaar hebben gedaan, komt er een moment waarop zij dat niet meer kunnen volhouden en dan voelen zij zich teleurgesteld. Zij kunnen zelfs het gevoel hebben dat zij door de geascendeerde meesters bedrogen zijn en zij gaan betwijfelen of het pad wel echt is, of de geascendeerde meesters wel echt bestaan, of of het zelfs wel zin heeft om te proberen iets te doen.

De reden is dat die mensen zich niet hebben aangesloten bij het innerlijke pad, het innerlijke creatieve pad, dat maar om één ding draait: uit je gewone bewustzijnsstaat stappen en naar jezelf kijken, naar het leven kijken met een groter gevoel van gewaarzijn. Vervolgens in te zien dat er een patroon in jouw psyche bestaat dat jou tegenhoudt. Het zorgt ervoor dat je lijdt, dat je het gevoel hebt dat het leven niet is wat het moet zijn. Het maakt dat jij je leven te serieus neemt, het bezorgt je emotionele pijn en mentale verwarring. Het zorgt ervoor dat jij jezelf als een ingeperkt wezen beschouwt dat niet bepaalde grenzen kan overgaan. Wanneer je dit patroon bewust ziet, wanneer je het echt ziet, wanneer je het besluit ziet dat erachter zit, dan kun je bewust een andere beslissing nemen en dan heb je een beslissende stap voorwaarts gedaan op het spirituele pad.

Nu, onze decreten en invocaties werken daadwerkelijk met betrekking tot het transformeren van de energie die het moeilijk voor jou maakt om een stap terug te doen en jezelf met een hoger gewaarzijn te bekijken. Een stap terug doen en naar jezelf kijken is niettemin geen mechanisch proces, je moet dat bewust doen. Daarom noem ik het een creatief proces, omdat het bewustzijn van jezelf vereist, jezelf observeren en de bereidheid om een beslissing te nemen.

Veel mensen hebben creativiteit als een inspirerend proces bekeken. Er zijn veel schrijvers of schilder die soms het gevoel hebben dat zij op een magische manier uit een bron inspiratie ontvangen en dat zij dan kunnen schilderen of kunnen schrijven of  muziek kunnen spelen of nieuwe ideeën kunnen ontvangen. Dit komt omdat de mensen zich er niet bewust van gewaar zijn en zij hebben niet bewust meesterschap over het creatieve proces. Wij roepen jullie, de spirituele studenten, op om een betere aanpak te hebben door te proberen om bewust van het creatieve proces gewaar te worden, zodat jullie niet passief op inspiratie gaat zitten wachten, maar actief naar inspiratie op zoek gaan.

De Gouden Eeuw is geen last
Deze boodschapper heeft de leringen van de geascendeerde meesters vele jaren geleden gevonden en een aantal jaren heeft hij zich er heel enthousiast en vastberaden en met veel inspanning aan gewijd. Toen kwam er een moment dat hij besefte dat het tijd werd voor een andere aanpak. In feite kreeg hij door, dat niet wij, de geascendeerde meesters, van hem eisten dat hij zo hard moest werken. Hij eiste dat van zichzelf en hij had wel zijn hele leven zo hard kunnen blijven werken zonder enige vooruitgang te boeken. Er was geen kracht van buitenaf, er was geen karma van buitenaf, die van hem eiste dat hij het een bepaalde tijd op die manier moest doen. Hij moest dit op die manier doen tot hij van binnen het besluit nam dat het tijd was om een betere aanpak te bedenken.

