In de Geest van een Dictator kijken

ONDERWERPEN: Menselijk en gevallen bewustzijn – Inzicht krijgen in gevallen wezens – De illusie van perfectie – Op jezelf gericht zijn – Proberen te bewijzen dat God ongelijk heeft – Dictators hebben maar weinig persoonlijke macht – De angst om ongelijk te krijgen – Een dictator moet iemand de schuld kunnen geven – Zou een dictator kunnen veranderen? – Een ontwikkeling die op China lijkt – Een omslag in de internationale gemeenschap

Geascendeerde Meester Padma Sambahava, 1 juli 2016 – Seoul, Korea

Ik ben de Geascendeerde Meester Padma Sambahava, en ik zou jullie mee willen nemen op een reis in de geest van een dictator. Wij zullen ons in het begin niet op één bepaalde dictator richten, omdat ik niet wil dat dit alleen maar voor één persoon geldt. Wanneer je naar de lange geschiedenis van deze planeet kijkt, zoals het zelfs in de geschiedenisboeken staat, kun je zien dat er een groot aantal leiders is geweest die zichzelf in een positie hebben geplaatst waarin niemand zich tegen hun beslissingen kon verweren. Zij hadden absolute macht. Als zij zeiden dat iets zus of zo moest gaan, dan ging het zus of zo, dan zou het zus of zo worden en iedereen die daar bezwaar tegen maakte, werd eenvoudig gedood of verwijderd.

Menselijk en gevallen bewustzijn
Je denkt misschien dat dit fenomeen onvermijdelijk is. Je denkt misschien dat het een product is van het menselijke bewustzijn. Wij hebben jullie onderricht over het ego dat een deel van het menselijke bewustzijn vormt en je denkt misschien dat een dictator die zichzelf in zo’n positie van absolute macht plaatst, gewoon menselijk bewustzijn heeft en het ego tot in het uiterste heeft doorgevoerd.

Ik zou onderscheid willen maken tussen ‘menselijk bewustzijn’ en ‘gevallen bewustzijn’. Waar wij gewoonlijk naar verwijzen als menselijk bewustzijn is een bewustzijn dat niet zo ontwikkeld hoeft te zijn. Eigenlijk is het niet menselijk bewustzijn, het is menselijk on-bewustzijn of gebrek aan gewaarzijn. Bepaalde levensstromen zijn gewoon niet bepaald slecht en hebben geen kwade bedoelingen, maar handelen eenvoudig vanuit hun bewustzijnsstaat en zij zijn tot een bepaald niveau gegroeid. Het kan zijn dat ze heel lang niet zijn geïncarneerd, het kan zijn dat ze zijn misleid om op een bepaald niveau te blijven of omdat zij geen beslissingen wilden nemen die hen hogerop zouden kunnen brengen. Het is gebrek aan ontwikkeling, gebrek aan gewaarzijn.

Een gevallen wezen heeft geen gebrek aan gewaarzijn in die zin dat hij niet zoveel ervaring heeft gekregen. Hij heeft wel veel ervaringen gehad, en zo heeft hij geleerd om anderen te manipuleren en hen te laten buigen voor zijn wil. Wezens die het gevallen bewustzijn hebben, hebben geleerd hoe zij hun voordeel kunnen doen met het menselijke bewustzijn. Zij kunnen degenen met een menselijk bewustzijn hen blindelings laten volgen, omdat zij hen om de tuin geleid hebben door te zeggen dat de gevallen leiders goede bedoelingen hebben of dat zij bang zijn om op wat voor manier ook te protesteren.

Ik wil dat jullie je realiseren dat het gevallen bewustzijn, het bewustzijn van een dictator, er eenvoudig niet uit bestaat om de menselijke neiging tot egoïsme in het uiterste door te voeren. Het is een heel ander bewustzijnsniveau. Het is niet gebrek aan ontwikkeling, het is een ontwikkeling die opzettelijk in iets negatiefs is veranderd. Het wezen probeert zichzelf als god op aarde te vestigen, omdat hij heeft geweigerd om te transcenderen en zo god in een spiritueel rijk te worden. Die weigering om te transcenderen is niet hier op aarde gebeurd, die vond voor de meeste gevallen wezens plaats in een andere sfeer en daarom voelen de gevallen wezens geen verwantschap met de menselijke wezens die op aarde evolueren. Zij beschouwen hen slechts als werktuigen en voelen geen mededogen, geen gevoel van verbondenheid, met menselijke wezens.

