Een pad bewandelen versus een spontaan ontwaken

ONDERWERPEN: Elke lering is voor een bepaald bewustzijnsniveau – een paar leraren onderrichten op basis van hun eigen persoonlijke ervaringen – inzichten kunnen misschien niet genoeg zijn om de mensen te wekken – een kloof vormen die niet kan worden overbrugd – geen spontane doorbraak; iedereen heeft een pad gevolgd – wat jou tegenhoudt van verlichting zijn energie en overtuigingen – die moet je geleidelijk opruimen – dan kan er een doorbraak plaatsvinden – in het nu zijn kan alleen maar wanneer de geest gezuiverd is – je bent niet op aarde om in een grot te zitten, maar om het koninkrijk van God mede te scheppen

Vraag: Een paar spirituele leraren, vooral degenen die over non-dualiteit spreken, lijken de noodzaak om een pad te bewandelen te negeren of onbelangrijk te maken. Zij zeggen dat zij spontaan ontwaakt zijn en sommigen zeggen dat het de enige manier is en dat wij niets kunnen doen om te ontwaken. Een paar zeggen dat wij alleen maar in het hier en nu hoeven te leven. Wat vind jij hiervan, omdat jij het zo vaak over een pad hebt.

Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels:

Mijn allereerste commentaar is dat geen enkele spirituele lering voor iedereen bestemd is. Elke spirituele lering moet uit noodzaak worden aangepast aan een bepaald bewustzijnsniveau. Vanwege het grote scala aan bewustzijnsniveaus op deze planeet, is het eenvoudig niet mogelijk om een lering te geven die voor alle mensen geschikt is. Wanneer een spirituele leraar met de geascendeerde meesters werkt, kan iemand vaak een lering naar buiten brengen die verder gaat dan zijn eigen ervaringen. Maar wanneer een leraar zelfstandig werkt, wordt de lering bijna zonder uitzondering op de persoonlijke ervaring van de leraar gebaseerd.

Hier is niets mis mee, maar men moet tot de erkenning komen dat zo’n lering voor de mensen werkt die dicht bij hetzelfde bewustzijnsniveau zijn van de leraar en niet voor anderen. Laat ik een voorbeeld geven. Een leraar kan misschien een spirituele doorbraak krijgen die hem spontaan naar een hogere bewustzijnsstaat heeft geduwd. Hij onderricht dus op basis van zijn ervaring en negeert in principe de noodzaak om een geleidelijk, systematisch pad te volgen. Hij probeert de studenten een ervaring zoals de zijne laten meemaken en hij doet dat door zijn inzichten te delen die hij bij die doorbraak heeft gekregen.

De onderliggende aanname is dat als mensen de juiste inzichten krijgen, zij spontaan ontwaken, net zoals hij heeft ervaren. Dat kan inderdaad gebeuren, maar alleen voor mensen die dicht bij het bewustzijnsniveau zitten dat de leraar had voor zijn ontwaken. Maar de overgrote meerderheid van de mensen op deze planeet zit niet op dat niveau en dus is het niet mogelijk dat er een ‘spontaan’ ontwaken plaatsvindt, hoeveel inzichten je ook krijgt.

Diverse spirituele leraren hebben een spontane doorbraak gehad en hebben geprobeerd dat aan anderen door te geven. Een paar van deze leraren, zoals Krishnamurti, zelfs zo ver zijn gegaan dat zij de noodzaak om een spiritueel pad te volgen en het bestaan van spirituele leraren (geïncarneerd of geascendeerd) ontkennen. Maar voor de mensen die niet dicht bij het bewustzijnsniveau van de leraar zitten, is het net of je een kind snoepgoed voorhoudt terwijl jij wegrijdt.

De meeste mensen moeten een systematisch, geleidelijk pad volgen voor zij het bewustzijnsniveau krijgen waarop een spirituele doorbraak mogelijk is. En hier moet je ijverig aan werken, waaronder het gebruik van spirituele technieken, zoals Moeder Maria’s rozenkransen. Als zulke mensen geloven dat het enige wat zij nodig hebben een inzicht is dat hen een soort mysterieuze doorbraak geeft, kunnen zij hun proces aanzienlijk afremmen. Stel je voor dat je in de jungle verdwaald bent. Ineens hoor je een helikopter boven jouw hoofd en iemand schreeuwt jou toe: “Kom hier, dan kun je zien hoe je uit de jungle moet komen!” Maar als hij geen ladder naar beneden werpt, die jij stap voor stap kunt beklimmen, hoe kom jij dan ooit op dat niveau?

Mijn punt is dat veel mensen die een spontane doorbraak kregen, wel een systematisch pad hebben doorlopen in vorige levens. Zij herinneren het zich nu misschien niet meer, maar op een bepaald moment was het werk af. Daarom raad ik de mensen aan om niet hun spirituele hulpmiddelen, zoals de invocaties en decreten, weg te doen.