Jullie kunnen natuurlijk allemaal datzelfde proces volgen door innerlijk te beseffen dat het ware innerlijke pad bestaat uit jezelf observeren en de patronen te ontdekken en die dan te overwinnen, iets los te laten en te besluiten dat je het beter wilt aanpakken, besluiten dat je een hogere waarheid wilt, een beter beeld van jouw leven en jezelf wilt hebben. Dit wil ik graag voor jullie allemaal. Ik heb het al eerder gezegd, ik wil niet dat mij studenten lijden en het gevoel hebben dat het pad een leven lang een last voor hen is. En dat jij je dan als jij op het eind van je leven, wanneer jij je lichaam hebt verlaten, en op je leven terugkijkt, realiseert dat alles waar je naar hebt gestreefd, al je lijden, al het oordelen en tempo maken, jou niet in staat heeft gesteld om je goddelijke plan helemaal ten uitvoer te brengen.

Daarom wil ik graag dat jullie gaan beseffen wat de gave is die jij komt brengen, zodat je daarmee kunt beginnen. Je komt niet tot dat besef als je het gevoel hebt dat het pad gewoon iets is wat je moet doen, gewoon nog een last die ik je geef te dragen. De Gouden Eeuw van Saint Germain brengen is geen last, het is geen plicht, het is niet iets wat jij absoluut moet doen. Ik dwing niemand ertoe om aan de slag te gaan om de Gouden Eeuw te brengen.

Ik heb helemaal de wens niet dat jij je de rest van je leven zo belast voelt, jezelf en het spirituele pad erg serieus neemt. Ik wil niet graag dat jij de rest van jouw leven doorbrengt in een staat waarin jij jezelf niet accepteert en altijd het gevoel hebt dat je niet genoeg doet en achter ligt. Ik wil graag dat je dit patroon in jouw psyche overwint, zodat je opnieuw die staat krijgt waarin je net een klein kind bent dat vrolijk en liefdevol met het leven experimenteert.

Vrede sluiten met het Moederrijk
Om naar die staat terug te keren, wil ik jullie twee dingen presenteren waar je over na kunt denken. Er is natuurlijk veel wat je hierover kunt zeggen en wij zullen er waarschijnlijk ook veel over gaan zeggen. Toch wil ik je twee dingen meegeven. Het ene is dat je dit gevoel moet overwinnen dat er in heel veel culturen zit geworteld dat de materiële wereld, het Moederrijk, tekort schiet of kwaadaardig is of tegen jou is, jou niet wil geven wat jij denkt nodig te hebben of wat jij wilt hebben.

Veel, heel veel culturen hebben dit bewustzijn van gebrek. Opnieuw, wanneer je naar de geschiedenis van die culturen kijkt, is het heel begrijpelijk waarom de oudere generatie dit gevoel had. Wanneer je naar je ouders hier in Korea kijkt, kun je inderdaad zien dat zij ook moesten worstelen. Daardoor is het begrijpelijk dat zij dit hele subtiele gevoel hebben geaccepteerd dat er gebrek in de natuur is en dat zij hard moeten werken om de natuur bijna te dwingen om hen meer overvloed te schenken.

Jullie, de jongere generatie, de spirituele mensen van elke generatie, kunnen verder zien dan dit culturele vooroordeel. Jullie kunnen eraan werken om je weer met Moeder Natuur, met het Moederrijk, met het materiële rijk te verzoenen. Jullie kunnen gaan accepteren wat Jezus heeft gezegd, namelijk dat de Vader je met het grootste genoegen het koninkrijk schenkt door God de Moeder, die het materiële rijk is. Jullie kunnen dan de vele leringen die wij hebben gegeven, waaronder de leringen van Moeder Maria, in ‘A Course in Abundance’ over hoe je kunt gaan begrijpen dat het Moederrijk je alles geeft wat je wenst, maar ze kan je alleen maar reflecteren wat jij op het Ma-terlicht projecteert. Dus moet je het bewustzijn van gebrek overwinnen dat jullie ouders en jullie cultuur aan jullie heeft opgedrongen.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor vele andere delen van de wereld waar ouders en grootouders de oorlogen en de worsteling om een welvarender samenleving op te bouwen, hebben meegemaakt. Ik ben mij er natuurlijk ook heel erg van bewust dat men op veel delen van de wereld nog steeds geen welvarende samenleving heeft opgebouwd, maar ik spreek specifiek tegen degenen die wel een bepaald niveau van materiële overvloed hebben die hen in staat stelt om zich op ander aspecten van het leven te richten, in plaats van zo hard te werken voor je fysieke, materiële overleving.