Inzicht krijgen in gevallen wezens
Laten we nu een een reis maken door de geest van zo’n dictator. Ik kan je ervan verzekeren dat er veel meer van die dictators zijn geweest dan je kunt afleiden uit de bestaande geschiedenis. In eerdere tijdperken zijn er een paar geweest die veel extremer waren dan je tegenwoordig of in de recente geschiedenis ziet. Ik heb natuurlijk al een hele tijd dit fenomeen bestudeerd net als de andere geascendeerde meesters. Toen wij geïncarneerd waren, hebben wij er vaak voor gekozen om een nauwe band met gevallen wezens aan te gaan, omdat wij hen van dichtbij wilden bestuderen om de denkwijze van een gevallen wezen te leren kennen.

Nu is jezelf in de buurt van een gevallen wezen stationeren niet een opleidingsmethode die ik zou aanbevelen. In feite, als ik helemaal eerlijk moet zijn (zoals je natuurlijk kunt zijn nadat je bent geascendeerd) kan ik zien dat ik een mix van naïviteit en hoogmoed school in de beslissing om met gevallen wezens om te gaan. Ik had de overtuiging dat het mogelijk was om gevallen wezens te begrijpen en ik had de overtuiging dat ik in staat was om een gevallen wezen te begrijpen.

Dat zijn gevaarlijke overtuigingen en ik vertel het je, omdat ik je een verhandeling wil geven over bepaalde aspecten van het gevallen bewustzijn. Ik wil niet dat je de houding ontwikkelt, op grond van wat ik je vertel en wat andere meesters je hebben verteld in andere boeken en dictaten, dat jij de gevallen denkwijze volledig begrijpt. Je moet begrijpen dat het gevallen bewustzijn duidelijk een irrationeel element heeft en dat het niet kan worden gereduceerd tot iets wat aan rationele, logische, lineaire wetten en patronen voldoet.

Met andere woorden, je moet niet gaan denken dat jij een bepaalde dictator kunt bestuderen (zijn houding en zijn daden in het verleden bestuderen) om te voorspellen wat zo’n wezen vervolgens gaat doen. Op bepaalde tijden is het heel voorspelbaar wat zo’n wezen gaat doen, omdat hij doorgaat in het patroon dat hij al heel vaak heeft laten zien. Maar er komen ook momenten waarop een dictator iets onverwachts doet, en dat kan goed of kwaad uitpakken. Ik zeg dit, omdat ik je niet deze verhandeling geef om er met een bepaalde persoon mee aan de slag te gaan en dan te gaan denken dat die persoon zich altijd op een bepaalde manier zal gedragen en niet een positieve richting op kan gaan.

De illusie van perfectie
Het patroon dat je bij veel beschavingen ziet, is dat er een koning, keizer of een andere heerser zichzelf in de positie van absolute macht heeft geplaatst, omdat zijn onderdanen, zijn volgelingen, denken dat hij recht heeft op het absolute gezag. Je ziet dus dat veel van hen zich laten adoreren door de mensen van wie zij de leider zijn.

Je weet misschien wel dat er de laatste decennia een concept naar de wereld wordt uitgedragen van leiderschap en trainingen in leiderschap dat ‘dienend leiderschap’ heet. Bij veel van die dictators zie je geen dienend leiderschap en zo kun je te weten komen of iemand het gevallen bewustzijn heeft. Voor hen komt het concept om de mensen te dienen niet goed uit, zoals ze zeggen. Zij zijn er heel duidelijk in dat het volk er is om hen te dienen.

Wat is ervoor nodig om jezelf als dictator neer te zetten die wordt geadoreerd door zijn volk met bijna het gezag van een god of zelfs goddelijke persoonlijke eigenschappen? Dat jij een specifieke variant van het gevallen bewustzijn krijgt, dat met het concept werkt dat er in het materiële rijk iets bestaat wat op perfectie lijkt. Dat iets in het materiële rijk perfect kan zijn, wat betekent dat het meer is en staat boven wat iemand of in ieder geval de overgrote meerderheid van de mensen kunnen bereiken of manifesteren.

