ONDERWERPEN: in werkelijkheid kun je er niet uit verbannen worden, alleen maar in gedachten – kunt altijd terugkeren – de eerste ervaring geeft het allergrootste contrast – geleidelijk aan natuurlijker worden – dualistische extremen – God zal jou niet verheffen, maar ook niet verbannen
Vraag: Wat gebeurt er wanneer iemand in het koninkrijk van God komt, realiseert hij zich dan dat zijn ware identiteit Christus is, voelt hij het Eenzijn met God, maar wordt zijn zuivere gevoel van Zijn na een poosje bevlekt met zonde en wordt iemand dan aan zijn lot overgelaten en lijdt hij dan? Wat moet je doen? Het koninkrijk van God ingaan is de enig echte ervaring, maar wat gebeurt er nadat iemand is verbannen? Bestaat de kans om terug te keren, om weer met de Vader herenigd te worden?
Voorbeeld: Het koninkrijk van God binnenkomen (Eenzijn, dood van het ego) op de leeftijd van 17 jaar en blijft ongeveer een maand zuiver; Afdwalen van het pad van Christus en verbanning uit de hemel, resulterend in schuldgevoel en innerlijke verscheurdheid; Een helpende hand vinden (een leraar?) en het Eenzijn weer proberen te bereiken.
Antwoord van Geascendeerde Meester Jezus door Kim Michaels (24 september 2010):
Je kunt niet uit het koninkrijk der hemelen worden verbannen. Je kunt ervaren dat je wordt verbannen, maar dit is jouw subjectieve ervaring en niet de objectieve realiteit.
Daardoor kun je altijd naar het koninkrijk der hemelen terugkeren – wat je ook denkt dat je hebt gedaan – maar je moet de beslissingen ongedaan maken die ervoor hebben gezorgd dat jij denkt dat je werd verbannen of dat je nog steeds denkt dat je het verdient om niet in het koninkrijk te zijn.
Je moet in ogenschouw nemen dat het pad een geleidelijk proces is. Je komt ongetwijfeld op een punt waarop je ervaringen van een hogere bewustzijnsstaat begint te krijgen, maar je bent niet permanent in die staat verankerd. Daardoor duurt het even en dan keer je terug naar een zogenaamde ‘normale’ bewustzijnsstaat. Je moet ernaar blijven streven om je bewustzijn te verhogen zodat je weer begint door te breken naar die hogere bewustzijnsstaat.
Het is een algemene misvatting dat een hogere bewustzijnsstaat, een alles of niets gebeurtenis is. In werkelijkheid heeft niemand ooit permanent een hogere staat bereikt zonder een poosje heen en weer te gaan tussen de hogere staat en de vorige staat. Vanzelfsprekend lijkt de eerste keer dat je doorbreekt naar een hogere staat het contrast tussen deze staat en je normale staat een dramatisch verschil. Het zal ook heel dramatisch lijken om de hogere staat te verliezen en dit kan aanleiding geven tot de interpretatie dat de ervaring een vorm van verbanning is.
Maar nadat je diverse keren heen en weer gegaan bent, begin je het als een minder dramatische omslag te voelen. Dan maak jij je geen zorgen meer of je die hogere staat weer zult verliezen en je blijft gewoon aan je psychische problemen werken tot je hem weer ervaart. En wanneer je dit blijft doen, krijg je frequentere en langere perioden van die hogere staat, op den duur ben je vaker in de hogere staat dan in de vroegere staat. En wanneer je uiteindelijk de omslag maakt waardoor die hogere bewustzijnsstaat permanent blijft, zal het niet meer een dramatische gebeurtenis zijn, maar de gewoonste zaak van de wereld.
Het gevoel van drama is ALTIJD een teken dat je het epische bewustzijn nog niet bent ontstegen en daardoor moet jij je erop richten om die illusie te doorzien. Zoals altijd zijn er twee dualistische uitersten:
De ene is dat je denkt dat jij, omdat je een glimp van een hogere staat hebt opgevangen, nu permanent in een hogere staat blijft. Dit zorgt ervoor dat sommige mensen denken dat ze dan superieur aan anderen zijn, dat ze spirituele leraren zijn geworden of dat ze geen ego meer bezitten.
De andere is dat je denkt dat jij, omdat je de hogere staat verloren hebt, iets fout moet hebben gedaan en dat je het niet meer waard bent om terug te keren – bijvoorbeeld denken dat je verbannen bent.
Het is heel belangrijk om beide reacties te onderzoeken, omdat ze beide verhinderen dat je die allereerste ervaring als springplank gebruikt om permanent in een hogere staat te blijven. Het is ook belangrijk dat je erkent dat je inderdaad een tijdje heen en weer zult gaan voor je permanent vooruitgang boekt.
Dit betekent dat je een mening over God moet ontwikkelen die NIET dualistisch is en je moet vooral de mening over God loslaten dat hij een boze en oordelende God is die, óf jou als een speciaal iemand gunsten verleent, óf jou vanwege een vergissing verbant. Dit is de enige relatie die je met de echte God kunt krijgen die jou noch verheft, noch verbant – omdat de Schepper alles heeft overgelaten aan jouw vrije wil.