Vrede sluiten met je goddelijke plan
Als tweede moet je op het punt komen dat je beseft dat jouw goddelijke plan niet door een kracht van buitenaf werd opgedrongen. Er zijn veel spirituele studenten die op het spirituele pad komen en ons dan horen zeggen: “O, we willen dat je die decreten en invocaties opzegt om de negatieve energie te transformeren die jouw persoonlijk of de wereld belast. Wij willen dat je studeert, dat jij je bewustzijn verhoogt, wij willen dat je dit en dat doet.” Veel mensen gebruiken dan hun culturele vooroordeel en denken dat wij nu van jullie eisen dat jullie hard werken om elementen van je goddelijke plan naar buiten te brengen.

Mijn geliefden, het is niet zo dat wij geen spirituele studenten nodig hebben die werk doen en omdat er niet heel veel spirituele studenten openstaan voor onze leringen, waarderen wij het heel erg wanneer je werk verricht en wanneer je veel decreten en invocatie opzegt, omdat die voor een positief effect zorgen. Ik zeg niet dat jij je niet hoeft in te spannen, maar ik zeg dat jij een evenwichtige inspanning moet leveren, zodat je leven niet wordt helemaal wordt verzwolgen door je werk en in je vrije tijd nog decreten en invocaties moeten opzeggen. Je hebt nooit eens tijd om een stapje terug te doen en je af te vragen: “Wil ik de rest van mijn leven zo leven? Wat is mijn goddelijke plan? Wat zijn de elementen van mijn goddelijke plan?”

Ik wil je ervan bewust maken dat veel mensen dit gevoel kunnen hebben dat het vervullen van jouw goddelijke plan een verplichting is, het is je plicht, het is hard werken, het is iets wat je moet doen, omdat een kracht van buitenaf dat van je vraagt. Dit is niet waar en je moet er bewust aan werken dat jij je met jouw goddelijke plan verzoent en beseft dat jouw goddelijke plan niet van een bron van buitenaf komt. Hier heb jij voor gekozen.

Toen jij je goddelijke plan koos, had je een beter perspectief dan nu in de vier lagere lichamen en jij het leven met dat filter bekijkt. Toen jij je goddelijke plan hebt gemaakt, kon je het vanuit een beter perspectief bekijken en je kon zien wat je wilde doen, wat je wilde brengen. Wanneer je hiermee in contact komt, kun je tot het besef komen dat er twee elementen aan jouw goddelijke plan zitten.

Het karma dat je in evenwicht moet brengen en de psychologische problemen die je moet oplossen aan de ene kant. Dit zou je in zekere zin kunnen beschouwen als het werk dat je moet verrichten, omdat het in de weg staat van het tweede deel van jouw goddelijke plan, en dat is dat jij je geschenk aan deze planeet geeft. Mijn geliefden, jouw geschenk geven is niet een last, het is geen verplichting en het is niet hard werken. Het is spel. De sleutel om jouw geschenk te geven is door een kinderlijke geest te hebben.

Hoe ziet de geest van een kind eruit? Hij maakt zich geen zorgen over hoe hij de kost verdient, hoe hij aan voedsel komt en een dak boven zijn hoofd heeft. Het heeft het gevoel dat er voor hem wordt gezorgd en je kunt op het punt komen dat je vrede met de Moeder sluit en je hebt praktische stappen gedaan om in je eigen levensonderhoud te voorzien en daarna kun jij die zorg loslaten. Je weet dat dit kan gebeuren en dat dit gaat gebeuren en het kan misschien bepaalde tijd en energie van je vragen, maar het zal je leven niet verzwelgen en dus kun jij je de rest van de tijd richten op jouw geschenk, jouw gave, omdat jij weet dat dit jou de grootste vreugde zou schenken, de meeste voldoening, het meest het gevoel dat je leven zin heeft.