Het is opnieuw belangrijk dat jij je realiseert dat die staat om in perfectie te geloven niet is ontwikkeld door het menselijke bewustzijn. Het is geen kwestie van het menselijke bewustzijn of het menselijke ego in het uiterste doorvoeren en  dan in die perfectie te geloven. Nee, mijn geliefden, dit is het product van het gevallen bewustzijn dat kwalitatief verschilt van het menselijke bewustzijn. Perfectie wordt gebaseerd op een totale ontkenning van jouw eigen identiteit als zoon of dochter van God.

Op jezelf gericht zijn
Wij hebben je verteld dat alle levensstromen zijn begonnen toen ze werden geschapen door hun spirituele ouders en door jouw IK BEN Aanwezigheid naar een lichaam werden gezonden. Je bent begonnen met een heel gelokaliseerd gewaarzijn. Door geïncarneerd te zijn (hetzij in deze of een vroegere sfeer) zou een levensstroom zijn gewaarzijn van zichzelf, zijn creatieve vermogens, hoe zijn omgeving in elkaar zit, verhogen. Het is dus mogelijk dat een wezen een zeer hoge mate van meesterschap kan bereiken om precies de fysieke omstandigheden te scheppen die de levensstroom wenst. Hij kan dus gaan geloven dat hij een ultieme staat van meesterschap heeft bereikt met betrekking tot het manipuleren van de materie en zelfs de geest van andere mensen.

Zoals wij eerder diepgaand hebben uitgelegd, is dat geen waar meesterschap. Op dat moment raakt een wezen op zichzelf gericht en probeert zichzelf te verheffen vergeleken met anderen in plaats van wat Jezus heeft beschreven als het Christusbewustzijn. Dan ben jij je bewust van het Al; in plaats van alleen jezelf proberen te verheffen, probeer je andere mensen te verheffen, je probeert al het leven te verheffen.

Vanwege de Wet van Vrije Wil mag een wezen dit pad bewandelen om zichzelf te verheffen tot zijn sfeer dicht bij het moment van ascensie komt. Dan komt het moment waarop de levensstroom de waarheid onder ogen moet zien dat hoewel hij gelooft dat hij veel meesterschap heeft bereikt, hij desondanks er niet aan toe was om te ascenderen. Veel van die wezens die geloven dat zij dat nog niet hebben, zijn er inderdaad wel aan toe om te ascenderen, want zij hebben hun hart, hun wezen, gezuiverd en hebben het Christusschap gekregen.

Er komt een moment waarop een geascendeerde meester aan dat wezen moet verschijnen en hem met de waarheid over die situatie confronteren. Hij moet dan de keus krijgen om aan het ware pad te beginnen en alle mogelijke hulp te krijgen, zodat hij het kan inhalen en het ware Christusbewustzijn en waar meesterschap kan manifesteren. Als hij dat niet wil, dan descendeert het wezen of valt naar de volgende sfeer die wordt geschapen.

Er zijn veel voorbeelden van wezens die zich zo op zichzelf hebben gericht, die heel erg verliefd op zichzelf en hun meesterschap zijn. Toen zij werden geconfronteerd met de waarheid, zijn ze inderdaad omgekeerd en hebben zij besloten om het pad te bewandelen. Zij hebben het ingehaald, zij hebben hun Christusschap geopenbaard. Dit betekent niet dat zij de stuwkracht verloren hebben die zij hadden verworven, maar zij zijn in staat geweest om die te veranderen om die te gebruiken om het Al te verheffen.

Er zijn ook voorbeelden van dat men niet die beslissing wilde nemen. In plaats daarvan kozen zij voor de geestesgesteldheid waarin ze geloofden dat zij beter dan God wisten hoe het universum werkte – of in ieder geval behoorde te werken. Zij besloten om hun vrije wil tot in het uiterste door te voeren, omdat zij besloten dat zij wilden bewijzen dat God ongelijk had en zij gelijk hadden.

Proberen te bewijzen dat God ongelijk heeft
Dit zorgt ervoor dat een wezen naar de volgende sfeer valt. Wanneer hij is gevallen en wanneer hij weer begint te incarneren, heeft hij iets van zijn vorige bestaan vergeten, maar hij zal wel een hele sterke innerlijke drijfveer hebben om zichzelf te verheffen tot een superieure positie in zijn omgeving. Omdat hij toen had geleerd om de materie en andere wezens te manipuleren, kan hij heel snel een leiderschapspositie innemen in zijn nieuwe sfeer.