Ik moet wel een delicaat onderscheid maken. Aan de ene kant is het juist dat je niets kunt DOEN om verlicht te worden. Jouw laatste doorbraak moet en zal alleen maar spontaan komen, als een daad van genade van boven. Je kunt dat niet forceren, wat je ook doet. Daarom zeg ik zo vaak dat het pad geen uiterlijk, mechanisch pad is en dat er geen automatische of gegarandeerde verlossing bestaat.

Je zou kunnen zeggen dat je niets kunt DOEN om verlichting te bereiken, omdat het bewustzijn dat je iets moet DOEN in plaats van te ZIJN jou daarvan weerhoudt. Wat jou tegenhoudt is een combinatie van verkeerde overtuigingen en vervormde energie die in jouw vier lagere lichamen liggen opgeslagen. Als in een oogwenk al jouw verkeerde overtuigingen van jou werden afgestroopt, zou jij niet weten wie jij bent. Daarom is de enige manier om te groeien een geleidelijk pad volgen om de vervormde energie te transformeren en de onvolkomen overtuigingen te doorzien.

Naarmate jij je geest van energie en overtuigingen zuivert, verminder je de magnetische kracht die jou naar het doen en denken trekt. En dat brengt je dichter bij wat Zen de ‘beginnersgeest’ heeft genoemd en wat ik heb benoemd als kleine kinderen. Het is niet zo moeilijk om te begrijpen dat de meeste mensen vastzitten in die nooit eindigende spiralen van handelen en reageren. Dit collectieve bewustzijn vormt iets dat lijkt op een reuzemagneet. Stel je eens voor dat jij met een grote magneet met ijzerdeeltjes in jouw zakken loopt. De magneet zal aan die ijzerdeeltjes trekken en jij wordt meegetrokken. Maar als jij geleidelijk de ijzerdeeltjes weggooit, wordt de magnetische kracht minder tot je langs de magneet kunt lopen en hij niets meer heeft om jou aan te trekken.

Dus wij zouden kunnen zeggen dat verlichting de natuurlijke staat van de geest is. De geest is gevangen komen te zitten in een patroon van doen en denken, dat hem constant bezig houdt met het nastreven van een doel dat hij nu nog niet heeft. Dus als verlichting weer een doel wordt dat je probeert te bereiken door iets te doen of te denken, ja, dan zal die poging jou van verlichting afhouden. Maar desondanks wordt de geest aangezet tot doen en denken door zijn overtuigingen en energie. En als jij die opruimt, kom je geleidelijk aan dichter bij de natuurlijke staat. En wanneer de geest voldoende van obstructies is bevrijd, keert die op een natuurlijke en moeiteloze manier terug naar zijn natuurlijke staat.

En dan krijg je iets wat op een spontaan ontwaken lijk, en dat in zekere zin ook is. Maar als je het pad niet had gevolgd van je geest zuiveren, zou je dan ooit dat ontwaken hebben gehad?

Sommige leraren zeggen dat de meeste westerlingen te veel nadenken over het verleden en de toekomst. Hun ego gebruikt het verleden en de toekomst om de mensen te manipuleren, maar het ego kan niet in het nu opereren. Dus raden zij de mensen aan om zich meer op het nu te richten, wat geen verkeerde benadering is, aangezien heel veel mensen wel de neiging hebben om zich te veel op het verleden en de toekomst te richten. Daarom heb ik natuurlijk gezegd:

Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last (Matteüs 6:34).

Ik ben het ermee eens dat het ego het moeilijk vindt om in het nu te opereren en als jij echt ontwaakt bent in het eeuwige nu, heeft jouw ego geen invloed meer op jou. Maar zeggen dat de mensen zich op het nu moeten richten, is alleen maar een nuttige benadering voor mensen die een bepaald bewustzijnsniveau hebben. Je hebt een hoog niveau van spirituele volwassenheid nodig om in het hier en nu te ZIJN en pas als je dat niveau bereikt, heeft iemand de vaardigheid om gewoon te ZIJN.

Dus als iemand te horen krijgt dat hij in het nu moet zijn, kan hij dat eigenlijk niet ervaren. In plaats daarvan vormt iemand een mentaal concept van wat het betekent om in het nu te zijn – op basis van de aanwijzingen van de leraar in plaats van een persoonlijke ervaring. En het ego kan heel goed elk willekeurig mentaal concept dat menselijke wezens vormen, manipuleren. Dit kan er gemakkelijk toe leiden dat sommige mensen een onevenwichtige benadering van in het nu zijn krijgen. Het concept van in het nu zijn, is niet nieuw, omdat het voor het eerst door de Boeddha werd onderricht. Eeuwenlang hebben veel mensen een onevenwichtige aanpak gehad, wat ervoor heeft gezorgd dat zij tot één van twee extremen vervielen:

Sommige mensen redeneren dat in het nu zijn betekent dat zij hun verleden moeten negeren. Door spontaan te ontwaken overwin jij je verleden zonder jouw karma af te rekenen of psychologische wonden te helen. Dus beginnen zij naar een wonderbaarlijk inzicht op zoek te gaan dat al het werk voor hen doet. Nogmaals er kan een doorbraak plaatsvinden als jij je karma en wonden in vorige levens hebt geheeld, maar bij de meeste mensen is dit niet het geval. Zodoende vertragen de meeste mensen hun vooruitgang door hun verleden te negeren. Zij zouden veel sneller vooruitgaan als zij alle beschikbare middelen zouden gebruiken om hun psychische problemen op te lossen, dualistische overtuigingen te ontkrachten en alle vervormde energie (karma) uit vorige levens te zuiveren.
Sommige mensen redeneren dat zij kunnen ophouden met nadenken over de toekomst, waaronder hun leven plannen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat zij denken dat God op een wonderbaarlijke manier voor alles zorgt en dat heeft ervoor gezorgd dat mensen die in andere opzichten oprecht spirituele zoekers waren, zelfmoord pleegden door onachtzaamheid. Dit heeft de duivel gebruikt toen ik na mijn verblijf in de woestijn in verzoeking werd gebracht:

6 Hij zei tegen hem: “Als u de Zoon van God bent, spring dan naar beneden. Want er staat geschreven: “Zijn engelen zal hij opdracht geven om u op hun handen te dragen, zodat u uw voet niet zult stoten aan een steen.””
7Jezus antwoordde: “Er staat ook geschreven: “Stel de Heer, uw God, niet op de proef.”” (Matteüs 4)

Mijn punt is dat je altijd een evenwichtige aanpak van het leven moet hebben.- wees je ervan bewust dat jouw ego je altijd de polariteit van het een of het ander laat opzoeken.

Het laatste punt is dat sommige leraren leringen geven over de geest die je gemakkelijk zo kunt uitleggen dat het betekent dat de geest de vijand is van jouw spirituele groei. Het is wel waar dat een overactieve geest, vooral een goed ontwikkeld intellect een hindernis kan zijn voor spirituele groei – wat meer een intuïtief dan een intellectueel proces is. Echter geloven dat jouw eigen geest een vijand is, is geen constructieve aanpak omdat het van jou nog meer een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, maakt.

Het juiste standpunt is dat de geest net een huis is met bedienden. Dat wordt pas je vijand wanneer de meester weigert om de leiding in huis te nemen. Die meester ben jij, specifiek de Bewuste Jij, die de heerschappij over jouw lagere wezen moet hebben door de verantwoordelijkheid te dragen om de Christus te zijn. Wanneer jij de middenweg van de Christus vindt, laat jij je niet door jouw gedachten beheersen en hoef jij je geest ook niet te beheersen en zijn creatieve mogelijkheden te doven. Veel spirituele mensen hebben inderdaad zoveel discipline gebruikt om de geest zo onder controle te houden dat zij vergaten dat zij niet naar de aarde zijn gekomen om in een grot te zitten en op God te mediteren. Je kwam hier om medeschepper te zijn en Gods koninkrijk naar deze planeet te brengen.

Jouw geest heeft het potentieel om een verlengstuk van jouw IK BEN Aanwezigheid te worden, wat jouw geest inderdaad tot een verlengstuk van de geest van God maakt. Alles is uit Gods bewustzijn geschapen, wat betekent dat alles uit de geest van God voortkomt. Dus wanneer jouw geest zijn rechtmatige plaats inneemt als een individualisatie van de geest van God – in plaats van een geest die van zijn bron gescheiden is – wordt jouw geest het voertuig voor jou om te doen wat je hier kwam doen, namelijk de heerschappij over de aarde hebben.

Laat ik duidelijk zeggen dat ik nu niet zeg dat de mensen die leringen niet moeten lezen. Ik zeg alleen maar dat ik verwacht dat bezoekers van deze website de inzichten die zij hebben gekregen, gebruiken wanneer zij een andere spirituele lering bestuderen. En ik verwacht dat de mensen hun uiterste best doen om acht te slaan op mijn leringen over de noodzaak van evenwicht. Als jij nog niet doorhebt dat ik vaak over evenwicht spreek, dan raad ik je aan om de website opnieuw te lezen en erop te letten hoe vaak ik evenwicht als de belangrijkste vereiste voor ware spirituele groei beschrijf. Ik beveel je vooral mijn twee verhandelingen over het ego aan die gaan over het zwart-witdenken en het grijs denken.

Dat gezegd hebbend, bestaat er geen twijfel over dat sommige leraren veel waardevolle inzichten over het ego en het dualiteitsbewustzijn hebben gegeven. Mensen op alle niveaus kunnen van deze inzichten profiteren, maar je moet realistisch blijven en een systematische aanpak van spirituele groei niet opgeven om een wonderbaarlijk inzicht na te jagen dat jou ineens in een verlicht wezen verandert. Het is veel beter om methodisch te werk te gaan en dat spontane ontwaken – spontaan – laten gebeuren. De hemel met geweld proberen te nemen heeft er nog nooit ervoor gezorgd dat je buiten bereik van jouw ego komt.