Velen van jullie zijn misschien opgevoed door jullie ouders om altijd naar de erg praktische voorwaarden te kijken, hoe je een goede baan krijgt. Om een goede baan te krijgen, moet je een goede opleiding hebben. Dus moet je kijken welke banen er in jouw samenleving zijn en welke opleiding je nodig hebt om aan die baan te komen. Het eerste deel van je leven heb je gewijd aan praktische, uiterlijke maatregelen. Nu kunnen sommigen van jullie dit – jouw vaardigheden, jouw ervaring – gebruiken om in je eigen onderhoud te voorzien, dus je hoeft je niet meer druk te maken over de praktische aspecten.

Anderen zullen tot de ontdekking komen dat wat je hebt gedaan om jezelf op te leiden, eigenlijk niets te maken heeft met het geschenk van je goddelijke plan. Deze boodschapper is er een voorbeeld van, omdat hij een opleiding heeft gevolgd, maar vervolgens besefte dat dit niet echt de bedoeling was om als geschenk aan deze planeet te geven. Hij heeft er lang aan gewerkt om dat geschenk te ontdekken en toen besefte hij dat hij boodschapper moest worden voor de geascendeerde meesters, schrijver zijn en allemaal nieuwe ideeën naar buiten brengen. Dit heeft hem veel meer vreugde, meer zingeving, meer vervulling dan iets anders gegeven als hij met zijn opleiding had kunnen doen, hoewel dat ook creatief werk zou zijn geweest.

Voor veel van jullie geldt hetzelfde. Je zult niet doen wat deze boodschapper doet en veel van jullie zullen een manier vinden om in de samenleving actief te zijn, in het leven te werken, zodat je voor een gerieflijk leven zorgt. Je kunt nog steeds iets vinden waardoor je iets nieuws kunt brengen, iets wat je voldoening schenkt of creatief te zijn. Je doet dat wanneer je kunt spelen met wat je doet. Het is je van jongs af aan bijgebracht: “Je moet een opleiding volgen, je moet een baan krijgen, je moet hard werken, omdat je op die manier in het leven vooruitkomt.” Vervolgens kun je wanneer je uit je werk komt, in je vrije tijd genieten. Voor velen van jullie is het mogelijk om die omslag in bewustzijn te maken, omdat je eigenlijk beseft dat je jouw geschenk, het aspect van jouw goddelijke plan dat je geschenk is, door jouw werk kunt geven. Dus kun je gaan spelen met bepaalde elementen van jouw werk. Je kunt een nieuwe manier bedenken om je werk te benaderen.

Misschien kun je een andere baan vinden, een andere positie innemen, maar je zoekt naar een manier om het speels te maken in plaats van die last waar je vanaf wilt. Op dat moment krijg je het gevoel dat er deuren voor je opengaan. Je begint iets te zien wat je daarvoor nog niet zag. Ineens dient zich een kans aan en het lijkt de logische volgende stap om door die deur heen te lopen. Je doet het en dan ben je in een andere situatie, waarin je meer het gevoel hebt dat jij jouw creativiteit kunt uiten.

Vrede sluiten met het spirituele pad
Ik wil jullie op het volgende wijzen: Het spirituele pad heeft fases. Er is een bepaalde fase waarin je gewoon niet kunt zien wat erna komt, je kunt de volgende fase niet zien. Je kunt alleen maar bedenken hoe het voelt om in de lift van een groot gebouw te stappen en in een gesloten kamer te staan, omdat je niet kunt zien wat er buiten de ramen gebeurt. Je kunt dan naar een bepaalde verdieping omhooggaan en wanneer je daar bent, kun je iets zien wat je op de begane grond niet zag. Je kunt zien wat er achter de bomen is, je kunt zien wat er achter de heuvel ligt en dan kun je zelfs nog hoger en zien wat er achter die andere gebouwen die lager zijn dan het gebouw waar jij bent, zit. Zo verloopt het spirituele pad.