Zulke gevallen wezens kunnen hun positie al snel gebruiken om hun superioriteit te bewijzen, te bewijzen dat men onfeilbaar, perfect, is. Daarnaast zijn er nog wezens die proberen te bewijzen dat God ongelijk had door tegen de aanwijzingen die de wezens in de nieuwe sfeer van de geascendeerde meesters ontvangen, in te gaan. Alle wezens in een nieuwe sfeer worden natuurlijk begeleid door de geascendeerde meesters en zij zijn zich bewust van die begeleiding.

De gevallen wezens zullen proberen dit te ondermijnen en het vermogen van de mensen om zich op ons af te stemmen en hun bereidheid om te geloven wat wij hen vertellen, vernietigen. Door dat te doen, kunnen ze proberen te bewijzen dat God niet gelijk heeft omdat zij de mensen iets laten geloven wat niet waar is. Zij vormen bij wijze van spreken hun eigen wereldbeeld. Dit is een episch wereldbeeld, omdat zij helemaal gelijk hebben en dus moet er ook iemand zijn die ongelijk heeft. Die iemand kan de duivel of God zijn, maar voor hen is God het tegenovergestelde van de duivel. Daarom hebben zijn een relatieve God geschapen die niet de echte onvoorwaardelijke  God is.

Bepaalde gevallen wezens zijn totaal geobsedeerd en gericht op het bewijzen dat God ongelijk heeft en zij gelijk hebben. Er zijn andere gevallen wezens die zich niet zo zeer richten op het bewijzen dat God ongelijk heeft. Wij zouden kunnen zeggen dat bepaalde wezens zich hebben laten meeslepen door andere gevallen wezens die wilden bewijzen dat God geen gelijk had. Die wezens (die werden meegesleept door de anderen)  hebben niet de drijfveer om te bewijzen dat God geen gelijk heeft, maar zij zitten vast in het bewustzijn dat gelooft in perfectie. Zij geloven dat één menselijk wezen zo perfect kan zijn dat hij meer is en boven alle mensen staat in zijn koninkrijk of zijn staat. Daarom gaat hij zichzelf beschouwen als een leider die het verdient om te regeren omdat hij altijd perfect is.

Dictators hebben maar weinig persoonlijke macht
Nu mijn geliefden, ik had gezegd dat ik je mee zou nemen op een reis door de geest van een dictator. Wat er in de geest van een dictator omgaat die in een positie van absolute macht zit en miljoenen onder zich heeft die hem blindelings willen volgen (hetzij uit angst of omdat zij in de bewering geloven dat hij perfect is)? Als je zo naar hen kijkt, denk je misschien dat het heel machtige wezens zijn. Als je hun handelingen bekijkt, zie je dat ze heel graag grote macht willen uitoefenen op het gebied van militaire avonturen, hun eigen volk onderdrukkend of degenen dodend die bezwaar maken tegen hun manier van regeren. Je denkt misschien net als veel anderen dat zo’n dictator een machtig persoon is en wel grote macht moet hebben.

Wat houdt het in om persoonlijke macht te hebben, mijn geliefden? Het betekent dat jij jezelf, jouw eigen geest, jouw eigen psyche onder controle hebt. Niets buiten jou dwingt je een bepaalde beslissing te nemen. Wat je situatie ook is, je bent vrij om die beslissing te nemen om grond van jouw eigen overwegingen. Je wordt niet gedwongen iets te doen wat jij niet wilt met betrekking tot vorige patronen die je bij wijze van spreken dwingen om een bepaald soort beslissing te nemen.

Je ziet vaak dat mensen die dat meesterschap bezitten, eigenlijk niet in machtsposities  zitten omdat zij geen macht over anderen willen uitoefenen. Zij beseffen dat het de bedoeling van het verheffen van het Al is dat alle mensen in zelfbewustzijn groeien en dat zij niet groeien omdat zij een dictator hebben die beslissingen voor hen neemt. Zij groeien door zelf beslissingen te nemen en dat betekent dat zij de vrijheid moeten krijgen om die beslissingen te nemen.