Op dit moment ben je in een bepaalde fase en je bent geneigd om die fase heel serieus aan te pakken. Je bent geneigd om bepaalde beperkingen te voelen. Dit is begrijpelijk, mijn geliefden, maar is dit constructief? Als je jouw bewustzijn kon veranderen, zou je kunnen beginnen te beslissen dat jij een poging wilt doen om meer te spelen. Of misschien wil je liever beslissen dat je niet zo veel inspanningen meer wilt doen, ophouden zo hard te werken, stoppen zo serieus, zo gedreven, te zijn. In plaats daarvan doe je een stapje terug en richt jij je meer op de speelse aspecten van jouw situatie.

Als je dat zou doen, als je zou proberen niet zo veel inspanningen te verrichten, dan zou je zien dat er geleidelijk aan zich iets begint te openen. Je krijgt geleidelijk aan een breder perspectief en je kunt zien waar je misschien niet over tien jaar zult zijn, maar je kunt een deur zien opengaan die jij niet eerder had gezien. Dan kun je zien dat de volgende stap is dat jij door die deur loopt.

Er is nog nooit iemand geïncarneerd die zich volledig bewust was van zijn goddelijke plan of hoe het leven er de rest van dat leven uit zou zien. Zelfs Jezus wist dit niet van tevoren. We moeten allemaal beginnen op het punt waar we zijn en ons vervolgens openstellen voor de volgende stap. Wanneer die deur opengaat, gaan wij door de deur zonder te weten wat daar achter zit, maar we hebben het vertrouwen dat dit de logische stap is die wij moeten nemen. Wanneer wij dan op het volgende niveau zijn, werken wij er opnieuw aan om ons perspectief, onze visie, te vergroten en dan zien wij weer een volgende deur.

Je kunt op het punt komen waarop je vrede hebt gesloten met het feit dat het leven zo verloopt. Dit hebben wij de Rivier van Leven genoemd, omdat je tevreden bent met waar je bent, je bent tevreden om met de Rivier van Leven mee te gaan, omdat je weet dat de juiste deuren voor je open zullen gaan op het juiste moment. Wanneer jij afgestemd bent, wanneer jij speels bent, wanneer jij bereid bent om op de stroom van het leven mee te gaan, kom je op het juiste moment op de juiste plaats, inclusief het moment om te incarneren aan het eind van jouw leven.

Dit noemen wij in de stroom van de Rivier van Leven zijn. Het is niet zo dat je alles weet. Er wordt niet gegarandeerd dat je een bepaald resultaat behaalt, maar de resultaten zijn niet zo belangrijk, omdat jij geniet van het proces in plaats van je op het resultaat te richten. Ik heb het over mensen gehad die hun hele leven werken, altijd als een ezel achter de wortel aan gaan die voor hun neus hangt, maar die krijgen zij nooit te pakken; die hebben nooit het gevoel dat iets genoeg of goed genoeg is. Dit willen wij niet graag voor jullie.

De sleutel om door te gaan na moeilijke situaties
Wij willen graag dat jullie tevreden zijn over jezelf, te zijn waar je bent op het pad, te zijn waar je bent in het leven. Deze boodschapper heeft zich vele jaren geleden gerealiseerd dat de sleutel om verder te gaan na een bepaalde situatie, is dat niets van die situatie een reactie meer bij je oproept. Daarom verlang je er niet naar om uit die situatie te komen, je bent tevreden met de situatie waar je in bent. Wanneer je tevreden bent met de situatie waarin je zit, dan ben je vrij om verder te gaan en dan zie je deuren opengaan.