De angst om ongelijk te krijgen
Wanneer je in de geest van een dictator kijkt, zie je dat hij niet vrij is, omdat hij constant beslissingen neemt die worden gebaseerd op de omstandigheden in de buitenwereld en zijn eigen interne omstandigheden. Wat is de belangrijkste interne omstandigheid die zo’n dictator drijft? Dat is angst, mijn geliefden. Degenen die de ‘grootste’ macht hebben en wie het meest meedogenloos die macht uitoefent, zijn degenen met de meeste angst.

Waar zijn zij bang voor? Welnu mijn geliefden, voor zij anderen kunnen bedriegen, moet jij jezelf hebben bedrogen. Bepaalde gevallen wezens zijn op een intellectuele manier heel erg slim. Zij kunnen heel goed redeneren en zijn heel erg goed in het overtuigen van mensen of andere mensen aan het twijfelen maken, omdat zij niet weten wat zij moeten geloven. Voor zij dat vermogen ontwikkelden om anderen te bedriegen, moesten zij eerst zichzelf bedriegen. Zij moesten in hun eigen illusie geloven, zij moesten hun eigen woorden geloven.

Een dictator die gelooft dat hij regeert omdat hij perfect is, gelooft zelf dat hij perfect is, anders zou hij er psychologisch niet mee om kunnen gaan dat hij zich in die situatie bevindt. De dictator gelooft dat hij perfect is en wat houdt dat in? Hoe kun jij de illusie hooghouden dat jij perfect bent? Alleen maar als je nooit een fout maakt. Wat is de grootste angst van een dictator? Dat hij een fout zou kunnen maken, dat men kon bewijzen dat hij op een onmiskenbare manier enigszins ongelijk had in de ogen van zijn volk.

Een dictator is echt bang om een beslissing te nemen die verkeerd blijkt te zijn en dat dit wordt aangetoond op een manier dat hij wel moet erkennen dat hij absoluut ongelijk heeft. Dus dan moet hij toegeven dat hij eigenlijk niet perfect is.

Begrijpen jullie dat zulke dictators helemaal bezeten zijn van die angst? Zij zouden het absoluut niet nalaten om ieder maatregel op aarde te nemen om de illusie hoog te houden dat zij nooit ongelijk hebben.

Het probleem voor hen is een existentieel probleem, dat wanneer jij de absolute leider van een land bent en het besluit neemt dat jouw land iets moet doen, wie moet je dan de schuld geven, wie staat er boven jou, hoe kun je iemand anders de schuld daarvan geven? Niemand. Je moet de schuld misschien wel aan iets buiten jou geven en dat zie je bij veel dictators. Zij zijn de leiders van een bepaald land, maar dat land heeft geen absolute macht op aarde.

Een dictator moet iemand de schuld kunnen geven
Aartsengel Michaël heeft al gezegd dat er nog nooit een natie of wereldrijk de absolute macht op aarde heeft gekregen en dat komt gedeeltelijk door de tweede wet van de thermodynamica en het feit dat zo’n wereldrijk haar eigen tegenstander creëert. Dat komt op den duur op een punt dat ze niet meer haar door zichzelf gecreëerde tegenstander kan overwinnen, omdat die wordt gereflecteerd. Er zit ook een psychologische component aan, omdat geen enkele dictator die in zijn eigen perfectie gelooft, in feite de positie wil dat hij de absolute macht op aarde heeft. Onbewust wijst hij zo’n positie af, want wie zou hij de schuld moeten geven als niemand buiten zijn wereldrijk hem tegenwerkte? Je ziet dat de dictator iemand moet hebben die hem tegenwerkt, zodat hij altijd iemand de schuld kan geven voor zijn eigen falen vanwege de tegenwerking door die kracht van buitenaf.

Of hij zou zijn eigen mensen de schuld moeten geven, omdat zij hun taak niet uitvoerden zoals hij hen had verteld of omdat zij die niet goed genoeg hadden uitgevoerd. Hij zou ook de gemoedsgesteldheid kunnen krijgen die psychologen zelfbedrog noemen. Hij heeft zijn eigen fantasiewereld geschapen, zodat zelfs de beslissingen die duidelijk onwenselijke consequenties hadden, zijn eigen geest tot rust kan brengen door te zeggen dat het geen fouten zijn. Daarom kan hij in zijn eigen geest de illusie behouden dat hij niet een fout heeft gemaakt, en dus nog steeds perfect is. Dit zie je bij de meeste dictators die jullie kennen. Hitler, Stalin, Mao, de drie dictators die wij vaak noemen, vielen allemaal in deze categorie. Hun geest had een fantasiewereld geschapen, waarin zij gewoon geen ongelijk konden hebben, wat er ook gebeurde.