Zolang jij nog strijdt, zolang je rebelleert tegen waar je bent, kun je niet verder. Waarom kun je dan niet verder? Omdat jij jezelf in jouw huidige situatie hebt geplaatst, omdat jij een bepaalde les nog niet hebt geleerd. Er zit nog iets in je psyche wat je op moet lossen en niet hebt gezien. Zolang jij met die situatie worstelt, maakt de spanning die je schept door ermee te worstelen het onmogelijk om een stap terug te doen en naar je reactie kijken en te zeggen: “Waarom reageer ik zo? Wat is het mechanisme in mijn psyche? Wat is de overtuiging die ervoor zorgt dat ik zo reageer?”

Pas wanneer je een stap achteruit doet, kun je die spanning overwinnen. Wanneer je ziet wat het patroon vormt dat de spanning schept, kun je het oplossen. Wanneer je de situatie bekijkt, die bijvoorbeeld kan zijn hoe jij op je ouders reageert, dan kun je op het punt komen dat je dat element in jouw psyche oplost dat ervoor heeft gezorgd dat jij zo op je ouders reageerde. Dan kun je naar je ouders kijken en zeggen: “Maar nu ik geen negatieve reactie meer heb op mijn ouders, zijn het eigenlijk heel erg aardige mensen en kan ik met hen leven.” Dat is het moment waarop je vrij bent om te zeggen: “Maar wil het feit dat ik met hen kan leven zeggen dat ik met hen wil leven?”

Op dat moment zal er een deur opengaan en dan zie je dat het misschien wel jouw goddelijke plan is om ergens anders heen te gaan, maar je doet het niet om bij je ouders weg te komen. Je loopt niet weg, je loopt niet voor iets weg. Je gaat naar iets hogers. Je gaat naar een nieuwe situatie. Misschien is het niet eens nodig om de relatie met jouw ouders, jouw familie, of jouw samenleving te verbreken.

Ik kan je beloven dat wanneer jij jouw perspectief, de dynamiek, verandert die je met andere mensen hebt, andere mensen ook zullen veranderen, zelfs als zij niet bewust aan hun psyche werken. Jij zult hen anders behandelen en in veel gevallen zal dat ervoor zorgen dat zij jou ook anders behandelen. Als zij niet in staat of bereid zijn om dat te doen, dan kun jij gewoon verder gaan of misschien zelfs toegeven dat jij tot op bepaalde hoogte een relatie met je ouders wilt onderhouden. Die zal aan hun voorwaarden voldoen en zijn wat het is, maar die beperkt jou niet, omdat jij jouw eigen weg in het leven gaat, het pad dat jij wenst te bewandelen, en je bent daar tevreden mee.

Al spelend op weg gaan naar de Gouden Eeuw
Ik wil jullie op het volgende wijzen: de sleutel om je goddelijke plan uit te voeren en de sleutel tot de Gouden Eeuw brengen, is dat je die als een speelse daad beschouwt. Om dit voor jou te laten gebeuren, moet je kijken naar: “Wat zijn de elementen in mijn leven en mijn eigen psyche die mij verhinderen om te spelen, die mij misschien zelfs wel laten denken dat het misschien wel fout is om te spelen?”

Het is ironische dat je ouders je het leven schenken en voor jou zorgen in je jeugd. In het ideale geval zouden zij degenen moeten zijn die jou een veilige omgeving bieden, waarin je kind mag zijn en je laten spelen. Ironisch genoeg zijn het  in veel gevallen nu juist de ouders die de grootste beperking voor een kind vormen, omdat de ouders het vermogen van het kind vernietigen om te spelen en het leven vanuit een speels perspectief te benaderen. De ouders zijn degenen die de kinderen iets opleggen wat het moeilijk voor kinderen maakt om speels met het leven om te gaan.

Jullie zijn spirituele studenten, jullie kunnen bewust dit patroon overwinnen van alles wat je ouders of je cultuur jullie hebben opgedragen. Jullie kunnen op het punt komen dat je naar je ouders kijkt, jullie kunnen jee cultuur bekijken, maar je er niet door laten belemmeren. Jullie worden niet in een patroon gedwongen om erop te reageren. Jullie zijn nog in staat om te spelen.

Als je dit kunt, zul je een belangrijke bijdrage leveren om jullie cultuur te veranderen en die op het niveau te brengen van de Gouden Eeuw. Zoals ik zei, de cultuur die veel naties op hun huidige niveau heeft gebracht, kan je niet naar de Gouden Eeuw voeren. Jullie zullen natuurlijk ook een grote bijdrage leveren om jullie eigen leven gemakkelijker en aangenamer te maken en dit willen wij allemaal heel graag voor jullie, namelijk dat je ervan kunt genieten dat je op deze aarde geïncarneerd bent.

Wij weten dat er veel problemen en uitdagingen op deze aarde zijn, maar wanneer je de denkwijze van de Gouden Eeuw hebt, zullen je uitdagingen je niet belemmeren om vrede te hebben met het feit dat je bent geïncarneerd, tevreden te zijn over wie je bent, tevreden te zijn over de uitvoering van jouw goddelijke plan. Wanneer je tevreden bent, kun je speels zijn. Hoe kun je speels zijn wanneer je niet tevreden bent?

Dit willen wij graag voor jullie. Denk eens na over de uitspraak van Jezus: “Als je niet een klein kind wordt, zul je niet het koninkrijk ingaan.” Hoe komt dat? Omdat de kindergeest, ervoor zorgt dat jij openstaat om een geschenk te ontvangen. Want om de Gouden Eeuw van Saint Germain te openbaren op het fysieke vlak, moet het proces als volgt verlopen:

Ik ben een geascendeerde meester.
Ik visualiseer het beeld van de Gouden Eeuw vanuit mijn perspectief.
Ik kan dit niet dwingen zich fysiek te manifesteren.
Het kan alleen maar fysiek worden gemanifesteerd wanneer degenen onder jullie die zijn geïncarneerd, het als een geschenk kunnen accepteren, elementen ervan als gave kunnen accepteren.
Jullie kunnen een geschenk pas accepteren als jullie er open voor staan.
Hoe kunnen kunnen jullie mijn geschenk ontvangen, als jullie denken dat het een worsteling is en dat je hard moet werken en je inspannen?

De Gouden Eeuw is mijn geschenk aan de mensheid en geschenken moeten worden ontvangen voor zij invloed op het materiële rijk kunnen uitoefenen. Alleen jullie, de spirituele mensen, kunnen die pas ontvangen wanneer je de kinderlijke geest van een kind hebt dat je met het leven laat spelen, met het pad laat spelen. Wanneer je ziet dat ik niet een strenge meester ben die iets van je eist, maar een liefdevolle meester die je heel graag het geschenk wil geven, dan kunnen jullie ontvangen wat ik deze planeet aanbied.

Ik laat jullie achter met veel stof tot nadenken. Ik hoop dat jullie erover willen nadenken en het gebruiken om een stapje achteruit te doen en de elementen in je leven te bekijken die jou je onschuld hebben afgenomen en je verhinderen om met het leven te spelen vanuit die prachtige gemoedstoestand die wij de kinderlijke geest hebben genoemd, maar eigenlijk meer is dan een kind op aarde uitdrukt. Het is waarlijk dat innerlijke gevoel, die innerlijke staat, die onschuld, dat je weet dat je één met de geascendeerde meesters boven, en al het leven beneden, bent. Daarom ben je in de stroom in de vorm van een acht tussen de geest en de materie die de Rivier van Leven waarlijk is.

IK BEN in die Rivier, en de volgende 2000 jaar zou je zelfs kunnen zeggen dat ik de Rivier van Leven ben voor planeet aarde. Jullie kunnen ook in die Rivier zijn, zelfs wanneer je fysiek geïncarneerd bent. De vraag die ik jullie voorleg, is: “Blijf je worstelen door tegen de stroom van de rivier in te gaan, of besluit je bewust om met de Rivier van Leven die IK BEN, mee te gaan? “