Zou een dictator kunnen veranderen?
De vraag wordt dan: “Is het mogelijk dat een dictator zijn eigen feilbaarheid accepteert, dat hij zou kunnen accepteren dat hij niet perfect is?” Wat is ervoor nodig om dit te laten gebeuren? In het geval van Hitler zorgden zijn vele mislukkingen tegen het eind van de oorlog ervoor dat hij zich realiseerde dat hij niet perfect was, dat hij verkeerde beslissingen had genomen en dat de nederlaag van Duitsland onvermijdelijk was. Je weet vast wel dat hij het jarenlang ontkend heeft, waanideeën had, omdat hij in zijn hoofd troepen verplaatste die niet bestonden, overwinningen behaalde in een strijd die nooit werden uitgevochten of die in feite nederlagen waren. Er kwam een moment dat hij niet meer kon ontkennen dat Duitsland verslagen zou worden en daarom kon hij toen niet meer met zichzelf leven en pleegde zelfmoord. Je weet ook wel dat Stalin en Mao dat punt nooit bereikt hebben en dus stierven met het geloof in hun eigen perfectie en onfeilbaarheid.

De vraag die ik jullie stel, is deze: “Wat is ervoor nodig om een dictator – die gelooft dat hij perfect is, die zijn eigen woorden gelooft of gelooft wat zijn vader tegen hem heeft gezegd – toe te laten geven dat hij niet perfect is en dan de manier waarop hij zijn macht gebruikt verandert of opgeeft?” Dit is een heel moeilijke vraag waar vanzelfsprekend geen absoluut antwoord op is.

Eén mogelijkheid is dat iemand zijn bewustzijn verandert, waardoor hij inziet dat in plaats van door te gaan met zijn macht op de manier te gebruiken zoals hij heeft geleerd, hij een hogere staat van perfectie kan bereiken als hij iets van die macht opgeeft en zijn volk meer vrijheid en overvloed schenkt. Er zijn voorbeelden uit het verleden waarin dit is gebeurd. Niet veel, maar ze zijn er.

De reden dat ik jullie dit vertel, is dat de meest vreedzame uitkomst van de verdeeldheid van Korea is dat een bepaalde dictator een knop in zijn gedachten omzet, omdat hij begint in te zien dat hij zijn aura van onfeilbaarheid niet kan voortzetten door te doen wat zijn vader en grootvader heel lang hebben gedaan. Hij kan in feite wel een bepaald aura van onfeilbaarheid handhaven door te beslissen dat in zijn grootmoedigheid het beter is om zijn volk meer vrijheid te geven en open te stellen voor meer overvloed, voor een hogere levensstandaard.

Met andere woorden, hierdoor zou hij meer de status van perfectie krijgen dan zijn vader en grootvader hadden en die hem een leider laat lijken die in staat is om zijn volk een betere tijd te geven dan zijn vader en grootvader. Het is mogelijk dat dit gebeurt. Hoe waarschijnlijk is dit, mijn geliefden? Nu, het potentieel is groter dan je misschien denkt, maar ik zal ook nu geen specifiek getal noemen. Ik wil graag dat degenen onder jullie die dit willen, jullie dictator op een andere manier gaan bekijken en het volmaakte concept hebben zoals Moeder Maria het heeft genoemd, dat er een positieve verandering mogelijk is.

Je kunt het gevoel hebben dat hij gruweldaden heeft gepleegd en dat zijn vader en grootvader erge gruweldaden tegen zowel het volk van Noord-Korea en Zuid-Korea hebben gepleegd. Je voelt misschien het verlangen om hem te straffen of hem verantwoordelijk te stellen, om hem zijn fouten te tonen. Mijn geliefden, wat ik jullie nu voorleg, is het potentieel zoals Kuan Yin dat heeft uitgelegd, dat we Noord-Korea op hetzelfde spoor kunnen zetten als China.

Een ontwikkeling die op China lijkt
Begrijpen jullie niet dat hoewel China (na Mao) niet een almachtige dictator had, zoals Mao, er was wel een heel kleine elite in China die bijna dictatoriale, bijna absolute, macht had. Zij moesten de onfeilbaarheid in stand houden, niet alleen van hen persoonlijk, maar van de partij, van het systeem.

Hoe konden ze eigenlijk toestaan dat China zich openstelde om zaken met het westen te doen en tegelijkertijd die onfeilbaarheid handhaven? Nu, zoals je ziet, zijn ze daar wel in geslaagd, in ieder geval in hun eigen gedachten en in de gedachten van een groot percentage van hun volk. Deze omslag in denken van de leiders – omdat zij een andere manier zagen om onfeilbaarheid te projecteren – heeft ervoor gezorgd dat China een nieuwe koers ging varen. Nu ligt China zover op koers dat het onmogelijk is om weer om te keren naar de oude tijd. Het Chinese volk is zover gekomen dat het gewoon onmogelijk zou zijn om terug te keren naar de stand van zaken onder Mao. Er zouden niet genoeg soldaten en speciale troepen zijn om het aantal mensen te doden die gedood moeten worden om terug te keren naar de vroegere staat van een gecentraliseerde macht.

De meest positieve uitkomst die het voor Noord-Korea zou kunnen hebben, is dat zij door een soortgelijke transformatie heen zouden gaan door een spoor uit te zetten dat steeds opener is zonder dat de leiders van Noord-Korea beseften wat er aan de hand is. Ik beschouw het natuurlijk niet als erg waarschijnlijk dat zij dit dictaat lezen of dit als een scherpzinnige analyse van hun eigen situatie accepteren. Ik wil graag dat jullie, de spirituele mensen, die visie wel hebben, als je daarvoor zou kiezen, dat er een positieve transformatie plaats heeft die tot meer openheid zou leiden. Hier hebben Aartsengel Michaël en Kuan Yin het over gehad: meer uitwisseling van ideeën, van bewustzijn, van energie, zodat er binnen een relatief korte tijd een omslag in Noord-Korea kan komen.

Een omslag in de internationale gemeenschap
Dit vraagt om een verandering in het bewustzijn van de internationale gemeenschap, omdat zij de leider van Noord-Korea met een zekere mate van respect moeten gaan behandelen en zij vinden niet dat hij dat verdient. Opnieuw, het is slechts een kwestie van een spel spelen door te beseffen wat er nodig is om een omslag in bewustzijn tot stand te brengen die onomkeerbaar kan worden. Er is weliswaar geen garantie hoe een geest die vast zit in het gevallen bewustzijn reageert, maar het is een mogelijk scenario van hoe er een vreedzame oplossing kan komen voor de huidige situatie.

Wij, de nakomelingen van de Boeddha, willen graag de meest vreedzame uitkomst zien. Ik zeg dat wij de leider van Noord-Korea niet met het menselijke bewustzijn zien. Daarom koesteren wij geen vijandigheid, boosheid of negatieve gevoelens en wij zouden het verwelkomen als zo’n levensstroom zich omkeerde en op een positief spoor zou komen. Wij zien de Boeddhanatuur in alle mensen en alle kwesties.

Ik heb jullie een deel van mijn vrede geschonken. Mijn vrede is natuurlijk onvoorwaardelijk en oneindig, dus die kan op een bepaalde manier niet in stukjes verdeeld worden. Ik heb jullie een portie gegeven waar ik van inschatte dat jullie dat aankonden en in staat zouden zijn om dat evenwicht te handhaven. Er is natuurlijk nog veel meer vrede en die wil ik schenken aan degenen die zich aan het pad wijden om mijn discipel te worden. Ik heb veel ervaring met het begeleiden van individuele levensstromen om elementen van niet-vrede in hun bewustzijn te boven te komen.

Als je naar jezelf wilt kijken in de spiegel, als je de balk in jouw eigen oog wilt zien of zelfs de splinter die je tot dusver niet hebt gezien, wend je dan tot mij. Je mag me vragen om je te leiden en mijn mantra in ieder geval negen keer per dag op te zeggen en je daarna af te stemmen op mijn hart, op mijn oneindige vrede. Daarom verzegel ik jullie in die vrede, en ik spreek mijn dankbaarheid uit dat jullie mij een podium hebben gegeven om dit tegen jullie individuele geest en de collectieve geest van deze prachtige planeet te zeggen.

Padma Sambhava’s mantra: OM AH HUM, VAJRA GURU PADME SIDDHI HUM.